საზოგადოება
მსოფლიო
მეცნიერება

26

აპრილი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

შაბათი, მთვარის ოცდამერვე დღე დაიწყება 05:19-ზე, მთვარე ვერძშია დღეს დაწყებული საქმეები წარმატებულად სრულდება. კარგი დღეა ფინანსური საკითხის მოსაგვარებლად; საყიდლებისთვის. შემოქმედებითი საქმიანობა წარმატებას მოგიტანთ. მოერიდეთ ურთიერთობის გარჩევას გარშემო მყოფებთან. კარგი დღეა სამსახურის, საქმიანობის შესაცვლელად. სასიამოვნო ემოციებს შეგძენთ ხანმოკლე მგზავრობა, ხანგრძლივი მოგზაურობა სხვა დღისთვის გადადეთ. კარგი დღეა ფიზიკური ვარჯიშებისთვის, საოჯახო საქმეების შესასრულებლად. მოერიდეთ ჭარბი საკვების მიღებას. აგრეთვე, არასასურველია სმა და მოწევა. მოერიდეთ ხის მოჭრას, ყვავილების მოწყვეტას. ყურადღება მიაქციეთ არტერიულ წნევას. გაუფრთხილდით თავს, არ გადაღალოთ ტვინი. დღის რთული ორგანოა თავი. ამიტომ მოერიდეთ ყოველგვარ ოპერაციასა და პროცედურას: თვალებზე, პირის ღრუში, ყურებზე.
პოლიტიკა
სამართალი
სამხედრო
მოზაიკა
კულტურა/შოუბიზნესი
Faceამბები
კონფლიქტები
სპორტი
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"ლა­მის სო­დომ-გო­მო­რის ცოდ­ვე­ბის ტყვე­ო­ბა­ში ვართ მოქ­ცე­ულ­ნი"
"ლა­მის სო­დომ-გო­მო­რის ცოდ­ვე­ბის ტყვე­ო­ბა­ში ვართ მოქ­ცე­ულ­ნი"

ადა­მი­ა­ნურ ვნე­ბებ­თან ბრძო­ლის შე­სა­ხებ სა­სუ­ლი­ე­რო ლი­ტე­რა­ტუ­რა­ში ბევ­რი რამ თქმუ­ლა და და­წე­რი­ლა. გან­სა­კუთ­რე­ბით მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნია ეს სა­კი­თხი დღეს, 21-ე სა­უ­კუ­ნე­ში, რო­ცა ადა­მი­ანს თით­ქ­მის ყო­ველ ნა­ბიჯ­ზე რა­ღაც საც­დუ­რი ხვდე­ბა, ზო­გი­ერ­თი ცოდ­ვა კი სა­მარ­ცხ­ვი­ნოდ აღარც აღიქ­მე­ბა. სწო­რედ ამ სა­კი­თხის თა­ო­ბა­ზე ვთხო­ვეთ კო­მენ­ტა­რი წმინ­და კვი­რი­კე­სა და ივ­ლი­ტას სა­ხე­ლო­ბის ტაძ­რის მღვდელ­მ­სა­ხურს, დე­კა­ნოზ ლა­ზა­რე დუ­ლუ­ზა­ურს:

- სა­ერ­თოდ, ყვე­ლა ვნე­ბა ერ­თ­მა­ნეთ­თან არის და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი და გა­და­ჯაჭ­ვუ­ლი, მაგ­რამ პირ­ველ ყოვ­ლი­სა გე­მოთ­მოყ­ვა­რე­ო­ბი­სა და ნაყ­რო­ვა­ნე­ბის ვნე­ბას უნ­და ვებ­რ­ძო­ლოთ, რო­მელ­თა­გა­ნაც უკ­ვე სხვა ვნე­ბე­ბიც წარ­მო­ი­შო­ბა, კერ­ძოდ: პა­ტივ­მოყ­ვა­რე­ო­ბა, დი­დე­ბის­მოყ­ვა­რე­ო­ბა, ვერ­ცხ­ლის­მოყ­ვა­რე­ო­ბა, რა­საც მოჰ­ყ­ვე­ბა სიძ­ვა და მრუ­შო­ბა. სა­ერ­თოდ, ადა­მი­ა­ნე­ბი ცოდ­ვი­სა­კენ ვართ მიდ­რე­კილ­ნი და ამის გა­მო უნ­და ვე­ცა­დოთ, რომ მთა­ვარ ვნე­ბას ვებ­რ­ძო­ლოთ, რომ მე­რე ის სხვა უამ­რავ ცოდ­ვა­ში არ გა­და­ი­ზარ­დოს. ასე მა­გა­ლი­თად: მრუ­შო­ბი­სა და სიძ­ვის ვნე­ბას აღ­მოფხ­ვ­რის გე­მოთ­მოყ­ვა­რე­ო­ბი­სა და ნაყ­რო­ვა­ნე­ბის ვნე­ბის ჩაცხ­რო­მა.

- მა­მაო, ვი­სა­უბ­როთ სიძ­ვი­სა და მრუ­შო­ბის შე­სა­ხებ, რო­მელ­საც დღე­ვან­დელ მსოფ­ლი­ო­ში ძა­ლი­ან ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი ცოდ­ვად აღარც კი მი­იჩ­ნევს.

- თავ­და­პირ­ვე­ლად სიძ­ვის შე­სა­ხებ გეტყ­ვით: სიძ­ვა, ეს არის კავ­ში­რი და­უ­ქორ­წი­ნე­ბელ ქალ-ვაჟს შო­რის. ეს საკ­მა­ოდ მძი­მე და სე­რი­ო­ზუ­ლი ცოდ­ვაა, რად­გან ასე­თი წყვი­ლის ინ­ტი­მური კავ­ში­რი პირ­ველ რიგ­ში, ქორ­წი­ნე­ბის სა­ი­დუმ­ლოს სიწ­მინ­დეს არ­ღ­ვევს. ღმერ­თ­მა ადა­მი­ანს მის­ცა კურ­თხე­ვა გამ­რავ­ლე­ბი­სა, მაგ­რამ თუ ადა­მი­ა­ნებს შო­რის სუ­ლი­ე­რი კავ­ში­რი არ არ­სე­ბობს და გამ­რავ­ლე­ბას მხო­ლოდ ფი­ზი­ო­ლო­გი­უ­რი სი­ა­მოვ­ნე­ბის­თ­ვის იყე­ნებ, ცხა­დია, ამით ღვთის კურ­თხე­ვა ირ­ღ­ვე­ვა. ორ ადა­მი­ანს შო­რის ურ­თი­ერ­თო­ბა სუ­ლი­ე­რი სი­ახ­ლო­ვის სა­ფუძ­ველ­ზე უნ­და ჩა­მო­ყა­ლიბ­დეს. ქრის­ტი­ა­ნუ­ლი ოჯა­ხის შექ­მ­ნის მი­ზა­ნი ხომ ღმერ­თ­თან მის­ვ­ლაა. ეს მი­ზა­ნი ვერ აღ­ს­რულ­დე­ბა, თუ ადა­მი­ა­ნი უპი­რა­ტე­სო­ბას ხორ­ცი­ელ ვნე­ბას და ხორ­ცი­ელ ურ­თი­ერ­თო­ბას ანი­ჭებს. რო­დე­საც ადა­მი­ა­ნებს შო­რის სუ­ლის ერ­თო­ბაც არ­სე­ბობს, მხო­ლოდ მა­შინ იქ­მ­ნე­ბა ქრის­ტი­ა­ნუ­ლი ოჯა­ხი და სა­ფუძ­ვე­ლი ეყ­რე­ბა ნამ­დ­ვილ სიყ­ვა­რულს. ფი­ზი­ო­ლო­გი­უ­რი სი­ა­მოვ­ნე­ბაც, ასეთ დროს, ხდე­ბა არა სა­ფუძ­ვე­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბი­სა, არა­მედ ნა­ყო­ფი ამ სიყ­ვა­რუ­ლი­სა. სი­ა­მოვ­ნე­ბა ყო­ველ­თ­ვის დამ­სა­ხუ­რე­ბუ­ლი უნ­და იყოს სწო­რი სუ­ლი­ე­რი ცხოვ­რე­ბით, მაგ­რამ რო­დე­საც უფ­ლის მცნე­ბე­ბი ირ­ღ­ვე­ვა, ად­გი­ლი აქვს მძი­მე ცოდ­ვას, ანუ სიძ­ვას, რომ­ლის დრო­საც კარ­გავ ღმერ­თს, სუ­ლი­ერ წო­ნას­წო­რო­ბას და მა­რა­დი­სო­ბა­შიც ცოდ­ვით დამ­ძი­მე­ბუ­ლი გა­და­დი­ხარ. მრუ­შო­ბა კი სიძ­ვის კერ­ძო გა­მოვ­ლი­ნე­ბაა, ოღონდ უფ­რო დამ­ძი­მე­ბუ­ლი ფორ­მით, რად­გან მრუ­შო­ბის ცოდ­ვა ღმერ­თ­თან ერ­თად ადა­მი­ა­ნის ღა­ლატ­საც გუ­ლის­ხ­მობს, კერ­ძოდ - ჯვარ­და­წე­რი­ლი მე­უღ­ლის ღა­ლატს, რო­მელ­თა­ნაც ერ­თ­გუ­ლე­ბის ფი­ცი გა­კავ­ში­რებს. მრუ­შო­ბი­სას ადა­მი­ა­ნი თვი­თო­ნაც ზი­ან­დე­ბა და იმა­საც აზი­ა­ნებს, ვი­საც ღა­ლა­ტობს. სხვა­თა შო­რის, ზო­გი­ერ­თი ქა­ლი ღა­ლატს მა­ტე­რი­ა­ლუ­რი სი­დუხ­ჭი­რი­თაც ამარ­თ­ლებს, რაც დი­დი შეც­დო­მაა: ვე­რა­ნა­ირ­მა გა­ჭირ­ვე­ბამ ვერ უნ­და გა­და­ად­გ­მე­ვი­ნოს ადა­მი­ანს ასე­თი ნა­ბი­ჯი, რად­გან მი­სი გა­მოს­წო­რე­ბა ძა­ლი­ან ძნე­ლია. რო­დე­საც ოჯახ­ში ბზა­რი ჩნდე­ბა, მი­სი ამოვ­სე­ბა ისე­ვე რთუ­ლია, რო­გორც გაბ­ზა­რუ­ლი ან დამ­ს­ხ­ვ­რე­უ­ლი ჭურ­ჭ­ლის აღ­დ­გე­ნა. გე­კი­თხე­ბით, და­სავ­ლე­თის გან­ვი­თა­რე­ბულ ქვეყ­ნებ­ში, სა­დაც ცხოვ­რე­ბის დო­ნე ძა­ლი­ან მა­ღა­ლია, რა­ტომ არის მრუ­შო­ბა ასე გავ­რ­ცე­ლე­ბუ­ლი? - იმი­ტომ, რომ ეს ცოდ­ვა უმე­ტეს შემ­თხ­ვე­ვა­ში ისეთ ადა­მი­ა­ნებს ერე­ვა, რომ­ლე­ბიც ზნე­ობ­რივ ნორ­მებს უარ­ყო­ფენ და უარს ამ­ბო­ბენ თავ­შე­კა­ვე­ბა­ზე. შე­გახ­სე­ნებთ: ძველ აღ­თ­ქ­მა­ში უმ­კაც­რე­სად ის­ჯე­ბო­და არა მარ­ტო მრუ­ში ქა­ლი, არა­მედ კა­ციც - მათ გა­მო­ათ­რევ­დ­ნენ და ყო­ველ­გ­ვა­რი სიბ­რა­ლუ­ლის გა­რე­შე ჩა­ქო­ლავ­დ­ნენ ხოლ­მე. ახალ აღ­თ­ქ­მა­ში კი ფი­ზი­კუ­რი სიკ­ვ­დი­ლი სუ­ლი­ე­რით შე­იც­ვა­ლა - ასეთ ადა­მი­ანს ეკ­ლე­სია უფალ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბას აღარ აძ­ლევ­და: ის უზი­ა­რებ­ლო­ბით ის­ჯე­ბო­და, სიძ­ვის გა­მო - 7 წლით, ხო­ლო მრუ­შო­ბი­სათ­ვის - 14 წლით. მარ­თა­ლია, დღეს ეკ­ლე­სია ცოდ­ვი­ლებს გა­ცი­ლე­ბით უფ­რო რბი­ლად ექ­ცე­ვა, მაგ­რამ ეს კა­ნო­ნე­ბი არ­სე­ბობს იმი­სათ­ვის, რა­თა გვახ­სოვ­დეს, რა­ო­დენ მძი­მეა ცოდ­ვა, რო­მე­ლიც დღეს ასე გავ­რ­ცე­ლე­ბუ­ლია. მი­მო­ვი­ხე­დოთ ირ­გ­ვ­ლივ რა ხდე­ბა: სუ­ლი­ე­რი სი­ბინ­ძუ­რე, ღა­ლა­ტი, და­ცინ­ვა, მკვლე­ლო­ბა, გან­კითხ­ვა - ამ უმ­ძი­მე­სი ცოდ­ვე­ბის ტყვე­ო­ბა­შია ჩვე­ნი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის დი­დი ნა­წი­ლი, არა­ვინ ფიქ­რობს, რომ ლა­მის სო­დომ-გო­მო­რის ცოდ­ვე­ბის ტყვე­ო­ბა­ში ვართ მოქ­ცე­ულ­ნი.

- მა­მაო, ალ­ბათ დაგ­ვე­თან­ხ­მე­ბით, რომ ამ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში ყვე­ლა­ზე მე­ტად ახალ­გაზ­რ­და თა­ო­ბის სუ­ლი ზი­ან­დე­ბა, ისი­ნი კარ­გა­ვენ შა­ვი­სა და თეთ­რის გარ­ჩე­ვის უნარს, უჭირთ გა­ი­გონ - რა არის კარ­გი და რა - ცუ­დი.

- სამ­წუ­ხა­როდ, დღეს ქარ­თ­ველ ახალ­გაზ­რ­დებს არა აქვთ ნორ­მა­ლუ­რი გა­რე­მო, სა­დაც ისი­ნი სი­კე­თის, სიწ­მინ­დის, ერ­თ­გუ­ლე­ბის მა­გა­ლი­თებს და­ი­ნა­ხა­ვენ, სა­დაც ზნე­ობ­რივ, სწო­რად მო­აზ­როვ­ნე ადა­მი­ა­ნე­ბად ჩა­მო­ყა­ლიბ­დე­ბი­ან. რო­დე­საც ირ­გ­ვ­ლივ ამ­დე­ნი სი­ხარ­ბე, სიც­რუე, ძა­ლა­დო­ბი­სა და უხამ­სო­ბის პრო­პა­გან­დაა, ძნე­ლია მო­ზარ­დებს მა­ღალ ზნე­ო­ბა­ზე ელა­პა­რა­კო. სა­სუ­ლი­ე­რო პი­რებს ყვე­ლა­ზე მე­ტად გუ­ლი ერ­თი რა­მის გა­მო გვტკი­ვა: ჩვენ­მა მთავ­რო­ბებ­მა ოღონ­დაც ევ­რო­კავ­შირ­სა და ნა­ტოს მო­ა­წო­ნონ თა­ვი და ჩვე­ნი ახალ­გაზ­რ­დე­ბის მო­მა­ვალ­ზე ნაკ­ლე­ბად ზრუ­ნა­ვენ. და­აკ­ვირ­დით რო­გორ ფილ­მებს აჩ­ვე­ნე­ბენ, ან რა გა­და­ცე­მე­ბი გა­დის თუნ­დაც ქარ­თულ ტე­ლე­არ­ხებ­ზე, არც ერ­თი არ გვას­წავ­ლის ადა­მი­ა­ნის სიყ­ვა­რულს, ჩვე­ნი კულ­ტუ­რი­სა და ტრა­დი­ცი­ე­ბის პა­ტი­ვის­ცე­მას. იქ­ნებ, ქარ­თულ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას შე­მეც­ნე­ბი­თი ხა­სი­ა­თის, სე­რი­ო­ზუ­ლი გა­და­ცე­მე­ბი უფ­რო აინ­ტე­რე­სებს? რა­ტომ არ ფიქ­რო­ბენ იმა­ზე, რომ ახალ­გაზ­რ­დებს სუ­ლი და ზნე­ო­ბა შე­უ­ნარ­ჩუ­ნონ? პი­რი­ქით, ისეთ თე­მებ­ზე ამახ­ვი­ლე­ბენ ყუ­რა­დღე­ბას და ისეთ ცნო­ბი­ე­რე­ბას უყა­ლი­ბე­ბენ, რომ სიძ­ვა და მრუ­შო­ბა მათ­თ­ვის უკ­ვე არა­ფე­რია. უნერ­გა­ვენ, რომ ინ­ტი­მუ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა ქორ­წი­ნე­ბამ­დე აუცი­ლე­ბე­ლიც კია, რაც ძი­რე­უ­ლად ეწი­ნა­აღ­მ­დე­გე­ბა ქრის­ტი­ა­ნო­ბას. ჩვენ­მა ახალ­გაზ­რ­დო­ბამ უნ­და იცო­დეს, რომ ქორ­წი­ნე­ბამ­დე ქალ­წუ­ლე­ბის დაც­ვა უდი­დე­სი ღირ­სე­ბაა რო­გორც ვა­ჟის­თ­ვის, ასე­ვე გო­გო­ნას­თ­ვი­საც. დღეს კი და­ცინ­ვის საგ­ნად არის ქცე­უ­ლი ის, რაც სუ­ლი­ე­რი სი­მაღ­ლი­სა და ზნე­ო­ბის ნი­შა­ნია, ე.წ. თა­ვი­სუ­ფა­ლი სექ­სის პრო­პა­გან­დამ გა­მო­იწ­ვია ის, რომ ჩვენს ახალ­გაზ­რ­დებს ჯან­მ­რ­თე­ლო­ბა და­ენ­გ­რათ, ხში­რია არას­რულ­წ­ლო­ვან­თა აბორ­ტე­ბი, უკა­ნო­ნო ურ­თი­ერ­თო­ბის შე­დე­გად გა­ჩე­ნი­ლი ბავ­შ­ვე­ბი კი ნა­ნო­ბენ, რომ ამ­ქ­ვეყ­ნად გაჩ­ნ­დ­ნენ.

ესა­უბ­რა ხა­თუ­ნა ჩი­გო­გი­ძე

გა­ზე­თი "ყვე­ლა სი­ახ­ლე"

(გა­მო­დის ოთხშა­ბა­თო­ბით)

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
მსოფლიო ლიდერები, სამეფო ოჯახი და ათასობით ადამიანი ვატიკანში - კადრები რომის პაპის დაკრძალვის ცერემონიიდან

"ლა­მის სო­დომ-გო­მო­რის ცოდ­ვე­ბის ტყვე­ო­ბა­ში ვართ მოქ­ცე­ულ­ნი"

"ლა­მის სო­დომ-გო­მო­რის ცოდ­ვე­ბის ტყვე­ო­ბა­ში ვართ მოქ­ცე­ულ­ნი"

ადა­მი­ა­ნურ ვნე­ბებ­თან ბრძო­ლის შე­სა­ხებ სა­სუ­ლი­ე­რო ლი­ტე­რა­ტუ­რა­ში ბევ­რი რამ თქმუ­ლა და და­წე­რი­ლა. გან­სა­კუთ­რე­ბით მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნია ეს სა­კითხი დღეს, 21-ე სა­უ­კუ­ნე­ში, რო­ცა ადა­მი­ანს თით­ქ­მის ყო­ველ ნა­ბიჯ­ზე რა­ღაც საც­დუ­რი ხვდე­ბა, ზო­გი­ერ­თი ცოდ­ვა კი სა­მარ­ცხ­ვი­ნოდ აღარც აღიქ­მე­ბა. სწო­რედ ამ სა­კითხის თა­ო­ბა­ზე ვთხო­ვეთ კო­მენ­ტა­რი წმინ­და კვი­რი­კე­სა და ივ­ლი­ტას სა­ხე­ლო­ბის ტაძ­რის მღვდელ­მ­სა­ხურს, დე­კა­ნოზ ლა­ზა­რე დუ­ლუ­ზა­ურს:

- სა­ერ­თოდ, ყვე­ლა ვნე­ბა ერ­თ­მა­ნეთ­თან არის და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი და გა­და­ჯაჭ­ვუ­ლი, მაგ­რამ პირ­ველ ყოვ­ლი­სა გე­მოთ­მოყ­ვა­რე­ო­ბი­სა და ნაყ­რო­ვა­ნე­ბის ვნე­ბას უნ­და ვებ­რ­ძო­ლოთ, რო­მელ­თა­გა­ნაც უკ­ვე სხვა ვნე­ბე­ბიც წარ­მო­ი­შო­ბა, კერ­ძოდ: პა­ტივ­მოყ­ვა­რე­ო­ბა, დი­დე­ბის­მოყ­ვა­რე­ო­ბა, ვერ­ცხ­ლის­მოყ­ვა­რე­ო­ბა, რა­საც მოჰ­ყ­ვე­ბა სიძ­ვა და მრუ­შო­ბა. სა­ერ­თოდ, ადა­მი­ა­ნე­ბი ცოდ­ვი­სა­კენ ვართ მიდ­რე­კილ­ნი და ამის გა­მო უნ­და ვე­ცა­დოთ, რომ მთა­ვარ ვნე­ბას ვებ­რ­ძო­ლოთ, რომ მე­რე ის სხვა უამ­რავ ცოდ­ვა­ში არ გა­და­ი­ზარ­დოს. ასე მა­გა­ლი­თად: მრუ­შო­ბი­სა და სიძ­ვის ვნე­ბას აღ­მოფხ­ვ­რის გე­მოთ­მოყ­ვა­რე­ო­ბი­სა და ნაყ­რო­ვა­ნე­ბის ვნე­ბის ჩაცხ­რო­მა.

- მა­მაო, ვი­სა­უბ­როთ სიძ­ვი­სა და მრუ­შო­ბის შე­სა­ხებ, რო­მელ­საც დღე­ვან­დელ მსოფ­ლი­ო­ში ძა­ლი­ან ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი ცოდ­ვად აღარც კი მი­იჩ­ნევს.

- თავ­და­პირ­ვე­ლად სიძ­ვის შე­სა­ხებ გეტყ­ვით: სიძ­ვა, ეს არის კავ­ში­რი და­უ­ქორ­წი­ნე­ბელ ქალ-ვაჟს შო­რის. ეს საკ­მა­ოდ მძი­მე და სე­რი­ო­ზუ­ლი ცოდ­ვაა, რად­გან ასე­თი წყვი­ლის ინ­ტი­მური კავ­ში­რი პირ­ველ რიგ­ში, ქორ­წი­ნე­ბის სა­ი­დუმ­ლოს სიწ­მინ­დეს არ­ღ­ვევს. ღმერ­თ­მა ადა­მი­ანს მის­ცა კურ­თხე­ვა გამ­რავ­ლე­ბი­სა, მაგ­რამ თუ ადა­მი­ა­ნებს შო­რის სუ­ლი­ე­რი კავ­ში­რი არ არ­სე­ბობს და გამ­რავ­ლე­ბას მხო­ლოდ ფი­ზი­ო­ლო­გი­უ­რი სი­ა­მოვ­ნე­ბის­თ­ვის იყე­ნებ, ცხა­დია, ამით ღვთის კურ­თხე­ვა ირ­ღ­ვე­ვა. ორ ადა­მი­ანს შო­რის ურ­თი­ერ­თო­ბა სუ­ლი­ე­რი სი­ახ­ლო­ვის სა­ფუძ­ველ­ზე უნ­და ჩა­მო­ყა­ლიბ­დეს. ქრის­ტი­ა­ნუ­ლი ოჯა­ხის შექ­მ­ნის მი­ზა­ნი ხომ ღმერ­თ­თან მის­ვ­ლაა. ეს მი­ზა­ნი ვერ აღ­ს­რულ­დე­ბა, თუ ადა­მი­ა­ნი უპი­რა­ტე­სო­ბას ხორ­ცი­ელ ვნე­ბას და ხორ­ცი­ელ ურ­თი­ერ­თო­ბას ანი­ჭებს. რო­დე­საც ადა­მი­ა­ნებს შო­რის სუ­ლის ერ­თო­ბაც არ­სე­ბობს, მხო­ლოდ მა­შინ იქ­მ­ნე­ბა ქრის­ტი­ა­ნუ­ლი ოჯა­ხი და სა­ფუძ­ვე­ლი ეყ­რე­ბა ნამ­დ­ვილ სიყ­ვა­რულს. ფი­ზი­ო­ლო­გი­უ­რი სი­ა­მოვ­ნე­ბაც, ასეთ დროს, ხდე­ბა არა სა­ფუძ­ვე­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბი­სა, არა­მედ ნა­ყო­ფი ამ სიყ­ვა­რუ­ლი­სა. სი­ა­მოვ­ნე­ბა ყო­ველ­თ­ვის დამ­სა­ხუ­რე­ბუ­ლი უნ­და იყოს სწო­რი სუ­ლი­ე­რი ცხოვ­რე­ბით, მაგ­რამ რო­დე­საც უფ­ლის მცნე­ბე­ბი ირ­ღ­ვე­ვა, ად­გი­ლი აქვს მძი­მე ცოდ­ვას, ანუ სიძ­ვას, რომ­ლის დრო­საც კარ­გავ ღმერთს, სუ­ლი­ერ წო­ნას­წო­რო­ბას და მა­რა­დი­სო­ბა­შიც ცოდ­ვით დამ­ძი­მე­ბუ­ლი გა­და­დი­ხარ. მრუ­შო­ბა კი სიძ­ვის კერ­ძო გა­მოვ­ლი­ნე­ბაა, ოღონდ უფ­რო დამ­ძი­მე­ბუ­ლი ფორ­მით, რად­გან მრუ­შო­ბის ცოდ­ვა ღმერ­თ­თან ერ­თად ადა­მი­ა­ნის ღა­ლატ­საც გუ­ლის­ხ­მობს, კერ­ძოდ - ჯვარ­და­წე­რი­ლი მე­უღ­ლის ღა­ლატს, რო­მელ­თა­ნაც ერ­თ­გუ­ლე­ბის ფი­ცი გა­კავ­ში­რებს. მრუ­შო­ბი­სას ადა­მი­ა­ნი თვი­თო­ნაც ზი­ან­დე­ბა და იმა­საც აზი­ა­ნებს, ვი­საც ღა­ლა­ტობს. სხვა­თა შო­რის, ზო­გი­ერ­თი ქა­ლი ღა­ლატს მა­ტე­რი­ა­ლუ­რი სი­დუხ­ჭი­რი­თაც ამარ­თ­ლებს, რაც დი­დი შეც­დო­მაა: ვე­რა­ნა­ირ­მა გა­ჭირ­ვე­ბამ ვერ უნ­და გა­და­ად­გ­მე­ვი­ნოს ადა­მი­ანს ასე­თი ნა­ბი­ჯი, რად­გან მი­სი გა­მოს­წო­რე­ბა ძა­ლი­ან ძნე­ლია. რო­დე­საც ოჯახ­ში ბზა­რი ჩნდე­ბა, მი­სი ამოვ­სე­ბა ისე­ვე რთუ­ლია, რო­გორც გაბ­ზა­რუ­ლი ან დამ­ს­ხ­ვ­რე­უ­ლი ჭურ­ჭ­ლის აღ­დ­გე­ნა. გე­კითხე­ბით, და­სავ­ლე­თის გან­ვი­თა­რე­ბულ ქვეყ­ნებ­ში, სა­დაც ცხოვ­რე­ბის დო­ნე ძა­ლი­ან მა­ღა­ლია, რა­ტომ არის მრუ­შო­ბა ასე გავ­რ­ცე­ლე­ბუ­ლი? - იმი­ტომ, რომ ეს ცოდ­ვა უმე­ტეს შემ­თხ­ვე­ვა­ში ისეთ ადა­მი­ა­ნებს ერე­ვა, რომ­ლე­ბიც ზნე­ობ­რივ ნორ­მებს უარ­ყო­ფენ და უარს ამ­ბო­ბენ თავ­შე­კა­ვე­ბა­ზე. შე­გახ­სე­ნებთ: ძველ აღ­თ­ქ­მა­ში უმ­კაც­რე­სად ის­ჯე­ბო­და არა მარ­ტო მრუ­ში ქა­ლი, არა­მედ კა­ციც - მათ გა­მო­ათ­რევ­დ­ნენ და ყო­ველ­გ­ვა­რი სიბ­რა­ლუ­ლის გა­რე­შე ჩა­ქო­ლავ­დ­ნენ ხოლ­მე. ახალ აღ­თ­ქ­მა­ში კი ფი­ზი­კუ­რი სიკ­ვ­დი­ლი სუ­ლი­ე­რით შე­იც­ვა­ლა - ასეთ ადა­მი­ანს ეკ­ლე­სია უფალ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბას აღარ აძ­ლევ­და: ის უზი­ა­რებ­ლო­ბით ის­ჯე­ბო­და, სიძ­ვის გა­მო - 7 წლით, ხო­ლო მრუ­შო­ბი­სათ­ვის - 14 წლით. მარ­თა­ლია, დღეს ეკ­ლე­სია ცოდ­ვი­ლებს გა­ცი­ლე­ბით უფ­რო რბი­ლად ექ­ცე­ვა, მაგ­რამ ეს კა­ნო­ნე­ბი არ­სე­ბობს იმი­სათ­ვის, რა­თა გვახ­სოვ­დეს, რა­ო­დენ მძი­მეა ცოდ­ვა, რო­მე­ლიც დღეს ასე გავ­რ­ცე­ლე­ბუ­ლია. მი­მო­ვი­ხე­დოთ ირ­გ­ვ­ლივ რა ხდე­ბა: სუ­ლი­ე­რი სი­ბინ­ძუ­რე, ღა­ლა­ტი, და­ცინ­ვა, მკვლე­ლო­ბა, გან­კითხ­ვა - ამ უმ­ძი­მე­სი ცოდ­ვე­ბის ტყვე­ო­ბა­შია ჩვე­ნი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის დი­დი ნა­წი­ლი, არა­ვინ ფიქ­რობს, რომ ლა­მის სო­დომ-გო­მო­რის ცოდ­ვე­ბის ტყვე­ო­ბა­ში ვართ მოქ­ცე­ულ­ნი.

- მა­მაო, ალ­ბათ დაგ­ვე­თან­ხ­მე­ბით, რომ ამ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში ყვე­ლა­ზე მე­ტად ახალ­გაზ­რ­და თა­ო­ბის სუ­ლი ზი­ან­დე­ბა, ისი­ნი კარ­გა­ვენ შა­ვი­სა და თეთ­რის გარ­ჩე­ვის უნარს, უჭირთ გა­ი­გონ - რა არის კარ­გი და რა - ცუ­დი.

- სამ­წუ­ხა­როდ, დღეს ქარ­თ­ველ ახალ­გაზ­რ­დებს არა აქვთ ნორ­მა­ლუ­რი გა­რე­მო, სა­დაც ისი­ნი სი­კე­თის, სიწ­მინ­დის, ერ­თ­გუ­ლე­ბის მა­გა­ლი­თებს და­ი­ნა­ხა­ვენ, სა­დაც ზნე­ობ­რივ, სწო­რად მო­აზ­როვ­ნე ადა­მი­ა­ნე­ბად ჩა­მო­ყა­ლიბ­დე­ბი­ან. რო­დე­საც ირ­გ­ვ­ლივ ამ­დე­ნი სი­ხარ­ბე, სიც­რუე, ძა­ლა­დო­ბი­სა და უხამ­სო­ბის პრო­პა­გან­დაა, ძნე­ლია მო­ზარ­დებს მა­ღალ ზნე­ო­ბა­ზე ელა­პა­რა­კო. სა­სუ­ლი­ე­რო პი­რებს ყვე­ლა­ზე მე­ტად გუ­ლი ერ­თი რა­მის გა­მო გვტკი­ვა: ჩვენ­მა მთავ­რო­ბებ­მა ოღონ­დაც ევ­რო­კავ­შირ­სა და ნა­ტოს მო­ა­წო­ნონ თა­ვი და ჩვე­ნი ახალ­გაზ­რ­დე­ბის მო­მა­ვალ­ზე ნაკ­ლე­ბად ზრუ­ნა­ვენ. და­აკ­ვირ­დით რო­გორ ფილ­მებს აჩ­ვე­ნე­ბენ, ან რა გა­და­ცე­მე­ბი გა­დის თუნ­დაც ქარ­თულ ტე­ლე­არ­ხებ­ზე, არც ერ­თი არ გვას­წავ­ლის ადა­მი­ა­ნის სიყ­ვა­რულს, ჩვე­ნი კულ­ტუ­რი­სა და ტრა­დი­ცი­ე­ბის პა­ტი­ვის­ცე­მას. იქ­ნებ, ქარ­თულ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას შე­მეც­ნე­ბი­თი ხა­სი­ა­თის, სე­რი­ო­ზუ­ლი გა­და­ცე­მე­ბი უფ­რო აინ­ტე­რე­სებს? რა­ტომ არ ფიქ­რო­ბენ იმა­ზე, რომ ახალ­გაზ­რ­დებს სუ­ლი და ზნე­ო­ბა შე­უ­ნარ­ჩუ­ნონ? პი­რი­ქით, ისეთ თე­მებ­ზე ამახ­ვი­ლე­ბენ ყუ­რადღე­ბას და ისეთ ცნო­ბი­ე­რე­ბას უყა­ლი­ბე­ბენ, რომ სიძ­ვა და მრუ­შო­ბა მათ­თ­ვის უკ­ვე არა­ფე­რია. უნერ­გა­ვენ, რომ ინ­ტი­მუ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა ქორ­წი­ნე­ბამ­დე აუცი­ლე­ბე­ლიც კია, რაც ძი­რე­უ­ლად ეწი­ნა­აღ­მ­დე­გე­ბა ქრის­ტი­ა­ნო­ბას. ჩვენ­მა ახალ­გაზ­რ­დო­ბამ უნ­და იცო­დეს, რომ ქორ­წი­ნე­ბამ­დე ქალ­წუ­ლე­ბის დაც­ვა უდი­დე­სი ღირ­სე­ბაა რო­გორც ვა­ჟის­თ­ვის, ასე­ვე გო­გო­ნას­თ­ვი­საც. დღეს კი და­ცინ­ვის საგ­ნად არის ქცე­უ­ლი ის, რაც სუ­ლი­ე­რი სი­მაღ­ლი­სა და ზნე­ო­ბის ნი­შა­ნია, ე.წ. თა­ვი­სუ­ფა­ლი სექ­სის პრო­პა­გან­დამ გა­მო­იწ­ვია ის, რომ ჩვენს ახალ­გაზ­რ­დებს ჯან­მ­რ­თე­ლო­ბა და­ენ­გ­რათ, ხში­რია არას­რულ­წ­ლო­ვან­თა აბორ­ტე­ბი, უკა­ნო­ნო ურ­თი­ერ­თო­ბის შე­დე­გად გა­ჩე­ნი­ლი ბავ­შ­ვე­ბი კი ნა­ნო­ბენ, რომ ამ­ქ­ვეყ­ნად გაჩ­ნ­დ­ნენ.

ესაუბრა ხა­თუ­ნა ჩი­გო­გი­ძე

გაზეთი "ყველა სიახლე"

(გამოდის ოთხშაბათობით)

ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"

უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"

ვინ არის შორენა ბეგაშვილის ყოფილი ქმრის მეუღლე, რომელიც უკრაინაში ცნობილი დიზაინერია