26
აპრილიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
ამბობენ, ჟურნალისტი არის (ან უნდა იყოს) ადამიანი, რომელსაც არ სცივა, არ იღლება, ვერც შიმშილს გრძნობს და ვერც შიშს... ამჯერად დავინტერესდით " იზიარებენ თუ არა ჟურნალისტები ახალი წლის საზეიმო განწყობილებას, ჩვეული რეჟიმიდან გამომდინარე, რომელი უფრო სტრესულია მათთვის " 12 საათის ოჯახურ პირობებში შეხვედრა თუ ახალი წლის ღამის "მოვლენათა ეპიცენტრში" გატარება...
ნინია ახვლედიანი:
" რამდენიმე წლის წინ გუდაურიდან ჩავერთე "ქრონიკაში", ჯგუფ "შინის" კონცერტი იყო... მახსოვს, ძლივს აგვიყვანეს მეორე საბაგიროსთან მე და ჩემი ოპერატორი, კახა წულაძე. ის ყინვა არ დამავიწყდება. მიუხედავად ამისა, არაჩვეულებრივი განცდაა, როცა ახალ წელს არა სახლში, არამედ, სადღაც მაღლა, 2 000 მეტრზე, თოვლში ხვდები... წელს აღდგომა ავღანეთში გავატარე.
" გამაღიზიანებელი არ არის, როცა მთელი წელი დაძაბულ რეჟიმში მუშაობ და ახალ წელსაც პროფესიულ გარემოში ხვდები?
" არა. სხვათა შორის, მაშინ ისეთ ხასიათზე ვიყავი, ძალიან მინდოდა, მარტო, უცხო გარემოში შევხვედროდი ახალ წელს...
ნატო ნიჟარაძე:
" ახალ წელს ძირითადად, მართლაც პროფესიულ გარემოში ვატარებდი, თუმცა ბოლო პერიოდში ჩემი დაღლა სახლის საქმეებსა და ახალი წლის ლამაზად შეხვედრის ორგანიზებას უკავშირდება. "რუსთავი 2 "-ში მუშაობისას უფრო დაძაბული რეჟიმი მქონდა, ახალ წელს მართლაც ბოლო წუთამდე ვმუშაობდი. ერთხელ, 31-ში ჩართვები გვქონდა სხვადასხვა ადგილიდან. მე თავისუფლების მოედანზე ვიყავი. ჩემი და და მეგობარი მოვიდნენ, რომ მარტო არ ვყოფილიყავი უცხო ხალხთან. სწორედ იმ წელს გავთხოვდი. ახალი წლის ღამეს გადარბენაზე ვარ და საერთოდ, სულ ვჩქარობ, მუდმივად, სახლშიც კი სულ დავრბივარ, ნორმალური სიარულისთვის დრო მენანება (იცინის)... ბოლო წუთებამდე რაღაცას ვამატებ სუფრას, ვცდილობ, არაფერი გამომრჩეს. მთელი ბავშვობა ახალი წლის შეხვედრა გარეთ, სადარბაზოში მიწევდა ხელში დიდი, ტკბილეულით სავსე კალათით. ამბობენ, კარგი ფეხი მაქვს და ოჯახის მეკვლე ყოველთვის მე ვიყავი. ახლა ამ ტრადიციას ჩემი შვილები აგრძელებენ. ისე კი, ახალ წელს ძალიან უხდება მთა და თოვლი და ხშირადაც ვხვდებოდი ხოლმე გუდაურში მეგობრებთან ერთად. ყველაფერს თავისი დრო აქვს. ახლა ახალ წელს სახლში, ოჯახში შეხვედრას არაფერი მირჩევნია...
დიანა ტრაპაიძე:
" ბავშვობაში საახალწლოდ მამას მოსკოვში მივყავდი ხოლმე და ახალ წელს სასტუმრო "იზმაილოვოს" რესტორანში ვხვდებოდით. მას შემდეგ ძირითადად, ოჯახში ვხვდებით. რამდენჯერმე შევხვდი პარლამენტის წინ, ნაძვის ხესთან, ჭიქა შამპანურით ხელში, რადგან "იმედში" გადაწყვიტეს, საახალწლო ეთერი "ახალ ამბებს" წაეყვანა...
" საახალწლო სიუჟეტის მოსამზადებლად საზღვარგარეთ არ შეხვედრიხართ ახალ წელს?
" არ მახსენდება. ვინ გამწირავდა ახალ წელს სამუშაო მივლინებისთვის?! უცხოეთში სიარული და უკვე მზა რეპორტაჟი ეკრანიდან მომხიბვლელად ჩანს, მის უკან კი უზარმაზარი შრომაა ჩადებული. ახალი წელი პირადად ჩემთვის, ოჯახური ზეიმია, რომელიც სულ ბავშვობას მახსენებს. ამ დღის გატარება ყოველთვის ოჯახურ გარემოში მინდა. ისეთი სამსახური მაქვს, არც ერთ უქმე დღეს არ დამისვენია. 31-ში, ტრადიციულ დროს, როცა ეთერში "სუბიექტური აზრი" გადის, მეც ვმუშაობ, მერე კი გავიქცევი და სუფრას მოვამზადებ. გვიან ღამით დიდი სიამოვნებით ვნახავ, რომელმა არხმა რა საახალწლო პროგრამა მოამზადა...
ნათია მიქიაშვილი:
" ახალ წელს ყველა ჟურნალისტი თითქმის ერთ რეჟიმში ხვდება " ან ასწრებ და 12 საათს წუთები რომ აკლია, სახლში გარბიხარ, ან ვერ ასწრებ და " ქუჩაში რჩები. "იმედსა" და "მაესტროშიც" მიწევდა გარეთ ყოფნა. წელსაც ეს მელის, რადგან მეგობრებთან ერთად, საბავშვო პროექტი " "ყინულის დედოფალი" გავაკეთე. ეს არის 3D შოუ, ფაქტობრივად, ჰოლივუდური წარმოდგენაა.
" გაიხსენეთ ყველაზე უცნაური გარემო, სადაც ახალ წელს შეხვდით...
" ყველაზე უცნაური გარემო სახლში შეხვედრაა (იცინის). გათხოვების შემდეგ ხდება ხოლმე ასე და ეს ძალიან უცნაურია.
გოგა ბერიძე:
" აქტიურმა ჟურნალისტმა არასოდეს იცის, ერთ გადაღებაზე წასული, შემდეგ სად აღმოჩნდება. "ინტერპრესნიუსის" სპეციფიკა ისეთია, შეიძლება, დილით გახვიდე გადაღებაზე და მეორე დილით 20 მასალით დაბრუნდე. 31 დეკემბერს ქუჩის რეპორტაჟი მომიმზადებია, აღმოვჩენილვარ სოციალურად დაუცველებთან, ადამიანებთან, რომლებიც ქუჩაში მოწყალებას ითხოვენ... მიუხედავად იმისა, რომ ოჯახური გარემო არ არის, მერწმუნეთ, საახალწლო განწყობა იქაც შენარჩუნებულია. მათთან ერთად შამპანური დამილევია და მათთვის უკეთესი მომავალი მისურვებია. გარდა ამისა, 12 საათს ეკლესიაში, ღამის კლუბში, სტრიპტიზ-კლუბშიც კი შევხვედრივარ. ვფიქრობ, ჟურნალისტი ნებისმიერი ფენის წარმომადგენელი რესპონდენტების პულსაციას უნდა გრძნობდეს.
" გოგა, ჟურნალისტისთვის რა უფრო სტრესულია " როცა ახალ წელს პროფესიულ გარემოში ხვდება, თუ როცა ოჯახის წევრებთან ერთად აღნიშნავს?
" აქტიური ჟურნალისტისთვის, ალბათ 12 საათის სახლში შეხვედრა უფრო სტრესულია. პირადად ჩემთვის, ნამდვილად ასეა. ჟურნალისტი მიჩვეულია მოვლენათა ეპიცენტრში ყოფნას. დიდი სტრესი იქნება, ტელეეკრანიდან ვადევნო თვალყური, როგორ აღნიშნავენ ცნობილი თუ რიგითი მოქალაქეები ახალ წელს. შეიძლება, არანორმალურადაც მოგეჩვენოთ, მაგრამ რეპორტიორი და ჟურნალისტი იქ უნდა იყოს, სადაც ამბავი ხდება. ვულოცავ ჟურნალ "გზას" და მთელ მედიასივრცეს ახალ წელს და ვისურვებ, რომ მეტი პოზიტიური სტატია იწერებოდეს!..
შორენა ლაბაძე
(გამოდის ხუთშაბათობით)
