ვიდრე ძველი პრესის სახალისო ყურმოკრულ ამბებს მოგითხრობთ, საქართველოს პრეზიდენტის არჩევნებს გვინდა, გამოვეხმაუროთ. უწინაც ტარდებოდა არჩევნები, ირჩევდნენ, არ მოსწონდათ, მოსწონდათ, აყალბებდნენ, ვერ აყალბებდნენ. ერთ ამბავს გადავაწყდით. მართალია, მასშტაბით ჩვენს ამჟამინდელ არჩევნებს ვერ შეედრება, რადგან მხოლოდ მამასახლისის არჩევნებს ეხება, მაგრამ საგულისხმოსაც ბევრს აღმოაჩენთ და ჩვენს ბოლოდროინდელ არჩევნებთან პარალელსაც იოლად გაავლებთ. სხვათა შორის, მოქმედ პირთაგან არც დღევანდელი "პერსონაჟების" პროტოტიპების ამოცნობა გაგიჭირდებათ.
მაშ, ასე, 129 წლის წინ, 1884 წლის 27 მარტს გაზეთ "დროების" კარდანახელი კორესპონდენტი იუწყებოდა:
"გუშინ სიღნაღიდამ ჩამოვიდა "ჩინოვნიკი" თავის ჩაფრებით. პატარა ხანს უკან სოფელში გაისმა გზირების ხმა: "ხალხო! კანცელარიასთან გამოდით, ხვალ მამასახლისის არჩევაზე, კანცელარიასთან". დიდი ძახილი არ უნდოდა სოფელს, რადგან ძველი მამასახლისისგან თავ-მობეზრებულნი სიხარულით მოელოდნენ მის გამოცვლის დღეს. ოთხასზე მომეტებული კაცი იყო... აგერ მაზრის უფროსი და მომრიგებელი შუამავალნიც ჩამოვიდნენ. ხალხი მაშინათვე რამდენსამე წრედ გაჰყვეს, გადიხადეს პარაკლისი და დაიწყეს მოხელეების ამორჩევა. პარაკლისის შემდეგ ადგილობრივმა მღვდელმა ი. შ-ვილმა მიჰმართა ხალხს მცირედი სიტყვით, რომლითაც მან პირველად აუხსნა სწავლის მნიშვნელობა, შემდეგ - მოხელეების მნიშვნელობა სოფელში. სიტყვა დაბოლოვდა მითთუ როგორი კაცები არიან სასარგებლონი მოხელეებათ სოფელში და როგორნი მავნენი.
ამ მცირედმა სიტყვამ ჯეროვანი გავლენა იქონია და გაათავა, თუ არაი-შვილმა სიტყვა, ხალხმა ერთბაშად წამოიძახა: "მოხელედ ნამყოფნი აღარ გვინდა, ეგენი დაოსტატებულნი არიან, ახალი ხალხი ჩასწერეთ ბატონებო, ახალი".
ხალხის ასეთი უცები სურვილი, რასაკვირველია, არ ეჭაშნიკათ, უფრო იმათ, რომელნიც წინადვე სხვადასხვა მანქანებით ცდილობდენ მოხელეობა ეგდოთ ხელში. ამათში, რასაკვირველია, ერივნენ წინათ ნამყოფები მოხელედ.
მართლაც, ხალხმა მთლად გააშავა ძველად ნამყოფი მოხელე ხალხი და როგორც მამასახლისად, აგრეთვე მოსამართლეებადაც ახლები ამოირჩია".
მოამზადა ირმა ხარშილაძემ
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)