აჩიკო სოლოღაშვილი ცოლთან ურთიერთობის დეფიციტს განიცდის

აჩიკო სოლოღაშვილი გარეგნობაზე ზრუნვას ბევრ დროს არ უთმობს. თმის ცვენის საწინააღმდეგო საშუალებებს გართობის მიზნით იყენებს, თან - მხოლოდ აგვისტოში, რადგან ამ დროს 10 დღით ტელევიზიისგანაც ისვენებს და თეატრისგანაც... მოსწონს ოჯახური სიმშვიდე, ბუნებასთან სიახლოვე და ცხოველებზე ზრუნვა...

ვარცხნილობა და თმის ფერი

- ვიდრე თავზე ბევრი თმა მქონდა, გრძელ ვარცხნილობას ვატარებდი, თან, ეს როლისთვისაც მჭირდებოდა. მას მერე, რაც თმა შემითხელდა, მისი შეჭრა მომიხდა. ადრე კიკინას ვიკეთებდი. ამის გამო მართალია, თავში "ტაბურეტკა" არ მომხვედრია, მაგრამ გრძელი თმა გარკვეულ პრობლემებს გიქმნის... ბავშვობიდან კარგი ხარისხის - სქელი და ხშირი თმა მქონდა.

- ოდესმე, თმა თუ შეგიღებავს?

- ხშირად მეუბნებიან, - როდემდე უნდა დამალო, თქვი, რითი იღებავო? არადა, არასოდეს შემიღებავს. ერთ-ერთი კომპანიის პროდუქციას ვიყენებ, რომელიც თმას აჯანსაღებს, ბზინვარებას მატებს. გარდა ამისა, ხშირად მიწევს თმის ჟელეს წასმა, რაც მას ვიზუალურად ამუქებს. ამიტომ ჰგონიათ, რომ ვიღებავ ხოლმე. ცოტა ჭაღარაც მაქვს და ძალიან მომწონს. ცხოვრებაში ყველა ეტაპს თავისი ხიბლი აქვს... როლისთვის თუ დამჭირდება, თმას შევიღებავ.

სახის კანის მოვლა

- თეატრისა თუ სატელევიზიო მაკიაჟს ერთ-ერთი ფირმის ჩვეულებრივი სველი ხელსახოცით ვიშორებ. ზამთარში, როცა კანი გამომშრალი მაქვს, ღამით, აბაზანის მიღების მერე, სახეზე მკვებავ კრემს ვისვამ. სახის ნიღბისთვის, კიტრი და მარწყვი არასოდეს გამიხეხავს. მართალია, მიმიკური ნაოჭები მაქვს, მაგრამ მიმაჩნია, რომ ესეც ჩემი პროფესიის შემადგენელი ნაწილია: საკმარისია, ეს მიმიკა "გავყინო", რომ მე ის აღარ ვიქნები, ვინც ვარ. მირჩევნია, 5 ნაოჭით მეტი მქონდეს და "ცომისგან" გამოძერწილ (ყველას ერთნაირი სახე რომ აქვს) ადამიანს არ დავემსგავსო. შეურაცხყოფას არავის ვაყენებ. მიმაჩნია, რომ თუ ადამიანს სჭირდება, ბოტოქსიც უნდა გაიკეთოს, მაგრამ რატომღაც, ქართველები ზომიერებას ვერ ვიცავთ: ბოტოქსის შედეგი თითქმის ყველას ეტყობა, ვინც იკეთებს. ვისაც არ ეტყობა, იმას ვენაცვალე. ზომიერების შეგრძნების მქონე ადამიანებს ძალიან ვაფასებ!

- კოსმეტოლოგთან რა სიხშირით დადიხარ?

- კოსმეტოლოგთან არასდროს ვყოფილვარ. ალბათ დროა, ერთხელ მაინც მივიდე (იღიმის). ფრჩხილებსაც დამოუკიდებლად ვიქლიბავ. სალონში ფრჩხილები მხოლოდ ორჯერ გავიკეთე, მერე კი მივხვდი: ჯობია, ეს საქმე დამოუკიდებლად მოვაგვარო.

სამოსი

- შოპინგზე ვგიჟდები! ეს ჩემთვის საუკეთესო ანტიდეპრესანტია. მეუღლესთან ერთად, საყიდლებზე სიარული მიყვარს. გამოგიტყდებით, სამოსს ძირითადად, საზღვარგარეთ ვყიდულობ (მოგეხსენებათ, თეატრში გასტროლები უხვად გვაქვს), მაგრამ ძვირად ღირებული თუ საშუალო ფასის მქონე ბრენდული სამოსის შეძენა თბილისშიც შეიძლება. მთავარია, საჭირო თანხა გქონდეს... მაისურზე პიჯაკის მოცმა ძალიან მიყვარს, მაგრამ თბილისში მაისურიდან პირდაპირ პალტოზე ან დუტი "კურტკაზე" გვიწევს გადასვლა. წელიწადის ამ დროზე ჭკუა მეკეტება! მსიამოვნებს, როცა ჯინსის შარვალი, მაისური, პიჯაკი და ფეხსაცმელი მაცვია... აკადემიური, კლასიკური სტილის სამოსში თავს არაკომფორტულად ვგრძნობ. კლასიკურ-სპორტული სტილი მირჩევნია. ისეთი ფერის ტანსაცმელი მომწონს, როგორიც ცოტას აცვია, მაგრამ ისიც არ მიყვარს, როცა "წითელი კვერცხივით" ვარ. ერთი პერიოდი, თბილისი "აჭრელდა", "გაფერადდა", მაგრამ ახლა ტენდენცია ისევ მუქი ფერებისკენ არის. შავი ძალიან მიყვარს - ჩემი დასაწუნი არაფერი აქვს, მაგრამ ფანტაზიას გასაქანს თუ მივცემთ, უკეთესი იქნება. ძირითადად, ხასხასა მწვანე, ყვითელი, ფორთოხლისფერი მომწონს.

სამკაული და აქსესუარები

- სამკაულს არ ვიყენებ. მხოლოდ ჯვრისწერის ბეჭედი და ჯვარი მიკეთია. ჯვარი ჩემთვის უძვირფასესმა ადამიანმა - მანანა ბერიკაშვილმა მაჩუქა. მიმაჩნია, რომ თუკი დღეს თეატრში რამეს ვაკეთებ, სწორედ ქალბატონი მანანას დამსახურებაა... ძალიან მიყვარს მაჯის საათები და სიამოვნებით მექნებოდა მათი კოლექცია, მაგრამ ახლა მხოლოდ 6 მაქვს. მგონია, რომ სათვალე, საათი და ფეხსაცმელი ადამიანის ხასიათზე, მის პიროვნებაზე, გემოვნებაზე მეტყველებს. მათ შესაძენად თანხა არასოდეს დამენანება.

ვარჯიში და დიეტა

- წარმოუდგენელია, ჩემი საქმიანობის პირობებში გავსუქდე. ზაფხულში 2 კილოს თუ მოვიმატებ - ისიც იმიტომ, რომ ლუდი ძალიან მიყვარს და მისი დალევა მხოლოდ ზაფხულში მიწევს, რადგან სამუშაო პერიოდში საზოგადოებასთან ვურთიერთობ და ვერ დავლევ. მაღიზიანებს, როცა ვიღაცას ალკოჰოლის სუნი ასდის და შესაბამისად, მეც არ მინდა, სხვა გავაღიზიანო... ყოველთვის გამხდარი ვიყავი. ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრობლემების გამო, სპორტულ დარბაზში ვერასოდეს ვვარჯიშობ. ფორმაში ყოფნისთვის ცურვა იდეალური საშუალებაა, მაგრამ მოუცლელობის გამო, ამასაც ვერ ვახერხებ...

- კვების რეჟიმს თუ აკონტროლებ?

- ყველა კერძი მიყვარს და ყველაფერს ვჭამ, მაგრამ იმდენსაც არა, რამდენსაც ამბობენ: ყველა აღნიშნავს, აჩიკო ძალიან ბევრს ჭამსო. ქართული, ჩინური, უკრაინული სამზარეულო ძალიან მიყვარს. გურმანი ვარ, მაგრამ ცოტას ვჭამ... დიეტა არასოდეს დამიცავს. უბრალოდ, მაგალითად, სადილისას თუ Uძალიან ბევრი ცომეულის ან ცხიმიანის ჭამა მომიხდა, ვცდილობ, საღამოს ცოტა მსუბუქად ვივახშმო. ხან დღეში ერთხელ მიწევს ჭამა, ხან - სამჯერ, ზოგჯერ კი ამას საერთოდ ვერ ვახერხებ.

საქმე

- ჩემთვის თეატრი ყოველთვის უმნიშვნელოვანესი იყო, მაგრამ ტელევიზიაში ამდენი წლის განმავლობაში მუშაობის მერე, ვერ ვიტყვი, რომ ის ჩემთვის მეორეხარისხოვანია. ამჟამად პროექტში - "ნიჭიერი" ვარ დაკავებული - ქორეოგრაფი გახლავართ. ამ სეზონზე მართლა სასწაული ხდება: ამდენი ნიჭიერი ადამიანი თუ არსებობდა, არ მეგონა; არ ვიცი, აქამდე სად იყვნენ, სად იმალებოდნენ! როგორც ჩანს, ვიღაცებს სითამამე არ ჰყოფნიდათ, ახლა კი თავს სცენაზე გამოსვლის უფლება მისცეს. მრავალფეროვანი ნომრებია! ტელემაყურებლებს ნამდვილად დიდი სიამოვნება ელით... ასევე, თეატრშიც აქტიურად ვმუშაობ. ამ ინტერვიუს მერე, დღესვე, ლიტვაში მივფრინავ გასტროლზე, სადაც ძალიან საპასუხისმგებლო ფესტივალი იმართება, რომელშიც ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი სპექტაკლით - "მაკბეტი" წარვდგებით...

ოჯახი

- ჩემი ოჯახის წევრები არიან: დედ-მამა, ჩემი უსაყვარლესი ძაღლი (ლაბრადორი) - ბანჩი და ჩემი არაჩვეულებრივი მეუღლე, რომლისთვისაც შემიძლია, ყველაფერი გვერდზე გადავდო. გამოგიტყდებით, ხანდახან მინდა, სამსახურში დავრეკო და უბრალოდ ვთქვა, რომ ცუდად ვარ, მერე კი მთელი დღე მეუღლესთან გავატარო, მაგრამ არასოდეს გამომდის (იცინის)... მე და ჩემმა მეუღლემ ზაფხულში 10 დღით განმარტოება მოვახერხეთ. თავისუფალი დრო გამომიჩნდება თუ არა, მაშინვე ნუცასთან (მეუღლე) ერთად, მეგობრების წრეში, მყუდრო ადგილას განვმარტოვდები ხოლმე. ორივენი ვცდილობთ, კვირადღე თავისუფალი გვქონდეს.

ბანჩის რაც შეეხება, ის უნიჭიერესი, უსაყვარლესი და ძალიან თბილი არსებაა. ზოგადად, ცხოველები, ფრინველები, ქვეწარმავლები - ყველაფერი, რაც ცოცხალია, ძალიან მიყვარს! ბავშვობაში ვოცნებობდი, დიდი ნაკრძალი მქონოდა. ბუნებასთან და ცხოველებთან სიახლოვე დიდ სულიერ სიმშვიდეს მანიჭებს და კომფორტს მიქმნის.

დასვენება, გართობა

- ჩემთვის გართობა, მეგობრებთან ერთად ყოფნაა. თუ მომინდება და შესაფერის ხასიათზე ვიქნები, გიტარასაც მოვიმარჯვებ... კლუბური ცხოვრება არ მიყვარს. ყველაფერი ეს უკვე იყო, განვლილი ეტაპია. ახლა ოჯახის წევრებთან ერთად, მშვიდ გარემოში ყოფნა მირჩევნია. ახალ წელსაც სულ ვცდილობ, ოჯახთან ერთად ვიყო, რაც ჯერჯერობით, გამომდის.

ეთო ყორღანაშვილი

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)