ამ უსამ­შობ­ლო ხალ­ხმა ერთხელ და სა­მუ­და­მოდ პა­სუ­ხი უნდა აგოს წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში ჩა­დე­ნილ უმ­ძი­მეს და­ნა­შა­უ­ლებ­ზე: სა­კუ­თა­რი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის წა­მე­ბა­სა და მკვლე­ლო­ბა­ზე, ბიზ­ნე­სის რე­კეტ­ზე, ქვე­ყა­ნა­ში გა­მე­ფე­ბულ კო­რუფ­ცი­ა­ზე. ქარ­თულ­მა სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ უნდა მო­იკ­ვე­თოს ეს პო­ლი­ტი­კუ­რი სარ­კო­მა სა­კუ­თა­რი სხე­უ­ლი­დან, თუ გვინ­და, რომ მო­ჯა­დო­ე­ბულ, ჩა­კე­ტილ წრე­ზე აღარ გა­ვაგ­რძე­ლოთ სი­ა­რუ­ლი, - ამის შე­სა­ხებ „ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის“ სა­პა­ტიო თავ­მჯდო­მა­რემ, ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვილ­მა „ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის“ სა­არ­ჩევ­ნო კამ­პა­ნი­ის რე­გი­ო­ნულ ღო­ნის­ძი­ე­ბა­ზე თე­ლავ­ში სი­ტყვით გა­მოს­ვლი­სას გა­ნა­ცხა­და.

• რო­გორც ივა­ნიშ­ვილ­მა აღ­ნიშ­ნა, „სწო­რედ ამი­ტომ, ფუნ­და­მენ­ტუ­რად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რომ 26 ოქ­ტომ­ბრის სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნებ­ზე „ქარ­თულ­მა ოც­ნე­ბამ“, სა­კონ­სტი­ტუ­ციო უმ­რავ­ლე­სო­ბა მო­ი­პო­ვოს და დღის წეს­რიგ­ში და­ა­ყე­ნოს „ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის“ არა­კონ­სტი­ტუ­ცი­უ­რად გა­მო­ცხა­დე­ბის, ამავდრო­უ­ლად კი უმ­კაც­რე­სად გა­სა­მარ­თლე­ბის სა­კი­თხი“.

ივა­ნიშ­ვი­ლი პი­რო­ბას დებს, რომ „ამ პრო­ცესს წინ ვე­რა­ფე­რი და­უდ­გე­ბა!“

„მო­გე­სალ­მე­ბით კა­ხე­ლე­ბო, გი­ლო­ცავთ ალა­ვერ­დო­ბას! მი­ვე­სალ­მე­ბი თე­ლავს, გურ­ჯა­ანს, ახ­მე­ტას, ყვა­რელს, სიღ­ნაღს, ლა­გო­დეხს, სა­გა­რე­ჯოს, დე­დოფ­ლის­წყა­როს! მი­ვე­სალ­მე­ბი აქ მცხოვ­რებ თუ­შებ­სა და ხევ­სუ­რებს, მი­ვე­სალ­მე­ბი პან­კი­სელ ქის­ტებს, ჩვენს აზერ­ბა­ი­ჯა­ნე­ლებს: ყა­რა­ჯა­ლე­ლებს, იორ­მუ­ღან­ლო­ე­ლებს, კა­ბა­ლე­ლებს; მი­ვე­სალ­მე­ბი კა­ხე­თის მი­წა­ზე მცხოვ­რებ ჩვენს სომ­ხებს. მო­გე­სალ­მე­ბით პა­ტა­რა კა­ხის, დიდი ერეკ­ლეს შთა­მო­მავ­ლებს, სა­ქარ­თვე­ლოს უან­გა­რო პატ­რი­ო­ტებს!

კა­ხე­თი, ჩვე­ნი ქვეყ­ნის ეს და­ლოც­ვი­ლი კუ­თხე, სა­ქარ­თვე­ლოს ძლი­ე­რე­ბის ერთ-ერთი მთა­ვა­რი ფუნ­და­მენ­ტია. ასე იყო უწი­ნაც, ასე არის ახ­ლაც!

სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში, ის­ტო­რი­ამ ჩვე­ნი ქვეყ­ნის­თვის ბრძო­ლა გარ­გუ­ნათ ბე­დად და თქვენც, პირ­ნათ­ლად ას­რუ­ლებ­დით და­კის­რე­ბულ მო­ვა­ლე­ო­ბას, გმი­რუ­ლად იცავ­დით ჩვენს მიწა-წყალ­სა და სარ­წმუ­ნო­ე­ბას.

დღეს რომ სა­ქარ­თვე­ლო ცო­ცხა­ლია და ჩვე­ნი თავი ჩვე­ნად­ვე გვე­ყუ­დ­ნის, ამა­ში თქვე­ნი ლო­მის წვლი­ლია.

ის­ტო­რი­ულ­მა ქარ­ტე­ხი­ლებ­მა კა­ხე­ლებს მებ­რძო­ლი სული და უდ­რე­კი ბუ­ნე­ბა ჩა­მო­გი­ყა­ლი­ბათ, მაგ­რამ გე­ნი­ა­ლუ­რი ფი­როს­მა­ნის პერ­სო­ნა­ჟე­ბი­ვით ნა­თელ და ნამ­დვილ ადა­მი­ა­ნე­ბად დარ­ჩით, კა­ხუ­რი მრა­ვალ­ჟა­მი­ე­რი­ვით ძარ­ღვი­ან, ღირ­სე­ულ ქა­ლე­ბად და კა­ცე­ბად!

„მა­მუ­ლი, ენა, სარ­წმუ­ნო­ე­ბა - სამი ღვთა­ებ­რი­ვი სა­უნ­ჯე დაგ­ვრჩა ჩვენ მამა-პა­პა­თა­გან: თუ ამათ არ ვუ­პატ­რო­ნეთ, რა კა­ცე­ბი ვიქ­ნე­ბით, რა პა­სუხს გავ­ცემთ შთა­მო­მავ­ლო­ბას?“ - წერ­და ჩვე­ნი ერის მამა, ამ კუ­თხის შვი­ლი, ილია ჭავ­ჭა­ვა­ძე. კაცი, რო­მელ­მაც მთე­ლი სი­ცო­ცხლე სა­კუ­თა­რი ქვეყ­ნი­სა და ხალ­ხი­სათ­ვის ბრძო­ლას და მათ კე­თილ­დღე­ო­ბას მი­უ­ძღვნა.

პა­რა­დოქ­სია, მაგ­რამ ფაქ­ტია, ჩვე­ნი სამ­შობ­ლო და ხალ­ხი მსგავ­სი გა­მოწ­ვე­ვის წი­ნა­შე აღ­მოჩ­ნდა და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბის პი­რო­ბებ­შიც, 2012 წლის 1-ელ ოქ­ტომ­ბრამ­დე, რო­დე­საც სა­ქარ­თვე­ლოს, ამ ქვეყ­ნის შვი­ლე­ბი­სა და ყვე­ლა­ფე­რი ქარ­თუ­ლის - ჩვე­ნი ტრა­დი­ცი­ე­ბის, ის­ტო­რი­ის, კულ­ტუ­რი­სა და რწმე­ნის წი­ნა­აღ­მდეგ არც მეტი არც ნაკ­ლე­ბი - სა­ქარ­თვე­ლოს იმ­ჟა­მინ­დე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა იბ­რძო­და. ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა, რო­მელ­საც, წე­სით, ეს ყვე­ლა­ფე­რი უნდა და­ეც­ვა, თუმ­ცა, უცხო­ელ პატ­რო­ნებ­თან ერ­თად, ისი­ნი პი­რი­ქით მოქ­მე­დებ­დნენ - ახა­ლი ქარ­თვე­ლის შექ­მნა­ზე მუ­შა­ობ­დნენ, ვის­თვი­საც უცხო იქ­ნე­ბო­და ის ეროვ­ნუ­ლი ფა­სე­უ­ლო­ბე­ბი, რო­მელ­ზეც იზ­რდე­ბოდ­ნენ, იზ­რდე­ბი­ან და მად­ლო­ბა ღმერ­თს, მო­მა­ვალ­შიც გა­იზ­რდე­ბი­ან ამ ქვეყ­ნის შვი­ლე­ბი.

ამ პრო­ცე­სის ნა­წი­ლი იყო ჩვე­ნი იდენ­ტო­ბის ერთ-ერთი მთა­ვა­რი გან­მსა­ზღვრე­ლი ფაქ­ტო­რის - ვა­ზი­სა და ქარ­თუ­ლი ღვი­ნის წი­ნა­აღ­მდეგ გა­ჩა­ღე­ბუ­ლი კამ­პა­ნია, თა­ნაც სად?! ღვი­ნის სამ­შობ­ლო­ში, სა­დაც ღვი­ნო საკ­რა­ლუ­რი სას­მე­ლია. სა­დაც კა­ხელ­მა კაც­მა ურ­თუ­ლეს ვი­თა­რე­ბა­ში, გა­უ­თა­ვე­ბე­ლი ომე­ბის ქარ-ცე­ცხლში გა­მო­ა­ტა­რა თა­ვი­სი მთა­ვა­რი გან­ძი და ფა­სე­უ­ლო­ბა - ქარ­თუ­ლი ვაზი და ცი­ვი­ლი­ზა­ცი­ას შე­მო­უ­ნა­ხა ღვი­ნის და­ყე­ნე­ბის უნი­კა­ლუ­რი მე­თო­დი, რო­მე­ლიც დღეს იუ­ნეს­კოს მსოფ­ლიო კულ­ტუ­რუ­ლი მემ­კვიდ­რე­ო­ბის ნუს­ხა­შია შე­ტა­ნი­ლი!

თუკი კა­ხე­ლი და ზო­გა­დად, ქარ­თვე­ლი ადა­მი­ა­ნის შე­უ­რა­ცხყო­ფა და დამ­ცი­რე­ბა გინ­და, მისი იდენ­ტო­ბის ამ ერთ-ერთ მთა­ვარ ნა­წილს უხე­შად უნდა შე­ე­ხო. ყვე­ლა­ზე კარ­გად ეს იმ ხალ­ხმა იცის, ვინც დღეს კო­ლექ­ტი­უ­რი „ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის“ სა­ხეს წარ­მო­ად­გენს და ქარ­თუ­ლი ღვი­ნის წი­ნა­აღ­მდეგ მი­მარ­თულ, შე­უ­რა­ცხმყო­ფელ კამ­პა­ნი­ას დღე­საც აგ­რძე­ლებს.

შე­უძ­ლე­ბე­ლია არ გა­ვიხ­სე­ნოთ ის შემ­ზა­რა­ვი დრო, რო­დე­საც „ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის“ რე­ჟიმ­მა კა­ხე­ლი კაცი იძუ­ლე­ბუ­ლი გა­ხა­და, რომ შვი­ლი­ვით ნა­ზარ­დი ვაზი, ჩვე­ნი ფეს­ვი, ჩვე­ნი სუ­ლი­ე­რი სიმ­ტკი­ცის წყა­რო სა­კუ­თა­რი ხე­ლით გა­ე­ჩე­ხა... აღა მაჰ­მად ხა­ნის შე­მო­სე­ვებს გა­დარ­ჩე­ნი­ლი კა­ხე­ლი ადა­მი­ა­ნი ალ­ბათ ვე­რა­სო­დეს იფიქ­რებ­და, რომ ქარ­თუ­ლი ვა­ზის თა­ნა­მედ­რო­ვე მტრად პას­პორ­ტით ქარ­თვე­ლი, გო­ნე­ბით კი უსამ­შობ­ლო „ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბა“ მო­ევ­ლი­ნე­ბო­და.

ღვი­ნის სამ­შობ­ლო­ში ამა­ზე უა­რე­სი თით­ქოს რაღა უნდა მომ­ხდა­რი­ყო, რომ ქარ­თველ კაცს, მი­თუ­მე­ტეს კა­ხელს, ვა­ზის მოვ­ლა­ზე აეღო ხელი, მაგ­რამ „ნა­ცი­ო­ნა­ლურ­მა მოძ­რა­ო­ბამ“ გა­ცი­ლე­ბით უა­რე­სიც შეძ­ლო - ტე­რო­რი­თა და სი­ღა­რი­ბით და­ძა­ბუ­ნე­ბულ ქვე­ყა­ნას ომის უბე­დუ­რე­ბა და­ა­ტე­ხა თავს.

უბე­დუ­რე­ბა, რაც 2008 წლის აგ­ვის­ტო­ში დატ­რი­ალ­და, სწო­რედ მათ სინ­დის­ზეა. სწო­რედ „ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბაა“ პა­სუ­ხის­მგე­ბე­ლი ტრა­გე­დი­ა­ზე, რაც ჩვე­ნი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის სი­ცო­ცხლის და ტე­რი­ტო­რი­ე­ბის და­კარ­გვის ფა­სად დაგ­ვიჯ­და!

ამ ხალ­ხმა ჯერ წა­გე­ბუ­ლი ომი აზე­ი­მა მო­სახ­ლე­ო­ბას, შემ­დეგ კი ცნო­ბილ რე­ზო­ლუ­ცი­ა­ზე ხელ­მო­წე­რით და ტა­ლი­ა­ვი­ნის დას­კვნა­ზე და­თან­ხმე­ბით, სა­ო­მა­რი მოქ­მე­დე­ბე­ბის და­წყე­ბა თა­ვად აღი­ა­რა! დღეს, არც ერთი მათ­გა­ნი არ ცდი­ლობს სამ­შობ­ლოს ღა­ლა­ტის უარ­ყო­ფას, რად­გან იმ­დე­ნად ნა­თე­ლია მათი ნა­მოქ­მე­და­რი, რომ უტიფ­რო­ბით ცნო­ბი­ლი ომის პარ­ტი­ის წევ­რე­ბი თით­ქოს შე­ე­გუვ­ნენ სა­კუ­თარ ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე ომის გა­ჩა­ღე­ბა­ში მხი­ლე­ბას.

ამ და­ნა­შა­უ­ლის უგუ­ლე­ბელ­ყო­ფა და შე­სა­ბა­მი­სი რე­ა­გი­რე­ბის გა­რე­შე და­ტო­ვე­ბა შე­უძ­ლე­ბე­ლია. ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა ვე­რა­სო­დეს გა­ი­მარ­თე­ბა წელ­ში, თუ ამ ღა­ლატს პო­ლი­ტი­კუ­რი და სა­მარ­თლებ­რი­ვი შე­ფა­სე­ბა არ მი­ე­ცე­მა. რო­გორც აღ­ვნიშ­ნე, პო­ლი­ტი­კუ­რად მათ უკვე გა­ი­ფორ­მეს ომის და­წყე­ბის და­ნა­შა­უ­ლი ყო­ველ­გვა­რი წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბის გა­რე­შე, ხოლო რო­დე­საც აღარ არ­სე­ბობს არა­ნა­ი­რი ხე­ლის­შემ­შლე­ლი ფაქ­ტო­რი სა­ერ­თა­შო­რი­სო სა­მარ­თლებ­რივ ინ­სტი­ტუ­ტებ­ში, არ­ჩევ­ნებ­ში გა­მარ­ჯვე­ბი­სა და სა­კონ­სტი­ტუ­ციო უმ­რავ­ლე­სო­ბის მო­პო­ვე­ბის შემ­დეგ, მათი სა­მარ­თლებ­რი­ვი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის პრო­ცე­სი და­ი­წყე­ბა.

სწო­რედ ამი­ტომ, ფუნ­და­მენ­ტუ­რად მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რომ 26 ოქ­ტომ­ბრის სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნებ­ზე „ქარ­თულ­მა ოც­ნე­ბამ“, სა­კონ­სტი­ტუ­ციო უმ­რავ­ლე­სო­ბა მო­ი­პო­ვოს და დღის წეს­რიგ­ში და­ა­ყე­ნოს „ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის“ არა­კონ­სტი­ტუ­ცი­უ­რად გა­მო­ცხა­დე­ბის, ამავდრო­უ­ლად კი უმ­კაც­რე­სად გა­სა­მარ­თლე­ბის სა­კი­თხი. პი­რო­ბას გაძ­ლევთ, რომ ამ პრო­ცესს წინ ვე­რა­ფე­რი და­უდ­გე­ბა!

გარ­და ამი­სა, ამ უსამ­შობ­ლო ხალ­ხმა ერთხელ და სა­მუ­და­მოდ პა­სუ­ხი უნდა აგოს წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში ჩა­დე­ნილ უმ­ძი­მეს და­ნა­შა­უ­ლებ­ზე: სა­კუ­თა­რი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის წა­მე­ბა­სა და მკვლე­ლო­ბა­ზე, ბიზ­ნე­სის რე­კეტ­ზე, ქვე­ყა­ნა­ში გა­მე­ფე­ბულ კო­რუფ­ცი­ა­ზე. ქარ­თულ­მა სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ უნდა მო­იკ­ვე­თოს ეს პო­ლი­ტი­კუ­რი სარ­კო­მა სა­კუ­თა­რი სხე­უ­ლი­დან, თუ გვინ­და, რომ მო­ჯა­დო­ე­ბულ, ჩა­კე­ტილ წრე­ზე აღარ გა­ვაგ­რძე­ლოთ სი­ა­რუ­ლი.

დღეს ყვე­ლა თვალ­ნათ­ლივ ვხე­დავთ, რომ ეს რა­დი­კა­ლუ­რი ძალა, მის გარ­შე­მო გა­ერ­თი­ა­ნე­ბუ­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი, არა­სამ­თავ­რო­ბო თუ მე­დია ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ე­ბი უცხო ძა­ლის ინ­ტე­რესს ატა­რე­ბენ და ცდი­ლო­ბენ, რომ სა­ქარ­თვე­ლო ომის უბე­დუ­რე­ბა­ში გახ­ვი­ონ. შეც­დო­მის დაშ­ვე­ბის უფ­ლე­ბა არ გვაქვს, წი­ნა­აღ­მდეგ შემ­თხვე­ვა­ში, 2008 წლის აგ­ვის­ტოს ომი მო­ნა­გო­ნი იქ­ნე­ბა. ჩვე­ნი ქვეყ­ნი­სად­მი მტრუ­ლად გან­წყო­ბი­ლი ძა­ლე­ბი, ად­გი­ლობ­რი­ვი აგენ­ტუ­რის ხე­ლით სა­ქარ­თვე­ლოს რუ­კი­დან გაქ­რო­ბას უპი­რე­ბენ. ემ­ზა­დე­ბი­ან იმი­სათ­ვის, რაც ვერც ერ­თმა დამ­პყრო­ბელ­მა ვერ მო­ა­ხერ­ხა სა­უ­კუ­ნე­ე­ბის მან­ძილ­ზე!

ამის პა­ტი­ე­ბა რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა?! რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა ამა­ზე სა­კად­რი­სი პა­სუ­ხი არ მოვ­თხო­ვოთ ხალ­ხს, რო­მელ­თა მთა­ვა­რი მი­ზა­ნი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში ნე­ბის­მი­ერ ფა­სად დაბ­რუ­ნე­ბა და სა­ქარ­თვე­ლოს ომის ქარ-ცე­ცხლში გახ­ვე­ვაა?!

ჩვე­ნი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა თავს იწო­ნებს იმით, რომ დღეს კა­ხელ გლეხს შრო­მა უფას­დე­ბა და მის მო­სა­ვალს რის­კე­ბის­გან ვა­ზღვევთ, რომ ყუ­რძნის ფასი გავ­ზარ­დეთ და გა­სა­ღე­ბის მოშ­ლი­ლი, ტრა­დი­ცი­უ­ლი ბაზ­რე­ბი აღ­ვად­გი­ნეთ, რომ მე­ვე­ნა­ხე­ო­ბი­სა და მეღ­ვი­ნე­ო­ბის დარ­გის გან­ვი­თა­რე­ბა­ზე ვზრუ­ნავთ და ამ მად­ლი­ან კუ­თხე­ში არ­ცერ­თი გოჯი მიწა აღარ რჩე­ბა და­უ­მუ­შა­ვე­ბე­ლი, რად­გან ნი­ჭი­ერ, გამ­რჯე ხალ­ხს სა­კუ­თა­რი შრო­მით ღირ­სე­უ­ლი შე­მო­სავ­ლის მი­ღე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა მი­ე­ცათ. თავს ვი­წო­ნებთ იმით, რომ კა­ხე­ლი კაცი დღეს წელ­შია გა­მარ­თუ­ლი, რად­გან იცის - სა­ხელ­მწი­ფო უმაგ­რებს ზურგს და მისი შრო­მა ფას­დე­ბა, მთე­ლი რიგი შე­ღა­ვა­თე­ბი­თა და სა­ხელ­მწი­ფო პროგ­რა­მე­ბით კი მაქ­სი­მა­ლუ­რად ვუ­წყობთ ხელს.

თავს ვი­წო­ნებთ იმით, რომ 2012 წლი­დან მო­ყო­ლე­ბუ­ლი, კა­ხეთ­მა ახა­ლი სი­ცო­ცხლე შე­ი­ძი­ნა; მო­წეს­რიგ­და და გან­ვი­თარ­და ინფრას­ტრუქ­ტუ­რა, ვა­შე­ნებთ სა­ერ­თა­შო­რი­სო მნიშ­ვნე­ლო­ბის მა­გის­ტრა­ლებს და აე­რო­პორ­ტს, რა­მაც ამ კუ­თხის სა­ინ­ვეს­ტი­ციო და ტუ­რის­ტუ­ლი პო­ტენ­ცი­ა­ლის ზრდას შე­უ­წყო ხელი. უძ­ვე­ლე­სი ის­ტო­რი­ის, კულ­ტუ­რი­სა და ულა­მა­ზე­სი ბუ­ნე­ბის მქო­ნე კა­ხე­თი სა­ოც­რად მიმ­ზიდ­ვე­ლი გახ­და რო­გორც სა­ქარ­თვე­ლოს, ისე სხვა ქვეყ­ნე­ბის მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის­თვის და ამ კუ­თხის ტუ­რის­ტუ­ლი პო­ტენ­ცი­ა­ლი არ­ნა­ხუ­ლად გა­ი­ზარ­და.

რთვე­ლის შემ­დეგ კა­ხე­ლე­ბი წლის მო­სა­ვალს ლო­ცავთ. ყო­ვე­ლი­ვე ზე­მოთ­ქმუ­ლი, რა­ზეც ვი­სა­უბ­რე, მათ შო­რის ის, რომ დღეს სა­ხელ­მწი­ფოს ამო­სა­ვა­ლი წერ­ტი­ლი ადა­მი­ა­ნია, ის რომ თქვე­ნი ჯან­მრთე­ლო­ბა და კე­თილ­დღე­ო­ბა სა­ხელ­მწი­ფოს გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ზრუნ­ვის სა­გა­ნია, ის რომ ერ­თად ავა­შე­ნეთ ქვე­ყა­ნა, რო­მელ­შიც და­ცუ­ლია ადა­მი­ა­ნის ყვე­ლა უფ­ლე­ბა, აზ­რი­სა და სი­ტყვის თა­ვი­სუფ­ლე­ბა, გვაქვს გა­ჯან­სა­ღე­ბუ­ლი სა­სა­მარ­თლო, და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი მე­დია, ხელ­შე­უ­ხე­ბე­ლი ბიზ­ნე­სი და დე­მოკ­რა­ტი­ა­ზე, სა­მარ­თლის უზე­ნა­ე­სო­ბა­სა და ადა­მი­ა­ნის ღირ­სე­ბის პა­ტი­ვის­ცე­მა­ზე დამ­ყა­რე­ბულ ქვე­ყა­ნა­ში, თა­ვი­სუფ­ლად ვცხოვ­რობთ, სწო­რედ ის საშ­ვი­ლიშ­ვი­ლო მო­სა­ვა­ლია, რო­მელ­საც 2012 წლის 1 ოქ­ტომ­ბერს ერ­თად ჩა­ვუ­ყა­რეთ სა­ფუძ­ვე­ლი. მო­სა­ვა­ლი, რო­მელ­საც მო­ვუ­ა­რეთ, ვზრდი­დით და მის შე­დე­გებს, კე­თილ­დღე­ო­ბი­სა და მშვი­დო­ბის სა­ხით, დღეს სა­კუ­თარ თავ­ზე ვიმ­კით.

ამ ყვე­ლა­ფერს ჩვე­ნი შრო­მით, ერ­თად, მი­ვაღ­წი­ეთ და რა თქმა უნდა, შე­ჩე­რე­ბას არ ვა­პი­რებთ!

მო­მა­ვალ­შიც, ყვე­ლა­ფერს გა­ვა­კე­თებთ იმის­თვის, რომ ჩვე­ნი ქვეყ­ნის გან­ვი­თა­რე­ბა და კე­თილ­დღე­ო­ბა ყვე­ლა თქვენ­გან­მა, სა­ქარ­თვე­ლოს თი­თო­ე­ულ­მა მო­ქა­ლა­ქემ სა­კუ­თარ თავ­ზე იგ­რძნოს, ამავდრო­უ­ლად კი სა­ბო­ლო­ოდ და­ვას­რუ­ლებთ სხვა­დას­ხვა, მათ შო­რის, უცხო­უ­რი ძა­ლე­ბის მიერ ჩვე­ნი მო­სახ­ლე­ო­ბის­თვის ფსევ­დო-ღი­რე­ბუ­ლე­ბე­ბის თავს მოხ­ვე­ვის ძა­ლა­დობ­რივ მცდე­ლო­ბებს, რაც ოჯა­ხის, ეროვ­ნუ­ლო­ბის, რწმე­ნის და სა­ქარ­თვე­ლოს სუ­ვე­რე­ნი­ტე­ტის წი­ნა­აღ­მდე­გაა მი­მარ­თუ­ლი!

დღეს ჩვენ ჩარ­თულ­ნი ვართ არა მხო­ლოდ წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო კამ­პა­ნი­ა­ში, არა­მედ ბრძო­ლა­ში მშვი­დო­ბის, ჩვე­ნი ქვეყ­ნის სუ­ვე­რე­ნი­ტე­ტის, ჩვე­ნი ტრა­დი­ცი­ე­ბი­სა და ფა­სე­უ­ლო­ბე­ბის და­სა­ცა­ვად, ამ ბრძო­ლის მთა­ვა­რი ას­პა­რე­ზი კი 26 ოქ­ტომ­ბრის სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნე­ბია.

ესაა ბრძო­ლა ჩვე­ნი დიდი ხნის ნატ­ვრის ასას­რუ­ლებ­ლა­დაც - კვლავ გა­ერ­თი­ა­ნე­ბუ­ლი ვი­ხი­ლოთ ჩვე­ნი სამ­შობ­ლო, თუმ­ცა სა­ქარ­თვე­ლოს ტე­რი­ტო­რი­უ­ლი მთლი­ა­ნო­ბის აღ­დგე­ნა მხო­ლოდ და მხო­ლოდ მშვი­დო­ბი­ა­ნი გზით, შე­რი­გე­ბი­სა და ურ­თი­ერ­თშენ­დო­ბის სა­ფუძ­ველ­ზეა შე­საძ­ლე­ბე­ლი!

ამ სა­კი­თხთან და­კავ­ში­რე­ბით უცხო ქვეყ­ნე­ბის აგენ­ტე­ბი­სა და კო­ლექ­ტი­უ­რი „ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის“ და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა ნათ­ლად გვიჩ­ვე­ნებს მათ რე­ა­ლურ მი­ზანს – სა­ქარ­თვე­ლო მუდ­მი­ვი კონ­ფლიქ­ტი­სა და და­პი­რის­პი­რე­ბის რე­ჟიმ­ში იყოს. სწო­რედ ამი­ტომ, ჩვე­ნი ქვეყ­ნის ტე­რი­ტო­რი­უ­ლი მთლი­ა­ნო­ბი­სათ­ვის მზა­დე­ბა, პირ­ველ რიგ­ში, სა­კონ­სტი­ტუ­ციო უმ­რავ­ლე­სო­ბის მო­პო­ვე­ბა­ზე გა­დის.

26 ოქ­ტომ­ბერს, სა­კონ­სტი­ტუ­ციო უმ­რავ­ლე­სო­ბის მო­პო­ვე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, „ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის“ გუნდს გვაქვს მზა­ო­ბა, რომ სა­ჭი­რო მო­მენ­ტში, ქვე­ყა­ნა სა­კონ­სტი­ტუ­ციო მო­წყო­ბის ისეთ მო­დელ­ზე გა­და­ვიყ­ვა­ნოთ, რო­მე­ლიც სა­შუ­ა­ლე­ბას მოგ­ვცემს ავიხ­დი­ნოთ ჩვე­ნი მრა­ვალ­წლი­ა­ნი ოც­ნე­ბა - კვლავ ვი­ხი­ლოთ ერ­თი­ა­ნი და ძლი­ე­რი სა­ქარ­თვე­ლო!

და­სას­რულს, კი­დევ ერთი მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი სა­კი­თხი, რა­საც სა­კონ­სტი­ტუ­ციო უმ­რავ­ლე­სო­ბის მო­პო­ვე­ბის შემ­თხვე­ვა­ში, აუ­ცი­ლებ­ლად და­ვა­ყე­ნებთ დღის წეს­რიგ­ში - მზად ვართ გა­დავ­დგათ კონ­კრე­ტუ­ლი ნა­ბი­ჯე­ბი მარ­თლმა­დი­დე­ბე­ლი ეკ­ლე­სი­ის დაც­ვის და გაძ­ლი­ე­რე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბით და მარ­თლმა­დი­დე­ბე­ლი ეკ­ლე­სი­ის გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი როლი სა­ქარ­თვე­ლოს კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­შიც ავ­სა­ხოთ!

თუმ­ცა, ნუ­რა­ვინ იფიქ­რებს, რომ სა­ქარ­თვე­ლოს კონ­სტი­ტუ­ცი­ა­ში მარ­თლმა­დი­დე­ბე­ლი ეკ­ლე­სი­ის რო­ლის გა­მოკ­ვე­თით, რო­მე­ლი­მე რე­ლი­გი­ურ კონ­ფე­სი­ას რა­ი­მე ტი­პის პრობ­ლე­მა შე­იძ­ლე­ბა შე­ექ­მნას; პი­რი­ქით, ჩვე­ნი ქვე­ყა­ნა სწო­რედ იმით არის გა­მორ­ჩე­უ­ლი, რომ სხვა­დას­ხვა აღმსა­რებ­ლო­ბის ხალ­ხს ერ­თმა­ნე­თის რე­ლი­გი­ის უდი­დე­სი პა­ტი­ვის­ცე­მა გვაქვს, სა­ხელ­მწი­ფო კი თა­ნაბ­რად ზრუ­ნავს თი­თო­ე­ულ მო­ქა­ლა­ქე­ზე, გა­ნურ­ჩევ­ლად მისი ეროვ­ნე­ბი­სა და აღმსა­რებ­ლო­ბი­სა. სა­ქარ­თვე­ლო­ში მოქ­მე­დი კონ­ფე­სი­ე­ბის დაც­ვი­სა და თა­ვი­სუფ­ლე­ბის გა­რან­ტი, რო­გორც დღემ­დე, შემ­დგომ­შიც, რა თქმა უნდა, „ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის“ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა იქ­ნე­ბა!

თქვე­ნი, კა­ხე­ლე­ბის ხმა კოს­მოს­ში ის­მის და დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ხმა­მაღ­ლა გა­ის­მე­ბა 26 ოქ­ტომ­ბრის სა­პარ­ლა­მენ­ტო არ­ჩევ­ნებ­ზეც, სა­დაც ქუდ­ზე - კაცი გა­მოხ­ვალთ და უალ­ტერ­ნა­ტი­ვო არ­ჩე­ვანს გა­ა­კე­თებთ: ომსა და მშვი­დო­ბას, ფსევ­დო-ლი­ბე­რა­ლურ ღი­რე­ბუ­ლე­ბებ­სა და ეროვ­ნუ­ლო­ბა­ზე, ოჯახ­ზე, რწმე­ნა­სა და და­მო­უ­კი­დებ­ლო­ბა­ზე და­ფუძ­ნე­ბულ ფა­სე­უ­ლო­ბებს შო­რის, ჩვე­ნი ქვეყ­ნის ღირ­სე­ულ ევ­რო­პულ მო­მა­ვალ­სა და იმ მი­უ­ღე­ბელ მო­ცე­მუ­ლო­ბას შო­რის, რაც რა­დი­კა­ლურ ოპო­ზი­ცი­ას და უცხო­ელ აქ­ტო­რებს ევ­რო­პუ­ლო­ბად სურთ რომ გა­ა­სა­ღონ.

კა­ხე­ლე­ბი პირ­და­პი­რი ხალ­ხი ხართ, მი­კი­ბულ-მო­კი­ბუ­ლი სა­უ­ბა­რი არ გიყ­ვართ, ამი­ტომ მეც პირ­და­პირ გე­ტყვით - 26 ოქ­ტომ­ბერს „ქარ­თულ ოც­ნე­ბას“ უნდა და­უ­ჭი­როთ მხა­რი! მწამს, რომ ერეკ­ლე მე­ფის მა­გი­ნებ­ლე­ბის ად­გი­ლი ჩვენს სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში არ არის. სწო­რედ ერეკ­ლე მე­ფის ღირ­სე­ბის­თვის, მისი სა­ხე­ლით უმ­კაც­რე­სი პა­სუ­ხი უნდა გას­ცეთ კო­ლექ­ტი­ურ „ნა­ცი­ო­ნა­ლურ მოძ­რა­ო­ბას“.

მხო­ლოდ მშვი­დო­ბით, მხო­ლოდ ღირ­სე­ბით და კე­თილ­დღე­ო­ბით ევ­რო­პის­კენ! მრა­ვალ­ჟა­მი­ერ ის­მო­დეს ჩვე­ნი კე­თი­ლი, უტე­ხი ხმა ჩვენს ქვე­ყა­ნა­სა და მთელს მსოფ­ლი­ო­ში!" - გა­ნა­ცხა­და ივა­ნიშ­ვილ­მა.