არ­გენ­ტი­ნა 2022 წლის მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნია. ლი­ო­ნელ მე­სიმ გუ­შინ სა­ო­ცა­რი მატ­ჩი ჩა­ა­ტა­რა, სული და გული ჩადო გა­ჩემ­პი­ო­ნე­ბის­თვის და ფაქ­ტობ­რი­ვად, კი­დევ უფრო გა­იმ­ყა­რა ყვე­ლა დრო­ის სა­უ­კე­თე­სო ფეხ­ბურ­თე­ლის სტა­ტუ­სი.

აგ­რენ­ტი­ნა-საფ­რან­გე­თის ფი­ნა­ლის ძი­რი­თა­დი დრო ან­გა­რი­შით: 2:2 დას­რულ­და, და­მა­ტე­ბით ტა­ი­მებ­ში გუნ­დებ­მა კი­დევ თითო-თითო გა­ი­ტა­ნეს.

და­მა­ტე­ბი­თი დრო­ის ბოლო წუთ­ზე საფ­რან­გეთს სამ­ხრეთ ამე­რი­კე­ლე­ბის კა­რის და­ლაშ­ქვრის იდე­ა­ლუ­რი შე­საძ­ლებ­ლო­ბა მი­ე­ცათ - კოლო მუ­ა­ნი მე­კა­რეს­თან ერთი-ერ­თზე აღ­მოჩ­ნდა, თუმ­ცა ემი­ლი­ა­ნო მარ­ტი­ნეს­მა სას­წა­უ­ლი ჩა­ი­დი­ნა, მისი დარ­ტყმუ­ლი მო­ი­გე­რია და არ­გენ­ტი­ნა წა­გე­ბის­გან იხ­სნა.

• პე­ნალ­ტე­ბის სე­რი­ა­ში

რა თქმა უნდა, კა­ტა­რის მუნ­დი­ა­ლის გმი­რი და ჩემ­პი­ო­ნა­ტის სა­უ­კე­თე­სო ფეხ­ბურ­თე­ლი ლი­ო­ნელ მე­სია, თუმ­ცა არი­ან სხვა ფეხ­ბურ­თე­ლე­ბიც, რო­მელ­თა დამ­სა­ხუ­რე­ბაც არ­გენ­ტი­ნის გა­მარ­ჯვე­ბა­ში საკ­მა­ოდ დი­დია. ერთ-ერთი მათ­გა­ნი სწო­რედ ემი­ლი­ა­ნო მარ­ტი­ნე­სია.

დღეს ემი­ლი­ა­ნოს ის­ტო­რი­ას მო­გიყ­ვე­ბით, რო­მელ­მაც კარ­გი თა­მა­შის გარ­და უხერ­ხუ­ლი, თით­ქმის უხამ­სი ჟეს­ტი­თაც დაგ­ვა­მახ­სოვ­რა თავი, რი­თაც ქარ­თვე­ლი გულ­შე­მატ­კივ­რე­ბი ცოტა არ იყოს გა­ა­ღი­ზი­ა­ნა...

ემი­ლი­ა­ნო ფე­ხაკ­რე­ფით მი­ვი­და კარ­თან და შე­ი­ხე­და ოთახ­ში და და­ი­ნა­ხა, რომ იქ მამა ტი­რო­და, რო­მელ­საც არ შე­ეძ­ლო გა­და­სა­ხა­დე­ბის გა­დახ­და, შინ ერთი პე­სოც კი აღარ იყო. ჩვე­უ­ლებ­რივ, მარ­ტი­ნე­სე­ბი ერთი თვე იხ­დიდ­ნენ დე­ნის გა­და­სა­ხადს, ერთი თვე კი - ბუ­ნებ­რი­ვი აი­რის, თუმ­ცა ოჯა­ხის მდგო­მა­რე­ო­ბა იმ­დე­ნად დამ­ძიმ­და, რომ ეს სქე­მაც აღარ ჭრი­და.

ემი­ლი­ა­ნოს მამა - ალ­ბერ­ტო თევზს ყიდ­და, დედა - სუ­ზა­ნა სას­ტუმ­როს დამ­ლა­გე­ბე­ლი იყო.

ემი­ლი­ა­ნო იშ­ვი­ა­თად ხე­დავ­და მა­მას - ის მუდ­მი­ვად მუ­შა­ობ­და. როცა ალ­ბერ­ტოს ვაჭ­რო­ბა არ მის­დი­ო­და, ოჯა­ხი საკ­ვე­ბის გა­რე­შე რჩე­ბო­და.

დი­ლა­ო­ბით სუ­ზა­ნა ემი­სა და მის ძმას ავ­ტო­ბუ­სის გა­ჩე­რე­ბამ­დე აცი­ლებ­და, შემ­დეგ იმა­ვე გა­ჩე­რე­ბი­დან სამ­სა­ხურ­ში მი­დი­ო­და. იმი­სათ­ვის, რომ ბავ­შვებს ეს­წავ­ლათ, ის და­მა­ტე­ბით მო­რი­გე­ო­ბებს იღებ­და და დღე­ში 12 სა­ათს მუ­შა­ობ­და. სუ­ზა­ნას სურ­და, რომ ბავ­შვე­ბის­თვის ისე­თი გა­ნათ­ლე­ბა მი­ე­ცა, რომ­ლი­თაც უკე­თე­სი ცხოვ­რე­ბის შე­საძ­ლებ­ლო­ბა ექ­ნე­ბო­დათ.

რამ­დენ­ჯერ­მე მარ­ტი­ნე­სე­ბის სახ­ლს ქურ­დებ­მა მი­ა­კი­თხეს, თუმ­ცა იქ წა­სა­ღე­ბი არა­ფე­რი დახ­ვდათ. სა­პირ­ფა­რე­შო­საც კი არ ჰქონ­და კარი. ერთხელ ქურ­დებ­მა მარ­ტი­ნე­სე­ბის ძაღ­ლი პირ­და­პირ მათ სახ­ლში მოკ­ლეს.

ემი­ლი­ა­ნო მშობ­ლი­ურ ქა­ლაქ მარ-დელ-პლა­ტას­ში ( ბუ­ე­ნოს-აი­რე­სი­დან 400კმ-ში) თავს კარ­გად გრძნობ­და, დი­დად არაფ­რის ეში­ნო­და, იქ და­ბა­დე­ბუ­ლი ბიჭი ად­გი­ლობ­რივ გა­რე­მოს კარ­გად იც­ნობ­და. ამ­ბო­ბენ, რომ სა­ფეხ­ბურ­თო კლუბ "ინ­დე­პენ­დი­ენ­ტეს“ სა­ფეხ­ბურ­თო სკო­ლა­ში პირ­ვე­ლად შე­ე­შინ­და. ემი მა­შინ 12 წლის იყო. სკო­ლა­ში მო­ზარ­დე­ბის ნა­წი­ლი პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლურ ფეხ­ბურთზე სუ­ლაც არ ფიქ­რობ­დნენ, ისი­ნი მო­იხ­მარ­დნენ ნარ­კო­ტიკს, ეწე­ოდ­ნენ, სვამ­დნენ. ამ გა­რე­მოს ვი­ღაც ვერ ეგუ­ე­ბო­და და ცრემ­ლი­ა­ნი თვა­ლე­ბით გარ­ბო­და სკო­ლი­დან, მაგ­რამ ემი­ლი­ა­ნო მიზ­ნი­დან გა­დახ­ვე­ვას არ აპი­რებ­და. ის "ინ­დე­პენ­დი­ე­ტე­ზე“ ბავ­შვო­ბი­დან აფა­ნა­ტებ­და და ძი­რი­თად­ში მოხ­ვედ­რა­ზე ოც­ნე­ბობ­და. რამ­დე­ნა­დაც ოჯახს მო­მა­ვა­ლი ფეხ­ბურ­თე­ლის­თვის ბუ­ცე­ბის ყიდ­ვის შე­საძ­ლებ­ლო­ბაც არ ჰქონ­და, კლუბ­მა ნი­ჭი­ერ ბი­ჭუ­ნა­ზე სრუ­ლად აიღო პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა.

16 წლის ასაკ­ში მარ­ტი­ნეს­მა ამე­რი­კის U17-ზე გა­იბრწყი­ნა.

როცა ემი­ლი­ა­ნო ტურ­ნი­რი­დან დაბ­რუნ­და, "ინ­დე­პენ­დი­ენ­ტეს“ პრე­ზი­დენ­ტმა ხუ­ლიო კამპრა­დამ კა­ბი­ნეტ­ში და­ი­ბა­რა. მარ­ტი­ნე­სი უბედ­ნი­ე­რე­სი იყო, ფიქ­რობ­და, რომ გა­უმ­ჯო­ბე­სე­ბულ კონ­ტრაქტს შეს­თა­ვა­ზებ­დნენ და ასე ოჯახ­საც უფრო ხში­რად და­ეხ­მა­რე­ბო­და.

თუმ­ცა მარ­ტი­ნე­სი შეც­და. "შენ შე­გამ­ჩნია ლონ­დო­ნის "არ­სე­ნალ­მა“. სინ­ჯებ­ზე უნდა წახ­ვი­დე“, - უთხრა პრე­ზი­დენ­ტმა.

სინ­ჯე­ბის გავ­ლის შემ­დეგ, ემი­ლი­ა­ნო მარ-დელ-პლა­ტა­ში დაბ­რუნ­და და არ იცო­და, და­უ­ძა­ხებ­დნენ თუ არა ინ­გლის­ში. სახ­ლში შეს­ვლი­სას, მან და­ი­ნა­ხა მამა, რო­მე­ლიც ტი­რო­და, აღ­მოჩ­ნდა, რომ ვა­ლე­ბის გა­და­სახ­დე­ლად მან­ქა­ნის გა­ყიდ­ვა მო­უ­წი­ათ. ემიმ იცო­და, რომ ოჯახს ნე­ბის­მი­ერ ფა­სად უნდა დახ­მა­რე­ბო­და...

რამ­დე­ნი­მე კვი­რა გა­ვი­და, ცივი ლონ­დო­ნი­დან არა­ფე­რი ის­მო­და...

ერთ დღე­საც მარ­ტი­ნესს "ინ­დე­პენ­დი­ენ­ტეს“ პრე­ზი­დენ­ტმა ისევ და­უ­რე­კა და ოფის­ში იხმო. "და­მი­რე­კეს, - ოპ­ტი­მის­ტუ­რად და­ი­წყო ხუ­ლი­ომ - და­მი­რე­კეს, თა­ვი­სი ფასი შე­მომ­თა­ვა­ზეს, მე - ჩემი შევ­თა­ვა­ზე. 500 000 ევ­რო­ზე შევ­თან­ხმდით, ემი. ლონ­დონ­ში გე­ლო­დე­ბი­ან...“

მარ­ტი­ნე­სე­ბის ოჯახ­ში უკვე მხო­ლოდ მამა აღარ ტი­რო­და. ცრემ­ლე­ბით სავ­სე თვა­ლე­ბი ჰქონ­დათ, დე­და­სა და ძმა­საც, რომ­ლე­ბიც ემი­ლი­ა­ნოს სთხოვ­დნენ, რომ დარ­ჩე­ნი­ლი­ყო. თუმ­ცა იმ მო­მენ­ტში ოჯა­ხის გა­დარ­ჩე­ნის ერ­თა­დერ­თი გა­მო­სა­ვა­ლი "არ­სე­ნალ­ში“ გა­დას­ვლა იყო. გა­რი­გე­ბი­დან ის 5 000 ფუნტს მი­ი­ღებ­და. ემის პირ­ვე­ლი ფიქ­რი იყო, რომ ამ ფუ­ლით მამა მან­ქა­ნას ისევ იყიდ­და, მე­ო­რე კი "არ­სე­ნა­ლის“ ხელ­ფა­სი გა­და­სა­ხა­დე­ბის გა­დახ­და­ში და­ეხ­მა­რე­ბო­და.

ემიმ იცო­და, რა გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა უნდა მი­ე­ღო...

ლონ­დონ­მა მარ­ტი­ნე­სი არა­მე­გობ­რუ­ლად მი­ი­ღო. პას­პორტთან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი პრობ­ლე­მე­ბის გამო, მან 2 წელი "არ­სე­ნალ­ში“ ვერ ითა­მა­შა. ძა­ლი­ან უჭირ­და, ვარ­ჯი­შებ­ზე არ იმ­ჩნევ­და ემო­ცი­ებს, თუმ­ცა შინ დაბ­რუ­ნე­ბის­თა­ნა­ვე ტი­რო­და.

შე­და­რე­ბით უკეთ თავს გრძნობ­და პა­ტა­რა რეს­ტო­რან­ში, რო­მე­ლიც მშობ­ლი­ურ არ­გენ­ტი­ნას ახ­სე­ნებ­და. ემის ყო­ველ­დღი­უ­რი მარ­შრუ­ტი კი ასე­თი იყო: სახ­ლი - ავ­ტო­ბუ­სის გა­ჩე­რე­ბა - სა­ვარ­ჯი­შო ბაზა - ავ­ტო­ბუ­სის გა­ჩე­რე­ბა - სახ­ლი.

ავ­ტო­ბუ­სის ლო­დინ­ში, ემი უყუ­რებ­და ერთ ლა­მაზ გო­გოს, რო­მე­ლიც ისე­ვე, რო­გორც ფეხ­ბურ­თე­ლი, ყო­ველ დღე გა­ჩე­რე­ბა­ზე იდგა. ემის სი­მა­მა­ცის მოკ­რე­ბის­თვის რამ­დე­ნი­მე დღე დას­ჭირ­და, მი­ვი­და გო­გო­ნას­თან, გა­იც­ნო და მის საყ­ვა­რელ რეს­ტო­რან­ში და­პა­ტი­ჟა. აღ­მოჩ­ნდა, რომ ის სწო­რედ ამ რეს­ტორ­ნის მე­პატ­რო­ნის ქა­ლიშ­ვი­ლი იყო.

გაც­ნო­ბი­დან 7 წე­ლი­წად­ში ემი­ლი­ა­ნო და მან­დი­ნია და­ქორ­წინ­დნენ.

გო­გო­ნა ადაპ­ტა­ცი­ა­ში ძა­ლი­ან ეხ­მა­რე­ბო­და, ას­წავ­ლი­და ინ­გლი­სურს, სხვა­თა შო­რის, ინ­გლი­სუ­რის სწრა­ფი ათ­ვი­სე­ბის­თვის, გუნ­დმა მას 20 000- ფუნ­ტი­ა­ნი ბო­ნუ­სი მის­ცა. ასე­ვე, მან­დი­ნი­ამ ად­გი­ლობ­რივ კულ­ტუ­რას აზი­ა­რა.

2012 წლი­დან მარ­ტი­ნესს იჯა­რის ვო­ი­ა­ჟი ჰქონ­და, მან ითა­მა­შა: "ოქსფორდ იუ­ნა­ი­ტედ­ში“, "შე­ფილდ უენსდე­ი­ში“, "რო­ტერ­ჰემ­ში“, "ვულ­ვერ­ჰემპტონ­ში“, "ხე­ტა­ფე­სა“ და "რე­დინ­გში“. თავ­და­პირ­ვე­ლად ჩან­და, რომ იჯა­რა პროგ­რე­სის­კენ გა­დად­გმუ­ლი ნა­ბი­ჯი იყო, რო­მე­ლიც "არ­სე­ნა­ლის“ კა­რის ბი­ლეთს მის­ცემ­და, თუმ­ცა წლე­ბი გა­დი­ო­და და არა­ფე­რი იც­ვლე­ბო­და.

არ­სენ ვენ­გე­რი ამ­შვი­დებ­და არ­გენ­ტი­ნელს და სას­ტარ­ტო­ში ად­გილს ჰპირ­დე­ბო­და. "ვენ­გე­რი 16 წლი­დან მზრდი­და. მას ძა­ლი­ან ვენ­დო­ბო­დი, ვენ­გერს კი ჩემი სჯე­რო­და“, - იხ­სე­ნებს მე­კა­რე.

დრო გა­დი­ო­და, ემი კი თავს "არ­სე­ნა­ლის“ ნა­წი­ლად ვერ გრძნობ­და. ის, უბ­რა­ლოდ, გა­ნა­ცხა­დის კვო­ტის შე­სავ­სე­ბი ფი­გუ­რა იყო. "რე­დინ­გი­დან“ დაბ­რუ­ნე­ბის შემ­დეგ, მარ­ტი­ნეს­მა ხელ­მძღვა­ნე­ლო­ბას გა­ნუ­ცხა­და, რომ აღარ აპი­რებ­და იჯა­რით სად­მე გა­დას­ვლას. ემი­ლი­ა­ნომ ულ­ტი­მა­ტუ­მი წა­მო­ა­ყე­ნა: ან მის­ცემ­დნენ შანსს, ან გუნ­დი­დან წა­ვი­დო­და...

ძი­რი­თა­დის მე­კა­რემ ბერნდ ლე­ნომ ტრავ­მა მი­ი­ღო და მარ­ტი­ნე­სის დროც დად­გა...

10 - წლი­ან­მა მუ­შა­ო­ბამ და კლუ­ბი­დან-კლუბ­ში გა­დას­ვლამ შე­დე­გე­ბი გა­მო­ი­ღო. 2020 წლის 1 -ლ აგ­ვის­ტოს მარ­ტი­ნეს­მა ინ­გლი­სის თასი მო­ი­გო, სა­დაც ფი­ნალ­ში "ჩელ­სი“ და­ა­მარ­ცხეს. სა­ფი­ნა­ლო სასტვე­ნის შემ­დეგ, ემი­ლი­ა­ნო ტი­რო­და, ფიქ­რობ­და, რომ "არ­სე­ნა­ლის“ ძი­რი­თა­დი მე­კა­რე სა­ბო­ლო­ოდ გახ­დე­ბო­და.

ერთი თვის შემ­დეგ, ემიმ კი­დევ ერთი ტი­ტუ­ლი მო­ი­გო - ინ­გლი­სის სუ­პერ­თას­ზე "არ­სე­ნალ­მა“ ლი­ვერ­პულს პე­ნალ­ტე­ბის სე­რი­ა­ში სძლია.

თუმ­ცა ეს მარ­ტი­ნე­სის­თვის "არ­სე­ნალ­ში“ ნა­თა­მა­შე­ბი უკა­ნას­კნე­ლი მატ­ჩი აღ­მოჩ­ნდა.

"ჩელ­სის­თან“ და "ლი­ვერ­პულ­თან“ თა­მა­შე­ბის შემ­დეგ, ემი­ლი­ა­ნო მი­კელ არ­ტე­ტას ესა­უბ­რა, რო­მელ­მაც უთხრა, რომ სას­ტარ­ტო­ში ად­გილს ვე­რა­ვის ჰპირ­დე­ბო­და. "ჩვენ ავი­ღეთ ორი ტი­ტუ­ლი, მე მშვე­ნივ­რად ვი­თა­მა­შე, თქვენ კი ვერ მაძ­ლევთ იმის გა­რან­ტი­ას, რომ შა­ბა­თის მატჩში სას­ტარ­ტო შე­მად­გენ­ლო­ბა­ში მოვ­ხვდე?“ - იკი­თხა ემი­ლი­ა­ნომ.

მარ­ტი­ნესს უთხრეს, რომ პრე­მი­ერ ლი­გის ახალ სე­ზონ­ში, "ფულ­ჰე­მის“ წი­ნა­აღ­მდეგ, მისი სას­ტარ­ტო­ში მოხ­ვედ­რის შან­სი 95% იყო, "რა­ტომ 100 არა?“ - ფიქ­რობ­და ემი...

მას უბ­რა­ლოდ სურ­და, რომ კლუ­ბის ნდო­ბა მო­ე­პო­ვე­ბი­ნა. ამი­ტო­მაც არ­ტე­ტას ღირ­სე­უ­ლად მის­წე­რა: "მად­ლო­ბა ყვე­ლაფ­რის­თვის, მაგ­რამ მე მივ­დი­ვარ“.

ემი­ლი­ა­ნომ გა­და­წყვი­ტა, არა­ფე­რი ენა­ნა, "ას­ტონ ვი­ლას­თან“ კონ­ტრაქ­ტი გა­ა­ფორ­მა და გუნ­დი­დან წა­ვი­და.

"ვი­ლა­ში“ პირ­ვე­ლი­ვე შეხ­ვედ­რა­ში მარ­ტი­ნეს­მა პე­ნალ­ტი მო­ი­გე­რია და სა­უ­კე­თე­სო ფეხ­ბურ­თე­ლის პრი­ზი მი­ი­ღო. რამ­დე­ნი­მე მატ­ჩის შემ­დეგ, ემი­ლი­ა­ნომ ცოლს უთხრა, - მგო­ნი, ფეხ­ბურ­თი ისევ შე­მიყ­ვარ­დაო...

28 წლის ასაკ­ში მარ­ტი­ნეს­მა კა­რი­ე­რა­ში პირ­ვე­ლად სრულ­ფა­სო­ვა­ნი სე­ზო­ნი ჩა­ა­ტა­რა. 38 მატ­ჩი, 15-ში კარი მშრა­ლად შე­ი­ნა­ხა. რო­გორც იქნა, მისი ოც­ნე­ბა ახდა - ის იყო ძი­რი­თა­დის მე­კა­რე, რო­მელ­საც უსი­ტყვოდ ენ­დო­ბი­ან. თუმ­ცა იყო ერთი პი­რო­ბა დარ­ჩე­ნი­ლი, რო­მე­ლიც ჯერ­ჯე­რო­ბით შე­უს­რუ­ლე­ბე­ლი რჩე­ბო­და. რო­გორც ირ­კვე­ვა, ბავ­შვო­ბა­ში ის მა­მას დაჰ­პირ­და, რომ ნაკ­რე­ბის ძი­რი­თა­დი მე­კა­რე გახ­დე­ბო­და.

ეს პი­რო­ბა კი 2021 წელს აუხ­და, ემი­ლი­ა­ნო 2022 წლის შე­სარ­ჩევ­ში ჩი­ლის წი­ნა­აღ­მდეგ გა­მო­ვი­და, შემ­დეგ კო­ლუმ­ბი­ას­თან. ტურ­ნი­რი ისე ჩა­ამ­თავ­რა, რომ სულ მხო­ლოდ 2 გოლი გა­უშ­ვა.

კო­ლუმ­ბი­ას­თან ნა­ხე­ვარ­ფი­ნალ­ში კი გა­მო­ამ­ჟღავ­ნა სიყ­ვა­რუ­ლი "თრეშ თო­ქის“ მი­მართ და ასე­ვე, ისიც, რომ მისი ეფექ­ტი­ა­ნი გა­მო­ყე­ნე­ბა შე­ეძ­ლო.

პე­ნალ­ტე­ბის სე­რი­ა­ში, რო­დე­საც და­სარ­ტყმე­ლად იერი მინა ემ­ზა­დე­ბო­და. ემი გა­აქ­ტი­ურ­და:

"ნერ­ვი­უ­ლობ? ვიცი, რომ ნერ­ვი­უ­ლობ. ვიცი, სად და­არ­ტყავ. უყუ­რე, რო­გორ შეგ­ჭამ. და­ი­მახ­სოვ­რე - მე შენ შეგ­ჭამ.“ არ­გენ­ტი­ნელ­მა ის პე­ნალ­ტი მო­ი­გე­რია და ჯამ­ში 11 - მეტ­რი­ა­ნე­ბის სე­რი­ა­ში სამ­ჯერ აუღო მო­წი­ნა­აღ­მდე­გეს.

ზო­გა­დად, ემის პე­ნალ­ტე­ბის მო­სა­გე­რი­ებ­ლად იდე­ა­ლუ­რი მო­ნა­ცე­მე­ბი აქვს. სი­მაღ­ლე - 195 სმ, ძლი­ე­რი აღ­ნა­გო­ბა, სის­წრა­ფე, რე­აქ­ცია და იდე­ა­ლუ­რი "თა­ი­მინ­გი" სა­შუ­ა­ლე­ბას აძ­ლევს ზუსტ დარ­ტყმებს უკი­დუ­რეს კუ­თხე­ებ­შიც მიწ­ვდეს, რაც ამ ჩემ­პი­ო­ნატ­ზეც კარ­გად გა­მოჩ­ნდა.

მისი მთა­ვა­რი შთა­მა­გო­ნე­ბე­ლი კი, რა თქმა უნდა, ლი­ო­ნელ მე­სია.

"მზად ვარ მე­სის გამო სი­ცო­ცხლეც დავ­თმო. ბრა­ზი­ლი­ე­ლე­ბი ამ­ბო­ბენ, რომ არ­გენ­ტი­ნას მე­სის გამო გულ­შე­მატ­კივ­რო­ბენ და თვი­თონ არ­გენ­ტი­ნე­ლებ­მა რაღა უნდა თქვან“, - ამ­ბობ­და მე­კა­რე.

ის­ტო­რია და­წე­რი­ლია. ემი­ლი­ა­ნო მე­სის­თან ერ­თად მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნი გახ­და. ასე­ვე, ტურ­ნი­რის სა­უ­კე­თე­სო მე­კა­რე. ახლა მას­ზე გრან­დე­ბი და­ი­წყე­ბენ ნა­დი­რო­ბას და ფაქ­ტობ­რი­ვად, მე­კა­რის­თვის საკ­ლუ­ბო კა­რი­ე­რის ჯილ­დო­ე­ბის და­პყრო­ბა ახლა იწყე­ბა. ასე რომ, ჩვენ ემი­ლი­ა­ნოს კი­დევ ბევ­რჯერ ვი­ხი­ლავთ.

იხი­ლეთ ასე­ვე:

• "მეფე მესი" და "მთე­ლი ეპო­ქის კა­პი­ტა­ნი" - რო­გორ ულო­ცა­ვენ ლეოს მსოფ­ლიო ჩემ­პი­ო­ნო­ბას პელე, რო­ნალ­დო, ბექ­ჰე­მი და ფეხ­ბურ­თის სხვა ლე­გენ­დე­ბი

• ავ­ტო­რი: ანრი კურ­ტა­ნი­ძე