"2008 წლის აგვისტოში ლევანი და გვანცა სასწრაფოში მუშაობდნენ... იქ დაახლოვდნენ" - ცნობილი ექიმის ომში დაწყებული სიყვარულის ამბავი

ლევან რატიანი ახლა უჩინარ მტერთან ბრძოლის პირველ ხაზზეა. ჩვენ ამ ბრძოლისას გავიცანით, თუმცა მის ბიოგრაფიაში, 2008 წელს ნამდვილი ომიც ყოფილა, ყოველგვარი გადატანითი მნიშვნელობის გარეშე. გოგონა, რომელიც მასთან ერთად თეთრხალათიანი მებრძოლი იყო, დღეს მისი მეუღლეა და სამ შვილს ერთად ზრდიან. დანარჩენს კი ლევან რატიანის დედა, მარინა გვასალია მოგვითხრობს.

- ლევანის ბაბუა და დიდი ბაბუა ექიმები იყვნენ. ჩვენს ოჯახში ეს ტრადიცია ჩემმა შვილებმა გააგრძელეს. ლევანი სამშობიაროდან რომ გამოვიყვანე, ბებიამისმა მისი დანახვისთანავე თქვა, ექიმი უნდა გამოვიდესო. სხვა პროფესიაზე არც უფიქრია, ყველა ბალიში ნემსით ჰქონდა დაჩხვლეტილი.

- მის თვისებებზე რას გვეტყვით, ლევანი რით არის გამორჩეული?

- საკუთარ შვილზე ლაპარაკი ძალიან მიძნელდება.

- შეყვარებული ლევანი - ამ თემაზე რას გვეტყვით? ცნობილია, რომ მისი მეუღლეც ექიმია.

- შეყვარებული ლევანი - ამ თემაზე რას გვეტყვით? ცნობილია, რომ მისი მეუღლეც ექიმია.- დიახ. გვანცა არაჩვეულებრივი გოგოა. 3 შვილს ზრდიან, ეს ადვილი არ არის. 2008 წლის ომში ლევანი და გვანცა სასწრაფო სამედიცინო დახმარების ბრიგადაში მუშაობდნენ.

- მათი სიყვარულის ამბავი აგვისტოს ომის დროს დაიწყო?

- ვიცი, რომ ერთმანეთს მანამდეც იცნობდნენ. როგორც ჩანს, მერე მეტად დაახლოვდნენ. დღეს ლევანი ასეთი წარმატებული რომ არის, ამაში გვანცას წვლილიც დიდია. პაციენტს თუ სჭირდება, ღამის 2 და 4 საათზე, ოჯახს ტოვებს და მიდის. ერთი პერიოდი ლევანთან უფრო ხშირად ვიყავი, მაგრამ რა აზრი ჰქონდა? სახლში ვერ ვხედავდი, სულ სამსახურში იყო. ვეუბნებოდი, შენს სანახავად ჩამოვედი და აქაც ვერ უნდა გნახო-მეთქი? შუაღამისას შემოვიდოდა ოთახში, მაკოცებდა და მეტყოდა, საავადმყოფოში უნდა გავიქცეო.

გვანცასა და ლევანს ჯერ ნიშნობა ჰქონდათ, შემდეგ - ქორწილი თბილისსა და ფოთში. ლევანი მზრუნველი მეუღლეა. ყველა დედას ვუსურვებ, მისნაირი შვილი გაეზარდოს, გამორჩეულია. რა ვქნა, ასეა და სხვაგვარად როგორ ვთქვა?

- დიდი ხანია, არ გინახავთ?

- 1-ლ თებერვალს თამუნას შვილის ნათლობა გვქონდა, იქ მოვიდა და მას შემდეგ მეც ტელევიზორში ვუყურებ. ცოლ-შვილიც არ უნახავს. სახლში რომ არ არის, ბავშვი მამად ვერ აღიქვამს. ერთხელ მისული რომ დაუნახავს, დედამისისთვის უთქვამს, ის კაცი მოვიდაო. რა ქნას, ოჯახს მაქსიმალურად ერიდება. ახლა მისი საქმიანობა დიდ რისკთანაა დაკავშირებული. ტელევიზორში იტალიის ერთ-ერთი კლინიკიდან კადრები აჩვენეს, მოგეხსენებათ, იქ არაერთი ექიმი დაიღუპა, პაციენტებისგან დაავადდნენ. ამ კადრების ნახვის შემდეგ ძალიან ცუდად ვიყავი, ეს ამბავი ლევანისთვის არც გამიმხელია, დიდი ნერვიულობა გადავიტანე, მაგრამ დავუმალე. რთულ პაციენტებთან უწევს საქმიანობა.

- მითხარით, რომ ლევანი აგვისტოს ომში სამედიცინო ბრიგადის წევრი იყო. გთხოვთ, ის პერიოდი გაიხსენეთ.

- თავდაპირველად არ ვიცოდი, ლევანი ფრონტის ხაზზე თუ შედიოდა, შემდეგ გავიგე, თამუნამ მითხრა, დამალვა ვეღარ შეძლო. ის დღეები, ისევე როგორც მთელი ქვეყნისთვის, ჩემთვისაც უმძიმესი იყო. "სასწრაფოთი" დაჭრილები გადაჰყავდა. ერთ დღეს ლევანთან ტელეფონით დაკავშირება ვეღარ შევძელით. მთელი დღის განმავლობაში ვცდილობდით, მაგრამ უშედეგოდ.

რა უნდა მეფიქრა? ხომ წარმოგიდგენიათ, შინ როგორი მდგომარეობა გვექნებოდა?! მოგვიანებით, როგორც იქნა, თავად დაგვიკავშირდა. მითხრა, - დედა, აქ ყველაფერი დამთავრდა და მალე წამოვალო. სულ ეს იყო, გავიგე, რომ ცოცხალი გახლდათ. ცხინვალის მისადგომებიდან თბილისში შემოვლითი გზით დაბრუნდა. ჩამოსვლას 7-8 საათი მოანდომა. მისი შინ დაბრუნება ხელახლა დაბადების ტოლფასი იყო....წაიკითხეთ სრულად