მე­გობ­რე­ბის დახ­მა­რე­ბით ტექ­ნი­კუ­რი სირ­თუ­ლე­ე­ბი გა­და­ლა­ხეს და საყ­ვა­რე­ლი ადა­მი­ა­ნის გუ­ლის მო­გე­ბის მიზ­ნით, ბი­ჭებ­მა ქარ­თუ­ლი ტე­ლე­სივ­რცე და სო­ცი­ა­ლუ­რი ქსე­ლი მათ საგ­მი­რო საქ­მე­ებ­ზე აა­ლა­პა­რა­კეს.

ბე­ჭე­დი "შავი ყუ­თით"

ერ­თმა­ნე­თის­გან რა­დი­კა­ლუ­რად გან­სხვა­ვე­ბულ, ყვე­ლა­ზე არა­ორ­დი­ნა­ლუ­რი ცო­ლო­ბის თხოვ­ნის ის­ტო­რი­ებს ინ­ტე­ლექ­ტუ­ა­ლუ­რი კლუ­ბის "რა? სად? რო­დის?" გმი­რე­ბის ამ­ბით და­ვი­წყებ. ანი მარ­და­ლე­იშ­ვი­ლი და ალექ­სან­დრე ლორ­თქი­ფა­ნი­ძე და­ძა­ბულ თა­მაშ­ში მო­ნა­წი­ლე­ობ­დნენ. წამ­ყვან­მა დარ­ბაზ­ში "შავი ყუ­თის" შე­მო­ტა­ნა მო­ი­თხო­ვა და კი­თხვა გა­მო­ა­ცხა­და: "ის რაც დევს შავ ყუთ­ში პირ­ვე­ლად 1300 წელს გა­მო­ი­ყე­ნა ეს­პა­ნელ­მა ექიმ­მა და ალ­ქი­მი­კოს­მა არ­ნოლდ ვი­ლა­ნო­ველ­მა, რამ­დე­ნი­მე სა­უ­კუ­ნის გან­მავ­ლო­ბა­ში მო­ნო­პო­ლი­ას მის წარ­მო­ე­ბა­ზე მხო­ლოდ ჰო­ლან­დი­ე­ლე­ბი ფლობ­დნენ, ამი­ტომ სა­ხელ­წო­დე­ბა ჰო­ლან­დი­უ­რი ენი­დან მო­დის, 1640 წლი­დან მას ძი­რი­თა­დად მცე­ნა­რე ჰე­ლი­ოტ­რო­პის­გან ამ­ზა­დებ­დნენ. რა დევს შავ ყუთ­ში?" - იკი­თხა წამ­ყვან­მა. რამ­დე­ნი­მე წუთი და­ძა­ბუ­ლი ფიქ­რის შემ­დეგ, ანი მარ­და­ლე­იშ­ვილ­მა კი­თხვას უპა­სუ­ხა - "ლაკ­მუ­სის ქა­ღალ­დი", მაგ­რამ ყუთ­ში სა­ქორ­წი­ნო ბე­ჭე­დი აღ­მოჩ­ნდა. ალექ­სან­დრემ ანის ხელი ეთერ­ში თხო­ვა.

იხი­ლეთ ვი­დეო

ანი მარ­და­ლე­იშ­ვი­ლი: "ძა­ლი­ან ცოტა ადა­მი­ან­მა იცო­და, ჩვენ­მა ძა­ლი­ან ახლო მე­გობ­რებ­მაც არ იცოდ­ნენ ამ გეგ­მის შე­სა­ხებ, მათ შო­რის მა­თაც, ვინც მა­გი­დას­თან იჯდა. იცო­და მხო­ლოდ გი­ორ­გი იაშ­ვილ­მა და ბა­ტონ­მა წამ­ყვან­მა გი­ორ­გი მო­სი­ძემ, რო­მე­ლიც იდე­ის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა­ში და­ეხ­მა­რა. დარ­ბაზ­ში იყ­ვნენ ჩემი მე­გობ­რე­ბი, ჩემი ძმაც და ყვე­ლას­თვის მო­უ­ლოდ­ნე­ლი იყო. მაქ­სი­მა­ლუ­რად კონ­სპი­რა­ცი­უ­ლად შეძ­ლო ეს გეგ­მა გა­ნე­ხორ­ცი­ე­ლე­ბი­ნა და არ მო­სუ­ლი­ყო ხმა ჩე­მამ­დე. კი­თხვაც თვი­თონ მო­ი­ფიქ­რა, სცე­ნა­რიც. იმ მო­მენ­ტში დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, რომ ლაკ­მუ­სი იყო სწო­რი პა­სუ­ხი და ყუთ­ში აუ­ცი­ლებ­ლად ეს იქ­ნე­ბო­და. ლო­გი­კუ­რად, ჩვე­უ­ლებ­რი­ვად მიმ­დი­ნა­რე­ობ­და თა­მა­ში და ესე არა­ლო­გი­კუ­რად დას­რულ­და, მაგ­რამ ძა­ლი­ან სა­სი­ა­მოვ­ნოდ. და­ვი­ბე­ნი თა­ვი­დან, თუმ­ცა უცებ მო­ვა­ხერ­ხე რე­ა­გი­რე­ბა. ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რი და გა­ხა­რე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, შემ­დეგ დიდ­ხანს ვიხ­სე­ნებ­დი ამ მო­მენტს. ვი­დეო რომ ვნა­ხე, გვერ­დი­დან შევ­ხე­დე ჩემ თავს და მივ­ხვდი, რომ ძა­ლი­ა­ნაც არ დავ­ბნე­ულ­ვარ. სა­ერ­თოდ თა­მა­შის დროს ძა­ლი­ან და­ძა­ბუ­ლი ხარ და მო­ბი­ლი­ზე­ბუ­ლი. ზო­და­გად, ძა­ლი­ან მტი­რა­ლა ვარ, მაგ­რამ იმ მო­მენ­ტში ცრემ­ლე­ბი არ წა­მომ­სვლია. შე­იძ­ლე­ბა სხვა სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში კი­დევ უფრო ემო­ცი­უ­რი ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი, მაგ­რამ იქ თავი შე­ვი­კა­ვე თა­მა­ში­დან გა­მომ­დი­ნა­რე.

ხე­ლის თხოვ­ნა ზღვის დო­ნი­დან 2 000 მეტრზე

გუ­და­ურ­ში სე­ზო­ნის და­ხურ­ვა­ზე წა­სუ­ლი მე­გობ­რე­ბი, ყვე­ლა­სა­გან გას­ხვა­ვე­ბუ­ლი და კრე­ა­ტი­უ­ლი ხე­ლის თხოვ­ნის დამ­სწრე­ნი გახ­დნენ. ერ­თმა­ნე­თის­გან სი­ურპრი­ზე­ბით გა­ნე­ბივ­რე­ბუ­ლი წყვი­ლი მო­უ­ლოდ­ნე­ლო­ბებს მიჩ­ვე­უ­ლი იყო, თუმ­ცა შეყ­ვა­რე­ბუ­ლის­გან ასეთ არა­ორ­დი­ნა­ლურ ქცე­ვას თე­ო­ნა ჩა­ჩუა ნამ­დვი­ლად არ ელო­და. გი­ორ­გი და­ნე­ლი­ამ ყვე­ლა­ფე­რი წი­ნას­წარ და­გეგ­მა. მე­გობ­რე­ბი, ვი­დეო და ფოტო გა­და­ღე­ბის­თვის მო­ემ­ზად­ნენ, ზღვის დო­ნი­დან 2 000 მეტრზე ტექ­ნი­კა აი­ტა­ნეს, მფრი­ნავ დრონს ბე­ჭე­დი გა­მო­ა­ბეს და შემ­დეგ რაც მოხ­და, ამას უკვე თა­ვად გი­ორ­გი გი­ამ­ბობთ:

იხი­ლეთ ვი­დეო

"მე­გობ­რე­ბი წა­მო­ვიდ­ნენ, რომ­ლე­ბიც ხა­ტავ­დნენ, პუ­ლი­ვი­ზა­ტო­რით უნდა დაგ­ვე­წე­რა ძა­ლი­ან დიდი ტექ­სტი და ის უნდა გა­დაგ­ვე­ღო დრო­ნით, შემ­დეგ თე­ო­ნას­თვის უნდა გვეჩ­ვე­ნე­ბი­ნა, უბ­რა­ლოდ ისე­თი ქარ­ბუ­ქი და თოვა ამო­ვარ­და, რომ გეგ­მე­ბი შეგ­ვეც­ვა­ლა. ჩა­მოვ­კი­დეთ ტექ­სტი, სა­დაც ეწე­რა Marry Me. მე­გობ­რე­ბის დახ­მა­რე­ბით მო­ვა­ხერ­ხე ეს ყვე­ლა­ფე­რი. ტექ­ნი­კუ­რად რთუ­ლი შე­სას­რუ­ლე­ბე­ლი იყო, იმი­ტომ, რომ გუ­და­უ­რი 2 000-3 000 მეტრზეა ზღვის დო­ნი­დან. ზე­მოთ ვი­ყა­ვით ხი­ჟი­ნა­ში, რო­მე­ლიც მე­ო­რე სა­ბა­გი­როს ზე­მოთ მდე­ბა­რე­ობს და ყვე­ლაფ­რის ტრან­სპორ­ტი­რე­ბა მოგ­ვიხ­და ხი­ჟი­ნამ­დე, თან ყვე­ლა ვსრი­ა­ლებ­დით. სე­რი­ო­ზუ­ლი მუ­შა­ო­ბა დაგ­ვჭირ­და...

თე­ო­ნა ამ დროს გო­გო­ებ­თან ერ­თად ხი­ჟი­ნა­ში იჯდა, ბი­ჭე­ბი გა­რეთ გა­ვე­დით, ეგო­ნა, რომ სას­რი­ა­ლოდ წა­ვე­დით. ტე­ლე­ფონ­ზე ელა­პა­რა­კე­ბო­და თა­ვის დას, თან კა­მე­რა ქონ­და ჩარ­თუ­ლი, ამ დროს იმ ფან­ჯა­რას­თან, სა­დაც იჯდა თე­ო­ნა მიფ­რინ­და დრო­ნი, რო­მელ­ზეც ეკი­და წარ­წე­რა Marry Me. და­ი­ნა­ხა თე­ო­ნამ და ვერ მიხ­ვდა, თან ელა­პა­რა­კე­ბა თა­ვის დას და თან გა­მო­დის ტე­ლე­ფო­ნით და აჩ­ვე­ნებს ნახე გა­რეთ რა ხდე­ბაო, გი­ორ­გიმ რა­ღაც მო­ა­წყოო, შემ­დეგ უკვე მიხ­ვდა, ხალ­ხი რომ შე­მო­ეხ­ვია ირ­გვლივ და მე­ო­რე დრონ­მა და­ი­წყო ჩა­მოფ­რე­ნა, რო­მელ­საც ბე­ჭე­დი ქონ­და გა­მობ­მუ­ლი..."

ცხად­ში ახ­დე­ნი­ლი სიზ­მა­რი

შეყ­ვა­რე­ბულს სიზ­მა­რი მო­უყ­ვა, ქორ­წი­ლი პირ­და­პირ თე­ატ­რის სცე­ნა­ზე მქონ­დაო. აქე­დან დიდი დრო არ გა­სუ­ლა, რომ მის­მა რჩე­ულ­მა სიზ­მა­რი ცხა­დად უქ­ცია. თე­ატ­რის სიყ­ვა­რულ­მა გა­ა­ერ­თი­ა­ნა თა­მუ­ნა ჯა­ლა­ღა­ნია და გი­ორ­გი მან­ძუ­ლაშ­ვი­ლი. მარ­ჯა­ნიშ­ვი­ლის თე­ატ­რის ის­ტო­რი­ა­ში პირ­ვე­ლად ბიჭ­მა გო­გოს ხელი პირ­და­პირ სცე­ნი­დან თხო­ვა.

იხი­ლეთ ვი­დეო

თა­მუ­ნა ჯა­ლა­ღა­ნია: დი­ლას გა­ვა­ცი­ლე გი­ორ­გი, ქა­ლა­ქი­დან გა­დი­ო­და. მერე ისე მოხ­და, რომ დე­და­ჩემ­მა დამ­პა­ტი­ჟა მარ­ჯა­ნიშ­ვი­ლის თე­ატ­რში და წა­ვე­დით. ვი­ცო­დი, რომ გი­ორ­გი აქ არ იყო და ჩვე­უ­ლებ­რი­ვად სა­ღა­მოს წა­ვე­დი თე­ატ­რში. სპექ­ტაკლს ვუ­ყუ­რე და მსა­ხი­ო­ბე­ბის "პაკ­ლო­ნის" შემ­დეგ ჯერ რე­ჟი­სო­რი გა­მო­ვი­და, პა­ტა­რა შე­სა­ვა­ლი გა­ა­კე­თა, თე­ატ­რში ასე­თი რამ ჯერ არ მომ­ხდა­რაო. აზ­რზე ვერ მო­ვე­დი რა ხდე­ბო­და. სი­მარ­თლე გი­თხრათ ნა­ხე­ვა­რი არ მახ­სოვს იმ­დე­ნად ემო­ცი­ებ­ში ვი­ყა­ვი, გა­ვი­და რე­ჟი­სო­რი და კუ­ლი­სე­ბი­დან გა­მო­იყ­ვა­ნა ჩემი შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი გი­ორ­გი მან­ძუ­ლაშ­ვი­ლი - მა­შინ მივ­ხვდი რაც ხდე­ბო­და. მერე მთა­ვა­რი შე­მო­სას­ვლე­ლი­დან ჩვე­ნი მე­გობ­რე­ბი და ნა­თე­სა­ვე­ბი შე­მო­ვიდ­ნენ. მსა­ხი­ო­ბებ­მაც იცოდ­ნენ გი­ორ­გის ჩა­ნა­ფიქ­რის შე­სა­ხებ. ამის შემ­დეგ უკვე სცე­ნა­ზე ამიყ­ვა­ნა და პირ­და­პირ სცე­ნა­ზე მთხო­ვა ხელი. მო­საც­დელ­ში უკვე გაშ­ლი­ლი იყო პა­ტა­რა სუფ­რა, რომ ყვე­ლას ერ­თად აღგ­ვე­ნიშ­ნა.

რო­მან­ტი­კუ­ლი ვახ­შმი­დან დიდ წვე­უ­ლე­ბამ­დე

რამ­დე­ნი­მე თვის წინ ინ­ტერ­ნეტ­სივ­რცე­ში გავ­რცელ­და ვი­დეო, რო­მე­ლიც სო­ცი­ა­ლუ­რი მე­დი­ის ქარ­თველ მომ­ხმა­რებ­ლებს გას­ცდა და ევ­რო­პა­შიც ძა­ლი­ან პო­პუ­ლა­რუ­ლი გახ­და. წყვი­ლის რო­მან­ტი­კუ­ლი და მშვი­დი ვახ­შა­მი უეც­რად დიდ წვე­უ­ლე­ბა­ში გა­და­ი­ზარ­და. სა­ლო­მე ფან­ჩუ­ლი­ძე მო­გიყ­ვე­ბათ, რო­გორ მო­ა­ხერ­ხა მის­მა რჩე­ულ­მა თა­ვის ორი­გი­ნა­ლუ­რო­ბა­ზე მთე­ლი თბი­ლი­სი აე­ლა­პა­რა­კე­ბი­ნა.

სა­ლო­მე ფან­ჩუ­ლი­ძე: "ძა­ლი­ან დიდი ხა­ნია ვიც­ნობთ ერ­თმა­ნეთს, თუმ­ცა ყვე­ლა­ფე­რი 2 წლის წინ და­ი­წყო, მე­გო­ბარ­თან შევ­ხვდით და თა­ვი­დან აღ­მო­ვა­ჩი­ნეთ ერ­თმა­ნე­თი. ლა­პა­რა­კი იყო ქორ­წილ­ზე, უნდა და­ვე­ნიშ­ნე, მაგ­რამ არ გვინ­დო­და ზამ­თარ­ში და ზა­ფხუ­ლის­კენ გა­დავ­დოთთ­ქო ვი­ძახ­დით, შემ­დეგ გა­და­წყვი­ტა და­ბა­დე­ბის დღე­ზე მო­ე­წყო სი­ურპრი­ზი. ეჭვი არ მქო­ნია, იმი­ტომ, რომ ნიშ­ნო­ბა უნდა გა­დაგ­ვე­დო და უნდა ყო­ფი­ლი­ყო ზა­ფხულ­ში. ძა­ლი­ან მო­უ­ლოდ­ნე­ლი იყო. მინ­დო­და, რომ ჩემ­თან ამო­სუ­ლი­ყო, და­გეგ­მი­ლი გვქონ­და, რომ ჩემს მშობ­ლებს გა­იც­ნობ­და, შემ­დეგ ჩემს მშობ­ლებს, მის მშობ­ლებს გა­ვაც­ნობ­დით, რო­გორც ხდე­ბა ხოლ­მე... თა­ვის დას­თან და ჩემ დას­თან ერ­თად მო­ა­წყო ცო­ლო­ბის თხოვ­ნა.

ყვე­ლა­ფე­რი ესე და­ი­წყო: ჩვე­უ­ლებ­რი­ვად ჩემი და­ბა­დე­ბის დღე იყო და წა­ვე­დით სა­ვახ­შმოდ ჩვენ ორნი. წინა და­ბა­დე­ბის დღეც ასე აღ­ვნიშ­ნეთ. მისი ნა­ჩუ­ქა­რი წი­თე­ლი კაბა ჩა­ვიც­ვი, თურ­მე ესეც წი­ნას­წარ ჰქონ­და გათ­ვლი­ლი. ვვახ­შმო­ბით, ვსა­უბ­რობთ და უცებ მუ­სი­კამ იმა­ტა, გა­ვი­ხე­დე და შე­მო­ი­ტა­ნეს დიდი ყუთი გა­ბან­ტუ­ლი, უცებ გად­მოხ­ტა ჩემი მე­გო­ბა­რი ფო­ტოგ­რა­ფი და მერე მივ­ხვდი რაც ხდე­ბო­და. ყუთი გავ­ხსე­ნი და ამოფ­რინ­და იქი­დან წი­თე­ლი ბუშ­ტე­ბი, რო­მელ­ზეც ბე­ჭე­დი იყო გა­მობ­მუ­ლი. ძა­ლი­ან გა­მი­ხარ­და. ვი­დეო ჩვენს მე­გობ­რებს გა­ვუ­ზი­ა­რეთ უბ­რა­ლოდ, არც ვე­ლო­დით, რომ ასე­თი პო­პუ­ლა­რუ­ლი გახ­დე­ბო­და..."

სი­ურპრი­ზი პირ­და­პირ ეთერ­ში

სა­ქარ­თვე­ლო­ში ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე ძლი­ე­რი გოგო - შავ­ფა­რო­სა­ნი მა­რი­ტა ბიბ­ლა­ია ამა­ვე დროს ყვე­ლა­ზე ემო­ცი­უ­რი და მგრძნო­ბი­ა­რეა. მო­უ­ლოდ­ნე­ლო­ბის­გან და­იბ­ნა და სა­ხე­ზე ბედ­ნი­ე­რე­ბის ემო­ცი­ე­ბიც ვერ და­მა­ლა, რო­დე­საც შეყ­ვა­რე­ბულ­მა - ნიკა ფა­ლი­ან­მა პირ­და­პირ ეთერ­ში ცო­ლო­ბა თხო­ვა. ინ­ტუ­ი­ცი­ის გრძნო­ბით გა­მორ­ჩე­უ­ლი მა­რი­ტა, ამ სი­ურპრიზს ვერ მიხ­ვდა. მის­მა რჩე­ულ­მა შეძ­ლო გა­ე­ო­ცე­ბი­ნა ქარ­თვე­ლი ამორ­ძა­ლი ქალი და ისიც სა­ჯა­როდ და­თან­ხმდა ცო­ლად გა­ყო­ლა­ზე.

ნიკა ფა­ლი­ა­ნი: დიდი ხანი ვგეგ­მავ­დი ხე­ლის თხოვ­ნას, მაგ­რამ ეს იდეა გაჩ­ნდა წინა დღეს და მა­შინ­ვე შე­ვას­რუ­ლე. სა­ერ­თოდ არ ელო­და. შო­კი­ვით იყო. ზო­გა­დად ისე­თი ტი­პია, რომ ად­ვი­ლად ხვდე­ბა სი­ურპრი­ზებს, მაგ­რამ ამ­ჯე­რად ისე გა­ვა­კე­თეთ, რომ სტუ­დი­ა­ში მი­ვე­დით მის თე­მა­ზე და მის­გან გა­მომ­დი­ნა­რე მი­ვე­დი მეც. მა­რი­ტა არის შავ­ფა­რო­სა­ნი, ქარ­თუ­ლი საბ­რძო­ლო ხე­ლოვ­ნე­ბის ფე­დე­რე­ცი­ის წევ­რი და ამას­თან და­კავ­შრე­ბით მი­იწ­ვი­ეს გა­და­ცე­მა­ში, მე რო­გორც მისი საქმრო, მო­მა­ვა­ლი მე­უღ­ლე რა აზ­რის ვარ ამას­თან და­კავ­ში­რე­ბით და ა.შ. ცო­ლო­ბის თხოვ­ნის ესე­თი იდეა მო­მა­წო­და ჩემ­მა მე­გო­ბარ­მა გი­ორ­გი და­ნე­ლი­ამ, წამ­ყვანს შე­ვუ­თან­ხმდი ამას­თან და­კავ­ში­რე­ბით. მე­ო­რე დღეს პრო­დი­უ­სერ­თან ერ­თად გა­ვი­ა­რეთ ეს თემა, დავ­გეგ­მეთ ყვე­ლა­ფე­რი და მო­ვიყ­ვა­ნეთ სის­რუ­ლე­ში..."

ნინო წი­ფუ­რია

AMBEBI.GE