მთავრობა სოფლის მეურნეობის პროექტებში აქტიურად მონაწილეობს, მაგრამ ეს სექტორი საქართველოში ვერა და ვერ ვითარდება.
ამას 2017 წლის პირველი ნახევრის მონაცემებიც ადასტურებს: წლის პირველ კვარტალში სექტორის ბრუნვა 635 მილიონი ლარი იყო, რაც წინა წელთან შედარებით 1.5%-ით ნაკლებია, ხოლო მეორე კვარტალში სექტორის მოცულობამ 776 მილიონი ლარი შეადგინა. წინა წელთან შედარებით ეს მაჩვენებელი 2.4%-ით არის შემცირებული. ამავდროულად, 2017 წლის პირველ ნახევარში სოფლის მეურნეობაში უფრო ნაკლები ინვესტიცია განხორციელდა, ვიდრე 2016 წელს. ეს იმ ფონზე, როცა ბოლო სამი წლის განმავლობაში აგრარული სექტორის განვითარების მიზნით დაახლოებით ნახევარი მილიარდი ლარი დაიხარჯა.
რატომ ვერ ვითარდება სოფლის მეურნეობა საქართველოში? - ამ შეკითხვაზე ზუსტი პასუხი არავის აქვს, რადგან მიზეზი უამრავია. ოზურგეთის მუნიციპალიტეტის მთავარი სპეციალისტი სოფლის მეურნეობიოს საკითხებში, აკაკი ღლონტი მიიჩნევს, რომ ჩამორჩენის მიზეზი განათლების დაბალი დონეა.
„ეს გლობალური საკითხია, სადაც იმდენი წვრილმანი და მსხვილმანი პრობლემა იყრის თავს, რომ მათი შეჯამებაც კი რთულია. მე კატეგორიულად არ ვეთანხმები იმას, რომ ქართველი გლეხი თავისი ბუნებით ზარმაცია, - ასე არ არის. უბრალოდ, მისი მთავარი პრობლემა ცოდნის ნაკლებობაა. ადამიანმა კომპიუტერის ჩართვა-გამორთვა რომ არ იცის, ხომ ვერ გამოიყენებს? ასეა ჩვენი ხალხიც: მას თანამედროვე ეპოქის შესაფერისი განათლება არა აქვს. ძალიან მცირე რაოდენობით გვყავს კვალიფიციური აგრონომები, ტექნოლოგები, მექანიზატორები. ცოდნის ნაკლებობა ამ სფეროს მთავარი პრობლემაა. ამასთანავე, საქართველოში ვერა და ვერ მოხერხდა სოფლის მეურნეობის კომერციალიზაცია და ეს დარგი ვერ იქცა ბიზნესად. გლეხების უმეტესობა თავის მიწას მხოლოდ საარსებო წყაროს მოსაპოვებლად იყენებს, მას ამ საქმიანობით არანაირი მოგება არ რჩება, ამიტომაც ტოვებს თავის სოფელს, ან უცხოეთში მიდის, ან დიდ ქალაქებში, სადაც უფრო მეტი შემოსავალი ექნება“, - ამბობს აკაკი ღლონტი.
გაგრძელება იხილეთ