შაკიკის შესახებ ხშირად მცდარი მოსაზრებები ვრცელდება არა მხოლოდ საზოგადოებაში, არამედ ექიმებშიც კი. უნდა იცოდეთ, რომ შაკიკს არ იწვევს სისხლძარღვების სპაზმი და ეს გასული საუკუნის 30-იან წლებში აღმოაჩინეს ; "ჩვენ კი ჯიუტად ვებრძვით სპაზმს, სადაც იგი არ არის!". შაკიკის დროს არ უნდა ვეძებოთ: მარილები, ოსტეოქონდროზი, პროთრომბინის მომატება; არ არის აუცილებელი წნევის ხშირი გაზომვა (თუ წნევის ავადმყოფობა - ჰიპერტონია არ გაქვთ). შაკიკის დროს ძებნას ნუ დაუწყებთ "ჯადოსნურ პრეპარატებს".
შაკიკის სამკურნალო მედიკამენტების უმეტესობა ორსულობისას აკრძალულია.
შაკიკი აერთიანებს 11 სხვადასხვა ავადმყოფობას, 5 გართულებას და 3 სავარაუდო ფორმას. შაკიკი ქრონიკული ორგანული დაავადებაა, რომელიც უმთავრესად მემკვიდრეობით გადაეცემა და რომლითაც მსოფლიოში - ყოველი მეათე, ხოლო საქართველოში ყოველი მეექვსე-მეშვიდე ადამიანია დაავადებული. შაკიკი ხშირად ბავშვობისას ვლინდება, თუმცა შეიძლება ნებისმიერ სხვა ასაკშიც იჩინოს თავი. ამასთან, 3-ჯერ უფრო ხშირია ქალებში. შეტევებს შორის შაკიკი სრულიად უსიმპტომოა. 40 წლის შემდეგ შეტევების სიმძაფრე და სიხშირე შესაძლოა შემცირდეს და თანდათან ადვილად დასამორჩილებელი გახდეს.
შეტევას ხელს უწყობს: ემოციური ფაქტორები (სტრესი, შფოთვა, ბრაზი, დარდი, დეპრესია, აღგზნება, მღელვარება, დაძაბულობის მკვეთრი შემცირება, შიშის ან "ნერვიულობის" გადავლა), ჰორმონული ფაქტორები (მენზესი, ჩასახვის საწინააღმდეგო აბები, ლოგინობის ხანა), ამინდისა და ტემპერატურის მკვეთრი ცვლილება, მძაფრი სუნი, კაშკაშა შუქი, ხმაური, უძილობა (ან ზედმეტი ძილი), გადაღლა, შიმშილი (ან გაძღომა), წონის მატება, თამბაქო, ალკოჰოლი, კოფეინი, წამალდამოკიდებულება, ტრანსპორტში ჯანჯღარი, კისრის და/ან თავის ტრავმა, ინფექცია, ნაყინი, ყინულიანი წყალი, ნიტროგლიცერინი ან სხვა მედიკამენტები, ზოგიერთი საკვები.