26
აპრილიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
"ლელო week-ის" სტუმარია ბოლო დროს პოპულარული სარეკლამო კლიპების მთავარი გმირი ილია ბეროშვილი - კაცი, რომელიც ლაპარაკობს, ყოფილი ფეხბურთელი, რომელიც კარგად ერკვევა ქართული ფეხბურთის კულისებში მიმდინარე მოვლენებშიც კი.
ეს დიდი ინტერვიუ ერთი ამოსუნთქვით ჩავწერეთ, რადგან ის არის კაცი, რომელიც ლაპარაკობს და, სხვათა შორის, უდიდესი სიყვარულით - ფეხბურთზე.
გოლი ბათუმის "დინამოსთან"
- სარეკლამო კლიპებში ფეხბურთზე ისე ბევრს ლაპარაკობდი, ბევრს ფეხბურთის მოყვარული ეგონე. სინამდვილეში კი აქტიური ფეხბურთელი ყოფილხარ და "ვიტ ჯორჯიაშიც" გითამაშია...
- დიახ, ბევრი პროფესია მქონდა, ერთ-ერთი კი ფეხბურთი იყო. "ვიტ ჯორჯიაში" ჯანი კარნევალეს დროს ვთამაშობდი. თბილისის "დინამოს" ჰეგემონიის დამხობას ქუთაისის "ტორპედო" და ჩვენ ვცდილობდით - ეს ჯერ ქუთაისელებმა მოახერხეს, შემდეგ კი - "ვიტ ჯორჯიამ". "ზესტაფონი" და სხვა კონკურენტები შემდეგ გამოჩნდნენ.
- "დინამოს" მუდმივი ჩემპიონობა ნერვებს გიშლიდა?
- ნერვებს კი არ გვიშლიდა, მაგრამ სპორტული თავმოყვარეობა გვქონდა, უნდა მოგვეგო და მოვიგეთ კიდეც. მე ნახევარმცველი ვიყავი და ერთხელ უმაღლეს ლიგაში ბათუმის "დინამოს" გავუტანე. მერე ჩემი სურათი "ლელოს" მთავარ გვერდზე მოხვდა. მაშინ თბილისის თსუ-ში ვთამაშობდი, "ვიტ ჯორჯიაში" მერე მოვხვდი.
- რომ არ მოგატყუო, ფეხბურთიდან არ მახსოვხარ. ალბათ, ძირითადში იშვიათად ხვდებოდი...
- ეს ჯანი კარნევალეს დროს ხდებოდა, რადგან იტალიელს კარგად ესმოდა ჩემი, ქართველ მწვრთნელებთან ურთიერთობა კი მიჭირდა.
- რატომ?
- იმიტომ, რომ უმეტეს შემთხვევაში უვიცები იყვნენ. ვხედავდი, რომ მატჩისწინა დავალების მიცემის დროს, ბევრს არ ჰქონდა სტრატეგია, ბევრს, მაქსიმუმ, მეექვსე-მეშვიდე კლასელთან სამუშაოდ აუცილებელი ცოდნა თუ გააჩნდა.
მაოცებდა ასეთი დავალებები - მაგალითად, კუთხურზე მცველს კუთხე რომ უნდა დაეფარა, ან პასი "ბაჩოკით" გაეკეთებინა... მაოცებდა კი არა, ეს შეურაცხმყოფელიც იყო.
უცნაური მწვრთნელი ხორცკომბინატიდან
- მე ფეხბურთი მიყვარს და გვერდიდან კი არ ვუყურებ, ბევრი რამ შიგნიდან ვიცი. შესაძლოა, ბოლო წლების შიდა სამზარეულოზე დეტალური წარმოდგენა აღარ მაქვს, მაგრამ ზოგად მდგომარეობას კარგად ვიცნობ. მაშინ მძიმე სიტუაცია იყო, მწვრთნელების უმრავლესობას არც ლიცენზია ჰქონდა და თავს არც სწავლით იკლავდნენ.
ბავშვობაში "ფე-შე-ემ-ში" ვოვა ელოშვილთან ვვარჯიშობდი - რა დონეზეც ის გვასწავლიდა ფეხბურთს, იმ დონეზე იყვნენ სხვებიც. ანუ დიდების ფეხბურთში უფრო მაღალი დონე არ ყოფილა, სტრატეგიული ხედვები და კარგი ფიზმომზადება ჩვენ არ გვქონდა.
წაიკითხეთ მეტი
