საზოგადოება
სამართალი

27

აპრილი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

კვირა, მთვარის ოცდამეცხრე დღე დაიწყება 05:27-ზე; ხოლო მთვარის პირველი დღე 23:30-ზე, მთვარე 11:16-ზე ესტუმრება კუროს საკმაოდ რთული დღეა. არ დაიწყოთ ახალი საქმეები. მოერიდეთ ფინანსურ ოპერაციებს, ყოველგვარ ვაჭრობასა და სასამართლო საქმეს. სხვა დღისთვის გადადეთ უფროსთან შეხვედრა და საქმეებზე საუბარს. არ გირჩევთ მგზავრობას, საქმეების გარჩევას. მეტად დაისვენეთ. კარგია მსუბუქი ვარჯიში. დღეს ქორწინება დაუშვებელია. განქორწინების მიზეზი ერთ-ერთი მეუღლის ღალატი ან ტყუილი გახდება. სასურველია ამ დღეს დაიცვათ მარხვა. ნებადართულია რძის პროდუქტები. ხორცი არა. დაგეგმეთ ახალი საქმეები, მაგრამ მათი დაწყებისგან თავი შეიკავეთ. მოერიდეთ ყველა მნიშვნელოვან საქმეს, გადაწყვეტილებას. კონფლიქტისგან თავი შეიკავეთ. დღეს ადამიანი მეტად მგრძნობიარეა საკვების მიმართ. ნუ გადატვირთავ კუჭს, მაგრამ ნურც იშიმშილებთ. მიიღეთ ჯანსაღი საკვები.
კონფლიქტები
კულტურა/შოუბიზნესი
მოზაიკა
სპორტი
მეცნიერება
პოლიტიკა
სამხედრო
Faceამბები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
თაკო ჩხეიძის, სოფო ბედიას და სოფო ხალვაშის ბავშვური ოცნებები
თაკო ჩხეიძის, სოფო ბედიას და სოფო ხალვაშის ბავშვური ოცნებები

ცნო­ბილ ადა­მი­ა­ნებს მივ­მარ­თე ერ­თი კონ­კ­რე­ტუ­ლი კითხ­ვით: "თქვენს შვილს თოვ­ლის ბა­ბუ­ამ რა უნ­და მო­უ­ტა­ნოს?" აღ­მოჩ­ნ­და, რომ ე.წ. ვარ­ს­კ­ვ­ლა­ვე­ბის შვი­ლებს არ­ც­თუ ისე "ჰო­ლი­ვუ­დუ­რი" სურ­ვი­ლე­ბი აქვთ - ძი­რი­თა­დად, ისე­თი­ვე სა­ჩუქ­რე­ბის მი­ღე­ბა სურთ, რო­გორ­ზეც ნე­ბის­მი­ე­რი ბავ­შ­ვი ოც­ნე­ბობს...

თა­კო ჩხე­ი­ძე:

- პა­ტა­რებ­მა თოვ­ლის ბა­ბუ­ას წე­რი­ლი გა­უგ­ზავ­ნეს და ახ­ლა ახა­ლი წლის ღა­მეს მო­უთ­მენ­ლად ელო­დე­ბი­ან. იცი­ან, რომ სა­ჩუქ­რებს მი­ი­ღე­ბენ. ეს იქ­ნე­ბა "სპა­ი­დერ­მე­ნი", "ბეტ­მე­ნი", "სუ­პერ­მე­ნი" და ა.შ. უფ­როს ვაჟს ბევ­რად უფ­რო სე­რი­ო­ზუ­ლი სურ­ვი­ლე­ბი აქვს... მეც დიდ­ხანს მჯე­რო­და თოვ­ლის ბა­ბუ­ის არ­სე­ბო­ბის. ყო­ველ წელს კარ­თან დი­დი ყუ­თი მხვდე­ბო­და. რა­ტომ­ღაც, ჯა­დოს­ნურ მო­ხუცს სულ სა­დღაც ეჩ­ქა­რე­ბო­და და არ ელო­დე­ბო­და, კარს რო­დის გა­ვუ­ღებ­დი... ერთ წელს ჩემს უფ­როს ვაჟს ეჭ­ვი შე­ე­პა­რა თოვ­ლის ბა­ბუ­ის არ­სე­ბო­ბა­ში. ახა­ლი წლის შემ­დეგ სხვა ქვე­ყა­ნა­ში მოგ­ვიხ­და გაფ­რე­ნა. ზუს­ტად იმ წელს თბი­ლის­ში თოვ­ლის ბა­ბუა ლაპ­ლან­დი­ი­დან გვეწ­ვია და რო­ცა თა­ვის ქვე­ყა­ნა­ში ბრუნ­დე­ბო­და, ჩვენ­თან ერ­თად მო­უხ­და მგზავ­რო­ბა. ბავ­შ­ვებს სა­თი­თა­ოდ და­უ­წე­რა მი­სა­ლო­ცი ბა­რა­თე­ბი. პა­ტა­რე­ბი მთე­ლი გზა გა­ო­ცე­ბუ­ლე­ბი უყუ­რებ­დ­ნენ. შვილს ამა­ყად ვუ­თხა­რი, - ხომ გე­უბ­ნე­ბო­დი, თოვ­ლის ბა­ბუა ნამ­დ­ვი­ლად არ­სე­ბობს-მეთ­ქი (ი­ღი­მის).

და­თო გო­მარ­თე­ლი:

- ჯერ­ჯე­რო­ბით, ჩე­მი შვი­ლი ახალ წელს გან­სა­კუთ­რე­ბულ გა­რე­მო­ში არ შეხ­ვედ­რია, ახ­ლა კი ამის შან­სი მი­ე­ცე­მა, ვი­ნა­ი­დან კონ­ცერ­ტ­ზე ყაზ­ბეგ­ში მო­მიწ­ვეს გა­მოს­ვ­ლა, დამ­დეგს ყვე­ლა­ნი ერ­თად ამ ლა­მაზ კუ­თხე­ში, კარგ გა­რე­მო­ში შე­ვე­გე­ბე­ბით... რაც შე­ე­ხე­ბა სა­ჩუ­ქარს, ამა­ზე ჯერ კი­დევ ვფიქ­რობთ...

ხა­ტია სი­ჭი­ნა­ვა:

- უფ­როს გო­გო­ნას - გაბ­რი­ე­ლას უკ­ვე ჰყავს მან­ქა­ნა და სულ ამ ავ­ტო­მო­ბი­ლის გა­მო ჩხუ­ბო­ბენ, სა­თა­მა­შოს ვერ იყო­ფენ. ამი­ტომ, წელს თოვ­ლის ბა­ბუა ოლი­საც ზუს­ტად ასეთ მან­ქა­ნას მო­უყ­ვანს. გაბ­რი­ე­ლა, რო­გორც ჩანს, გე­მოვ­ნე­ბით დე­დას და­ემ­ს­გავ­სა და პრინ­ცე­სას კა­ბა უნ­და... ჩემს შვი­ლებს თოვ­ლის ბა­ბუა ზუს­ტად იმას ჩუქ­ნის, რაც მათ სურთ. 31-ში ღა­მით აუცი­ლებ­ლად გა­მო­ვი­ძა­ხებთ თოვ­ლის ბა­ბუ­ას და ის ბავ­შ­ვებს თა­ვად გა­დას­ცემს ამ სა­ჩუქ­რებს, რა­თა ყვე­ლა­ფე­რი და­მა­ჯე­რე­ბე­ლი იყოს. ვიდ­რე პა­ტა­რე­ბი არი­ან, სჯე­რო­დეთ მი­სი არ­სე­ბო­ბის...

სო­ფო ხალ­ვა­ში:

- უფ­როს გო­გო­ნას - ქე­თის გრძე­ლი სია აქვს ჩა­მო­წე­რი­ლი. სწო­რედ გუ­შინ ვკი­თხე, - თოვ­ლის ბა­ბუ­ას რა უნ­და სთხო­ვო-მეთ­ქი? ჰო­და, აღ­მოჩ­ნ­და, რომ ზე­პი­რად აღარ ახ­სოვ­და... ულა­მა­ზე­სი, ინ­გ­ლი­სუ­რი წარ­მო­ე­ბის თო­ჯი­ნე­ბის კო­ლექ­ცია აქვს და ახ­ლა იმა­ვე წარ­მო­ე­ბის ბიჭ-თო­ჯი­ნებს ელო­დე­ბა. მა­რი­ა­მი ჯერ ძა­ლი­ან პა­ტა­რაა, მაგ­რამ თოვ­ლის ბა­ბუა უსა­ჩუქ­როდ მა­ინც არ და­ტო­ვებს... ახალ წელს თბი­ლის­ში კონ­ცერ­ტ­ში ვმო­ნა­წი­ლე­ობ და ქე­თიც ჩემ­თან ერ­თად იქ­ნე­ბა.

სო­ფო ბე­დია:

- ჩემს შვილს ცხო­ვე­ლე­ბი ძა­ლი­ან უყ­ვარს. ვფიქ­რობ, თოვ­ლის ბა­ბუა სა­თა­მა­შო ვეფხ­ვებს, ლო­მებ­სა და ჟი­რა­ფებს მო­უ­ტანს...

მა­კა შა­ლი­კაშ­ვი­ლი:

- ცუდ დღე­ში ვარ! თი­ნა­ნოს აიპა­დი, აიფო­ნი, ლეკ­ვი უნ­და და რა გა­ვა­კე­თო, არ ვი­ცი (ი­ცი­ნის)... აი, ახ­ლა ყვე­ლა თოვ­ლის ბა­ბუ­ას ვე­უბ­ნე­ბი, რომ თუ ჩე­მამ­დეც მო­აღ­წე­ვენ, ეს ყვე­ლა­ფე­რი მოგ­ვი­ტა­ნონ!.. თუმ­ცა, ლეკ­ვი აღარ უნ­და, მა­მამ უკ­ვე მო­უყ­ვა­ნა...

სა­ლო­მე გო­გი­აშ­ვი­ლი:

- მა­ღა­ზი­ებ­ში გა­ვივ­ლით და ერ­თად გა­დავ­წყ­ვეტთ, რას შე­ვი­ძენთ. ახა­ლი წლის ღა­მეს კი ნაძ­ვის ხის ქვეშ და­ლა­გე­ბულ, ერ­თ­მა­ნე­თის­თ­ვის ნა­ყიდ სა­ჩუქ­რებს ვხსნით. ჩვენს ოჯახ­ში მხო­ლოდ ცი­ბუ­კას­თან მო­დის თოვ­ლის ბა­ბუა, და­ნარ­ჩე­ნე­ბი კი ერ­თ­მა­ნეთს სა­ჩუქ­რებს თა­ვად ვუმ­ზა­დებთ.

ზა­ზა ხუ­ციშ­ვი­ლი:

- ჩე­მი შვი­ლი უკ­ვე დი­დია სა­ი­მი­სოდ, რომ რა­ღა­ცებს ვერ მიხ­ვ­დეს, მაგ­რამ მგო­ნია, რომ ცუღ­ლუ­ტობს. ვფიქ­რობ, იცის, ახალ წელს მის­თ­ვის სა­ჩუ­ქარს რე­ა­ლუ­რად ვინ ყი­დუ­ლობს, მაგ­რამ არა­ფერს ამ­ბობს.

თა­მუ­ნა მუ­სე­რი­ძე:

- ჩემს ბიჭს ახალ წელს ოქ­როს თევ­ზი უნ­და. ჰო­და, არ ვი­ცი, თოვ­ლის ბა­ბუა მის მოყ­ვა­ნას შეძ­ლებს თუ ვე­რა.

ტყუ­ი­ლი თუ ბავ­შ­ვის­თ­ვის აუცი­ლე­ბე­ლი ფე­რა­დი სამ­ყა­როს შექ­მ­ნა?!

თა­ნა­მედ­რო­ვე ბავ­შ­ვე­ბის მო­ტყუ­ე­ბა საკ­მა­ოდ რთუ­ლია, მაგ­რამ არც ისე ძნე­ლია მა­თი დარ­წ­მუ­ნე­ბა იმა­ში, რომ თოვ­ლის ბა­ბუა არ­სე­ბობს... ით­ვ­ლე­ბა თუ არა ტყუ­ი­ლად ბავ­შ­ვის­თ­ვის ფე­რა­დი, ზღაპ­რუ­ლი სამ­ყა­როს შექ­მ­ნა? უნ­და ვუთხ­რათ თუ არა მას სი­მარ­თ­ლე? - ამ კითხ­ვით რამ­დე­ნი­მე ბავ­შ­ვ­თა ფსი­ქო­ლოგს მივ­მარ­თე, მაგ­რამ რა­ტომ­ღაც, პა­სუ­ხის გა­ცე­მის­გან თა­ვი შე­ი­კა­ვეს. თა­ვი­სი ცოდ­ნა და გა­მოც­დი­ლე­ბა მხო­ლოდ ბა­ტონ­მა რა­მაზ საყ­ვა­რე­ლი­ძემ გაგ­ვი­ზი­ა­რა.

- კონ­კ­რე­ტულ ასაკ­ში ბავ­შ­ვე­ბის­თ­ვის მსგავ­სი ტყუ­ი­ლი აუცი­ლე­ბე­ლიც კი არის. მათ­თ­ვის მნიშ­ვ­ნე­ლო­ბა არ აქვს, ამ­ბა­ვი მარ­თა­ლია თუ მო­გო­ნი­ლი, მთა­ვა­რია, ის პა­ტა­რას­თ­ვის სა­სი­ა­მოვ­ნო იყოს. სწო­რედ ამ პრინ­ცი­პით თა­მა­შო­ბენ ბავ­შ­ვე­ბი "დე­დაშ­ვი­ლო­ბა­ნას", "ო­ჯა­ხო­ბა­ნას", "ო­მო­ბა­ნას". მათ არ აწუ­ხებთ, ეს რე­ა­ლო­ბაა თუ - არა, მთა­ვა­რია, სა­კუ­თა­რი ემო­ცი­ე­ბი ჩა­დონ ამა თუ იმ თა­მაშ­ში, ამ­ბავ­ში, ზღა­პარ­ში...

- თოვ­ლის ბა­ბუ­ას ბავ­შ­ვე­ბის­თ­ვის სი­ხა­რუ­ლი მო­აქვს, მაგ­რამ მი­თის დამ­ს­ხ­ვ­რე­ვაც ხომ გარ­კ­ვე­ულ სტრეს­თან არის და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი? კონ­კ­რე­ტუ­ლი ასა­კი თუ არ­სე­ბობს, რო­ცა ბავ­შ­ვი ამ სამ­ყა­რო­დან ნელ-ნე­ლა უნ­და გა­მო­ვიყ­ვა­ნოთ?

- ეს სამ­ყა­რო კონ­კ­რე­ტულ ასაკ­თან ერ­თად, დროს უნ­და გაჰ­ყ­ვეს, თო­რემ დი­დი ალ­ბა­თო­ბაა - სი­მარ­თ­ლის აღ­ქ­მი­სას გაბ­რაზ­დეს. წე­სით, სკო­ლის ასა­კი­დან ნელ-ნე­ლა უნ­და შე­ვაჩ­ვი­ოთ რე­ა­ლო­ბას... მა­ნამ­დე კი, ჩე­მი აზ­რით, ბავ­შ­ვის­თ­ვის აუცი­ლე­ბე­ლიც არის ზღაპ­რუ­ლი სამ­ყა­როს არ­სე­ბო­ბა. ზო­გა­დად, სტრე­სი ბავ­შ­ვებს ნაკ­ლე­ბად ახა­სი­ა­თებთ, მსგავ­სი რამ ძა­ლი­ან იშ­ვი­ა­თად ხდე­ბა.

- ხომ არ აჯო­ბებს, ბავ­შ­ვებს ავუხ­ს­ნათ, რომ თოვ­ლის ბა­ბუა ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი მსა­ხი­ო­ბია?

- იმ ასაკ­ში, რა ასაკ­შიც ბავ­შვს თოვ­ლის ბა­ბუ­ის არ­სე­ბო­ბის სჯე­რა, რა­ი­მეს ახ­ს­ნას აზ­რი არ აქვს. გარ­და ამი­სა, მშო­ბელ­მა რომც აუხ­ს­ნას, სახ­ლის გა­რეთ, მთე­ლი კულ­ტუ­რუ­ლი სამ­ყა­რო ამ ზღა­პარს სთა­ვა­ზობს მას. ჰო­და, ად­გე­ბა და თა­ნა­ტო­ლებს და­უწყებს დარ­წ­მუ­ნე­ბას, რომ კა­ცი, რო­მელ­საც თოვ­ლის ბა­ბუ­ას ეძა­ხი­ან, მსა­ხი­ო­ბია და ამის გა­მო შე­საძ­ლოა, კონ­ფ­ლიქ­ტი მო­უხ­დეს. ბავ­შ­ვებს ხომ თა­ვი­ან­თი სამ­ყა­რო აქვთ?! წი­ნა­აღ­მ­დე­გო­ბა ამ სამ­ყა­რო­ში არა­ნაკ­ლებ ტრავ­მუ­ლია, ვიდ­რე იმ ფაქ­ტის გაც­ნო­ბი­ე­რე­ბა, რომ თოვ­ლის ბა­ბუა რე­ა­ლუ­რი არ არის. ამი­ტომ, ჯობს, ბავ­შვს ცხოვ­რე­ბა არ გა­ვურ­თუ­ლოთ. დაე, იცხოვ­როს მშობ­ლის თუ გა­რე­მოს მი­ერ შექ­მ­ნილ ზღაპ­რულ სამ­ყა­რო­ში... მაგ­რამ აუცი­ლებ­ლად ყუ­რა­დღე­ბით უნ­და ვი­ყოთ, რა­თა არ გა­მოგ­ვ­რ­ჩეს მო­მენ­ტი, რო­ცა ის უკ­ვე ბავ­შ­ვო­ბას ტო­ვებს და სამ­ყა­როს სე­რი­ო­ზუ­ლად, არა­ბავ­შ­ვუ­რად აღ­ქ­მას იწყებს. აი, ამ დროს კი ტყუ­ი­ლი მი­ნი­მუ­მამ­დე უნ­და შე­ვამ­ცი­როთ.

შო­რე­ნა ლა­ბა­ძე

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
მსოფლიო ლიდერები, სამეფო ოჯახი და ათასობით ადამიანი ვატიკანში - კადრები რომის პაპის დაკრძალვის ცერემონიიდან

თაკო ჩხეიძის, სოფო ბედიას და სოფო ხალვაშის ბავშვური ოცნებები

თაკო ჩხეიძის, სოფო ბედიას და სოფო ხალვაშის ბავშვური ოცნებები

ცნო­ბილ ადა­მი­ა­ნებს მივ­მარ­თე ერ­თი კონ­კ­რე­ტუ­ლი კითხ­ვით: "თქვენს შვილს თოვ­ლის ბა­ბუ­ამ რა უნ­და მო­უ­ტა­ნოს?" აღ­მოჩ­ნ­და, რომ ე.წ. ვარ­ს­კ­ვ­ლა­ვე­ბის შვი­ლებს არ­ც­თუ ისე "ჰო­ლი­ვუ­დუ­რი" სურ­ვი­ლე­ბი აქვთ - ძი­რი­თა­დად, ისე­თი­ვე სა­ჩუქ­რე­ბის მი­ღე­ბა სურთ, რო­გორ­ზეც ნე­ბის­მი­ე­რი ბავ­შ­ვი ოც­ნე­ბობს...

თა­კო ჩხე­ი­ძე:

- პა­ტა­რებ­მა თოვ­ლის ბა­ბუ­ას წე­რი­ლი გა­უგ­ზავ­ნეს და ახ­ლა ახა­ლი წლის ღა­მეს მო­უთ­მენ­ლად ელო­დე­ბი­ან. იცი­ან, რომ სა­ჩუქ­რებს მი­ი­ღე­ბენ. ეს იქ­ნე­ბა "სპა­ი­დერ­მე­ნი", "ბეტ­მე­ნი", "სუ­პერ­მე­ნი" და ა.შ. უფ­როს ვაჟს ბევ­რად უფ­რო სე­რი­ო­ზუ­ლი სურ­ვი­ლე­ბი აქვს... მეც დიდ­ხანს მჯე­რო­და თოვ­ლის ბა­ბუ­ის არ­სე­ბო­ბის. ყო­ველ წელს კარ­თან დი­დი ყუ­თი მხვდე­ბო­და. რა­ტომ­ღაც, ჯა­დოს­ნურ მო­ხუცს სულ სადღაც ეჩ­ქა­რე­ბო­და და არ ელო­დე­ბო­და, კარს რო­დის გა­ვუ­ღებ­დი... ერთ წელს ჩემს უფ­როს ვაჟს ეჭ­ვი შე­ე­პა­რა თოვ­ლის ბა­ბუ­ის არ­სე­ბო­ბა­ში. ახა­ლი წლის შემ­დეგ სხვა ქვე­ყა­ნა­ში მოგ­ვიხ­და გაფ­რე­ნა. ზუს­ტად იმ წელს თბი­ლის­ში თოვ­ლის ბა­ბუა ლაპ­ლან­დი­ი­დან გვეწ­ვია და რო­ცა თა­ვის ქვე­ყა­ნა­ში ბრუნ­დე­ბო­და, ჩვენ­თან ერ­თად მო­უხ­და მგზავ­რო­ბა. ბავ­შ­ვებს სა­თი­თა­ოდ და­უ­წე­რა მი­სა­ლო­ცი ბა­რა­თე­ბი. პა­ტა­რე­ბი მთე­ლი გზა გა­ო­ცე­ბუ­ლე­ბი უყუ­რებ­დ­ნენ. შვილს ამა­ყად ვუთხა­რი, - ხომ გე­უბ­ნე­ბო­დი, თოვ­ლის ბა­ბუა ნამ­დ­ვი­ლად არ­სე­ბობს-მეთ­ქი (ი­ღი­მის).

და­თო გო­მარ­თე­ლი:

- ჯერ­ჯე­რო­ბით, ჩე­მი შვი­ლი ახალ წელს გან­სა­კუთ­რე­ბულ გა­რე­მო­ში არ შეხ­ვედ­რია, ახ­ლა კი ამის შან­სი მი­ე­ცე­მა, ვი­ნა­ი­დან კონ­ცერ­ტ­ზე ყაზ­ბეგ­ში მო­მიწ­ვეს გა­მოს­ვ­ლა, დამ­დეგს ყვე­ლა­ნი ერ­თად ამ ლა­მაზ კუთხე­ში, კარგ გა­რე­მო­ში შე­ვე­გე­ბე­ბით... რაც შე­ე­ხე­ბა სა­ჩუ­ქარს, ამა­ზე ჯერ კი­დევ ვფიქ­რობთ...

ხა­ტია სი­ჭი­ნა­ვა:

- უფ­როს გო­გო­ნას - გაბ­რი­ე­ლას უკ­ვე ჰყავს მან­ქა­ნა და სულ ამ ავ­ტო­მო­ბი­ლის გა­მო ჩხუ­ბო­ბენ, სა­თა­მა­შოს ვერ იყო­ფენ. ამი­ტომ, წელს თოვ­ლის ბა­ბუა ოლი­საც ზუს­ტად ასეთ მან­ქა­ნას მო­უყ­ვანს. გაბ­რი­ე­ლა, რო­გორც ჩანს, გე­მოვ­ნე­ბით დე­დას და­ემ­ს­გავ­სა და პრინ­ცე­სას კა­ბა უნ­და... ჩემს შვი­ლებს თოვ­ლის ბა­ბუა ზუს­ტად იმას ჩუქ­ნის, რაც მათ სურთ. 31-ში ღა­მით აუცი­ლებ­ლად გა­მო­ვი­ძა­ხებთ თოვ­ლის ბა­ბუ­ას და ის ბავ­შ­ვებს თა­ვად გა­დას­ცემს ამ სა­ჩუქ­რებს, რა­თა ყვე­ლა­ფე­რი და­მა­ჯე­რე­ბე­ლი იყოს. ვიდ­რე პა­ტა­რე­ბი არი­ან, სჯე­რო­დეთ მი­სი არ­სე­ბო­ბის...

სო­ფო ხალ­ვა­ში:

- უფ­როს გო­გო­ნას - ქე­თის გრძე­ლი სია აქვს ჩა­მო­წე­რი­ლი. სწო­რედ გუ­შინ ვკითხე, - თოვ­ლის ბა­ბუ­ას რა უნ­და სთხო­ვო-მეთ­ქი? ჰო­და, აღ­მოჩ­ნ­და, რომ ზე­პი­რად აღარ ახ­სოვ­და... ულა­მა­ზე­სი, ინ­გ­ლი­სუ­რი წარ­მო­ე­ბის თო­ჯი­ნე­ბის კო­ლექ­ცია აქვს და ახ­ლა იმა­ვე წარ­მო­ე­ბის ბიჭ-თო­ჯი­ნებს ელო­დე­ბა. მა­რი­ა­მი ჯერ ძა­ლი­ან პა­ტა­რაა, მაგ­რამ თოვ­ლის ბა­ბუა უსა­ჩუქ­როდ მა­ინც არ და­ტო­ვებს... ახალ წელს თბი­ლის­ში კონ­ცერ­ტ­ში ვმო­ნა­წი­ლე­ობ და ქე­თიც ჩემ­თან ერ­თად იქ­ნე­ბა.

სო­ფო ბე­დია:

- ჩემს შვილს ცხო­ვე­ლე­ბი ძა­ლი­ან უყ­ვარს. ვფიქ­რობ, თოვ­ლის ბა­ბუა სა­თა­მა­შო ვეფხ­ვებს, ლო­მებ­სა და ჟი­რა­ფებს მო­უ­ტანს...

მა­კა შა­ლი­კაშ­ვი­ლი:

- ცუდ დღე­ში ვარ! თი­ნა­ნოს აიპა­დი, აიფო­ნი, ლეკ­ვი უნ­და და რა გა­ვა­კე­თო, არ ვი­ცი (ი­ცი­ნის)... აი, ახ­ლა ყვე­ლა თოვ­ლის ბა­ბუ­ას ვე­უბ­ნე­ბი, რომ თუ ჩე­მამ­დეც მო­აღ­წე­ვენ, ეს ყვე­ლა­ფე­რი მოგ­ვი­ტა­ნონ!.. თუმ­ცა, ლეკ­ვი აღარ უნ­და, მა­მამ უკ­ვე მო­უყ­ვა­ნა...

სა­ლო­მე გო­გი­აშ­ვი­ლი:

- მა­ღა­ზი­ებ­ში გა­ვივ­ლით და ერ­თად გა­დავ­წყ­ვეტთ, რას შე­ვი­ძენთ. ახა­ლი წლის ღა­მეს კი ნაძ­ვის ხის ქვეშ და­ლა­გე­ბულ, ერ­თ­მა­ნე­თის­თ­ვის ნა­ყიდ სა­ჩუქ­რებს ვხსნით. ჩვენს ოჯახ­ში მხო­ლოდ ცი­ბუ­კას­თან მო­დის თოვ­ლის ბა­ბუა, და­ნარ­ჩე­ნე­ბი კი ერ­თ­მა­ნეთს სა­ჩუქ­რებს თა­ვად ვუმ­ზა­დებთ.

ზა­ზა ხუ­ციშ­ვი­ლი:

- ჩე­მი შვი­ლი უკ­ვე დი­დია სა­ი­მი­სოდ, რომ რა­ღა­ცებს ვერ მიხ­ვ­დეს, მაგ­რამ მგო­ნია, რომ ცუღ­ლუ­ტობს. ვფიქ­რობ, იცის, ახალ წელს მის­თ­ვის სა­ჩუ­ქარს რე­ა­ლუ­რად ვინ ყი­დუ­ლობს, მაგ­რამ არა­ფერს ამ­ბობს.

თა­მუ­ნა მუ­სე­რი­ძე:

- ჩემს ბიჭს ახალ წელს ოქ­როს თევ­ზი უნ­და. ჰო­და, არ ვი­ცი, თოვ­ლის ბა­ბუა მის მოყ­ვა­ნას შეძ­ლებს თუ ვე­რა.

ტყუ­ი­ლი თუ ბავ­შ­ვის­თ­ვის აუცი­ლე­ბე­ლი ფე­რა­დი სამ­ყა­როს შექ­მ­ნა?!

თა­ნა­მედ­რო­ვე ბავ­შ­ვე­ბის მოტყუ­ე­ბა საკ­მა­ოდ რთუ­ლია, მაგ­რამ არც ისე ძნე­ლია მა­თი დარ­წ­მუ­ნე­ბა იმა­ში, რომ თოვ­ლის ბა­ბუა არ­სე­ბობს... ით­ვ­ლე­ბა თუ არა ტყუ­ი­ლად ბავ­შ­ვის­თ­ვის ფე­რა­დი, ზღაპ­რუ­ლი სამ­ყა­როს შექ­მ­ნა? უნ­და ვუთხ­რათ თუ არა მას სი­მარ­თ­ლე? - ამ კითხ­ვით რამ­დე­ნი­მე ბავ­შ­ვ­თა ფსი­ქო­ლოგს მივ­მარ­თე, მაგ­რამ რა­ტომ­ღაც, პა­სუ­ხის გა­ცე­მის­გან თა­ვი შე­ი­კა­ვეს. თა­ვი­სი ცოდ­ნა და გა­მოც­დი­ლე­ბა მხო­ლოდ ბა­ტონ­მა რა­მაზ საყ­ვა­რე­ლი­ძემ გაგ­ვი­ზი­ა­რა.

- კონ­კ­რე­ტულ ასაკ­ში ბავ­შ­ვე­ბის­თ­ვის მსგავ­სი ტყუ­ი­ლი აუცი­ლე­ბე­ლიც კი არის. მათ­თ­ვის მნიშ­ვ­ნე­ლო­ბა არ აქვს, ამ­ბა­ვი მარ­თა­ლია თუ მო­გო­ნი­ლი, მთა­ვა­რია, ის პა­ტა­რას­თ­ვის სა­სი­ა­მოვ­ნო იყოს. სწო­რედ ამ პრინ­ცი­პით თა­მა­შო­ბენ ბავ­შ­ვე­ბი "დე­დაშ­ვი­ლო­ბა­ნას", "ო­ჯა­ხო­ბა­ნას", "ო­მო­ბა­ნას". მათ არ აწუ­ხებთ, ეს რე­ა­ლო­ბაა თუ - არა, მთა­ვა­რია, სა­კუ­თა­რი ემო­ცი­ე­ბი ჩა­დონ ამა თუ იმ თა­მაშ­ში, ამ­ბავ­ში, ზღა­პარ­ში...

- თოვ­ლის ბა­ბუ­ას ბავ­შ­ვე­ბის­თ­ვის სი­ხა­რუ­ლი მო­აქვს, მაგ­რამ მი­თის დამ­ს­ხ­ვ­რე­ვაც ხომ გარ­კ­ვე­ულ სტრეს­თან არის და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი? კონ­კ­რე­ტუ­ლი ასა­კი თუ არ­სე­ბობს, რო­ცა ბავ­შ­ვი ამ სამ­ყა­რო­დან ნელ-ნე­ლა უნ­და გა­მო­ვიყ­ვა­ნოთ?

- ეს სამ­ყა­რო კონ­კ­რე­ტულ ასაკ­თან ერ­თად, დროს უნ­და გაჰ­ყ­ვეს, თო­რემ დი­დი ალ­ბა­თო­ბაა - სი­მარ­თ­ლის აღ­ქ­მი­სას გაბ­რაზ­დეს. წე­სით, სკო­ლის ასა­კი­დან ნელ-ნე­ლა უნ­და შე­ვაჩ­ვი­ოთ რე­ა­ლო­ბას... მა­ნამ­დე კი, ჩე­მი აზ­რით, ბავ­შ­ვის­თ­ვის აუცი­ლე­ბე­ლიც არის ზღაპ­რუ­ლი სამ­ყა­როს არ­სე­ბო­ბა. ზო­გა­დად, სტრე­სი ბავ­შ­ვებს ნაკ­ლე­ბად ახა­სი­ა­თებთ, მსგავ­სი რამ ძა­ლი­ან იშ­ვი­ა­თად ხდე­ბა.

- ხომ არ აჯო­ბებს, ბავ­შ­ვებს ავუხ­ს­ნათ, რომ თოვ­ლის ბა­ბუა ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი მსა­ხი­ო­ბია?

- იმ ასაკ­ში, რა ასაკ­შიც ბავშვს თოვ­ლის ბა­ბუ­ის არ­სე­ბო­ბის სჯე­რა, რა­ი­მეს ახ­ს­ნას აზ­რი არ აქვს. გარ­და ამი­სა, მშო­ბელ­მა რომც აუხ­ს­ნას, სახ­ლის გა­რეთ, მთე­ლი კულ­ტუ­რუ­ლი სამ­ყა­რო ამ ზღა­პარს სთა­ვა­ზობს მას. ჰო­და, ად­გე­ბა და თა­ნა­ტო­ლებს და­უწყებს დარ­წ­მუ­ნე­ბას, რომ კა­ცი, რო­მელ­საც თოვ­ლის ბა­ბუ­ას ეძა­ხი­ან, მსა­ხი­ო­ბია და ამის გა­მო შე­საძ­ლოა, კონ­ფ­ლიქ­ტი მო­უხ­დეს. ბავ­შ­ვებს ხომ თა­ვი­ან­თი სამ­ყა­რო აქვთ?! წი­ნა­აღ­მ­დე­გო­ბა ამ სამ­ყა­რო­ში არა­ნაკ­ლებ ტრავ­მუ­ლია, ვიდ­რე იმ ფაქ­ტის გაც­ნო­ბი­ე­რე­ბა, რომ თოვ­ლის ბა­ბუა რე­ა­ლუ­რი არ არის. ამი­ტომ, ჯობს, ბავშვს ცხოვ­რე­ბა არ გა­ვურ­თუ­ლოთ. დაე, იცხოვ­როს მშობ­ლის თუ გა­რე­მოს მი­ერ შექ­მ­ნილ ზღაპ­რულ სამ­ყა­რო­ში... მაგ­რამ აუცი­ლებ­ლად ყუ­რადღე­ბით უნ­და ვი­ყოთ, რა­თა არ გა­მოგ­ვ­რ­ჩეს მო­მენ­ტი, რო­ცა ის უკ­ვე ბავ­შ­ვო­ბას ტო­ვებს და სამ­ყა­როს სე­რი­ო­ზუ­ლად, არა­ბავ­შ­ვუ­რად აღ­ქ­მას იწყებს. აი, ამ დროს კი ტყუ­ი­ლი მი­ნი­მუ­მამ­დე უნ­და შე­ვამ­ცი­როთ.

შო­რე­ნა ლა­ბა­ძე

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)

სალომე ჭაჭუა უცხოეთში მიემგზავრება - რომელი ქვეყნის "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" გამოჩნდება მოცეკვავე

"სადაც არ უნდა ყოფილიყო, ყოველთვის სახლში ბრუნდებოდა... თბილისში..." - რას წერს გენიალურ კომპოზიტორზე ხელოვნებათმცოდნე

„თბილისური ჩუქურთმა“ - იმპრესიონისტი მხატვრის გამოფენა, რომელიც თბილისობას ეძღვნება