ამ­ჯე­რად "კონ­ტრა­ში" ერ­თმა­ნე­თის ოპო­ნენ­ტე­ბი: პო­ლი­ტი­კო­სი და ფი­ლო­სო­ფო­სი ირაკ­ლი ბა­თი­აშ­ვი­ლი და ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის - "სა­ქარ­თვე­ლო არ იყი­დე­ბა" ერთ-ერთი ხელ­მძღვა­ნე­ლი, გიგა ნა­სა­რი­ძე არი­ან. ქვე­ყა­ნა­ში მიმ­დი­ნა­რე აქ­ტუ­ა­ლურ სა­კი­თხებ­ზე მათი შე­ხე­დუ­ლე­ბე­ბი რა­დი­კა­ლუ­რად გან­სხვა­ვე­ბუ­ლია.

- "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბი­სა" და "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" წევ­რებს შო­რის პა­ექ­რო­ბა სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში გა­ღი­ზი­ა­ნე­ბას იწ­ვევს. რამ­დე­ნად წა­ად­გე­ბა ეს სა­ერ­თო საქ­მეს და რამ­დე­ნად მომ­გე­ბი­ა­ნია თა­ვად ამ "დუ­ე­ლის" მო­ნა­წი­ლე­თათ­ვის?

ირაკ­ლი ბა­თი­აშ­ვი­ლი:

- მომ­გე­ბი­ა­ნი და სა­ერ­თო საქ­მის­თვის სა­სარ­გებ­ლო იქ­ნე­ბა სა­მარ­თლი­ა­ნო­ბის, მარ­თლმსა­ჯუ­ლე­ბის აღ­დგე­ნა, და­ნა­შა­უ­ლე­ბე­ბის ობი­ექ­ტუ­რი გა­მო­ძი­ე­ბა, მო­მა­ვალ­ში, რე­ა­ლუ­რად ჯან­სა­ღი ოპო­ზი­ცი­ის არ­სე­ბო­ბა და არა - "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის", რო­მელ­საც ხალ­ხში არა­ვი­თა­რი მხარ­და­ჭე­რა აღარ აქვს. დღეს რომ არ­ჩევ­ნე­ბი ჩა­ტარ­დეს, ისი­ნი 5%-საც ვერ გა­და­ლა­ხა­ვენ, ის პრო­ცენ­ტე­ბი კი მა­ნამ­დე არ­ნა­ხუ­ლი ძა­ლა­დო­ბის შე­დე­გად მი­ი­ღეს. სი­სუ­ლე­ლეა, ადა­მი­ანს "და­ჭე­რე­ბი" უხა­რო­დეს, მით უმე­ტეს, თა­ვად ვი­ყა­ვი სა­ა­კაშ­ვი­ლის პა­ტი­მა­რი, მაგ­რამ სა­მარ­თლი­ა­ნო­ბის აღ­დგე­ნა ამას მო­ი­თხოვს.

გიგა ნა­სა­რი­ძე:

- მათი თა­ნამ­შრომ­ლო­ბა ძა­ლი­ან რთუ­ლი იქ­ნე­ბა, თუმ­ცა და­დე­ბით შე­დეგს მი­ვი­ღებთ. "ნა­ცი­ო­ნა­ლუ­რი მოძ­რა­ო­ბის" ფრაქ­ცი­ამ გვიჩ­ვე­ნა, რომ მათი რი­ტო­რი­კა თა­ნამ­შრომ­ლო­ბის­კენ, კონ­სტრუქ­ცი­უ­ლო­ბის­კე­ნაა მი­მარ­თუ­ლი. ისი­ნი "ქარ­თულ ოც­ნე­ბას" კონ­კრე­ტულ გეგ­მებს, აზ­რებს, ნა­ბი­ჯებს სთა­ვა­ზო­ბენ, ად­რინ­დე­ლი ოპო­ზი­ცია კი მხო­ლოდ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის კრი­ტი­კით, წუ­ნი­ა­ო­ბი­თა და ლან­ძღვა-გი­ნე­ბით იყო და­კა­ვე­ბუ­ლი, რე­ა­ლურს და საქ­მის­თვის სა­სარ­გებ­ლოს კი არა­ფერს აკე­თებ­და.

- თქვე­ნი აზ­რით, ახალ­მა მთავ­რო­ბამ რო­გორ უნდა მო­ი­ძი­ოს თა­ნამ­დე­ბო­ბე­ბის­თვის შე­სა­ფე­რი­სი კად­რე­ბი და ქარ­თვე­ლებ­მა რო­გორ უნდა და­ვაღ­წი­ოთ თავი ნაც­ნობ-მე­გობ­რო­ბით თა­ნამ­შრო­მელ­თა შერ­ჩე­ვას? სა­ჭი­როა თუ არა, ობი­ექ­ტუ­რი კონ­კურ­სე­ბის ჩა­ტა­რე­ბა?

ირაკ­ლი ბა­თი­აშ­ვი­ლი:

- სა­ა­მი­სოდ ბევ­რი კარ­გი მე­თო­დი არ­სე­ბობს. მათ შო­რის - კონ­კურ­სე­ბიც. თა­ნამ­დე­ბო­ბა­ზე ადა­მი­ა­ნის და­ნიშ­ვნის მთა­ვა­რი პრი­ო­რი­ტე­ტი მისი პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლიზ­მი, კვა­ლი­ფი­კა­ცია, კომ­პე­ტენ­ცია, მო­ქა­ლა­ქე­ობ­რი­ვი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა, პატ­რი­ო­ტიზ­მი და პა­ტი­ოს­ნე­ბა უნდა იყოს. შე­საძ­ლოა, ნაც­ნო­ბო­ბა ხელს გი­წყობ­დეს იმა­ში, რომ იმ ადა­მი­ა­ნის შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბი იცი, მაგ­რამ მხო­ლოდ ნაც­ნო­ბო­ბით თა­ნამ­დე­ბო­ბა­ზე და­ნიშ­ვნა არ შე­იძ­ლე­ბა.

გიგა ნა­სა­რი­ძე:

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში ეს ცოტა რთუ­ლი ამ­ბა­ვია, ნაც­ნობ-მე­გობ­რო­ბა ალ­ბათ ყო­ველ­თვის იარ­სე­ბებს, მაგ­რამ რა­ღაც­ნა­ი­რად უნდა და­ვა­რე­გუ­ლი­როთ. კონ­კურ­სე­ბი, რა თქმა უნდა, ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, წინ გა­დად­გმუ­ლი ნა­ბი­ჯი იქ­ნე­ბა, მაგ­რამ ახალ­მა მთავ­რო­ბამ ალ­ბათ ჩათ­ვა­ლა, რომ ეს ყვე­ლა­ფე­რი დროს და­ა­კარ­გვი­ნებ­და და სი­ტუ­ა­ცია უცებ მო­აგ­ვა­რა. ჯერ მხო­ლოდ და­ჭე­რე­ბით გა­დი­ან ფონს, რაც ძალ­ზე ცუ­დია. გა­ვი­გე, რომ ზო­გი­ერთ მი­ნისტრს მხო­ლოდ თა­ვი­სი ნა­თე­სა­ვე­ბი და ახ­ლობ­ლე­ბი შე­მო­უკ­რი­ბავს ირ­გვლივ. ბლე­ფი აღ­მოჩ­ნდა ისიც, რომ პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლებს სამ­სა­ხუ­რე­ბი­დან არ გა­უშ­ვებ­დნენ - თით­ქმის ყვე­ლა და­ი­თხო­ვეს.

- თქვე­ნი შე­ფა­სე­ბით, სა­ერ­თო ჯამ­ში, რო­გორ მი­დის ფორ­მი­რე­ბე­ბის პრო­ცე­სი და რო­გორ გე­სა­ხე­ბათ სა­ქარ­თვე­ლოს პო­ლი­ტი­კუ­რი ვი­თა­რე­ბა მა­გა­ლი­თად, ერთი წლის შემ­დეგ?

ირაკ­ლი ბა­თი­აშ­ვი­ლი:

- ჩვე­ნი ქვეყ­ნის პერ­სპექ­ტი­ვას ოპ­ტი­მის­ტუ­რად ვუ­ყუ­რებ, მაგ­რამ წი­ნას­წარ რა­ი­მე პროგ­ნო­ზის გა­კე­თე­ბა მი­ჭირს. მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, რთუ­ლი შიდა და და­ძა­ბუ­ლი სა­გა­რეო ვი­თა­რე­ბა, უამ­რა­ვი დაბ­რკო­ლე­ბაა, მაგ­რამ დღე­ვან­დელ­მა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ ყვე­ლა­ფე­რი უნდა გა­ა­კე­თოს, რომ გა­და­ლა­ხოს და ქვე­ყა­ნა უმ­ძი­მე­სი მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან გა­მო­ვი­დეს.

გიგა ნა­სა­რი­ძე:

- ნელ-ნელა ყვე­ლა­ნა­ირ და­პი­რე­ბა­ზე ამ­ბო­ბენ, ვერ გა­ვა­კე­თებ­თო. ალ­ბათ მსჯავ­რდა­დე­ბუ­ლე­ბიც არ ელოდ­ნენ, რომ მათ უც­ნა­უ­რი ბრალ­დე­ბე­ბით და­ა­პა­ტიმ­რებ­დნენ. "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" მომ­ხრე­ებს, არა მგო­ნია, კმა­ყო­ფი­ლე­ბა დიდ­ხანს გაჰ­ყვეთ. მი­ცე­მუ­ლი და­პი­რე­ბე­ბის შეს­რუ­ლე­ბას მა­თაც აუ­ცი­ლებ­ლად მოს­თხო­ვენ, რა­საც "ოც­ნე­ბა" ვერ შეძ­ლებს და ეს დიდ უკ­მა­ყო­ფი­ლე­ბას გა­მო­იწ­ვევს.

- რო­გორ ფიქ­რობთ, მო­სახ­ლე­ო­ბის დიდი ნა­წი­ლის მო­ლო­დი­ნი სო­ცი­ა­ლუ­რი მდგო­მა­რე­ო­ბის გა­უმ­ჯო­ბე­სე­ბის კუ­თხით უსა­ფუძ­ვლოა?

ირაკ­ლი ბა­თი­აშ­ვი­ლი:

- ვფიქ­რობ, რომ ჩვე­ნი სო­ცი­ა­ლურ-ეკო­ნო­მი­კუ­რი მდგო­მა­რე­ო­ბის გა­უმ­ჯო­ბე­სე­ბის­თვის იმა­ზე გა­ცი­ლე­ბით მეტი გა­კეთ­დე­ბა, ვიდ­რე წინა მთავ­რო­ბის დროს. სა­ა­კაშ­ვი­ლის პო­ლი­ტი­კამ ჩვე­ნი მო­სახ­ლე­ო­ბა გა­ა­ღა­ტა­კა, ხალ­ხი უმ­ძი­მეს მდგო­მა­რე­ო­ბა­შია. ეს კი იმ უგუ­ნუ­რი ქმე­დე­ბე­ბის შე­დე­გი იყო, რო­დე­საც უზარ­მა­ზა­რი ფი­ნან­სე­ბი უაზ­როდ, გარ­თო­ბებ­ში, არაფ­რის­მომ­ცემ მშე­ნებ­ლო­ბებ­ში იფან­ტე­ბო­და. სა­ბო­ლოო ჯამ­ში, ახალ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას და­ცა­რი­ე­ლე­ბუ­ლი ხა­ზი­ნა და­ახ­ვედ­რეს.

გიგა ნა­სა­რი­ძე:

- ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის და­პი­რე­ბე­ბი ტყუ­ი­ლი გა­მოდ­გა. მსოფ­ლი­ო­ში არ არ­სე­ბობს ფაქ­ტი, რომ ეკო­ნო­მი­კის ზრდა და გან­ვი­თა­რე­ბა უს­წრა­ფე­სი ტემ­პე­ბით მოხ­დეს. შე­სა­ბა­მი­სად, ვერც ჩვენ ვიქ­ნე­ბით გა­მო­ნაკ­ლი­სი. მათ მომ­ხრე­ებს ვა­მარ­თლებ იმ მხრივ, რომ ძნე­ლია წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნოდ არ და­უ­ჯე­რო ადა­მი­ანს, რო­მე­ლიც მდი­და­რია და ფუ­ლის შოვ­ნის მე­თო­დე­ბი იცის. ერთი შე­ხედ­ვით, ასე ჩან­და. მერე კი, როცა აღ­მოჩ­ნდე­ბა, რომ ყვე­ლა­ფე­რი ისე არ ყო­ფი­ლა, რო­გორც გე­გო­ნა, იმედ­გაც­რუ­ე­ბა გი­პყრობს და ეს ლო­გი­კუ­რია.

- რა შე­ფა­სე­ბას მის­ცემთ კობა ბე­ქა­უ­რის გან­ცხა­დე­ბას, რომ შალ­ვა რა­მიშ­ვი­ლის საქ­მეს­თან და­კავ­ში­რე­ბით, იგი ზუ­რაბ ადე­იშ­ვი­ლი­სა და ვანო მე­რა­ბიშ­ვი­ლის დაკ­ვე­თის შემ­სრუ­ლე­ბე­ლი იყო?

ირაკ­ლი ბა­თი­აშ­ვი­ლი:

- ვფიქ­რობ, სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის მა­შინ­ვე ნა­თე­ლი იყო, რომ ის პრო­ვო­კა­ცია, რაც შალ­ვა რა­მიშ­ვილს მო­უ­წყვეს, დაკ­ვე­თით ხდე­ბო­და და მთა­ვა­რი მი­ზა­ნი ტე­ლე­ვი­ზია "202"-ის გა­უქ­მე­ბა გახ­ლდათ, რა­საც შალ­ვას და­პა­ტიმ­რე­ბის შემ­დეგ, მი­აღ­წი­ეს კი­დეც. და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი მე­დი­ა­სა­შუ­ა­ლე­ბე­ბის მოს­პო­ბის მცდე­ლო­ბა სა­ა­კაშ­ვილ­მა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში მოს­ვლის პირ­ვე­ლი­ვე დღე­ე­ბი­დან და­ი­წყო. ცხა­დია, რომ კობა ბე­ქა­უ­რი აი­ძუ­ლეს, შალ­ვას­თვის ქრთა­მი მი­ე­ცა და კარ­გია, რომ ის ახლა თა­ვად აღი­ა­რებს ამ ყვე­ლა­ფერს და ჩვე­ნე­ბის სა­ხეც თუ მი­ე­ცე­მა, უკე­თე­სი იქ­ნე­ბა.

გიგა ნა­სა­რი­ძე:

- აუ­ცი­ლებ­ლად გა­მოჩ­ნდე­ბი­ან ადა­მი­ა­ნე­ბი, ვინც ძვე­ლი ამ­ბე­ბის უარ­ყო­ფა­სა და ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­თვის თა­ვის მო­წო­ნე­ბას და­ი­წყე­ბენ. ასეთ პი­რო­ბებ­ში კი რთუ­ლი გა­სარ­კვე­ვი იქ­ნე­ბა, ვინ სა­უბ­რობს გულ­წრფე­ლად და ვინ იგო­ნებს რა­ღაც ამ­ბებს, რათა უფრო პირ­ნა­თე­ლი გა­მოჩ­ნდეს მათ­თან. ასე რომ, პი­რა­დად მე, ბე­ქა­უ­რის გან­ცხა­დე­ბის არ მჯე­რა. თურ­მე მთე­ლი წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის ე.წ. ელი­ტა ანუ მთა­ვა­რი ფი­გუ­რე­ბი შეკ­რე­ბი­ლან და მსჯე­ლობ­დნენ, რა ვუ­ყოთ შალ­ვა რა­მიშ­ვილს, რო­გორ გა­ვა­ნე­იტ­რა­ლო­თო. არც ბე­ქა­უ­რის და­ში­ნე­ბას სჭირ­დე­ბო­და სამი მი­ნის­ტრი. სა­ზო­გა­დო­ე­ბის გა­და­სა­წყვე­ტია, რამ­დე­ნად სარ­წმუ­ნოდ მო­ეჩ­ვე­ნე­ბა ეს ამ­ბა­ვი.

- რო­გორ ფიქ­რობთ, რამ­დე­ნად სა­ფუძ­ვლი­ა­ნი და რე­ა­ლუ­რია ვანო მე­რა­ბიშ­ვილ­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი სხვა ბრალ­დე­ბე­ბი?

ირაკ­ლი ბა­თი­აშ­ვი­ლი:

- ყვე­ლას გვახ­სოვს, რომ ვასო სა­ნო­ძე და დათა ახა­ლა­ია იმ პე­რი­ოდ­ში რე­ა­ლუ­რად ას­რუ­ლებ­დნენ სამ­სა­ხუ­რებ­რივ მო­ვა­ლე­ო­ბას. მაც­ვიფ­რებს ვანო მე­რა­ბიშ­ვი­ლის თავ­ხე­დო­ბა, როცა ის პო­ლი­ტი­კურ დევ­ნა­ზე სა­უბ­რობს მა­შინ, როცა სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში თა­ვად ასო­ცირ­დე­ბო­და ამ ყვე­ლა­ფერ­თან. დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ვანო მე­რა­ბიშ­ვილს ბევრ სხვა და­ნა­შა­უ­ლებ­რივ ქმე­დე­ბებ­თან და­კავ­ში­რე­ბი­თაც მო­უ­წევს პა­სუ­ხის გა­ცე­მა.

გიგა ნა­სა­რი­ძე:

- არა მგო­ნია, რე­ა­ლუ­რი იყოს. თუ გა­ვით­ვა­ლის­წი­ნებთ, რომ ახალ­მა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ თა­ვი­სი პო­ლი­ტი­კუ­რი საქ­მი­ა­ნო­ბა აშ­კა­რა პო­ლი­ტი­კუ­რი ან­გა­რიშს­წო­რე­ბე­ბით და­ი­წყო, ვანო მე­რა­ბიშ­ვილ­თან და­კავ­ში­რე­ბი­თაც ამის მცდე­ლო­ბა იქ­ნე­ბა და შე­თი­თხნი­ლი მა­სა­ლე­ბი და­ი­დე­ბა. მა­გა­ლი­თად, ბაჩო ახა­ლა­ი­ას, გი­ორ­გი კა­ლან­და­ძეს ზე­პირ­სი­ტყვი­ე­რად უამ­რა­ვი სა­ში­ნე­ლი ბრალ­დე­ბა წა­უ­ყე­ნეს, წარ­მოდ­გე­ნილ დო­კუ­მენ­ტებ­ში კი მხო­ლოდ რამ­დე­ნი­მე გა­დაც­დო­მაა, რო­მე­ლიც არა­ნა­ი­რად არ მტკიც­დე­ბა, გარ­და მოწ­მე­ე­ბის ჩვე­ნე­ბი­სა.

- რამ­დე­ნად მიმ­ნდო­ბი ხართ ადა­მი­ა­ნე­ბის მი­მართ?

ირაკ­ლი ბა­თი­აშ­ვი­ლი:

- კრი­ტი­კუ­ლიც ვარ, მაგ­რამ ადა­მი­ა­ნე­ბი­სად­მი ნდო­ბაც დიდი მაქვს.

გიგა ნა­სა­რი­ძე:

- საკ­მა­ოდ. ხში­რად მსაყ­ვე­დუ­რო­ბენ ხოლ­მე, ბრმად ნუ ენ­დო­ბიო, რა­საც ზოგ­ჯერ უარ­ყო­ფი­თი შე­დე­გიც მოჰ­ყო­ლია...

- რას შე­უძ­ლია თქვე­ნი წო­ნას­წო­რო­ბი­დან გა­მოყ­ვა­ნა?

ირაკ­ლი ბა­თი­აშ­ვი­ლი:

- ეს ძა­ლი­ან ძნე­ლია. 1980-იანი წლე­ბი­დან მო­ყო­ლე­ბუ­ლი, რაც პო­ლი­ტი­კა­ში ვარ ჩაბ­მუ­ლი, საკ­მა­ოდ დიდი სკო­ლა გა­ვი­ა­რე და ჩემს თავ­ზე იმ­დენ­მა ქარ­ტე­ხილ­მა გა­და­ი­ა­რა, მეტ-ნაკ­ლე­ბად გა­მო­მი­მუ­შავ­და მოთ­მი­ნე­ბი­სა და ში­ნა­გა­ნი სიმ­ტკი­ცის უნა­რი.

გიგა ნა­სა­რი­ძე:

- ტრა­ბა­ხის გა­რე­შე ვი­ტყვი, რომ ეს საკ­მა­ოდ რთუ­ლია, მაგ­რამ ყვე­ლა­ზე მე­ტად შე­უ­ვალ ადა­მი­ა­ნებ­ზე ვღი­ზი­ან­დე­ბი, ძა­ლი­ან მტკი­ცე­ბი­თი ფორ­მით დიდ სი­სუ­ლე­ლეს რომ გახ­ვე­ვენ თავს. დე­ბა­ტე­ბი­სას, ჭო­რებ­სა და და­უ­სა­ბუ­თე­ბელ ამ­ბებ­ზე ვღი­ზი­ან­დე­ბი, როცა უნდა უმ­ტკი­ცო, რომ ეს ასე არ იქ­ნე­ბო­და. ფუჭი სა­უბ­რე­ბი მა­ღი­ზი­ა­ნებს.

- თქვენ­თვის ქრთა­მი თუ შე­მო­უ­თა­ვა­ზე­ბია ვინ­მეს? რას იზამთ ახალ­მა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბამ ქრთა­მი ან კარ­გი თა­ნამ­დე­ბო­ბა რომ შე­მოგ­თა­ვა­ზოთ?

ირაკ­ლი ბა­თი­აშ­ვი­ლი:

- მოქ­რთამ­ვის მცდე­ლო­ბას ჩემ მი­მართ ვერც ვე­რა­ვინ ახორ­ცი­ე­ლებ­და და ვერც მო­მავლში გა­ბე­და­ვენ, ეს სა­ზო­გა­დო­ე­ბამ კარ­გად იცის. თვით "ნა­ცი­ო­ნა­ლებ­საც" კი, რომ­ლე­ბიც მუდ­მი­ვად მემ­ტე­რე­ბოდ­ნენ, ჩემ­თან ასეთ თე­მა­ზე სა­ლა­პა­რა­კო არ ჰქონ­დათ, კო­რუფ­ცი­ის­გან ყო­ველ­თვის სუფ­თა ვი­ყა­ვი.

გიგა ნა­სა­რი­ძე:

- ნამ­დვი­ლად არ მქო­ნია ჯერ­ჯე­რო­ბით ისე­თი პო­ზი­ცია, რომ ვინ­მეს ქრთა­მი შე­მო­ე­თა­ვა­ზე­ბი­ნა. სას­წა­უ­ლი რომც მოხ­დეს და თა­ნამ­დე­ბო­ბა შე­მომ­თა­ვა­ზონ, პი­რა­დად მე, ამ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას­თან ვერ ვი­მუ­შა­ვებ, რად­გან მათი და ჩემი იდე­ე­ბი 180 გრა­დუ­სით გან­სხვავ­დე­ბა ერ­თმა­ნე­თის­გან.

- კა­ნონ­მორ­ჩი­ლი ადა­მი­ა­ნი ხართ?

ირაკ­ლი ბა­თი­აშ­ვი­ლი:

- სა­ნამ სა­ქარ­თვე­ლო­ში კა­ნო­ნი უზე­ნა­ე­სი არ იქ­ნე­ბა, თა­ნა­მედ­რო­ვე სა­ხელ­მწი­ფოდ ვერ ჩა­მოვ­ყა­ლიბ­დე­ბით. კა­ნო­ნის უზე­ნა­ე­სო­ბა ნიშ­ნავს დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი ინ­სტი­ტუ­ტე­ბი­სა და სა­მო­ქა­ლა­ქო სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბას.

გიგა ნა­სა­რი­ძე:

- ზედ­მე­ტად კა­ნონ­მორ­ჩი­ლიც კი ვარ. რო­გორც ძვე­ლი რო­მა­ე­ლე­ბი იტყოდ­ნენ, კა­ნო­ნი შე­იძ­ლე­ბა იყოს უხე­ში, მაგ­რამ კა­ნო­ნი კა­ნო­ნია.

თამ­თა და­დე­შე­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)