პოლიტიკა
მსოფლიო
სამხედრო

25

აპრილი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

პარასკევი, მთვარის ოცდამეშვიდე დღე დაიწყება 05:13-ზე, მთვარე 11:20-ზე ესტუმრება ვერძს კარგი დღეა ახალი საქმეების დასაწყებად. შანსი მოგეცემათ მოაგვაროთ ძველი პრობლემები. კარგი დღეა ბიზნესისა და სავაჭრო საქმეებისთვის; უფროს თაობასთან ურთიერთობისთვის. მათგან რჩევის მიღება. ურთიერთობის, საქმეების გარჩევას არ გირჩევთ. კარგი დღეა საქმიანობის, სამუშაო ადგილის შესაცვლელად. კარგია მოგზაურობის დაწყება. მცირე ფიზიკური დატვირთვა არ გაწყენთ, კარგი დღეა საოჯახო საქმეების შესასრულებლად, ყვავილების დასარგავად; ქორწინებისა და ნიშნობისათვის. თავის ტკივილი რომ აირიდოთ, არ გადაიღალოთ გონებრივი სამუშაოთი. მოერიდეთ დიდხანს კითხვასა და ტელევიზორის ყურებას.
საზოგადოება
Faceამბები
სამართალი
კულტურა/შოუბიზნესი
მოზაიკა
კონფლიქტები
სპორტი
მეცნიერება
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"გერმანიაში მითხრეს, რადგან საქართველო ევროკავშირის წევრი არ არის, ონკოპაციენტისთვის წამალს ქართველი ექიმის რეცეპტით ვერ გავცემთო..." - რას წერს დიმიტრი ცინცაძის სახელობის ფონდის დირექტორი
"გერმანიაში მითხრეს, რადგან საქართველო ევროკავშირის წევრი არ არის, ონკოპაციენტისთვის წამალს ქართველი ექიმის  რეცეპტით ვერ გავცემთო..." - რას წერს დიმიტრი ცინცაძის სახელობის ფონდის დირექტორი

დი­მიტ­რი ცინ­ცა­ძის სა­ხე­ლო­ბის ფონ­დის დი­რექ­ტო­რი კახა ჯა­ნაშ­ვი­ლი სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში აქ­ვეყ­ნებს პოსტს, რო­მელ­შიც წერს თუ რა ბა­რი­ე­რებს აწყდე­ბი­ან სა­ქარ­თვე­ლო­ში მცხოვ­რე­ბი ონ­კო­ლო­გი­უ­რი პა­ცი­ენ­ტე­ბი სა­ჭი­რო მე­დი­კა­მენ­ტებნზე ხელ­მი­სა­წდო­მო­ბის მხრივ ევ­რო­პის ქვეყ­ნებ­ში.

"მო­გე­სალ­მე­ბით, ჩემო მე­გობ­რე­ბო. ვიმ­ყო­ფე­ბი ევ­რო­კავ­ში­რი­ში, კერ­ძოდ, გერ­მა­ნი­ა­ში. მინ­და მო­გიყ­ვეთ, აქა­უ­რი ამ­ბე­ბი. 27 აგ­ვის­ტო­დან აქ ვარ და ვაკ­ვირ­დე­ბი ყვე­ლა­ფერს, კრი­ტი­კუ­ლი თვა­ლით. იცით, რომ დი­მიტ­რი ცინ­ცა­ძის სა­ხე­ლო­ბის ფონ­დის დი­რექ­ტო­რი ვარ.( ლე­ი­კე­მი­ით და სიმ­სივ­ნით და­ა­ვა­დე­ბუ­ლი 0-18 წლემ­დე ბავ­შვე­ბის, ჟურ­ნა­ლის­თა გა­ერ­თი­ა­ნე­ბა.)

მი­კავ­შირ­დე­ბა ჩემი მო­ად­გი­ლე ეკა ნო­ნი­აშ­ვი­ლი თბი­ლი­სი­დან და ერთ-ერთი ბავ­შვის­თვის, მთხო­ვა გა­ვი­გო ერთ ერთი წამ­ლის შე­სა­ხებ. მე, რა თქმა უნდა, მივ­დი­ვარ ბერ­ლი­ნის ერთ-ერთ პრეს­ტუ­ჟულ აფ­თი­აქ­ში და ვი­თხოვ ამ წა­მალს. წა­მა­ლი მა­ლე­ვე მო­ძებ­ნეს, მაგ­რამ მომ­თხო­ვეს ექი­მის რე­ცეპ­ტი. მე ვუ­თხა­რი, რომ რე­ცეპტს, სა­ქარ­თვე­ლო­დან გა­მო­ვაგ­ზავ­ნი­ნებ­დი, მაგ­რამ აქ და­ი­წყო მთა­ვა­რი... ამ ქალ­ბა­ტონ­მა, მი­თხრა, რომ რად­გან სა­ქარ­თვე­ლო არ იყო ევ­რო­კავ­ში­რის წევ­რი ქვე­ყა­ნა, ამ წა­მალს, ქარ­თვე­ლი ექი­მის მიერ გა­ცე­მუ­ლი რე­ცეპ­ტით, ვერ გას­ცემ­და, რომ­ლის ღი­რე­ბუ­ლე­ბაც 100 ევ­როს არ სცდე­ბო­და. სა­ქარ­თვე­ლო­ში კი, (თუ სა­ერ­თოდ იშოვ­ნე ეს წა­მა­ლი), ფასი ოთხჯერ ძვი­რია. 100 ევრო, ხომ 300 ლარს სცდე­ბა. ახლა, გა­ამ­რავ­ლეთ ოთხზე. სა­ცო­და­ო­ბაა, რომ ჩვე­ნი ხალ­ხი, ასე იტან­ჯე­ბა, ყვე­ლა­ფერ­ში. აქ კი, ეს წა­მა­ლი, ნე­ბის­მი­ე­რი ონ­კო­პა­ცი­ენ­ტის­თვის უ ფ ა ს ო ა ! და­ზღვე­ვა უნა­ზღა­უ­რებს, სრულ კურსს! მერე, სა­ქარ­თვე­ლო­ში გაჰ­კი­ვი­ან, რომ ევ­რო­კავ­ში­რი სა­ტა­ნის­ტე­ბის და სო­დო­მის და გო­მო­რის ხელ­ში­აო.

ახლა მო­გიყ­ვე­ბით, რა ხდე­ბა აქ.

ხალ­ხი, დი­ლის 6:00 სა­ათ­ზე იწყებს მუ­შა­ო­ბას. ყვე­ლა­ფე­რი წა­მებ­შია გათ­ვლი­ლი. ყვე­ლა­ფე­რი მოვ­ლი­ლი და ზედ­მი­წევ­ნი­თაა შექ­მნი­ლი და გა­კე­თე­ბუ­ლი. ურ­ბა­ნი­ზა­ცია ისეა გათ­ვლი­ლი, რომ თით­ქმის ყვე­ლა სახ­ლის წინ,მოვ­ლი­ლი და და­პიწ­კი­ნე­ბუ­ლი სკვე­რე­ბი და ბავ­შვის სა­თა­მა­შო მო­ედ­ნე­ბია. გზებ­ზე, ყვე­ლას, ვე­ლო­სი­პე­დის­ტებს, მან­ქა­ნებს, ტრამ­ვა­ის და ავ­ტო­ბუ­სებს თა­ვი­სი სა­ვა­ლი ხაზი და ბი­ლი­კი აქვთ. დედა, ან მამა, ტრა­სა­ზე მი­დის ვე­ლო­სი­პე­დით, თა­ვის ზოლ­ში და უკან, წი­წი­ლე­ბი­ვით მიჰ­ყვე­ბი­ან, 4-5 წლის შვი­ლე­ბი, პა­ტა­რა ვე­ლო­სი­პე­დე­ბით. მეტ­რო მუ­შა­ობს ყველ­გან, რო­გორც ბერ­ლინ­ში, ისე მის შე­მო­გა­რენ­ში. ქალი, კაცი, მო­ხუ­ცი, ბავ­შვი და თქვენ წარ­მო­იდ­გი­ნეთ ცხო­ვე­ლე­ბი და ფრინ­ვე­ლე­ბიც კი ბედ­ნი­ე­რე­ბი არი­ან. ყვე­ლა იღი­მის და ტკბე­ბა ცხოვ­რე­ბით. ქა­ლაქ­ში, არ ის­მის მან­ქა­ნის საყ­ვი­რე­ბის ხმა. ის­მის მხო­ლოდ ეკ­ლე­სი­ის ზა­რე­ბის რეკ­ვა და სას­წრა­ფო­ე­ბის საყ­ვი­რის ხმა. არა­ვინ არ იგი­ნე­ბა, აქ რა­ტომ ჩა­მი­ჭე­რი გზა ბო­ჭოო ,ან რა­ტომ გამ­კა­რი მხა­რი­ოო. ბო­დიშს მო­გიხ­დი­ან, გა­გი­ღი­მე­ბენ თა­ვა­ზი­ა­ნად და ასე ტკბი­ლად დაგშორ­დე­ბი­ან, იმის მი­უ­ხე­და­ვად, რომ ბერ­ლინ­ში, ძა­ლი­ან ბევ­რი სხვა ერი­სა და რჯუ­ლის ადა­მი­ა­ნი ცხოვ­რობს. ქუ­ჩა­ში შემ­ხვდა უამ­რა­ვი ეტ­ლით მო­სარ­გებ­ლე შშმ პირი, რომ­ლის მსგავ­სი, სა­ქარ­თვე­ლი­ში არ მი­ნა­ხავს, არას­დროს. განა იმი­ტომ, რომ არ არ­სე­ბო­ბენ? იმი­ტომ, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში მათ­თვის სა­თა­ნა­დოდ არ არის მო­წყო­ბი­ლი გზე­ბი.

ერ­თმა შშმ პირ­მა, ღი­ლა­კი­ა­ნი ეტ­ლით, ისეთ­მა თავ­და­ჯე­რე­ბულ­მა ჩა­მიქ­რო­ლა, გა­ოგ­ნე­ბუ­ლი ვუ­ყუ­რებ­დი. არ მე­ჯე­რა, ასეთ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში, ადა­მი­ა­ნე­ბი თუ თვი­თონ და­დი­ოდ­ნენ სუ­პერ მარ­კეტ­ში სა­ყიდ­ლებ­ზე, მეტ­რო­ში, ტრან­სპორ­ტში ,ექიმ­თან და ყველ­გან, სა­ერ­თოდ.

ახლა ვიმ­ყო­ფე­ბი ბერ­ლი­ნი­დან 30 კი­ლო­მეტრში, ის­ტო­რი­ულ ქა­ლაქ პოტსდამ­ში .აქე­დან მი­წევს, თით­ქმის ყო­ველ დღე ბერ­ლინ­ში ჩას­ვლა. მეტ­რო­თი დავ­დი­ვარ. 35 წუთ­ში ჩა­დის. ვა­გო­ნე­ბი მო­წყო­ბი­ლია ყვე­ლა სეგ­მენტზე გათ­ვლით. შშმ პი­რე­ბის­თვის, ვე­ლო­სი­პე­დის­ტე­ბის­თვის (რომ ვე­ლო­სო­ბე­დით დად­გეს ვა­გონ­ში და ხელი არა­ვის შე­უ­შა­ლოს) ერთ ერთი ასე­თი მგზავ­რო­ბის დროს, 40 წლამ­დე მა­მა­კა­ცი შე­მო­ვი­და ორ პა­ტა­რა გო­გო­ნას­თან ერ­თად. ერთი გო­გო­ნა 11 წლის იქ­ნე­ბო­და მე­ო­რე კი 3-ის. ძა­ლი­ან მო­უს­ვე­ნა­რი ბავ­შვე­ბი იყ­ვნენ. ეს 11 წლის გო­გო­ნა, მეტ­როს სა­ხე­ლურ­ზე და­ე­კი­და და ვარ­ჯი­ში და­ი­წყო. პა­ტა­რაც აქეთ -იქით დახ­ტო­და და დარ­ბო­და. მამა, ძა­ლი­ან მშვი­დად უყუ­რებ­და. არ და­უ­ტუქ­სავს, არც ერთი. არც ვა­გონ­ში გა­მო­უთ­ქვამს ვინ­მეს პრე­ტენ­ზია, ამ ბავ­შვე­ბის ქცე­ვა­ზე.

იმ დო­ნე­ზეა , ბავ­შვთა უფ­ლე­ბე­ბი და­ცუ­ლი, ყვე­ლა მომ­ღი­მა­რი სა­ხით უყუ­რებ­და, ამ პა­ტა­რებს. მე წარ­მო­მიდ­გა თვალ­წინ სა­ქარ­თვე­ლო­ში რა მოხ­დე­ბო­და... ჩემი თვა­ლით მი­ნა­ხავს, თბი­ლის­ში, დე­დის თვალ­წინ, ბავ­შვი წაქ­ცე­უ­ლა, ნაც­ვლად მო­ფე­რე­ბი­სა, დე­დას ცემა და ლან­ძღვა და­უ­წყია, ამ სა­ცო­და­ვი ბავ­შვის... ეს იმი­ტომ ხდე­ბა, რომ აქ, ნერ­ვე­ბი ყვე­ლას წეს­რიგ­ში აქვს, სა­ნერ­ვი­უ­ლო არ აქვთ, რით გა­მოკ­ვე­ბონ შვი­ლე­ბი, კო­მუ­ნა­ლუ­რი რო­გორ იხა­დონ.

ჩვენ­თან კი დედა, პურს და შა­ქარს, ხელ­ფა­სი­დან-ხელ­ფა­სამ­დე, ვა­ლად იღებს, შვი­ლე­ბის­თვის...

შე­ვე­დი სუ­პერ მარ­კეტ­ში, ვი­ყი­დე წყა­ლი და დავ­დე­ქი სა­ლა­როს­თან რიგ­ში. ჩემს წინ ვი­ღაც მა­მა­კაცს ძა­ლი­ან ბევ­რი პრო­დუქ­ტი ჰქონ­და. ყვე­ლა­ფე­რი თით­ქმის. ხორ­ცი, ყვე­ლი, ბოსტნე­უ­ლი, რძის ნა­წარ­მი, კა­რა­ქი, ნამ­ცხვრე­ბი, ხილი, ლუდი შეკ­ვრით, წყა­ლი და რა­ვი­ცი კი­დევ რა აღარ. ოთხი დიდი პარ­კი გა­ავ­სო. მე­გო­ნა, რომ ერთი 900 ევ­როს ეტყო­და მო­ლა­რე და ამ ყვე­ლაფ­რის ფასი 79 ევრო იყო. დე­დის სულს გე­ფი­ცე­ბით, ცრემ­ლე­ბი მო­მად­გა თვა­ლებ­ზე. (ეს 79 ევრო ამათ­თვის არის, რო­გორც ჩვენ­თვის 79ლარი.) წარ­მო­მიდ­გა თვალ­წინ, ჩვე­ნი უამ­რა­ვი გა­ჭირ­ვე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნი, რომ­ლებ­საც ხორ­ცი და რძის ნა­წარ­მი ენატ­რე­ბა და თვე­ე­ბია თვა­ლი­თაც არ უნა­ხავს.

განა შემ­შურ­და, ჩემი ბედკ­რუ­ლი ქარ­თვე­ლი ხალ­ხის გამო, სული და­მეწ­ვა, რო­გორ არ უნდა იყოს რო­დეს­მე მათ­ვი­საც, ნორ­მა­ლუ­რი ცხოვ­რე­ბა.

მი­თხა­რით ახლა, რომ ევ­რო­კავ­ში­რი,ამე­რი­კა და ნატო არ არის კარ­გი! მი­თხა­რით, რომ ჩვე­ნი მტრე­ბი არი­ან! მი­თხა­რით, რომ ჩვენს სამ­შობ­ლოს, ეს ყვე­ლა­ფე­რი არ სჭირ­დე­ბა! სა­ქარ­თვე­ლოს გა­დარ­ჩე­ნა ნა­ტო­ში და ევ­რო­კავ­შირ­შია, ჩემო მე­გობ­რე­ბო! " - წერს კახა ჯა­ნაშ­ვი­ლი.

მკითხველის კომენტარები / 3 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
ნინო
0

და თქვენ გჯერათ რომ ევროკავშირში შესვლით ეს ყველაფერი რაც თქვენ მოყევით აქაც იქნება?მე დარწმუნებული ვარ რომ არა.ხალხის მენტალიტეტს რა შრცვლის.სიზარმაცეს რა გამოასწორებს.ქართველის ამბიცუას რომ ყველაზე მაგარია და ყველას მინისტრობა რომ უნდა მაგას ევროკავშირი უშველის.პრობლემა თვითონ ჩვენშია.

ნონა
1

რა ტყულებს წერ ევროპაში ბელგიაში ვცხოვრობ მარო პური მიჯდებ 25 ევრო ყოველ დღე და სხვა რამეს აღარ ვწერ , ერთი დღე რომ გაჩერდე მშიერი მოკვდები ,სამედიცინო დაზღვევა ერთი ვიზიტი ექიმთან 159€ ჯდება ,ასეთ სისულელებს რატომ წერთ ??გონიათ აქეთ ვერ ვერკვევით???

ავტორი:

"გერმანიაში მითხრეს, რადგან საქართველო ევროკავშირის წევრი არ არის, ონკოპაციენტისთვის წამალს ქართველი ექიმის რეცეპტით ვერ გავცემთო..." - რას წერს დიმიტრი ცინცაძის სახელობის ფონდის დირექტორი

"გერმანიაში მითხრეს, რადგან საქართველო ევროკავშირის წევრი არ არის, ონკოპაციენტისთვის წამალს ქართველი ექიმის  რეცეპტით ვერ გავცემთო..." - რას წერს დიმიტრი ცინცაძის სახელობის ფონდის დირექტორი

დიმიტრი ცინცაძის სახელობის ფონდის დირექტორი კახა ჯანაშვილი სოციალურ ქსელში აქვეყნებს პოსტს, რომელშიც წერს თუ რა ბარიერებს აწყდებიან საქართველოში მცხოვრები ონკოლოგიური პაციენტები საჭირო მედიკამენტებნზე ხელმისაწდომობის მხრივ ევროპის ქვეყნებში.

"მოგესალმებით, ჩემო მეგობრებო. ვიმყოფები ევროკავშირიში, კერძოდ, გერმანიაში. მინდა მოგიყვეთ, აქაური ამბები. 27 აგვისტოდან აქ ვარ და ვაკვირდები ყველაფერს, კრიტიკული თვალით. იცით, რომ დიმიტრი ცინცაძის სახელობის ფონდის დირექტორი ვარ.( ლეიკემიით და სიმსივნით დაავადებული 0-18 წლემდე ბავშვების, ჟურნალისთა გაერთიანება.)

მიკავშირდება ჩემი მოადგილე ეკა ნონიაშვილი თბილისიდან და ერთ-ერთი ბავშვისთვის, მთხოვა გავიგო ერთ ერთი წამლის შესახებ. მე, რა თქმა უნდა, მივდივარ ბერლინის ერთ-ერთ პრესტუჟულ აფთიაქში და ვითხოვ ამ წამალს. წამალი მალევე მოძებნეს, მაგრამ მომთხოვეს ექიმის რეცეპტი. მე ვუთხარი, რომ რეცეპტს, საქართველოდან გამოვაგზავნინებდი, მაგრამ აქ დაიწყო მთავარი... ამ ქალბატონმა, მითხრა, რომ რადგან საქართველო არ იყო ევროკავშირის წევრი ქვეყანა, ამ წამალს, ქართველი ექიმის მიერ გაცემული რეცეპტით, ვერ გასცემდა, რომლის ღირებულებაც 100 ევროს არ სცდებოდა. საქართველოში კი, (თუ საერთოდ იშოვნე ეს წამალი), ფასი ოთხჯერ ძვირია. 100 ევრო, ხომ 300 ლარს სცდება. ახლა, გაამრავლეთ ოთხზე. საცოდაობაა, რომ ჩვენი ხალხი, ასე იტანჯება, ყველაფერში. აქ კი, ეს წამალი, ნებისმიერი ონკოპაციენტისთვის უ ფ ა ს ო ა ! დაზღვევა უნაზღაურებს, სრულ კურსს! მერე, საქართველოში გაჰკივიან, რომ ევროკავშირი სატანისტების და სოდომის და გომორის ხელშიაო.

ახლა მოგიყვებით, რა ხდება აქ.

ხალხი, დილის 6:00 საათზე იწყებს მუშაობას. ყველაფერი წამებშია გათვლილი. ყველაფერი მოვლილი და ზედმიწევნითაა შექმნილი და გაკეთებული. ურბანიზაცია ისეა გათვლილი, რომ თითქმის ყველა სახლის წინ,მოვლილი და დაპიწკინებული სკვერები და ბავშვის სათამაშო მოედნებია. გზებზე, ყველას, ველოსიპედისტებს, მანქანებს, ტრამვაის და ავტობუსებს თავისი სავალი ხაზი და ბილიკი აქვთ. დედა, ან მამა, ტრასაზე მიდის ველოსიპედით, თავის ზოლში და უკან, წიწილებივით მიჰყვებიან, 4-5 წლის შვილები, პატარა ველოსიპედებით. მეტრო მუშაობს ყველგან, როგორც ბერლინში, ისე მის შემოგარენში. ქალი, კაცი, მოხუცი, ბავშვი და თქვენ წარმოიდგინეთ ცხოველები და ფრინველებიც კი ბედნიერები არიან. ყველა იღიმის და ტკბება ცხოვრებით. ქალაქში, არ ისმის მანქანის საყვირების ხმა. ისმის მხოლოდ ეკლესიის ზარების რეკვა და სასწრაფოების საყვირის ხმა. არავინ არ იგინება, აქ რატომ ჩამიჭერი გზა ბოჭოო ,ან რატომ გამკარი მხარიოო. ბოდიშს მოგიხდიან, გაგიღიმებენ თავაზიანად და ასე ტკბილად დაგშორდებიან, იმის მიუხედავად, რომ ბერლინში, ძალიან ბევრი სხვა ერისა და რჯულის ადამიანი ცხოვრობს. ქუჩაში შემხვდა უამრავი ეტლით მოსარგებლე შშმ პირი, რომლის მსგავსი, საქართველიში არ მინახავს, არასდროს. განა იმიტომ, რომ არ არსებობენ? იმიტომ, რომ საქართველოში მათთვის სათანადოდ არ არის მოწყობილი გზები.

ერთმა შშმ პირმა, ღილაკიანი ეტლით, ისეთმა თავდაჯერებულმა ჩამიქროლა, გაოგნებული ვუყურებდი. არ მეჯერა, ასეთ მდგომარეობაში, ადამიანები თუ თვითონ დადიოდნენ სუპერ მარკეტში საყიდლებზე, მეტროში, ტრანსპორტში ,ექიმთან და ყველგან, საერთოდ.

ახლა ვიმყოფები ბერლინიდან 30 კილომეტრში, ისტორიულ ქალაქ პოტსდამში .აქედან მიწევს, თითქმის ყოველ დღე ბერლინში ჩასვლა. მეტროთი დავდივარ. 35 წუთში ჩადის. ვაგონები მოწყობილია ყველა სეგმენტზე გათვლით. შშმ პირებისთვის, ველოსიპედისტებისთვის (რომ ველოსობედით დადგეს ვაგონში და ხელი არავის შეუშალოს) ერთ ერთი ასეთი მგზავრობის დროს, 40 წლამდე მამაკაცი შემოვიდა ორ პატარა გოგონასთან ერთად. ერთი გოგონა 11 წლის იქნებოდა მეორე კი 3-ის. ძალიან მოუსვენარი ბავშვები იყვნენ. ეს 11 წლის გოგონა, მეტროს სახელურზე დაეკიდა და ვარჯიში დაიწყო. პატარაც აქეთ -იქით დახტოდა და დარბოდა. მამა, ძალიან მშვიდად უყურებდა. არ დაუტუქსავს, არც ერთი. არც ვაგონში გამოუთქვამს ვინმეს პრეტენზია, ამ ბავშვების ქცევაზე.

იმ დონეზეა , ბავშვთა უფლებები დაცული, ყველა მომღიმარი სახით უყურებდა, ამ პატარებს. მე წარმომიდგა თვალწინ საქართველოში რა მოხდებოდა... ჩემი თვალით მინახავს, თბილისში, დედის თვალწინ, ბავშვი წაქცეულა, ნაცვლად მოფერებისა, დედას ცემა და ლანძღვა დაუწყია, ამ საცოდავი ბავშვის... ეს იმიტომ ხდება, რომ აქ, ნერვები ყველას წესრიგში აქვს, სანერვიულო არ აქვთ, რით გამოკვებონ შვილები, კომუნალური როგორ იხადონ.

ჩვენთან კი დედა, პურს და შაქარს, ხელფასიდან-ხელფასამდე, ვალად იღებს, შვილებისთვის...

შევედი სუპერ მარკეტში, ვიყიდე წყალი და დავდექი სალაროსთან რიგში. ჩემს წინ ვიღაც მამაკაცს ძალიან ბევრი პროდუქტი ჰქონდა. ყველაფერი თითქმის. ხორცი, ყველი, ბოსტნეული, რძის ნაწარმი, კარაქი, ნამცხვრები, ხილი, ლუდი შეკვრით, წყალი და რავიცი კიდევ რა აღარ. ოთხი დიდი პარკი გაავსო. მეგონა, რომ ერთი 900 ევროს ეტყოდა მოლარე და ამ ყველაფრის ფასი 79 ევრო იყო. დედის სულს გეფიცებით, ცრემლები მომადგა თვალებზე. (ეს 79 ევრო ამათთვის არის, როგორც ჩვენთვის 79ლარი.) წარმომიდგა თვალწინ, ჩვენი უამრავი გაჭირვებული ადამიანი, რომლებსაც ხორცი და რძის ნაწარმი ენატრება და თვეებია თვალითაც არ უნახავს.

განა შემშურდა, ჩემი ბედკრული ქართველი ხალხის გამო, სული დამეწვა, როგორ არ უნდა იყოს როდესმე მათვისაც, ნორმალური ცხოვრება.

მითხარით ახლა, რომ ევროკავშირი,ამერიკა და ნატო არ არის კარგი! მითხარით, რომ ჩვენი მტრები არიან! მითხარით, რომ ჩვენს სამშობლოს, ეს ყველაფერი არ სჭირდება! საქართველოს გადარჩენა ნატოში და ევროკავშირშია, ჩემო მეგობრებო! " - წერს კახა ჯანაშვილი.

×
Live: ეთერშია გადაცემა "360 გრადუსი"