ქრის­ტეს­შო­ბა ქრის­ტი­ა­ნუ­ლი რე­ლი­გი­უ­რი დღე­სას­წა­უ­ლია, რო­მელ­საც თით­ქმის მთელ მსოფ­ლი­ო­ში აღ­ნიშ­ნა­ვენ: კა­თო­ლი­კე­ე­ბი 25 დე­კემ­ბერს, ხოლო მარ­თლმა­დი­დე­ბე­ლი ეკ­ლე­სია 7 იან­ვარს. 7 იან­ვარსვე სრულ­დე­ბა მარ­ხვა, რო­მელ­საც მორ­წმუ­ნე სა­ზო­გა­დო­ე­ბა 40 დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში ინა­ხავს. სა­ინ­ტე­რე­სოა, რო­გორ ხვდე­ბი­ან შო­ბის დღე­სას­წა­ულს პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი და შო­უ­ბიზ­ნე­სის წარ­მო­მად­გენ­ლე­ბი, რა ტრა­დი­ცი­ე­ბი აქვთ მათ და რა მო­ლო­დი­ნით შეხ­ვდნენ 2014 წელს.

ირი­ნა იმერ­ლიშ­ვი­ლი, სა­ქარ­თვე­ლოს ეროვ­ნუ­ლი უშიშ­რო­ე­ბის საბ­ჭოს მდი­ვა­ნი:

- პირ­ველ რიგ­ში, მინ­და სრუ­ლი­ად სა­ქარ­თვე­ლოს მი­ვუ­ლო­ცო შობა-ახა­ლი წელი. წარ­მა­ტე­ბებს, სი­ხა­რულს, სიყ­ვა­რულს, სი­უხ­ვე­სა და ღვთის წყა­ლო­ბას გი­სურ­ვებთ!.. ახა­ლი წლის დად­გო­მა ყო­ველ­თვის გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად მი­ხა­რია. დღემ­დე ისე­თი­ვე სი­ხა­რუ­ლით ველი შობა-ახალ წელს, რო­გორც - ბავ­შვო­ბა­ში. ჩემ­თვის ეს დღე­სას­წა­უ­ლი სი­ახ­ლე­ებ­თან ასო­ცირ­დე­ბა. მჯე­რა, რომ 2013 წელს თუ რა­ი­მე ცუდი იყო, ძველ წელ­ში დარ­ჩე­ბა... ნაძ­ვის ხეს ყო­ველ­თვის თა­ვად ვრთავ და ტრა­დი­ცი­უ­ლად, ყო­ველ წელს ერთ ახალ სა­თა­მა­შოს მა­ინც ვყი­დუ­ლობ.

- ახალ 2014 წელს სად შეხ­ვდით?

- დამ­დეგს ყო­ველ­თვის შინ, ოჯა­ხის წევ­რებ­თან ერ­თად ვე­გე­ბე­ბი, მაგ­რამ 12 სა­ა­თის შემ­დეგ შე­საძ­ლოა, რო­მე­ლი­მე ახ­ლო­ბელს ვეს­ტუმ­რო. 31 დე­კემ­ბერს, ღა­მით, სუფ­რას ყო­ველ­თვის თა­ვად ვშლი. ამ დღე­სას­წა­უ­ლის­თვის აუ­ცი­ლებ­ლად ვა­ცხობ ვაშ­ლის ნამ­ცხვარს, რო­მელ­საც ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო სა­ხე­ლი "ვაშ­ლის ნამ­ცხვა­რი, მარ­შრუ­ტით ბა­კუ­რი­ა­ნი-თბი­ლი­სი" ჰქვია. რო­დე­საც ამ ნამ­ცხვრის რე­ცეპ­ტი ჩა­მა­წე­რი­ნეს, გა­მე­ცი­ნა, მაგ­რამ რო­დე­საც თა­ვად მო­ვამ­ზა­დე, მივ­ხვდი, თუ რა­ტომ და­არ­ქვეს ასე­თი სა­ხე­ლი. ის ვი­ზუ­ა­ლუ­რად მარ­თლაც, თოვ­ლის გო­რაკს ჰგავს. სხვა­თა შო­რის, ძა­ლი­ან გემ­რი­ე­ლია.

- მარ­ხვას თუ იცავთ ხოლ­მე?

- სამ­წუ­ხა­როდ, წელს მარ­ხვის შე­ნახ­ვა ვერ შევ­ძე­ლი, იმ მი­ზე­ზის გამო, რომ თბი­ლის­სა და ქუ­თა­ისს შო­რის სი­ა­რუ­ლი ხში­რად მი­წევ­და და ასეთ დროს საკ­ვე­ბის შერ­ჩე­ვა ძა­ლი­ან რთუ­ლია.

- შო­ბის დღე­სას­წა­ულს სად შეხ­ვდით?

- რო­გორც ყო­ველ­თვის, ტა­ძარ­ში, ან­თე­ბუ­ლი სან­თლე­ბით ხელ­ში. მას შემ­დეგ, რაც ჩვენ­მა პატ­რი­არ­ქმა გვირ­ჩია, რომ შო­ბის ღა­მეს სა­კუ­თარ სახ­ლში, ფან­ჯრებ­თან ან­თე­ბუ­ლი სან­თლე­ბით შევ­ხვდეთ, მეც მუ­დამ ასე ვიქ­ცე­ვი, მერე კი ტა­ძარ­ში მივ­დი­ვარ.

- შო­ბის დღე­სას­წა­ულ­ზე რა­ი­ო­ნებ­ში ღორს კლა­ვენ...

- დიახ, ვიცი, რომ სოფ­ლებ­ში ამ დღე­სას­წა­უ­ლის­თვის გრან­დი­ო­ზუ­ლად ემ­ზა­დე­ბი­ან. მთე­ლი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ზრდი­ან ღო­რებს, შო­ბას რომ დაკ­ლან. ბავ­შვო­ბის მერე ამ რი­ტუ­ალს არ დავ­სწრე­ბი­ვარ.

- ბავ­შვო­ბა­ში სა­ა­ხალ­წლო არ­და­დე­გე­ბი თუ გიყ­ვარ­დათ?

- არ­და­დე­გებ­ზე უფრო მე­ტად, ახა­ლი წლის დად­გო­მა მი­ხა­რო­და. ყო­ველ­თვის გუ­ლის ფან­ცქა­ლით ვე­ლო­დე­ბო­დი ამ დღეს და თუ თოვ­ლიც მო­ვი­დო­და, უბედ­ნი­ე­რე­სი ვი­ყა­ვი.

- და­ბო­ლოს, რას ელით 2014 წლის­გან?

- ვი­მე­დოვ­ნებ, რომ 2014 წლის­თვის სა­ქარ­თვე­ლო­ში ნაკ­ლე­ბი უმუ­შე­ვა­რი და გა­ჭირ­ვე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნი იქ­ნე­ბა. იმე­დი მაქვს, რომ ამ წელს ეკო­ნო­მი­კუ­რი წინსვლა გვექ­ნე­ბა. მინ­და, ქარ­თუ­ლი სოფ­ლე­ბი ძა­ლი­ან მალე, ფეხ­ზე წა­მო­ვა­ყე­ნოთ და რაც მთა­ვა­რია, ქუ­ჩა­ში ბევრ მო­ღი­მარ და ბედ­ნი­ერ ადა­მი­ანს ვხე­დავ­დე.

ვინ ამა­რა­გებს ნინო და­რა­სე­ლის ოჯახს სა­შო­ბაო ღვე­ზე­ლე­ბით

ნინო და­რა­სე­ლი, ჟურ­ნა­ლის­ტი:

- შობა ჩემ­თვის ულა­მა­ზე­სი და ყვე­ლა­ზე საყ­ვა­რე­ლი დღე­სას­წა­უ­ლია. ამი­ტომ ყო­ველ­თვის ვცდი­ლობ, ეს დღე გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლად აღ­ვნიშ­ნო. შო­ბას ყო­ველ­თვის ოჯახ­თან ერ­თად ვზე­ი­მობ.

- სა­შო­ბაო ღვე­ზე­ლებს თუ აცხობ?

- პი­რა­დად მე, სა­შო­ბაო ღვე­ზე­ლე­ბის გა­მო­ცხო­ბა არ ვიცი. გვყავს ნა­თე­სა­ვი გუ­რუ­ლი ქალ­ბა­ტო­ნი, რო­მე­ლიც ტრა­დი­ცი­უ­ლად, ყო­ველ წელს სა­შო­ბაო ღვე­ზე­ლებს მოგ­ვარ­თმევს ხოლ­მე. იმე­დია, ამ ტრა­დი­ცი­ას წელ­საც არ და­არ­ღვევს (იღი­მის). სხვა­თა შო­რის, ძა­ლი­ან გემ­რი­ელს ამ­ზა­დებს.

- მორ­წმუ­ნე სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ნა­წი­ლი შო­ბის დღე­სას­წა­უ­ლამ­დე მარ­ხვას ინა­ხავს. შენ თუ და­ი­ცა­ვი მარ­ხვა?

- სამ­წუ­ხა­როდ, წელს მარ­ხვა­ზე არ ვყო­ფილ­ვარ. ისე კი, სა­შო­ბაო მარ­ხვის შე­ნახ­ვას ვა­ხერ­ხებ ხოლ­მე... შო­ბის ღა­მეს ფან­ჯრებ­თან სან­თლებს ვან­თებ, მერე კი მთელ დღეს საყ­ვა­რელ ადა­მი­ა­ნებ­თან, მე­გობ­რებ­თან და ოჯა­ხის წევ­რებ­თან ერ­თად ვა­ტა­რებ. აუ­ცი­ლებ­ლად მივ­დი­ვარ ეკ­ლე­სი­ა­ში, ოღონდ იმ დროს, როცა იქ ძა­ლი­ან ბევ­რი ხალ­ხი არ არის.

- ეს დღე­სას­წა­უ­ლი ოდეს­მე, სო­ფელ­ში თუ გა­გი­ტა­რე­ბია?

- სამ­წუ­ხა­როდ თუ სა­ბედ­ნი­ე­როდ, შო­ბას სო­ფელ­ში არა­სო­დეს ვყო­ფილ­ვარ. სამ­წუ­ხა­როდ იმი­ტომ, რომ სო­ფელ­ში ნე­ბის­მი­ე­რი დღე­სას­წა­უ­ლი ძა­ლი­ან ლა­მა­ზი და სა­ინ­ტე­რე­სოა; სა­ბედ­ნი­ე­როდ იმი­ტომ, რომ ამ დღე­სას­წა­ულ­ზე რა­ი­ო­ნებ­ში ღო­რის დაკ­ვლა იცი­ან, მე კი მი­მაჩ­ნია, ცხო­ვე­ლის დაკ­ვლა და მსხვერ­პლთშე­წირ­ვა არას­წო­რი საქ­ცი­ე­ლია.

- და­ბო­ლოს, რა­ი­მეს თქმა ხომ არ გსურს?

- ადა­მი­ა­ნე­ბი ყო­ველ ახალ წელს დიდი სი­ხა­რუ­ლი­თა და უკე­თე­სი მო­მავ­ლის იმე­დით ვე­გე­ბე­ბით. ბედ­ნი­ე­რი ვარ, რომ მყავს მე­უღ­ლე, შვი­ლე­ბი და ვგრძნობ მათ დიდ სიყ­ვა­რულს. ვი­სურ­ვებ­დი, სა­ქარ­თვე­ლოს მო­სახ­ლე­ო­ბას სიმ­შვი­დე­ში გვე­ცხოვ­როს.

"ღო­რის ხორცს არ მი­ვირ­თმევ"

ხა­ტია შა­მუ­გია, პარ­ფი­უ­მე­რი­უ­ლი კომ­პა­ნი­ის სა­ზო­გა­დო­ე­ბას­თან ურ­თი­ერ­თო­ბის სამ­სა­ხუ­რის უფ­რო­სი:

- ოჯახ­ში შო­ბის დღე­სას­წა­უ­ლის­თვის უფრო მე­ტად ვემ­ზა­დე­ბით, ვიდ­რე ახა­ლი წლის­თვის. სამ­წუ­ხა­როდ, ჩემი არა­ნორ­მა­ლუ­რი სა­მუ­შაო დღის რე­ჟი­მი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, დიდ მარ­ხვას ვერ ვი­ცავ, მაგ­რამ მთე­ლი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში, ოთხშა­ბათ­სა და პა­რას­კევს ვმარ­ხუ­ლობ.

- სა­შო­ბაო ღვე­ზე­ლებს თუ აცხობ? ღო­რის დაკ­ვლის ტრა­დი­ცია თუ მოგ­წონს?

- სამ­წუ­ხა­როდ, მა­ინ­ცდა­მა­ინც კარ­გი დი­ა­სახ­ლი­სი არ ვარ, ამი­ტომ სა­შო­ბაო ღვე­ზე­ლებს დედა აცხობს ხოლ­მე. რაც შე­ე­ხე­ბა სა­შო­ბა­ოდ ღო­რის დაკ­ვლის ტრა­დი­ცი­ას - სი­მარ­თლე გი­თხრა, ამის შე­სა­ხებ არა­ფე­რი ვი­ცო­დი. ალ­ბათ იმი­ტომ, რომ ღო­რის ხორცს არ მი­ვირ­თმევ.

- შო­ბის ღა­მეს ტა­ძარ­ში შეხ­ვდე­ბი თუ სახ­ლში?

- გა­მომ­დი­ნა­რე იქი­დან, რომ თბი­ლის­ში ერთ-ერთი ტაძ­რის მო­პირ­და­პი­რე მხა­რეს ვცხოვ­რობ, ეკ­ლე­სი­ა­ში შეს­ვლას და სან­თლის დან­თე­ბას ხში­რად ვა­ხერ­ხებ. შო­ბას და აღ­დგო­მას ტა­ძარ­ში ვხვდე­ბი, სან­თელს ვან­თებ და შინ ვბრუნ­დე­ბი.

- შო­ბის ღა­მეს ფან­ჯრებ­თან სან­თელს ან­თებ?

- ფან­ჯრებ­თან სან­თელს შო­ბა­საც და ახალ წელ­საც ვან­თებ. ახალ წელს ჩემს სახ­ლში მეკვლე თა­ვად ვი­ყა­ვი, 12 სა­ა­თის შემ­დეგ კი სახ­ლი­დან წა­მოს­ვლა მო­მიხ­და - ერთ-ერთი კონ­ცერ­ტის წამ­ყვა­ნი ვი­ყა­ვი.

- რას ელო­დე­ბი ახა­ლი 2014 წლის­გან?

- გა­სუ­ლი წელი გვე­ლის იყო. თა­ვა­დაც გვე­ლის წელ­ში ვარ და­ბა­დე­ბუ­ლი და ვფიქ­რობ, 2013 ჩემ­თვის ძა­ლი­ან კარ­გი ამი­ტო­მაც იყო. 2014 წელი კი მო­გეხ­სე­ნე­ბა, ცხე­ნის წე­ლია და გა­მო­დის, რომ წელს დე­და­ჩემ­სა და ჩემს შვილს გა­უ­მარ­თლებთ. იმე­დი მაქვს, ცხე­ნის წელი ჩემ­თვი­საც ბედ­ნი­ე­რე­ბის მომ­ტა­ნი იქ­ნე­ბა. მინ­და, თქვე­ნი ჟურ­ნა­ლის ყვე­ლა მკი­თხველს მი­ვუ­ლო­ცო ახა­ლი წელი და თი­თო­ე­ულს ჯან­მრთე­ლო­ბა, ბედ­ნი­ე­რე­ბა, ღვთის წყა­ლო­ბა ვუ­სურ­ვო!

"ჩემი სი­დედ­რი ფან­ტას­ტი­კუ­რი მზა­რე­უ­ლია"

ზაზა გა­ბუ­ნია, ფრაქ­ცია "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა - დე­მოკ­რა­ტი­უ­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს" თავ­მჯდო­მა­რე:

- პირ­ველ რიგ­ში, ახალ 2014 წელს და დამ­დეგ შო­ბის დღე­სას­წა­ულს ვუ­ლო­ცავ მთელ სა­ქარ­თვე­ლოს! ღვთის წყა­ლო­ბა, სი­კე­თე და ჯან­მრთე­ლო­ბა ჰქო­ნო­დეს თი­თო­ე­ულ ოჯახს.

- ბა­ტო­ნო ზაზა, შო­ბის დღე­სას­წა­ულის­თვის რო­გორ ემ­ზა­დე­ბით?

- ეს დღე, ქრის­ტეს აღ­დგო­მის დღე­სას­წა­ულ­თან ერ­თად, უმ­ნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნე­სი დღე­სას­წა­უ­ლია რო­გორც ში­ნა­არ­სობ­რი­ვად, ასე­ვე სამ­ზა­დი­სის თვალ­საზ­რი­სით. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ წი­ნა­სა­ა­ხალ­წლო პე­რი­ო­დის ემო­ცი­უ­რი გან­წყო­ბა უკვე გავ­ლი­ლია, შო­ბის დღე­სას­წა­ულს ბუ­ნებ­რი­ვია, დიდი მო­ლო­დი­ნით და გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი ში­ნა­გა­ნი გან­წყო­ბით ვე­ლო­დე­ბი, იქი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, რომ ამ დღეს სამ­ყა­როს მხსნე­ლი­სა და მა­ცხოვ­რის, იესო ქრის­ტეს და­ბა­დე­ბას ვზე­ი­მობთ.

- შო­ბის დღე­სას­წა­ულ­ზე თქვე­ნი მე­უღ­ლე სა­შო­ბაო ღვე­ზე­ლე­ბით თუ გა­ნე­ბივ­რებთ?

- ჩემი მე­უღ­ლე - ნუცა შავ­ლა­ძე ძა­ლი­ან კარ­გი მზა­რე­უ­ლია. ამის ერთ-ერთი მი­ზე­ზი არის ის, რომ ჩემს სი­დედრს კუ­ლი­ნა­რია სა­ხე­ლოვ­ნე­ბო დო­ნე­ზე აქვს აყ­ვა­ნი­ლი. ის ფან­ტას­ტი­კუ­რი მზა­რე­უ­ლია. გუ­რუ­ლი ღვე­ზე­ლე­ბის გა­მო­ცხო­ბა ნუ­ცამ სწო­რედ მის­გან ის­წავ­ლა და ოჯა­ხის წევ­რებს ამით გვა­ნე­ბივ­რებს კი­დეც.

- მორ­წმუ­ნე­ე­ბი 40 დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში ინა­ხა­ვენ მარ­ხვას...

- მეც ვმარ­ხუ­ლობ და ეს გა­რე­მო­ე­ბა გან­სა­კუთ­რე­ბულ ხიბლს მა­ტებს 7 იან­ვარს. ძალ­ზე სა­სი­ა­მოვ­ნოა, მარ­ხვის გახ­სნი­ლე­ბის დღე... სხვა­თა შო­რის, შო­ბის სო­ფელ­ში აღ­ნიშ­ვნას სულ სხვა ეშხი აქვს. იქ მთე­ლი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ღო­რებს სა­გულ­და­გუ­ლოდ ზრდი­ან და შო­ბის დად­გო­მამ­დე კლა­ვენ, რო­მელ­ზეც ოჯა­ხის ახ­ლობ­ლე­ბი, ნა­თე­სა­ვე­ბი იკ­რი­ბე­ბი­ან და არის ერთი ჟრი­ა­მუ­ლი. აქვე გე­ტყვით: შო­ბას ღო­რის დაკ­ვლის ტრა­დი­ცია ეს­თე­ტი­კუ­რად ლა­მა­ზი და მიმ­ზიდ­ვე­ლი სა­ნა­ხა­ო­ბა ნამ­დვი­ლად არ არის.

- სად აპი­რებთ შო­ბის დღე­სას­წა­უ­ლის აღ­ნიშ­ვნას?

- შო­ბის დღე­სას­წა­ულს სხვა­დას­ხვა ტა­ძარ­ში ვხვდე­ბით ხოლ­მე. უფრო ხში­რად, სა­მე­ბის სა­კა­თედ­რო ტა­ძარ­ში, სა­დაც მისი უწ­მინ­დე­სო­ბა ამ დღეს საღვთო ლი­ტურ­გი­ას აღავ­ლენს ხოლ­მე. წელს დიდი სურ­ვი­ლი გვაქვს, რომ ამ ბრწყინ­ვა­ლე დღე­სას­წა­ულს ქრის­ტეს შო­ბის სა­ხე­ლო­ბის ტა­ძარ­ში შევ­ხვდეთ.

- ოჯა­ხის წევ­რე­ბი ფან­ჯრებ­თან სან­თლებს თუ ან­თებთ?

- ეს ის სა­შო­ბაო ტრა­დი­ცი­აა, რო­მელ­საც უწ­მინ­დეს­მა და უნე­ტა­რეს­მა ილია მე­ო­რემ და­უ­დო სა­ფუძ­ვე­ლი. ამი­ტომ შო­ბის ღა­მეს ჩვენს ოჯახ­შიც ინ­თე­ბა სან­თლე­ბი. ეს ტრა­დი­ცია ძა­ლი­ან მოგ­ვწონს.

სოფო ჭო­ნიშ­ვი­ლი

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)