იუსტიციის მინისტრმა თეა წულუკიანმა რამდენიმე ხნის წინ განაცხადა, რომ ანტიდისკრიმინაციული კანონმდებლობის მიღება აუცილებელია. ამ კანონმდებლობის არსზე კომენტარი იუსტიციის მინისტრის მოადგილე გოჩა ლორთქიფანიძეს ვთხოვეთ:
- ჩვენი საზოგადოება არ არის თავისუფალი დისკრიმინაციის გამოვლენისაგან. ხშირად დისკრიმინაციის მსხვერპლი ისეა შეჩვეული ამას, რომ ეს ცხოვრების ნორმალური გამოვლინება ჰგონია. თუნდაც ის ფაქტი რად ღირს, რომ ბოლო კვლევის მიხედვით, საქართველოში ოჯახური ძალადობის მსხვერპლი ქალების რიცხვი საკმაოდ მაღალია. ოჯახური ძალადობა კი დისკრიმინაციის ფორმაა. ასეთ გარემოში აუცილებელია ანტიდისკრიმინაციული კანონის მიღება. კანონპროექტში რამდენიმე მომენტია აღსანიშნავი: ის ემსახურება საზოგადოების ყველაზე მოწყვლადი ჯგუფების დისკრიმინაციისგან, ანუ არათანაბარი მოპყრობისგან დაცვას, როგორიცაა იძულებით გადაადგილებული პირები, უმცირესობები, ქალები და სხვა; კანონპროექტი აზუსტებს კონსტიტუციით დისკრიმინაციისგან დაცულ საფუძვლებს. აღსანიშნავია, რომ სხვა საფუძვლებთან ერთად იკრძალება დისკრიმინაცია ჯანმრთელობის მდგომარეობის, დედობის და ფეხმძიმობის, დევნილობის, რელიგიის ან რწმენის მიხედვით; კანონპროექტს შემოაქვს ე.წ. მრავალმხრივი ერთდროული დისკრიმინაციის ცნება, რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მოწყვლადი ჯგუფების უფლებების დაცვისათვის. კანონპროექტი უშვებს ე.წ. "გონივრული მისადაგების~ გამოყენებას, რომლის ფარგლებში, მაგალითად, დამსაქმებელი და დასაქმებული შეთანხმდებიან ისეთ ღონისძიებაზე, რომ არც მისი ბიზნესინტერესები შეილახოს და არც თანამშრომლის უფლებები. მაგალითად, იმ შემთხვევებში, როცა კომპანიაში შაბათ-კვირას მომუშავე ადამიანებს რელიგიური რწმენის გამო სურთ დაესწრონ წირვას. კანონპროექტის მიხედვით, იქმნება თანასწორობის ინსპექტორის ინსტიტუტი, რომელსაც შეუძლია მინისტრებიც კი დააჯარიმოს, თუ მათ ქმედებას დისკრიმინაციული ეფექტი მოჰყვა.
-გაბედავენ კი ინსპექტორები მინისტრების დაჯარიმებას?
-მისი უფლებამოსილებიდან გამომდინარე, შეეძლება და გააკეთებს კიდეც ამას. ინსპექტორი დააჯარიმებს ნებისმიერს ქმედებისთვის, რომელშიც იკვეთება არათანაბარი მოპყრობის ნიშნები. კანონპროექტი ეხება არა მარტო საჯარო ინსტიტუტებს, არამედ კერძო სფეროსაც.
-რეფორმების ჭრილში საინტერესოა საკითხი, რომელიც იუსტიციის სახლების ბრენდის ექსპორტს ეხება. რომელი ქვეყნები არიან დაინტერესებული იმპორტით და რა იქნება ქართული მხარის "სარგებელი~ ამ პროექტის წარმატებით დასრულების შემთხვევაში?
-სამინისტროს სტრატეგია და პოლიტიკა იუსტიციის სახლის მოდელის ექსპორტს სხვა ქვეყნების განვითარებაში დახმარების ფორმად განიხილავს. იუსტიციის სახლი, რომელიც ერთი სარკმლის პრინციპს ეყრდნობა, კორუფციისაგან თავისუფალი მმართველობის კარგი გამოვლენაა. ამ მოდელის ექსპორტი გარკვეული საზღაურის ფასად განხორციელდება, საბოლოოდ მოიგებს ჩვენი პარტნიორი ქვეყანაც და ჩვენც. თუ ამის გაკეთება გაუძნელდება, შევეცდებით, პროექტი საერთაშორისო ორგანიზაციებსა და ინსტიტუტებს დავაფინანსებინოთ. იუსტიციის სახლების მიმზიდველობა სერვისების ხელმისაწვდომობაში, სისწრაფესა და ხარისხშია. დღესდღეობით ამ ბრენდის იმპორტით დაინტერესებულია ლიბია, სამხრეთ აფრიკა, არგენტინა, სლოვაკეთი, ნიადაგის მოსინჯვის პროცესში ვართ მექსიკასთან, ინდონეზიასთან, კოსტა-რიკასა და სურინამთან, სადაც ახლო მომავალში ჩვენი ვიზიტი იგეგმება. ვცდილობთ, იუსტიციის სახლების მოდელის ექსპორტი გახდეს საქართველოს საგარეო ურთიერთობების საკითხი. როცა ფარგლებს გარეთ გაგაქვს იუსტიციის სახლის მოდელი, როგორც კარგი მმართველობის ნიმუში, ის ქვეყნის სავიზიტო ბარათი ხდება.
ნანა ფიცხელაური
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)