ცხინვალი "უახლოეს დღეებში, მინიმუმ, ერთი ქვეყნისგან" ელის აღიარებას

ნიკარაგუა, ვენესუელა, ნაურუ, ვანუატუ და ტუვალუ - აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დე ფაქტო რესპუბლიკების დამოუკიდებლობის ამღიარებელი ქვეყნების რიცხვს, როგორც "რეზონანსისთვის" ცხინვალელი უფლებადამცველებისგან გახდა ცნობილი, შესაძლებელია ბელარუსი და/ან ეკვადორი შეუერთდნენ.

"უახლოეს დღეებში, მინიმუმ, ერთი ქვეყნისგან მაინც სამხრეთ ოსეთის აღიარებას უნდა ველოდოთ" - ამის თაობაზე რუსეთის ფედერაციაში სამხრეთ ოსეთის "ელჩმა" დიმიტრი მედოევმა რუსულ გამოცემა "ტრიბუნასთან" ექსკლუზიურ ინტერვიუში განაცხადა. მედოევმა ამ ქვეყნის (თუ ქვეყნების) დასახელებისგან ამ ეტაპზე თავი შეიკავა. მიზეზად კი დიპლომატიური პროტოკოლი და მისი სტატუსი დაასახელა. თუმცა აღნიშნულ შეკითხვას რუსეთის პრეზიდენტის, ვლადიმირ პუტინის სიტყვებით უპასუხა: "თქვენ მოგეწონებათ."

მედოევმა ისიც დააანონსა, რომ მორიგი აღიარება გაცხადდება დე ფაქტო პრეზიდენტის, ლეონიდ თიბილოვის მოსკოვური ვიზიტის წინადღით ან ვიზიტის მსვლელობისას. ეს უკანასკნელი კი, "ტრიბუნა.რუ"-ს ცნობით, 21 მაისს გაიმართება.

"ამ დროისათვის ცხინვალის ირგვლივ სიტუაცია დაწყნარდა. თუმცა, როგორც ცნობილია, საქართველოს ახალმა ხელისულებამ ივანიშვილის მეთაურობით დაადასტურა თავისი პოზიცია ნატოში გაწევრიანებასთან დაკავშირებით. ალიანსის ხელმძღვანელობამ, თავის მხრივ, განაცხადა, რომ მხარს უჭერს ბუქარესტის ხელშეკრულებას საქართველოს ნატოში გაწევრიანებასთან დაკავშირებით და საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობასა და სუვერენიტეტს," - აცხადებს მედოევი და ამატებს, რომ "სამხრეთ ოსეთი უკვე აღარასდროს დაბრუნდება საქართველოს შემადგენლობაში."ცნობისათვის, ამ დრომდე რუსეთის გარდა სამხრეთ ოსეთისა და აფხაზეთის დე ფაქტო რესპუბლიკების დამოუკიდებლობა ნიკარაგუამ და ვენესუელამ, ასევე ჯუჯა კუნძულ-სახელმწიფოებმა ნაურუმ, ვანუატუმ და ტუვალუმ აღიარეს (აღსანიშნავია, რომ ვანუატუს აღიარებული აქვს აფხაზეთი და არა სამხრეთ ოსეთი).

რუსეთის მხრიდან 2008 წლის 26 აგვისტოს აღიარების შემდეგ იმავე წლის 5 სექტემბერს ნიკარაგუამ აღიარა, 2009 წლის 10 სექტემბერს - ვენესუელამ; ამას მოჰყვა აღიარება ნაურუსგან 2009 წლის 15-16 სექტემბერს; შემდეგ, 2011 წლის დასაწყისში აფხაზეთის დამოუკიდებლობა ვანუატუმ ცნო, ტუვალუმ კი ორივე სეპარატისტული რესპუბლიკა იმავე წლის 18 სექტემბერს აღიარა.

მოსალოდნელი მორიგი აღიარების შესახებ განცხადება გუშინ საქართველოს პრეზიდენტის ადმინისტრაციიდანაც გავრცელდა.

"გვსურს, კიდევ ერთხელ მივმართოთ საქართველოს მთავრობას და გავაფრთხილოთ, რომ 2008 წლის ომის გამოძიებაზე მუდმივი აპელირება და საქართველოს მთავრობის დადანაშაულების მცდელობა განუზომლად ზრდის ოკუპირებული რეგიონების სხვადასხვა ქვეყნების მიერ აღიარების რისკს... კიდევ ერთხელ მოვუწოდებთ პრემიერ-მინისტრსა და მთლიანად მთავრობას, კარგად დაფიქრდნენ მათი ქმედებების შესაძლო კატასტროფული შედეგების შესახებ და, საქართველოს სასიცოცხლო ინტერესებიდან გამომდინარე, მოახდინონ პოლიტიკის კორექტირება ფუნდამენტურ საკითხებთან დაკავშირებით.

საქართველოს პრეზიდენტი კვლავაც გამოთქვამს მზადყოფნას, მჭიდროდ ითანამშრომლოს საქართველოს მთავრობასთან არაღიარების პოლიტიკისა და რუსეთის მიერ ოკუპირებული ტერიტორიების დეოკუპაციის, ისევე როგორც ქვეყნის უსაფრთხოებასა და განვითარებასთან დაკავშირებული ნებისმიერი მიმართულებით," - აღნიშნულია განცხადებაში, რომელიც პრეზიდენტის ადმინისტრაციის ოფიციალურ ვებგვერდზე გამოქვეყნდა.

რომელი ქვეყნისგან (ან ქვეყნებისგან) არის მოსალოდნელი აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობის აღიარება - ამის გარკვევა "რეზონანსმა" ცხინვალელ უფლებადამცველებისგან სცადა.

როგორც აღმოჩნდა, ისინი მთლად ინფორმირებული არ არიან. თუმცა ვარაუდს გამოთქვამენ, რომ აღირების მხრივ ნიკარაგუას, ვენესუელას, ნაურუს, ტუვალუსა და ვანუატუს გვერდში ბელარუსი და ეკვადორი ამოუდგება.

როგორც ცნობილია, ლუკაშენკომ ამ აღიარების შესახებ "როსბალტთან" ინტერვიუს დროს აღნიშნა, რომ "სამხრეთ ოსეთისა და აფხაზეთის აღიარება მინსკისთვის უკვე გადაფურცლული გვერდია და რუსეთის ფედერაციის ხელმძღვანელებთან ერთად ამ თემას განსახილველვად აღარ მიუბრუნდებიან." მანამდე კი "იტარ-ტასთან" ასეთი შეკითხვა დასვა: "მზად არის კი რუსეთი იმ ნეგატივების მინიმალიზაციისთვის, რაც ბელარუსის მხრიდან აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის აღიარებას მოჰყვება?" ორივე ეს განცხადება 2012 წელს იყო.

კავკასიოლოგი მიხეილ ბეროშვილი "რეზონანსთან" საუბრისას აღნიშნავს, რომ ისეთი არაპროგნოზირებადი ხელმძღვანელისგან, როგორიც ლუკაშენკოა, აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის აღიარება მოულოდნელი სულაც არ უნდა იყოს.

"ბელარუსისგან აღიარება, რა თქმა უნდა, შესაძლებელია, რადგან არაპროგნოზირებადი ლიდერი ჰყავს. ლუკაშენკოსგან ყველაფერი მოსალოდნელია. გააჩნია, რუსეთი როგორ გაურიგდება.

ეს შეიძლება გამოწვეული იყოს იმით, რომ საქართველოს ხელისუფლებაში მოსულ ახალ მთავრობას გარკვეული პრობლემა შეუქმნას - წამოვიდეს მასზე საყვედურები და კრიტიკა. ეს შესაძლებელია სერიოზული, რეალური ჩანაფიქრიც კი იყოს იქიდან გამომდინარე, რომ ბელარუსთან გარკვეული კავშირი ჰქონდა სააკაშვილის ხელისუფლებას," - ამბობს "რეზონანსთან" საუბარში ბეროშვილი.

2009 წელს ეკვადორის ექსტრავაგანტურმა მემარცხენე პრეზიდენტმა რაფაელ კორეამ განაცხადა, რომ ეკვადორი აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის აღიარებაზე იმსჯელებს, თუ შესაბამისი ოფიციალური მოთხოვნა იარსებებს. ეს მოთხოვნა სოხუმმა უმალ გაგზავნა, ცხინვალზე ინფორმაცია არ არის.

საფრთხე არსებობს ასევე ბოლივიიდანაც, რომელსაც არანაკლებ ექსტრავაგანტური და პუტინის კიდევ ერთი მეგობარი, პრეზიდენტი ევო მორალესი მართავს.

კავკასიოლოგის ვარაუდით, აღიარების საფრთხე არსებობს "ლათინური ამერიკის ქვეყნებიდან, რომლებსაც რუსეთთან ძალიან მჭიდრო ურთიერთობა აქვთ." კონკრეტულად კი ეკვადორის მაგალითი მოჰყავს.

მისივე თვალსაზრისით, ადვილი შესაძელებლია მედოევის განცხადება გამიზნული იყოს თბილისში "მავანისა და მავანის ასაყვირებლად," რომ თითქოს ახალი ხელისუფლების პირობებში ტერიტორიების დაბრუნების ნაცვლად მათი დამოუკიდებლად აღიარება ხდება.

ასეა თუ ისე, მორიგი ამღიარებლის (თუ ამღიარებლების) დასახლებას თავად მედოევი, იმავე "ტრიბუნა.რუს" ცნობით, დღეს აპირებს. თუ არა და 21 მაისს დე ფაქტო პრეზიდენტის მხრიდან გაცხადდება.

მარი ოთარაშვილი

გაზეთი "რეზონანსი"