მა­რი­ნა ბე­რი­ძე გულ­და­წყვე­ტი­ლია იმით, რაც კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო­ში მოხ­და. მას არ ეს­მის, რა­ტომ და­ვი­და კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტროს ოთხწ­ლი­ა­ნი მუ­შა­ო­ბა მა­რი­ნა ბე­რი­ძის პერ­სო­ნამ­დე და იქამ­დე, თუ რას აკე­თებ­და ის სა­მი­ნის­ტროს ფარ­გლებს გა­რეთ, "ჯე­ოს­ტა­რის" სა­ხით. მას კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო­ში შევ­ხვდით წინა კვი­რას და ვე­სა­უბ­რეთ ყვე­ლა აქ­ტუ­ა­ლურ თე­მა­ზე, რაც მის სა­ხელს უკავ­შირ­დე­ბა. მათ შო­რის, სა­უ­ბა­რი და­ვი­წყეთ "ცეკ­ვა­ვენ ვარ­სკვლა­ვე­ბით", რომ­ლის ჟი­უ­რი­შიც ნა­ნუ­კა ჟორ­ჟო­ლი­ა­ნი ჩა­ა­ნაც­ვლა, რი­თაც ტე­ლეჟურ­ნა­ლის­ტი ძა­ლი­ან გა­ა­ნა­წყე­ნა.

- "ცეკ­ვა­ვენ ვარ­სკვლა­ვე­ბით" და­ვი­წყოთ. ვის­გან მი­ი­ღეთ შე­თა­ვა­ზე­ბა?

- პრო­დი­უ­სერ­მა ალი­ნა არ­ვე­ლა­ძემ და­მი­რე­კა და მი­თხრა, რომ ნა­ნუ­კა ჟი­უ­რი­ში ვე­ღარ დაჯ­დე­ბო­და. პირ­ველ შე­თა­ვა­ზე­ბა­ზე უარი ვუ­თხა­რი. ნა­ნუ­კა კარ­გი იყო ჟი­უ­რი­ში... არ ვარ იმ ფორ­მა­ში, დავ­ჯდე ისეთ შო­უ­ში, სა­დაც არ ვარ პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი. მა­ვა­ნი და მა­ვა­ნი კი ამ­ბობს, რომ არ ვარ პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი, მაგ­რამ მი­ვიჩ­ნევ, რომ რაც მუ­სი­კას ეხე­ბა, ეს საქ­მე კარ­გად ვიცი. ოცი წელი კონ­სერ­ვა­ტო­რი­ა­ში ვი­მუ­შა­ვე, ესტრა­დის ბევრ მომ­ღე­რალს გა­ვუ­მარ­თე ხელი ჩემი გა­მოც­დი­ლე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, არ დამ­თავ­რდა იმის ძა­ხი­ლი, რომ შე­უმ­დგა­რი კონ­ცერ­ტმა­ის­ტე­რი ვარ. ჩემი საქ­მე­ე­ბი ლა­პა­რა­კობს ჩემ მა­გივ­რად, ინ­ტერ­ნეტ­ში დევს, რა გა­ვა­კე­თე და ად­ვი­ლი მო­სა­ძი­ე­ბე­ლია. მე­ა­მა­ყე­ბა, რომ კონ­ცერ­ტმა­ის­ტე­რი გახ­ლდით, რაც ხელ­წა­მო­საკ­რა­ვი პრო­ფე­სია არ არის და იქაც ჩემს მაქ­სი­მუმს მი­ვაღ­წიე. ძა­ლი­ან მეტ­კი­ნა გული, რომ "სა­ქარ­თვე­ლოს ვარ­სკვლავ­ში" არ ვარ, განა იმი­ტომ, რომ ტე­ლე­ეკ­რან­ზე გა­მო­ჩე­ნა მინ­და, უბ­რა­ლოდ, ეს ჩემი საქ­მეა. ბევრ რა­მე­ზე ვი­ყა­ვი გუ­ლა­წყვე­ტი­ლი, პირ­ველ რიგ­ში, იმით, რაც კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო­ში მოხ­და. ასეთ დროს ძნე­ლია, ადგე და წახ­ვი­დე გა­სარ­თო­ბი გა­და­ცე­მის ჟი­უ­რი­ში. გარ­და ამი­სა, ჩემ მი­მართ აგ­რე­სი­აც წა­მო­ვი­და, რად­გან ნა­ნუ­კა ჩა­ვა­ნაც­ვლე.

- სა­ბო­ლო­ოდ, რო­გორ და­გი­თან­ხმეს?

- სა­ერ­თოდ, მიყ­ვარს ლი­ცენ­ზი­რე­ბუ­ლი პრო­ექ­ტე­ბი. მი­თხრეს, რომ პრო­ექ­ტის­თვის სა­ჭი­რო იყო ჩემი ჩარ­თვა, ამი­ტომ დავ­თან­ხმდი. არ ვნა­ნობ, რად­გან ამ პრო­ექ­ტმა მდგო­მა­რე­ო­ბი­დან გა­მო­მიყ­ვა­ნა, ძა­ლი­ან გა­ვერ­თე. ცეკ­ვა ძა­ლი­ან მიყ­ვარს და თა­ვა­დაც ვცეკ­ვავ, მაგ­რამ, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, ვერ შე­ვედ­რე­ბი კოტე ფურ­ცე­ლა­ძეს, თეა გო­ბე­ჯიშ­ვილს, რომ­ლებ­თან ერ­თა­დაც ბევ­რჯერ მი­მუ­შა­ვია, გოჩა ჩერ­ტკო­ე­ვი კი თა­ვი­სი საქ­მის დიდი პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლია, მე მათ ჟი­უ­რი­ში ვერ ჩა­ვა­ნაც­ვლებ­დი. ნა­ნუ­კა ჟორ­ჟო­ლი­ა­ნი კი არ ყო­ფი­ლა ცეკ­ვის პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი და ალ­ბათ, ამან გა­მა­ბედ­ვი­ნა ჟი­უ­რი­ში დაჯ­დო­მა. თუ მი­მი­ღებს მა­ყუ­რე­ბე­ლი, მი­მი­ღებს, თო­რემ ბოლო დროს არა­ფე­რი აღარ მა­ო­ცებს.

- ნა­ნუ­კა მა­ინც ნა­წყე­ნია...

- მეც მე­წყი­ნა, ნიკა მე­მა­ნიშ­ვი­ლი რომ დაჯ­და "სა­ქარ­თვე­ლოს ვარ­სკვლა­ვის" ჟი­უ­რი­ში, მაგ­რამ მა­საც ვუ­თხა­რი და ყველ­გან გა­ვი­მე­ო­რებ, რომ ვი­ნა­ი­დან ნიკა სუ­პერ-პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლია, მისი იქ მის­ვლა პრო­ექ­ტის გა­დარ­ჩე­ნას უტოლ­დე­ბო­და. წყე­ნა წყე­ნაა, რაც შენ­თვის უნდა და­ი­ტო­ვო. ძა­ლი­ან დამ­ღა­ლა "ფე­ის­ბუ­ქის" ფე­ნო­მენ­მა, ამ­დენ­მა ღვარ­ძლმა... თუ ეს ლან­ძღვა არ გა­ჩერ­და, ქვე­ყა­ნა­ში სა­ში­ნე­ლე­ბას მი­ვი­ღებთ. ქვე­ყა­ნა რო­გორ­მე უნდა გამ­თლი­ან­დეს, მით უმე­ტეს, ხე­ლო­ვა­ნი ადა­მი­ა­ნე­ბი უნდა დად­გნენ ერ­თად. ის, რაც კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო­ში მოხ­და, ეს ხომ მა­რაზ­მი იყო?!. ყვე­ლას ჰგო­ნია, რომ თა­ვად არის მა­გა­რი. მე ცხოვ­რე­ბის რთუ­ლი გზა ავირ­ჩიე, მაგ­რამ აღ­მოჩ­ნდა, რომ ბევ­რს არ მოს­წონს, რა­საც ვა­კე­თებ. გა­ვა­ღი­ზი­ა­ნე კი­დეც ისი­ნი, მაგ­რამ დავ­დი­ვარ ქუ­ჩა­ში და ვხე­დავ, რო­გორ ვუყ­ვარ­ვარ ხალ­ხს. თუ არ გა­ჩერ­და "ფე­ის­ბუქ­ზე" ლან­ძღვა, ცუდ შე­დეგს მო­ი­ტანს, ერთ დღეს ვი­ღა­ცას გული გა­უს­კდე­ბა, ერთს შვი­ლი ჰყავს, მე­ო­რეს - შვი­ლიშ­ვი­ლი...

- დათ­რგუნ­ვი­ლი მეჩ­ვე­ნე­ბით...

- ძა­ლი­ან დამ­ძი­მე­ბუ­ლი ვარ!.. არ მინ­და "ფე­ის­ბუ­ქის" გახ­სნა. მე ჩემი სი­მარ­თლით ვი­ა­რე, მაგ­რამ როცა ეს ყვე­ლა­ფე­რი პი­რად შე­უ­რა­ცხყო­ფა­ში გა­და­დის, რთუ­ლი გა­და­სა­ტა­ნია. ვე­რა­ვინ გა­და­მათ­ქმე­ვი­ნებს, რომ კარგ საქ­მეს ვა­კე­თებ­დი.

- ახლა კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო­ში ვსა­უბ­რობთ. რჩე­ბით თქვენს პოსტზე?

- არ ვიცი, ვფიქ­რობ, რა იქ­ნე­ბა. ესეც სა­ოც­რე­ბაა, რომ კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტროს ამ­დე­ნი წლის ნა­მუ­შე­ვა­რი და­ვი­და მა­რი­ნა ბე­რი­ძის ლან­ძღვა­ზე. ამ უწყე­ბას უამ­რა­ვი რამ აქვს გა­კე­თე­ბუ­ლი და რაც უნდა ილა­პა­რა­კონ, არ ვიცი, ეყო­ლე­ბა თუ არა ამ ქვე­ყა­ნას კი­დევ ნიკა რუ­რუ­ას­ნა­ი­რი მი­ნის­ტრი. რა­ფი­ნი­რე­ბუ­ლი გე­მოვ­ნე­ბის ადა­მი­ა­ნია და არა­ნორ­მა­ლუ­რად გა­ნათ­ლე­ბუ­ლი კაცი. მე სულ 2-წე­ლი­წად-ნა­ხე­ვა­რია, აქ ვარ და ბევ­რი რამ ვის­წავ­ლე. არაჩ­ვე­უ­ლებ­რი­ვი გუნ­დი შემ­ხვდა მი­ნის­ტრი­სა და მისი მო­ად­გი­ლე­ე­ბის სა­ხით. არას­დროს ვყო­ფილ­ვარ ჩი­ნოვ­ნი­კი, არც ერთ მთავ­რო­ბა­ში, უბ­რა­ლოდ, დავ­ჭირ­დი და მო­ვე­დი, ამას­თა­ნა­ვე, ტე­ლე­ვი­ზი­ის­თვის არ და­მი­ნე­ბე­ბია თავი. არ ჩა­მოვ­თვლი, რა გა­ვა­კე­თე. ესეც გა­და­სა­რე­ვად დევს კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტროს სა­იტ­ზე თუ ინ­ტერ­ნეტ­ში. ჩემ­თვის ზვი­ად ბოლ­ქვა­ძის ფეხ­ზე და­ყე­ნე­ბა ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია. ზო­გის ცხოვ­რე­ბა ისე გა­დის, "სი­ვი­ში" უწე­რია, რომ არის ფი­ლო­სო­ფო­სიც, პი­ა­ნის­ტიც, ხე­ლოვ­ნე­ბათმცოდ­ნეც, მე არა­ფე­რი არ ვარ!. რო­გორც ამ­ბო­ბენ, შე­უმ­დგა­რი კონ­ცერ­ტმა­ის­ტე­რი ვარ, მაგ­რამ საქ­მე ნამ­დვი­ლად მაქვს გა­კე­თე­ბუ­ლი და ნუ დავა კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტროს რვაწ­ლი­ა­ნი მუ­შა­ო­ბა ერთ შე­უმ­დგარ კონ­ცერ­ტმა­ის­ტერ­ზე. ნინა წკრი­ა­ლაშ­ვილ­ზეც ნუ დავა!.. ცოტა ღრმად ჩა­ი­ხე­დონ. ნინა ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი სპე­ცი­ა­ლის­ტია ძა­ლი­ან და­ბა­ლი ხელ­ფა­სით. ამას რა­ღა­ცის­თვის ნუ იყე­ნე­ბენ.

- დათო ოქი­ტაშ­ვილ­მა გა­ნა­ცხა­და, რომ თქვენ თაკო ჩარ­კვი­ანს ასე მი­მარ­თეთ - "დე­დუ­ცი, შენ კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო დო ნუ გგო­ნი­აო".

- დათო ოქი­ტაშ­ვი­ლი ძა­ლი­ან ცუ­დად მო­იქ­ცა!.. ის ტყუ­ის!.. ჩემს სი­ცო­ცხლე­ში არ მით­ქვამს ეს სი­ტყვა, ეს არ არის ჩემი ლექ­სი­კა. ამო­ი­ღოს "ჯე­ოს­ტა­რის" კას­ტინ­გე­ბი, ეგ სი­ტყვა არ მიხ­მა­რია. არ ვარ ფა­მი­ლა­რუ­ლი ადა­მი­ა­ნი. თაკო ჩარ­კვი­ანს ძა­ლი­ან კარ­გად შევ­ხვდი, მე სა­მი­ნის­ტროს ერთი პა­ტა­რა ჭან­ჭი­კი ვარ. და­მი­რე­კეს შალ­ვა რა­მიშ­ვილ­მა, ნინო ჟი­ჟი­ლაშ­ვილ­მა, მაგ­რამ არ წა­ვალ ამ გა­და­ცე­მებ­ში და არ ჩავ­დგე­ბი თა­ვის მარ­თლე­ბის რე­ჟიმ­ში ამ­ხე­ლა ქალი.

- თა­კო­სა და თქვენ შო­რის რა­ი­მე პი­რა­დუ­ლი წყე­ნა ყო­ფი­ლა?

- არას­დროს!.. მე მის ოჯახს ძა­ლი­ან დიდ პა­ტივს ვცემ. მიყ­ვარს მა­მუ­კა ჩარ­კვი­ა­ნი და ვა­ფა­სებ მას, რო­გორც კომ­პო­ზი­ტორს, მის­თვის რა­ღაც გა­მი­კე­თე­ბია კი­დეც. მიყ­ვარს მისი შვი­ლი, ირი­ნო­ლა და მას­თან ერ­თად ვმუ­შა­ობ­დი "ჯე­ოს­ტარ­ზე", რად­გან ის "ჯე­ო­სელ­ში" მუ­შა­ობს. მომ­წონს ირმა გი­გა­ნი და თაკო ჩარ­კვი­ან­თან გა­სა­ყო­ფი არა­ფე­რი მაქვს. მგო­ნია, რომ მის უკან დგა­ნან გარ­კვე­უ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლებ­საც არ ვუყ­ვარ­ვარ და მორ­ჩა!.. ჩემი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა ნი­ჭთან ყვე­ლამ იცის. მე არ მიყ­ვარს ეკა კვა­ლი­აშ­ვი­ლი, მაგ­რამ ყველ­გან ვი­ტყვი, რომ ის უნი­ჭი­ე­რე­სი მომ­ღე­რა­ლია, პი­როვ­ნუ­ლად ვერ ვი­ღებ მას და მაქვს ამი­სი სა­ფუძ­ვე­ლი, რად­გან პი­რა­დად შე­მე­ხო. აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა დამ­თავ­რდეს ეს დაბ­ლოკ­ვე­ბის თემა. ამას არ ვა­ღი­ა­რებ. თუ შენ არ მოგ­წონს ეს ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა და ებ­რძვი მას, რა­ტომ გინ­და მის გა­კე­თე­ბულ კონ­ცერ­ტებ­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა?!. მე მქონ­და კონ­ფლიქ­ტი გი­ორ­გი ხა­ბურ­ზა­ნი­ას­თან და წა­მო­ვე­დი "რუს­თა­ვი 2"-დან.

- თა­ვად ხა­ბურ­ზა­ნი­ამ ინ­ტერ­ვი­უ­ში გვი­თხრა, რომ თქვენ­სა და მას შო­რის გან­ხეთ­ქი­ლე­ბის ჩა­მოგ­დე­ბა ვი­ღა­ცას სურ­და.

- შე­საძ­ლოა, არ გა­მოვ­რიც­ხავ. მე მერ­ჩივ­ნა, ბზა­რის გა­ჩე­ნის­თა­ნა­ვე მო­სუ­ლი­ყო და პი­რა­დად ეთ­ქვა. მე ერ­თა­დერ­თი პრე­ტენ­ზია მქონ­და გი­ორ­გის­თან, რებ­რენ­დინ­გის შე­სა­ხებ მის­გან უნდა მცოდ­ნო­და. ბევ­რჯერ მით­ქვამს მის­თვის, რომ ჩვენ შო­რის გან­ხეთ­ქი­ლე­ბა ბევ­რს უნ­დო­და. მე არ ვიცი, ვინ არი­ან ეს ადა­მი­ა­ნე­ბი, მაგ­რამ ამას ვგრძნობ­დი. გი­ორ­გი ახალ­გაზ­რდაა და ეს ვერ გა­აც­ნო­ბი­ე­რა. სა­ქარ­თვე­ლო­ში უამ­რა­ვი ადა­მი­ა­ნია ისე­თი, რო­მელ­საც შეკ­რუ­ლი გუნ­დის დაშ­ლა სურს. რა გა­მო­ვი­და სა­ბო­ლოო ჯამ­ში? არც გი­ორ­გის გა­მო­უ­ვი­და პრო­ექ­ტი და არც მე. ეს ვი­ღა­ცას უნ­დო­და.

- "სა­ქარ­თვე­ლოს ვარ­სკვლავს" შე­უმ­დგარ პრო­ექ­ტად მი­იჩ­ნევთ?

- ყო­ველ შემ­თხვე­ვა­ში, ის ბრწყინ­ვა­ლე­ბა და ბუ­ნებ­რი­ო­ბა, რაც "ჯე­ოს­ტარს" ჰქონ­და, ახალ პრო­ექ­ტში არ არის. მგო­ნია, რომ იქ ბევ­რი რამ არის დად­გმუ­ლი და ასე­თი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა მრჩე­ბა, რო­გორც მა­ყუ­რე­ბელს. იქ რომ ვი­ყა­ვი, ყვე­ლა ბავ­შვი მტკი­ო­და, უნი­ჭოც და ნი­ჭი­ე­რიც. ვერ და­ვი­ჯე­რებ, რომ გი­ორ­გის არ აქვს დის­კომ­ფორ­ტი ჩემი იქ არ­ყოფ­ნის გამო, ისე­ვე, რო­გორც მე ვგრძნობ დის­კომ­ფორ­ტს, რომ "სა­ქარ­თვე­ლოს ვარ­სკვლავ­ში" არ ვარ. მაგ­რამ მა­შინ გი­ორ­გი არ და­მე­ლა­პა­რა­კა.

- ისევ კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტროს და­ვუბ­რუნ­დეთ. რო­გორ წარ­მო­გიდ­გე­ნი­ათ ბა­ტონ გუ­რამ ოდი­შა­რი­ას­თან თა­ნამ­შრომ­ლო­ბა? რა გეგ­მე­ბი გაქვთ?

- მას­თან შეხ­ვედ­რის შემ­დეგ დამ­რჩა შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა, რომ ძა­ლი­ან თბი­ლი და უწე­სი­ე­რე­სი ადა­მი­ა­ნია. მაგ­რამ ზო­გა­დად ვი­ტყვი, რომ სა­პენ­სიო ასა­კის ვარ და წყნა­რად შე­მიძ­ლია მო­ვას­ვე­ნო ყვე­ლა ჩემი პერ­სო­ნის­გან. რა­მეს ვი­ზამ, ჩემს გა­სა­კე­თე­ბელს ვი­პო­ვი. მე ის 10-კა­ცი­ა­ნი გუნ­დი მე­ნა­ნე­ბა, რომ­ლის შეკ­ვრაც ძა­ლი­ან ძნე­ლი იყო. და კი­დევ ერთ რა­მეს ვი­ტყვი - ნუ­რა­ვინ სპე­კუ­ლან­ტობს იმით, რომ ვინ­მეს ვბლო­კავ­დი. რაც უნდა თქვან, ყვე­ლა ჩემი ახ­ლო­ბე­ლია. კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო არც აკე­თებ­და ღო­ნის­ძი­ე­ბებს. ნუ სპე­კუ­ლან­ტო­ბენ ნატო მე­ტო­ნი­ძი­სა და ლიზა ბაგ­რა­ტი­ო­ნის სა­ხე­ლე­ბით.

- ფაქ­ტია, რომ ისი­ნი არ ჩან­დნენ.

- ფაქ­ტია, მაგ­რამ ამას მე ნუ მო­მა­წე­რენ. არ მინ­დო­და ამა­ზე ლა­პა­რა­კი, მაგ­რამ მო­ი­ტა­ნა სა­უ­ბარ­მა. საფ­რან­გეთ­ში ქარ­თუ­ლი კულ­ტუ­რის დღე­ე­ბი რომ გა­ი­მარ­თა, სა­მი­ნის­ტრო­ში ახა­ლი მო­სუ­ლი ვი­ყა­ვი. მა­შინ ნი­კას ერთი სი­ტყვა ვუ­თხა­რი იმის შე­სა­ხებ, თუ გვინ­და, კარ­გი პრო­ექ­ტი გა­მო­ვი­დეს, იქ აუ­ცი­ლებ­ლად უნდა იყოს ნატო მე­ტო­ნი­ძე-მეთ­ქი და ნი­კამ მი­პა­სუ­ხა, რა­ზეა ლა­პა­რა­კიო. თა­ვად ნა­ტო­სა და ლი­ზას ჰკი­თხეთ ჩემ შე­სა­ხებ.

- მინ­და, "ახალ ხმა­ზეც" გკი­თხოთ...

- გინ­დათ, სი­მარ­თლე გი­თხრათ? ამ ეტაპ­ზე ისეთ დღე­ში მაქვს ნერ­ვე­ბი, ვე­რა­ფერს ვუ­ყუ­რებ. მე­ო­თხედ იც­ვლე­ბა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა ჩემი ცხოვ­რე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში და მე­ო­თხედ ხდე­ბა ეს ძა­ლი­ან მტკივ­ნე­უ­ლად. ვინც თავს დაბ­ლო­კი­ლად მი­იჩ­ნევ­და, ახლა ისი­ნი არი­ან გამ­ხე­ცე­ბუ­ლე­ბი. წა­სუ­ლი­ყა­ვი და გემ­ღე­რა კლუბ­ში, სიმ­ღე­რა ისე­თი რა­მეა, და­გახ­რჩობს, თუ ნამ­დვი­ლად გინ­და. რაღა მა­ინ­ცდა­მა­ინც რი­ყე­ზე პრე­ზი­დენ­ტის კონ­ცერ­ტზე გინ­დო­და გა­მოს­ვლა, იმ პრე­ზი­დენ­ტის, რო­მე­ლიც გე­ზი­ზღე­ბო­და?!. ახლა კი რა ხდე­ბა, მო­ვე­დით ჩვენ, გა­დავბლო­კოთ მე­ო­რე მხა­რე! ეს არას­დროს დამ­თავ­რდე­ბა, რად­გან სა­დღაც ჩა­ბუ­დე­ბუ­ლე­ბი არი­ან უნი­ჭო ადა­მი­ა­ნე­ბი, უნი­ჭო და გაბ­რა­ზე­ბულ ხალ­ხზე სა­ში­ში კი არა­ვი­ნაა. ნი­ჭი­ე­რი თა­ვი­სი ნი­ჭის ხარ­ჯზე ყო­ველ­თვის გა­იკ­ვა­ლავს გზას. რა შუ­ა­ში იყო "ჯე­ოს­ტა­რი" კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტროს­თან და მა­რი­ნას ტონი, ეგეც ვერ გა­ვი­გე. რა შუ­ა­შია ხელ­მო­წე­რე­ბის შეგ­რო­ვე­ბა, მო­ად­გი­ლედ დამ­ნიშ­ნე­თო. კო­მუ­ნის­ტურ პე­რი­ოდ­ში ვართ?! ან დათო ოქი­ტაშ­ვილს სხვა სა­ლა­პა­რა­კო თემა არ აქვს? ჩემ­ზე ბევ­რად მეტ­ხანს იმუ­შა­ვა კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო­ში, პირ­ვე­ლი დღი­დან აქ იყო. მე­რი­ის კულ­ტუ­რის სამ­სა­ხურ­ში მას­თან მე და ლანა ქუ­თა­თე­ლა­ძე ვმუ­შა­ობ­დით და ძა­ლი­ან დიდი ბო­დი­ში, მაგ­რამ კულ­ტუ­რის გა­დარ­ჩე­ნის ფონ­დის შექ­მნა ჩემი და ლა­ნას დამ­სა­ხუ­რე­ბა იყო. ამ პრო­ექ­ტის ფარ­გლებ­ში ნანი ბრეგ­ვა­ძის კონ­ცერ­ტი ჩა­ვა­ტა­რეთ, სა­დაც ნიკა მე­მა­ნიშ­ვი­ლიც მო­ნა­წი­ლე­ობ­და და ის ამ პრო­ექ­ტის­თვის ვე­ნი­დან ჩა­მო­ვიყ­ვა­ნეთ. მოდი, ნუ ვი­ლა­პა­რა­კებთ, ვინ რა გა­ა­კე­თა, მაგ­რამ ოქი­ტაშ­ვი­ლის გა­სა­ლან­ძღი ნამ­დვი­ლად არა­ფე­რი მჭირს და არ და­მაქ­ნე­ვი­ნოს თითი. ამის გა­კე­თე­ბა არ მინ­და, რად­გან უამ­რა­ვი წე­ლი­წა­დი მა­კავ­ში­რებს და ბევ­რი წელი იჯდა კულ­ტუ­რის სა­მი­ნის­ტრო­ში. თაკო ჩარ­კვი­ა­ნი ამ­ბობს, რვა წე­ლია, და­ღუ­პეთ ქარ­თუ­ლი კულ­ტუ­რაო, ვის ეკი­თხე­ბა? რუ­რუ­ას გუნ­დი აქ სულ ოთხი წე­ლია ზის და მე - ორ-წე­ლი­წად-ნა­ხე­ვა­რი. ოქი­ტაშ­ვილს ჰკი­თხონ, რო­მე­ლიც აქ პირ­ვე­ლი დღი­დან მუ­შა­ობს. მე არ გა­მიგ­დია ის აქე­დან!.. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ოქი­ტაშ­ვი­ლი ნუ და­უდ­გე­ბა თაკო ჩარ­კვი­ანს ად­ვო­კა­ტად, რად­გან მას ად­ვო­კა­ტი არ სჭირ­დე­ბა. თა­ვი­სი გზა აქვს. ხელ­მომ­წერ­თა შო­რის, ვინც თაკო ჩარ­კვი­ა­ნის გუ­რამ ოდი­შა­რი­ას მო­ად­გი­ლედ და­ნიშ­ვნას ითხო­ვენ, ჭა­ბუა ამი­რე­ჯი­ბის ხელ­მო­წე­რა ერთ-ერთი პირ­ვე­ლია. რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა, მას პა­ტივს არ ვცემ­დე, მაგ­რამ მას სცა­ლია იმის­თვის, იცო­დეს, რა გა­ა­კე­თა თაკო ჩარ­კვი­ან­მა კულ­ტუ­რის სფე­როს­თვის? მათ, უბ­რა­ლოდ, ეს სა­ხე­ლი და გვა­რი სჭირ­დე­ბო­დათ ალ­ბათ. რო­გორ შე­ვა­წუ­ხებ ჭა­ბუა ამი­რე­ჯიბს რა­მე­ზე, გან­სა­კუთ­რე­ბით იმა­ზე, ხელი მო­მი­წე­რე რა­ღაც დო­კუ­მენტზე-მეთ­ქი. რას ჰგავს ახლა ეს, ლა­მა­ზი საქ­ცი­ე­ლია?!.

ნინო მურ­ღუ­ლია

ჟურ­ნა­ლი "რე­ი­ტინ­გი"

(გა­მო­დის ორ­შა­ბა­თო­ბით)