ხუთშაბათს, 18 ოქტომბერს, გამოვიდა ჟურნალ "გზის" ახალი ნომერი (N42, 18-24 ოქტომბერი 2012 წ.), რომელშიც წაიკითხავთ:
რატომ უთხრა უარი თეა წულუკიანმა მიხეილ სააკაშვილს მოადგილეობაზე?
თეა წულუკიანი: "მიხეილ სააკაშვილი სტრასბურგში გავიცანი. ევროსაბჭოს სხვადასხვა თანამშრომელთან მეგობრობდა და თავყრილობების პირობებში გავიცანი. ეს არ იყო ღრმა ნაცნობობა, მაგრამ 2000 წლის შემოდგომაზე, ჩვენი საერთო ნაცნობის მეშვეობით მთხოვა საქართველოში დაბრუნება და მკითხა, ხომ არ დამაინტერესდებდა მისი მოადგილეობა? მაშინ იუსტიციის მინისტრად ახალი დანიშნული იყო. უარი ორი მიზეზის გამო ვუთხარი: ძალიან ახალგაზრდა, 25 წლის ვიყავი; სახელმწიფო მართვის სკოლა დავამთავრე და იქ მასწავლეს: - არ შეიძლება, 25 წლის ასაკში მაღალი თანამდებობის პირი იყო, ეს სირცხვილი და შეურაცხყოფაა საზოგადოების; მეორე მიზეზი კი ის იყო, რომ ის ჩემში არასოდეს იწვევდა სერიოზულობის განცდას; მივხვდი - ჩვენი მოსაზრებები და მისწრაფებები ერთმანეთს არასოდეს დაემთხვეოდა".
რას მოითხოვს ირაკლი სესიაშვილი და რას ვერ უარყოფს გიგი წერეთელი
გიგი წერეთელი: "ვერავინ უარყოფს, რომ საქართველოში წლების განმავლობაში ძალიან კარგად და ეფექტიანად მიმდინარეობდა ორგანიზებული დანაშაულის წინააღმდეგ ბრძოლა. ამის შემსწრე ძალიან ბევრი ადამიანია. ყველანაირად უნდა ვეცადოთ, შევინარჩუნოთ მაინც დღეს არსებული სიტუაცია. ჩვენს მოსახლეობას ისევ უნდა მივცეთ უსაფრთხოების გარანტია, მაგრამ ამავე დროს, უნდა ვეცადოთ, რომ ადამიანების, თუნდაც კრიმინალების უფლებების დარღვევის თვალსაზრისით შეცდომები აღარ დავუშვათ. ამის გასაკეთებლად საკმაოდ კარგი სასტარტო პირობებია".
ირაკლი სესიაშვილი: "სააკაშვილის რეჟიმს დანაშულის 50% აღიარებითი ჩვენებების საფუძველზე აქვს გახსნილი. აღიარებით ჩვენებას კი ძირითადად წამების, მუქარისა და შანტაჟის საშუალებით იღებენ. თუ ამ მეთოდებს დავტოვებთ, ისეთივე მოძალადეებად ჩამოვყალიბდებით, როგორიც ჩვენი ოპონენტები არიან. ჩვენ დანაშაულის გახსნა და დამნაშავეების გამოვლენა ცივილიზებული მეთოდებით უნდა მოვახერხოთ. სააკაშვილმა კრიმინალები დაამარცხა, მაგრამ მათი ადგილი თავად დაიკავა".
სოციალური რეფორმები, რომლებიც ქვეყანაში უნდა გატარდეს
ნოდარ ხადური: "მნიშვნელოვანია ის რეფორმა, რომელიც ჯანდაცვის სფეროში გატარდება. დამეთანხმებით, დღეს საქართველოში ავადმყოფობას ძალიან ბევრი ადამიანი მალავს: ექიმთან მისვლა და მკურნალობის კურსის ჩატარება გაღატაკების ტოლფასია. ხალხს წამლის ფული არა აქვს. ამ ქვეყანაში ყველა მოქალაქე დაზღვეული იქნება. რასაკვირველია, იმავე პაკეტით ისარგებლებენ ის ადამიანები, რომლებიც დღეს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე ცხოვრობენ. დაზღვევა ბევრ მნიშვნელოვან სეგმენტს (გულის სისხლძარღვთა სტენტირება და შუნტირება, ორსულთა მოვლა და მშობიარობა, უშვილობის დიაგნოსტიკა და მკურნალობა...) მოიცავს. სახელმწიფო დააფინანსებს ონკოლოგიურ დაავადებათა მკურნალობას, სხივურ და ქიმიოთრეაპიას და ა.შ".
გვანცა დარასელია - შვილზე, სიყვარულსა და დაშვებულ შეცდომებზე
გვანცა დარასელია: "ბედნიერი ვარ, რომ... მყავს ასეთი საოცარი შვილი. ამ პატარა არსებამ ჩემი ცხოვრება რადიკალურად შეცვალა; ბედნიერი ვარ, რომ მყავს მეუღლე, რომელიც ძალიან მიყვარს და რომელსაც ვუყვარვარ; ბედნიერი ვარ იმითაც, რომ საყვარელ საქმეს ვაკეთებ".
გია ცაგარეიშვილის "შეთანხმებული ქურდობა"
გია ცაგარეიშვილი: "სადიპლომოზე მუშაობის დროს, ეროვნული ბიბლიოთეკის სამკითხველო დარბაზში 4 თვე დავდიოდი. ერთი უნიკალური წიგნი აღმოვაჩინე - უძველესი გამოცემა იყო. ძალიან დამაინტერესა, ბიბლიოთეკარმა შემომთავაზა, შაბათ-კვირას წიგნს გაგატან, ოღონდ, ორშაბათს მომიტანე, თორემ სამსახურს დავკარგავო. წიგნი პარასკევს საღამოს წამოვიღე და ორშაბათს დილით დავაბრუნე. ეს შეთანხმებული ქურდობა იყო".
"მის საქართველომ" კომაში მყოფ მამას ოცნება აუხდინა
თამთა შედანია: "ბედი რატომ არ უნდა მეცადა? დედაჩემის სურვილი იყო, "მის საქართველო" გავმხდარიყავი და ბავშვობიდან მეც ეს ამბიცია მქონდა. მამაჩემი ძალიან ცუდადაა - თავის ტვინის ანთება აქვს და უკვე 4 თვეა, კომაშია. კასტინგის შემდეგ, საავადმყოფოში რომ ვინახულე, მძიმედ იყო. ვუთხარი, - "მის საქართველოს" კონკურსში ვმონაწილეობ-მეთქი. - ჩემთვის ისედაც "მის საქართველო" ხარ, მაგრამ მსურს, ეგ გვირგვინი შენ დაიდგა. ჩემს ჯანმრთელობაზე არ ინერვიულოო, - მიპასუხა. სურვილი გამიჩნდა, საქმე ბოლომდე მიმეყვანა და ამისთვის ყველაფერი გავაკეთე. სხვა კონკურსანტები თავს დაჩაგრულად არ გრძნობდნენ: მეც იმას ვაკეთებდი, რასაც - ისინი აკეთებდნენ. მათ ჩემს გამოცდილებასაც ვუზიარებდი.