ჩინელმა წერეთლებმა დაგვიბარეს
"ვარდების რევოლუციის" შემდეგ ერთი ჩემი ახლობელიც გაათავისუფლეს სამსახურიდან. მსგავს ფაქტებს ხალხი ასე თუ ისე შეეგუა. მას კი ვერაფრით გავაგებინე, - ახალი ქვეყნის საშენებლად ახლებური აზროვნებაა საჭირო-მეთქი. კარგა ხანს ირტყა თავში ხელი და იბუზღუნა, მერე საოცნებო ამერიკისკენ გასწია, - ეგებ იქ მაინც ვიშოვო სამუშაოო. ესეც ვუთხარი, - შენ როგორც ამერიკისკენ იქაჩები სამუშაოდ, აქაც თუ ისე გაიქაჩები, ერთ კინკილა შვილს როგორ ვერ შეინახავ-მეთქი, მაგრამ - არაო! არაო და, იმის მერე იქით ის ექაჩებოდა ამერიკაში ქუჩების დალაგებას, აქეთ მისი ცალად დარჩენილი ცოლი ლილოს ბაზრობას, - პაჭაპუჭა ტანსაცმლით სავსე ჩანთებს ლილოდან მიათრევს დასავლეთ საქართველოში და იქ ვაჭრობს. თავისებურად მათი შვილიც იქაჩება მანქანით, რომელიც შვიდი წლის უნახავმა მამამ ჩამოუყვანა ამერიკიდან, - აწი აქედან არსად წავალო, ამბობს ამერიკით გაბეზრებული მამა. როგორც იტყვიან, ჩხირი კედელს, მაგრამ მე ის მიკვირს, რომ იმ თავისი საოცნებო ამერიკიდან ასჯერ უფრო ნერვებაშლილი ჩამოვიდა. ახლა რა აიჩემა, არ გაინტერესებთ? ის, რაც ჩვენში აღარავის უკვირს - ცოლს გაჰყვა ლილოში სავაჭროდ და იმისთანა გუნებაზე იყო, ვერავინ ეკარებოდა, თავად ცოლიც კი. მერე ვინმესთან ხომ უნდა ებუზღუნა და "ლილოსიტში" მე არ შევრჩი?
- რა გინდა-მეთქი?
- ამ ჩვენმა მთავრობამ მე და ჩემისთანები იმიტომ გაგვისტუმრა საზღვარგარეთ, რომ ჩვენ მაგივრად ჩინელები ჩამოესახლებინა?! ამერიკის ჩინურ კვარტალში არ არის იმდენი ჩინელი, რამდენიც ლილოში.
- აბა, რა გეგონა, შენ და შენისთანა გადახვეწილების ადგილი ჩინელებმა დაიკავეს. ისე, ჩინელებზე ზრდილობიანად არავინ გვექცევა, თანაც იაფი პროდუქციაც შემოაქვთ! ამ მეტად თავაზიანმა ხალხმა ნახევარი დედამიწა მოხიბლა და ჩვენ რა, თეთრი ყვავები ვართ?!
ამერიკამოვლილმა კაცმა ხელი ჩაიქნია, აქაოდა ამას ვერაფერს შევაგნებინებო და იქაურობას გაეცალა.
მეც "ლილოსიტში" საყიდლებზე ჩინელებს მივადექი. მტვრიან ქართან ერთად ჩინური სამზარეულოს სურნელი შემომეგება. მართალია, ვერ ვჭამე, რადგან ყოველი მაღაზიის მფლობელი ჩინელი საკუთარ მაღაზიასთან გამართულ სახელდახელო სამზარეულოში კერძებს მხოლოდ თავისი ოჯახისთვის ამზადებს, რომლის წევრებიც, იქვე ჭიანჭველებივით შრომობენ. სამაგიეროდ, იქ დგომა არავის დაუშლია და ჩინური კერძის დამზადება ვისწავლე, - მოხარშული ბრინჯი, შებოლილი თევზის ნაჭერი და ზედაც მოხარშული სატაცური. სატაცურიანი ჯამი მაგიდის ქვეშ ჰქონდათ შედგმული, როცა დასჭირდებოდათ, მდუღარე წყალში თუთქავდნენ და მომზადებულ კერძს ამატებდნენ. მერე ორი ჩხირი (ჰაკი) და მორჩა! კაცმა რომ თქვას, ჩინურ ტრადიციებში ჩემთვის ყველაზე სახლაფორთო ეს ორი ჩხირია, მაგრამ ჩინელები ჩემზე დარდით არ გადაშენდებიან. ის კი არა, გამრავლების თემას მათმა მთავრობამაც ვერაფერი უშველა - კანონი ერთ შვილზე მეტის ყოლას უკრძალავს.
ბაია პატარაიას თათია სამსახარაძე და უფლებადამცველები დაუპირისპირდნენ - „სამი წელია პირში წყალი მაქვს დაგუბებული...“
ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"
