"სად ვეპატიჟებით ამდენ ბავშვს და ქალს? თავიდან შეიძლება რუსეთი დაგვეხმაროს, მაგრამ მერე?" - აფხაზეთში დონეცკიდან და ლუგანსკიდან ლტოლვილებს შეიყვანენ
აფხაზეთის ე.წ. მინისტრი ლევ კვიწინია საგანგებო სიტუაციების სამსახურის თანამშრომლებთან ერთად, დონეცკსა და ლუგანსკში ლტოლვილების წამოსაყვანად გაემგზავრა. ამის შესახებ აფხაზური მედია წერს.
ე.წ. პრეზიდენტის ასლან ბჟანიას "ოფიციალური უწყების" თანახმად, კოლონა ორი ავტობუსისგან შედგება, მათ ახლავს რეანომობილი და გამცილებლების ავტომანქანა.
"პირველ ეტაპზე დონეცკიდან და ლუგანსკიდან აფხაზეთში 100-მდე ადამიანის შემოყვანა იგეგმება" - წერს ბჟანიას სამსახური.
abkhaz-auto.ru-ს ცნობით, ნაწილის დაბინავება უკვე შეთანხმებულია სასტუმრო "აიტარის" დირექტორ თემურ ადლეიბასთან. ე.წ. პრემიერ-მინისტრი ალექსანდრე ანქვაბი აცხადებს, რომ ლტოლვილების, განსაკუთრებით კი ბავშვების საცხოვრებელი პირობების, კვებისა და სამედიცინო საჭიროებების უზრუნველყოფის საკითხებზე ორგანიზებული მუშაობაა საჭირო...
ამ ინფორმაციას, ისევე როგორც პუტინის მიერ ლუგანსკისა და დონეცკის დამოუკიდებელ რესპუბლიკებად აღიარებას, აფხაზეთის რეგიონში აზრთა სხვადასხვაობა მოჰყვა. ნაწილი მიიჩნევს, რომ აფხაზეთმა ლტოლვილებს განსაცდელის ჟამს ხელი უნდა მოუმართოს, თუმცა სხვების თქმით, რეგიონს, რომელიც თავად უმძიმეს სოციალურ პრობლემებშია ჩაფლული, ამის შესაძლებლობა არ აქვს.
"პუტინმა ლუგანსკისა და დონეცკის დამოუკიდებლობა აღიარა, ამ ნიუსს ასე შევაფასებდი - დასასრულის დასაწყისი..." - წერს ადგილობრივი რამინ ბიგვავა ინტერნეტში.
"პუტინის ბოლოდროინდელი ქმედებებიდან ერთადერთი, რაც ცხადად დავინახე, ის არის, რომ მსოფლიოსგან პატივსაცემი ლიდერის სტატუსს ითხოვს, იმედია, ბოლოს ისე არ აღმოჩნდება, რომ საბოლოოდ, რაღაც ყოვლისშემძლეობის ილუზიებში დარჩენილი ტირანივით არ დაასრულებს" - მიაჩნია ალექსანდრე ბგანბას.
ადგილობრივების ნაწილი სოლიდარულია დონეცკსა და ლუგანსკიდან ე.წ. ლტოლვილების აფხაზეთში დაბინავების, თუმცა არიან ისეთებიც, ვინც მიიჩნევს, რომ იმ შემთხვევაში, თუ მათ აფხაზეთში დარჩენა მოუნდებათ, ამაზე უარს, ხელმძღვანელობა ვერ იტყვის და სინამდვილეში, მოსახლეობას ტვირთად დააწვება.
"როდესაც იმ ასობით ადამიანს აფხაზეთში, მშვიდობიან და სტაბილურ გარემოში ეპატიჟებიან, ასე მგონია, სხვა ქვეყანაზე ლაპარაკობენ, სადაც ყველაფერი მოგვარებულია, ადამიანებს სტაბილური სამსახური აქვთ, ნათელი მომავლითა და კარგი შემოსავლით ხარობენ; ის საშინელი რეალობა კი, სადაც სკოლის მერხების ქვეშ შპრიცები ყრია, ავტოსაგზაო შემთხვევებისას მთვრალი და ნარკოტიკების ზემოქმედების ქვეშ მყოფი ახალგაზრდები ელექტროგანათების ბოძებს ეხეთქებიან, კოვიდით იხოცებიან, ცივ ზამთარში დენი და სითბო ენატრებათ, სადღაც სხვაგან არის, შორს, მაგალითად, ავღანეთში, ან სირიაში...
სად ვეპატიჟებით ბატონებო ამდენ ადამიანს, ბავშვს და ქალს? პირველ ეტაპზე, შეიძლება რუსეთი დაგვეხმაროს, მაგრამ რამდენ ხანს? ამ სასტუმროების მეპატრონეებს რას ვეუბნებით ანუ სასტუმროს დახურვა მოუწევთ, ხომ ასეა? სად გაგონილა ლტოლვილი და ტურისტი ერთად იყოს, იმ უბედური ადამიანების თვალების ყურება რომელ დამსვენებელს მოუნდება?" - წერს არიანა გარგულია.
"რა გჭირთ ხალხო, ხალხი ომს გამოექცა, არ უნდა შევიფაროთ? ჩვენ რომ გვეხმარებოდნენ, კარგი იყო? გამოდით თქვენი ნაჭუჭებიდან და შედით იმ ხალხის მდგომარეობაში... ბავშვები ცოტა ხნით დარჩებიან ჩვენთან მშვიდად და წყნარად, მშობლები კი დაბრუნდებიან სახლებში და თავიანთ ქვეყანას ააშენებენ. ამის რესურსი ნამდვილად აქვთ, მაღაროები თუ სხვა ბუნებრივი რესურსი, რომ ფაბრიკა-ქარხნები აამუშაონ" -წერს ერთ-ერთი ინტერნეტმომხმარებელი.
"100 კი არა, 200 ათასი ადამიანის მიღების შესაძლებლობა გვაქვს, ქართველების საცხოვრებელი სახლების უმეტესობა დაკეტილია, ხელის შევლება სჭირდება. იმ ადგილობრივებსაც უნდა მიადგნენ, ვინც მეზობელი თუ ნათესავი ქართველის სახლი მიიერთა და ნაალაფარში დღემდე უსირცხვილოდ ცხოვრობს" - მიაჩნია ესმა ფარულუას.
"ახლა ჩვენს ხელისუფლებას გონიერება რომ ჰქონდეს ის მიტოვებული სახლები და სხვა შენობები უნდა გაარემონტოს, რუსეთის დახმარებით, თანაც სასწრაფოდ და იქ დააბინაოს რამდენიმე ათასი ადამიანი. თუ დარჩებიან, დარჩნენ, იმუშაონ და იცხოვრონ, თუ წავლენ, შემდეგ იმ შენობებს სხვა რამეში გამოვიყენებთ" - წერს ირინა გუდაუთსკი.