"მოსწავლეები ჩიორა მასწ.-ს მეძახდნენ. რაც ფილმი გამოვიდა, მას შემდეგ ჩემთვის გოჩა აღარავის დაუძახია" - როგორ წარიმართა პოპულარული კინოპერსონაჟის როლის შემსრულებლის ცხოვრება?
მანგლისელ გოჩა აფციაურს სახელს არავინ ეძახის. 20 წლის იყო, როდესაც ჩიორას როლი ითამაშა ამავე სახელწოდების ფილმში და მას შემდეგ ყველასთვის ჩიორაა.როგორ წარიმართა მისი ცხოვრება ფილმის პრემიერის, ანუ 1984 წლის შემდეგ, ჩვენი ინტერვიუთი შეიტყობთ.
- როგორ ხართ, როგორ უძლებთ პანდემიურ ყოფას?
- გმადლობთ, არა მიშავს. ტყეში პანდემიას რა უნდა?! სუფთა ჰაერი, სიმშვიდე და სიმწვანე დამყვება თან. ტყეში ხშირად დავდივარ, თითქმის ყოველდღე. მეტყევე ინჟინერი ვარ და 2007 წლიდან პროფესიით ვმუშაობ. მანამდე, 1989-1990 წლებში, სკოლაში დაწყებით სამხედრო მომზადებას ვასწავლიდი, ახლა კი დაცული ტერიტორიების სააგენტოს ალგეთის ეროვნული პარკის თანამშრომელი ვარ...
- მასწავლებლობის დროს უკვე ჩიორა იყავით. წარმომიდგენია, რა რეაქცია ექნებოდათ მოსწავლეებს, გაკვეთილზე შესულს რომ დაგინახავდნენ...
- მოსწავლეები მიჩვეული იყვნენ, ასე რომ, ჩიორას დანახვაზე ჩვეულებრივი რეაქცია ჰქონდათ, ოღონდ ჩიორა მასწ.-ს მეძახდნენ. რაც ფილმი გამოვიდა, მას შემდეგ ჩემთვის გოჩა აღარავის დაუძახია.
- ჩიორა როგორ გახდით?
- სრულიად შემთხვევით. დიდი ხნის წინ მამაჩემის მეგობარი გარდაიცვალა. კინოსტუდიის თანამშრომელი გახლდათ და გასვენებაში, სადაც კინოსტუდიის მუშაკები იყვნენ, მამაჩემს მეც ვახლდი. სწორედ იქ მითხრეს, რომ ფილმს იღებდნენ და მირჩიეს, პლეხანოვზე, ძველ კინოსტუდიაში სინჯებზე მივსულიყავი - ბედი სცადეო. მეც თბილისში ჩავედი...
- რა განწყობით ჩახვედით?
- მაინტერესებდა, მაგრამ დიდი იმედი არ მქონდა, რომ მე ამირჩევდნენ. მაშინ 20 წლის ვიყავი და უკვე ვსწავლობდი სასოფლო-სამეურნეო ინსტიტუტში. კინოსტუდიაში რეჟისორი ნელი ნენოვა დამხვდა, გამესაუბრა, მერე ფოტოები გადამიღეს და მითხრეს, პასუხს ორ კვირაში გაცნობებთო, თუმცა ორი კვირის თავზე არავინ შემხმიანებია. ხელი ჩავიქნიე, იმედი გადამეწურა, დამავიწყდა კიდეც ეს ამბავი და ერთი თვის შემდეგ მოულოდნელად დამირეკეს, დამტკიცებული ხარ მთავარ როლზეო. მერე შემხვდნენ და სცენარი მომცეს, წაიკითხეო. მომეწონა. ჩიორაც ჩემსავით სოფლელი ბიჭი იყო, პატიოსანი, გულიანი, ერთგული... ამ ფილმში ჩემი თავი ვითამაშე.
- პარტნიორებზე მიამბეთ. როდის გაიცანით მარის და ნიკას როლის შემსრულებლები?
- თენგიზ გიორგაძე იმ დროს უკვე რუსთაველის თეატრის მსახიობი იყო. მე რომ დამამტკიცეს, ის უკვე შერჩეული ჰყავდათ, აი, მარის კი დიდხანს ეძებდნენ. შესარჩევ პროცესში მე და თენგიზიც კი ვიყავით ჩართული. ერთ დღეს სინჯებზე მშვენიერი გოგონა მოვიდა, დიდი ცისფერი თვალებითა და გულუბრყვილო გამოხედვით. ეს გახლდათ ხათუნა ჩაგელიშვილი. ყველა უცებ მივხვდით, რომ მარი ვიპოვეთ და სინჯებიც დასრულდა.გადაღებები თავიდან - თბილისში, შემდეგ კი სოხუმსა და გაგრაში მიმდინარეობდა. კამერასთან მუშაობა არ გამჭირვებია. კინოგადაღება ყველასთვის საინტერესო პროცესია, ამიტომ ყველა გადაღებაზე ხალხმრავლობა იყო. გააგრძელეთ კითხვა