დარეჯან დედოფალი- მოღალატე თუ ქვეყნისათვის თავდადებული გმირი?

საქართველოს ისტორიაში ქართველი მეფეების გარდა სამეფოს მართვა-გამგეობაში ხშირად მნიშვნელოვან როლს დედოფლებიც ასრულებდნენ. გარდა კულტურულ-საგანმანათლებლო მოღვაწეობისა, რამდენიმე ქართველი დედოფალი პოლიტიკურ ცხოვრებაშიც აქტიურ მონაწილეობას იღებდა.

მათ შორის ერთ-ერთი ყველაზე უფრო სახასიათო ერეკლე მეფის მეუღლე დარეჯან დედოფალი იყო, რომლის ქმედებები ხშირად არასახელმწიფოებრივი, არამედ პირადი მიზნებით იყო განპირობებული. ზოგიერთი კი ფიქრობს, რომ დედოფალი საქართველოში რუსეთის გაძლიერების მოწინააღმდეგე იყო და მითქმა-მოთქმა მისი მოღალატეობის შესახებ დეზინფორმაციას წარმოადგენს.

ცნობები დედოფლის შესახებ

დარეჯან დადიანი დაიბადა 1738 წლის 20 ივლისს. იგი იყო ოდიშის მთავარ ბეჟან დადიანის უმცროსი ვაჟის, კაცია-გიორგი დადიანისა და მისი უცნობი მეუღლის ასული.

1750 წელს, 12 წლის დარეჯანი ცოლად შერთეს კახეთის მეფე თეიმურაზ II-ის უფროს ძესა და თანამმართველს, მეფე ერეკლე II-ს. ეს ქორწინება ერეკლესათვის მესამე იყო და შედგა მისი მეორე ცოლის, დედოფალ ანა აბაშიძის გარდაცვალებიდან ერთ წელიწადში.

1762 წელს, თეიმურაზის გარდაცვალების შემდეგ, ერეკლე II უკვე ოფიციალურად გახდა ქართლ-კახეთის მეფე, დარეჯანი კი დედოფალი. ამრიგად, მთელი აღმოსავლეთ საქართველო ერთ სამეფოდ გაერთიანდა.

ერეკლესა და დარეჯანს ეყოლათ 8 ვაჟი და 6 ასული. დარეჯანმა ისანში, სირაჯხანის მახლობლად ააგო სასახლე (საზაფხულო რეზიდენცია) და ეკლესია. თბილისში ჰყავდა 248 კომლი ყმა, ჰქონდა ბაღები, სასტუმროები, რომელთაც იჯარით გასცემდა ხოლმე, აგრეთვე ყასაბხანა და აბანო...წაიკითხეთ სრულად