პარასკევი, მთვარის მეექვსე დღე დაიწყება 08:23-ზე, მთვარე კირჩხიბშია
მოაგვარეთ წვრილ-წვრილი საქმეები. სერიოზულები სხვა დროისთვის გადადეთ. კარგი დღეა კოლექტიური მუშაობისთვის, ბიზნესისთვის. მოაგვარეთ ფინანსური საკითხები. თუ არ გეჩქარებათ, უძრავ ქონებასთან დაკავშირებული საკითხები სხვა დღისთვის გადადეთ. ნეიტრალური დღეა ვაჭრობისა და სასამართლო საქმეებისთვის. კარგი დღეა სწავლისა და გამოცდების ჩასაბარებლად; ურთიერთობის გარჩევისათვის; ქორწინების, ნიშნობისთვის. ნეიტრალურია სამსახურის, საქმიანობის, საცხოვრებლის შეცვლა. მოერიდეთ ალკოჰოლს, ქიმიური პრეპარატების მიღებას. ნუ მიირთმევთ მძიმე საკვებს.
თუ თქვენ არ გაინტერესებთ მოქალაქის კომენტარი, მოვა დრო ჩვენ მივცემთ საქართველოს გაგებას ამაზეც. ეხლა კი არაა ზარმაცობისათვის ადგილი!
“ერთი რამ, რაც ხელშეუხებელი იყო, ეს იყო სწორედ ჩვენი გზა ევროატლანტიკური მომავლისკენ. დღეს, როდესაც პირდაპირ გეუბნებიან შენი ევროპელი პარტნიორები, ან მოძებნე შეთანხმება ან შენ კეტავ ქვეყნის გზას ევროპისკენ, თუ შენ ყველაფერს არ გააკეთებ იმისთვის, რომ ეს შეთანხმება შედგეს, ძალიან დიდ ბოდიში, მაგრამ ამაზე პოლიტიკური პასუხისმგელობა სხვანაირად მოგეკითხება, როგორც ქვეყნის შიგნით, ასევე მის გარეთ“>>>>>>>>>>>>>>>>>>ძალიან დიდი ბოდიში, მაგრამ ასეთზე აპრიორული თქმა ბუნებაში არ არსებობს. ასეთზე, აპრიორულად არც ბრიუსელში, ვაშინგტონში, ლონდონში და მითუმეტეს მოსკოვში არ საუბრობენ, რადგან ეს გარკვევას მოითხოვს, ხოლო წავიდა ის დრო, როდესაც ქართველს ატყუებდნენ, ე.წ. ეროვნულ მოძრაობასა და სამოქალაქო-აფხაზეთის ომი გაუთამაშეს, სამაჩაბლო და აფხაზეთი წაართვეს და მერე გააკეთებინეს განცხადება საქართველოს, რომ საქართველოს სტრატეგიული პრიორიტეტი დასავლეთია. თურმე ჰელსინკის შეთანხმება(მოსკოვია მხარე ახალ მსოფლიო წესრიგზე შეთანხმებისა), თუ მასთან დაკავშირებული სხვა შეთანხმებები არ ითვალსწინებდა ევრაზიის ღიაობას და დასავლეთ აღმოსავლეთის კორიდორს. თურმე ჩვენ გვჭირდება დასავლეთი, ჩვენზე (ქართველობაზე უნდა გადაიაროს ყველაფერმა) და დანარჩენ ევროატლანტიკურ სივრცეს არ სჭირდება ევრაზიის რესურსყლი ღიაობა და მოსკოვთან დამოკიდებულების აცილება ყველა გაგებით. ცალსახად ვეუბნები ყველას ეს დრო ისტორიას ჩაბარდა. მორჩეს საქართველოს ხურდელობა და ობიექტად ხმარება, რასაც პირველ რიგში ჩადის საქპოლიმფრასტრუქტურა ბიზნესთან ინტეგრირებაში, ხოლო ამის პლატფორმაა საქჟურნალისტიკა. საქართველოს სჭირდება საერთაშორისო საზოგადოება პარტნიორის გაგებაში და ასევე პირიქით. სხვა მოსაზრებაზე წარმოადგინოს ყველამ საერთაშორისო დიპლომატიის მოსაზრება და საქჟურნალისტიკამ გასცეს მოქალაქეს განმარტება. >>>>>>>>>>>>>>საქართველოში ცალსახად დამთავრდა სამადაშვილებისა და სააკაშვილების შუამდგომლობა დასავლეთთან. დამთავრდა ზემოათქმული აზრის ცალსახა მოტყუებაში მიღება. >>>>>>>>>>>>>>>>>>>ამას ექნება პირველი პუნქტის გაგება>>>>>>>>>>>>>>დანარჩენი სხვას საქართველო ისაუბრებს მათი, ევროატლანტიკური სივრცეში აღიარებული აკადემიური ცოდნის გაგებაში. საქართველოს სხვა არ გააჩნია, რადგან ის დგას ხრამის პირას ყველა სახის მოწყვლადობაში, სადაც მან გაცილებით, ასეულობით მეტი გაიღო, ვიდრე მიიღო შედეგი. თუ ამაში ეს შუამავლებია დეფიციტის მიზეზი, ეს პირველ რიგში უნდა იქნას გარკვეული. >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> სხვა საკითხია თუ რას წარმოადგენს ამ გასული 4 თვის გარემოება ეს გაირკვევა მედიაციაში(მედიაცია წარმოადგენს საქართველოს პოლიტიკის მონიტორინგს და არა ივანიშვილ, ღარიბაშვილ სამადაშვილ-გოცირიძის დამოკიდებულების გარკვევას. ეს უდიდესი საპასუხისმგებლო საქმეა და ერისა და ქვეყნის ისტორიას ეხება), რომლის შედეგად ან დაიდება გაგება, ან შესაბამისი გადაწყვეტილება. ეს ცალკე საკითხს წარმოადგენს პოლიტიკაში, ხოლო ამის იქით სახელმწიფო შესაბამისად იწყებს თანამშრომლობა პოლიტიკის შემუშავებას ევროკავშირთან და საერთაშორისო საზოგადოებასთან. ბებერი ევროპა პოლიტიკის დეფიციტს არ განიცდის და მედიაციაში სახელმწიფო, ან ევროკავშირი კი არ ჩართო, როდესაც ეუთოს(57 სახელმწიფოს) აღიარებული აქვს საქართველოში არჩევნები და არჩევნების შედეგებთან დაკავშირებით ისე არ მიიღება გადაწყვეტილებანი, არამედ ევროსაბჭო, ყველაზე კარგი ინსიტუტი გარემოების გარკვევისა. ეს გუნგას კარაია არ არის. >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ქ-ნ სამადაშვილს კი ურჩევდი, რომ არ გამიხარდება, თუ ხვალაც ასე დაელაპარაკება საქართველოს მოქალაქეს, ხოლო ქ-ნ ლელას ვურჩევდი, რომ როცა გიყურებ, თავად მეშინია ხმა არ ჩაუვარდეს (არ დაკარგოს) ქალბატონს მეთქი. ქალბატონები არა ხართ თქვენ ასეთი სუსტი არსება, ყველა კონფესია თქვენ გაჩერებთ, თუ არა დედამიწაზე იქნებოდა მარტო კალაშობა, >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>საქართველოს ვექტორი დასავლეთთან მოიცავს ევრაზიის რესურსული ღიაობისა და ამ ღიაობის სამხედრო პოლიტიკური უსაფრთხოების ფაქტორებს. ეს იმაზე დიდად მაღალი მისია ქვეყნისა, ვიდრე შალიკოს ეზოს მონაწილეთა ბლოკური თამაშობანი. საქართველო იყო და რჩება საუკეთესო პარტნიორული გაგების ქვეყნად (ის ასეთი იყო მოსკოვთან მთელი ისტორიის განმავლობაში, სანამ მასზე მოსკოვი სხვასთან, მის დამოუკიდებლად ვექტორს შეათანხმებდა, ხოლო 90-იანი წლების მოწყვლადობის შექმნის შემდგომ გაუშვა მან ამ ვექტორზე მასთან ურთიერთობაში შეწირული ერი და ქვეყანა). მე მზად ვარ მოვისმინო სხვა გაგება, რათა მეტი განმარტება მიეცეს საქმეს. დიახ ხრამის პირას ასე იწყებს ქართველი საუბარს.
თუ თქვენ არ გაინტერესებთ მოქალაქის კომენტარი, მოვა დრო ჩვენ მივცემთ საქართველოს გაგებას ამაზეც. ეხლა კი არაა ზარმაცობისათვის ადგილი!
“ერთი რამ, რაც ხელშეუხებელი იყო, ეს იყო სწორედ ჩვენი გზა ევროატლანტიკური მომავლისკენ. დღეს, როდესაც პირდაპირ გეუბნებიან შენი ევროპელი პარტნიორები, ან მოძებნე შეთანხმება ან შენ კეტავ ქვეყნის გზას ევროპისკენ, თუ შენ ყველაფერს არ გააკეთებ იმისთვის, რომ ეს შეთანხმება შედგეს, ძალიან დიდ ბოდიში, მაგრამ ამაზე პოლიტიკური პასუხისმგელობა სხვანაირად მოგეკითხება, როგორც ქვეყნის შიგნით, ასევე მის გარეთ“>>>>>>>>>>>>>>>>>>ძალიან დიდი ბოდიში, მაგრამ ასეთზე აპრიორული თქმა ბუნებაში არ არსებობს. ასეთზე, აპრიორულად არც ბრიუსელში, ვაშინგტონში, ლონდონში და მითუმეტეს მოსკოვში არ საუბრობენ, რადგან ეს გარკვევას მოითხოვს, ხოლო წავიდა ის დრო, როდესაც ქართველს ატყუებდნენ, ე.წ. ეროვნულ მოძრაობასა და სამოქალაქო-აფხაზეთის ომი გაუთამაშეს, სამაჩაბლო და აფხაზეთი წაართვეს და მერე გააკეთებინეს განცხადება საქართველოს, რომ საქართველოს სტრატეგიული პრიორიტეტი დასავლეთია. თურმე ჰელსინკის შეთანხმება(მოსკოვია მხარე ახალ მსოფლიო წესრიგზე შეთანხმებისა), თუ მასთან დაკავშირებული სხვა შეთანხმებები არ ითვალსწინებდა ევრაზიის ღიაობას და დასავლეთ აღმოსავლეთის კორიდორს. თურმე ჩვენ გვჭირდება დასავლეთი, ჩვენზე (ქართველობაზე უნდა გადაიაროს ყველაფერმა) და დანარჩენ ევროატლანტიკურ სივრცეს არ სჭირდება ევრაზიის რესურსყლი ღიაობა და მოსკოვთან დამოკიდებულების აცილება ყველა გაგებით. ცალსახად ვეუბნები ყველას ეს დრო ისტორიას ჩაბარდა. მორჩეს საქართველოს ხურდელობა და ობიექტად ხმარება, რასაც პირველ რიგში ჩადის საქპოლიმფრასტრუქტურა ბიზნესთან ინტეგრირებაში, ხოლო ამის პლატფორმაა საქჟურნალისტიკა. საქართველოს სჭირდება საერთაშორისო საზოგადოება პარტნიორის გაგებაში და ასევე პირიქით. სხვა მოსაზრებაზე წარმოადგინოს ყველამ საერთაშორისო დიპლომატიის მოსაზრება და საქჟურნალისტიკამ გასცეს მოქალაქეს განმარტება. >>>>>>>>>>>>>>საქართველოში ცალსახად დამთავრდა სამადაშვილებისა და სააკაშვილების შუამდგომლობა დასავლეთთან. დამთავრდა ზემოათქმული აზრის ცალსახა მოტყუებაში მიღება. >>>>>>>>>>>>>>>>>>>ამას ექნება პირველი პუნქტის გაგება>>>>>>>>>>>>>>დანარჩენი სხვას საქართველო ისაუბრებს მათი, ევროატლანტიკური სივრცეში აღიარებული აკადემიური ცოდნის გაგებაში. საქართველოს სხვა არ გააჩნია, რადგან ის დგას ხრამის პირას ყველა სახის მოწყვლადობაში, სადაც მან გაცილებით, ასეულობით მეტი გაიღო, ვიდრე მიიღო შედეგი. თუ ამაში ეს შუამავლებია დეფიციტის მიზეზი, ეს პირველ რიგში უნდა იქნას გარკვეული. >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> სხვა საკითხია თუ რას წარმოადგენს ამ გასული 4 თვის გარემოება ეს გაირკვევა მედიაციაში(მედიაცია წარმოადგენს საქართველოს პოლიტიკის მონიტორინგს და არა ივანიშვილ, ღარიბაშვილ სამადაშვილ-გოცირიძის დამოკიდებულების გარკვევას. ეს უდიდესი საპასუხისმგებლო საქმეა და ერისა და ქვეყნის ისტორიას ეხება), რომლის შედეგად ან დაიდება გაგება, ან შესაბამისი გადაწყვეტილება. ეს ცალკე საკითხს წარმოადგენს პოლიტიკაში, ხოლო ამის იქით სახელმწიფო შესაბამისად იწყებს თანამშრომლობა პოლიტიკის შემუშავებას ევროკავშირთან და საერთაშორისო საზოგადოებასთან. ბებერი ევროპა პოლიტიკის დეფიციტს არ განიცდის და მედიაციაში სახელმწიფო, ან ევროკავშირი კი არ ჩართო, როდესაც ეუთოს(57 სახელმწიფოს) აღიარებული აქვს საქართველოში არჩევნები და არჩევნების შედეგებთან დაკავშირებით ისე არ მიიღება გადაწყვეტილებანი, არამედ ევროსაბჭო, ყველაზე კარგი ინსიტუტი გარემოების გარკვევისა. ეს გუნგას კარაია არ არის. >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> ქ-ნ სამადაშვილს კი ურჩევდი, რომ არ გამიხარდება, თუ ხვალაც ასე დაელაპარაკება საქართველოს მოქალაქეს, ხოლო ქ-ნ ლელას ვურჩევდი, რომ როცა გიყურებ, თავად მეშინია ხმა არ ჩაუვარდეს (არ დაკარგოს) ქალბატონს მეთქი. ქალბატონები არა ხართ თქვენ ასეთი სუსტი არსება, ყველა კონფესია თქვენ გაჩერებთ, თუ არა დედამიწაზე იქნებოდა მარტო კალაშობა, >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>საქართველოს ვექტორი დასავლეთთან მოიცავს ევრაზიის რესურსული ღიაობისა და ამ ღიაობის სამხედრო პოლიტიკური უსაფრთხოების ფაქტორებს. ეს იმაზე დიდად მაღალი მისია ქვეყნისა, ვიდრე შალიკოს ეზოს მონაწილეთა ბლოკური თამაშობანი. საქართველო იყო და რჩება საუკეთესო პარტნიორული გაგების ქვეყნად (ის ასეთი იყო მოსკოვთან მთელი ისტორიის განმავლობაში, სანამ მასზე მოსკოვი სხვასთან, მის დამოუკიდებლად ვექტორს შეათანხმებდა, ხოლო 90-იანი წლების მოწყვლადობის შექმნის შემდგომ გაუშვა მან ამ ვექტორზე მასთან ურთიერთობაში შეწირული ერი და ქვეყანა). მე მზად ვარ მოვისმინო სხვა გაგება, რათა მეტი განმარტება მიეცეს საქმეს. დიახ ხრამის პირას ასე იწყებს ქართველი საუბარს.