"ყვავილოვანი" ფსიქოთერაპია და ფსიქოლოგი, რომელსაც ყვავილების ულამაზესი ბაღი აქვს - "ისინი ცოცხალი არსებებია, ბევრი ეფერება, ელაპარაკება, როგორც სულიერს"

მოყვარულ მეყვავილეთა შორის ფსიქოლოგი, ფსიქოთერაპევტი არასდროს ჩამიწერია. სოფია ვერულაშვილს განსაკუთრებული დამოკიდებულება აქვს მცენარეებთან და ამაზე მისი სახლის ულამაზესი ყვავილებიც მეტყველებს. მიუხედავად იმისა, რომ სოფია ძალიან მოუცლელია - კავკასიის გეშტალტთერაპიისა და ოჯახური ფსიქოთერაპიის ინსტიტუტის დირექტორია და ევროპული აკრედიტაციის მქონე ფსიქოთერაპევტი - მცენარეებისთვისაც იცლის და ეს მისთვის უდიდესი განტვირთვაა.

სოფია ვერულაშვილი:

- რაც თავი მახსოვს, ჩვენს ოჯახში მცენარეებზე ზრუნვა ერთ-ერთი სერიოზული საქმე იყო. იმერეთში ბებოს სულ ჰქონდა ქოთნის ყვავილებიც და ეზოში მშვენიერი ბაღიც. რაღაც პერიოდი მასთან ვიზრდებოდი და ვხედავდი, როგორ უვლიდა მცენარეებს. წლეულს გაზაფხულზე, კორონაპანდემიის გამო იმერეთში წავედი და იქიდან დისტანციურად ვმუშაობდი. ზაფხულიც იქ გავატარე და მაშინ მივაქციე ყურადღება, რომ ეზოში ყველა ვარდი, რომლებიც საოცარ სურნელს აფრქვევს და რაც თავი მახსოვს, იქ არის - ბებოს დარგული და ჩემზე უფროსია. როგორც მე ვიზრდებოდი, ასე იზრდებოდნენ ისინიც... ამ ზაფხულს თბილისში რომ ჩამოვედი, 40 ძირამდე ახალი ვარდი ვიყიდე, იმერეთში წავიღე და დავრგე. მევარდეებს ჩვენი ვარდები რომ ვაჩვენე, გაოცებული დარჩნენ, ასეთი ახლა თითქმის აღარც არსებობსო... მოკლედ, მხოლოდ წლეულს გავაცნობიერე, რომ ჩვენი ვარდები 40 წელზე მეტი ხნის არის და ახლაც ხარობს. სამწუხაროა, რომ ბებო აღარ არის...

- თუმცა თბილისშიც მშვენიერი მცენარეები გაქვთ ულამაზეს აივანზე...

- ძალიან მიყვარს ცხოველებიც, მაგრამ ბევრს ვმოგზაურობ და მათ ვერ მოვუვლიდი. ყვავილები კი უფრო შესაძლებელი იყო. ჩემი არყოფნისას რძალი აკითხავს, მეც იქიდან რჩევებს ვაწვდი... ყველა ყვავილს თავისებური მოვლა უნდა.

თბილისის ყვავილებიდან ზოგი 15 წლის არის, ზოგი - 10-ის, ზოგიც - ნაკლების. სულ ვაახლებ, ვამატებ. რამე ლამაზს რომ დავინახავ, ვყიდულობ, ან თუ ვინმესთან შევნიშნავ, ტოტს, ფოთოლს ვთხოვ გასამრავლებლად... როცა აქ ვარ, თავს საუკეთესოდ გრძნობენ, რადგან ვეფერები, ველაპარაკები. განსაკუთრებული დამოკიდებულება მაქვს ბალბების მიმართ.

- ბალბა ულამაზესია, მაგრამ სპეციფიკური სუნი აქვს და ბევრი ამიტომ არ ამრავლებს...

- ამას წინათ ჩემმა დისშვილმაც მითხრა, ამის სუნს ვერ ვიტანო. რას ამბობ-მეთქი? ვგიჟდები მის სუნზე, რადგან ეს ჩემი ბავშვობაა, მას მაგონებს... ბებოს გაზაფხულზე გარეთ გაჰქონდა მცენარეები, შემოდგომით შინ ისინი შემოჰქონდა, რომლებიც ყინვას ვერ უძლებდა. ეს მთელი რიტუალი იყო. ახლა მეც ასე ვარ. წლეულსაც აივანზე მხოლოდ ყინვაგამძლეები დავტოვე. ბებოს მოშენებულებიდან იმერეთში ახლაც ცოცხალია დეკემბერა, აქ კი ჩემი დარგული დეკემბერა მაქვს. ქარი და ადგილის შეცვლა არ უყვარს. უკვე დახუნძლულია და თავისი სილამაზით ძალიან მახარებს. ვისაც ყვავილი უყვარს, ეს ბუნების თერაპიაა, ამით უდიდეს სიამოვნებას იღებს.

- მოყვარულ მეყვავილეებს შორის ფსიქოლოგი რესპონდენტი ჯერ არ მყოლია... ადამიანის ცხოვრებაში ყვავილებს რა ფსიქოლოგიური დატვირთვა აქვს?

- ყვავილებს ფსიქოთერაპიული მნიშვნელობა აქვს. ისინი ცოცხალი არსებებია, ბევრი ეფერება, ელაპარაკება, როგორც სულიერს. ეს პატარებისთვისაც კარგი მაგალითია. ვხედავდი, უფროსები როგორ ზრუნავდნენ მცენარეებზე და მოგვიანებით იგივე სურვილი მეც გამიჩნდა. სწორედ უფროსების მზრუნველი დამოკიდებულება მცენარეების, ცხოველების მიმართ იყო პირობა, რომ მგონი, ცუდ ადამიანად არ ჩამოვყალიბდი და პროფესიაც ისეთი მაქვს, რომ ხალხზე ზრუნვა მიწევს. ასე რომ, ფსიქოთერაპიული გავლენა დიდია. ჯგუფებიც მქონდა, სადაც მონაწილეებს ვთხოვდი, მათთვის საყვარელი ყვავილი მოეტანათ და დაედგათ ოთახში, სადაც ვმუშაობდით. როგორც ყვავილები გაიზრდება მოვლისას, ასე ფსიქოთერაპიულად ვიზრდებით ჩვენც. ჯგუფთან მუშაობა რომ დასრულდა, თავისი ყვავილი ყველამ შინ წაიღო...განაგრძეთ კითხვა