"შემოვალ ეტლით" - წიგნი ბედნიერებისათვის მებრძოლთათვის ჟურნალ "გზასთან" ერთად

17 სექტემბრიდან ჟურნალ "გზასთან" ერთად, გამოვიდა გამომცემლობა "პალიტრა L-ის" ლიტერატურული კონკურსის, "გახდი ბეტსელერის ავტორი 2017-ის" გამარჯვებულის, შორენა ხუხუას რომანი "შემოვალ ეტლით". წიგნთან ერთად, მკითხველი გაიზიარებს იმ განცდასაც, თუ როგორ იბრძოლოს გამარჯვებისთვის. მაშინაც კი როდესაც ირგვლივ დაბრკოლებებია. წიგნი ეხება შშმ ქალის ცხოვრებას( და არა მხოლოდ!) რომელიც გამუდმებით იბრძვის ბედნიერებისათვის და სიყვარულისთვის, რაც მის მიმართ არა თანაგრძნობით, არამედ მოწონებითა და აღტაცებით განგაწყობს. განგაწყობს განცდით, რომ როდესაც იბრძვი, იმარჯვებ კიდეც! სწორედ ამიტომ უნდა წაიკითხოს ეს წიგნი ყველამ, ვინც ბედნიერებისთვის ბრძოლას აპირებს. გამოცემიდან სამი წლის მანძილზე წიგნი რამდენიმე ტირაჟად დაიბეჭდა და უამრავი მკითხველი მოიპოვა. შორენა ხუხუა ამ რომანით პრემია "ლიტერას" ლაურეატიც გახდა. წიგნი, ასევე, ითარგმნა გერმანულად და იყიდება ავსტრიაში. ავტორს წიგნის ამ გზის შესახებ ვესაუბრეთ.

_ პირველ რიგში, ამ წიგნმა მართლაც განსხვავებული და საინტერესო გზა გაიარა. ყველა შეხვედრაზე, რომელიც გამომცემლობა "პალიტრა L-ს" მკითხველთან ჰქონდა, ეტლით მოსარგებლე უამრავი ადამიანი იმ განცდით მოდიოდა, რომ ამ წიგნმა სიყვარულისა და ბედნიერებისათვის ბრძოლის მოტივაცია მისცა. ამ წიგნის გმირის სასურველობა, სექსუალურობა და ბრძოლა მათთვის სტიმული გახდა. და არა მხოლოდ მათთვის, ყველასთვის, ვისაც ცხოვრებაზე ოდნავ მაინც გული გაუტყდა. რამდენჯერ უთქვამთ თუ მოუწერიათ, _ სწორედ ამ წიგნის წაკითხვის შემდეგ მოგვემატა ძალა, ვიგრძენით, რომ გამარჯვება ყველა სიტუაციაში შეიძლებაო. ყოფილა შემთხვევა, როდესაც დეპრესიულ განწყობაზე მყოფ ადამიანს წიგნი ერთ რაიონში ვერ უშოვია, მეორე რაიონში წასულა მის შესაძენად. ერთი ხანდაზმული ქალბატონი დამიკავშირდა, _ წიგნი გაზეთ "კვირის პალიტრაში" იბეჭდებოდა და კი ვკითხულობ, მაგრამ რადგან მეშინია ისე არ გარდავიცვალო, ფინალის წაკითხვა ვერ მოვასწრო, შვილიშვილი გავაგზავნე წიგნის შესაძენადო.

_ საოცარი განცდაა. რაც იმის დამსახურებაცაა, რომ რომანი ლამაზი, ლაკონური ენით არის დაწერილი და მეორეც, თქვენ თავად ხართ მაგალითი ასეთი ბრძოლისა და გამარჯვებისა. უამრავი სირთულის გადალახვის შემდეგ წარმატებული ქალი ხართ.

_ ხანდახან ქარიშხალში დამტვრეული ხე მგონია საკუთარი თავი, რომ გადარჩა და მზეს ისევ შეჰხარის. წლების წინ უმძიმეს ავარიაშიც მოვხვდი. მერე კი ყავარჯნებით, ძვლებში ჩადგმული ლითონით მომიწია მასწავლებელთა კონკურსში მონაწილეობამ. აი, ასე ყავარჯნებით დავუბრუნდი სკოლას მარნეულში, საქართველო-სომხეთის საზღვარზე, სადაც მოსწავლეებს ხელით ავყავდი სკოლის შენობაში. როდესაც ბარძაყში თეძოს ძვალი გადავინერგე და ექიმმა მითხრა, რომ ყავარჯნებით სიარული შეუძლებელი იყო, ეტლში გადავჯექი. ყავარჯნებთან შედარებით ეტლმა ცხოვრება შემიმსუბუქა. ასე გავხდი შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირების თემის წევრი, რომლის ნამდვილ სამყაროსაც მარტივად ვერავინ დაინახავს. დღეს კი მიუხედავად იმისა, რომ ეტლით აღარ დავდივარ, ისევ ამ თემის ნაწილად მივიჩნევ თავს. მარნეულის ქართულ-აზებაიჯანულენოვანი სკოლის დირექტორი ვარ, ქართულ ენასაც თავად ვასწავლი, ქართულ სექტორს და წელს ჩემმა მოსწავლეებმა საგნად ქართული ლიტერატურა აირჩიეს. ეს ბავშვები შეცვლიან ჩვენს რეგიონში კლიმატს, მათი დიდი იმედი მაქვს. საოცრად კარგი თაობა მოდის.

_ როდესაც აზერბაიჯანულენოვან მოსწავლეს ქართულ ლიტერატურას იმდენად აზიარებ, რომ დამატებით საგნად აირჩიოს ეროვნულ გამოცდაზე, ეს გმირობაა.

_დარწმუნებული ვარ, რომ ეს ბავშვები გახდებიან ცვლილების ელჩები საკუთარ ოჯახებშიც და ქვეყნის გარეთაც. ასეთი მუშაობა იმდენად დაძაბულია, რომ ხშირად დროც არ მრჩება ლიტერატურული ცხოვრების გასაცნობად. იმიტომაც "შემოვალ ეტლით" ლიტერატურულ კონკურს "ლიტერას" გამარჯვებული ისე გახდა, რომ არც მე ვიცნობდი ამ კონკურსის ჟიურის და ვერც ისინი მცნობდნენ ვიზუალურად. როდესაც დაჯილდოების ცერემონიალზე ტრადიციულად ჩემი შშმ მეგობრებთან ერთად მივედი, მათ ერთ-ერთ მათგანში ავერიე და ჯილდო მას გადასცეს.

_"შემოვალ ეტლით" გერმანულად ითარგმნა და გერმანულენოვან ქვეყნებშიც იყიდება.

_ ამ პროცესს თვალს ვერ ავდევნებ, მაგრამ როდესაც გამომცემლობა "პალიტრა L-ის" ინიციატივით, ფარანკფურტის ბაზრობაზე ვიყავი, "შემოვალ ეტლით" პრეზენტაციაზე იმდენად სწრაფად გაიყიდა, რომ გერმანულენოვანი ეგზემპლარი თავადაც არ დამრჩა და ასვტრიელმა რედაქტორმა დამითმო საკუთარი. ამ ბაზრობაზე კი მივხვდი, რამხელა ამყაროს ნაწილი ვყოფილვარ. რაც მთავარია, მომეცა შესაძლებლობა მთელი წიგნიერი სამყაროსთვის ამ სიტყვებით მიმემართა: "მე იმ პატარა ქვეყნის შვილი ვარ, რომლის 20% ოკუპირებულია რუსეთის მიერ". ასე რომ, წიგნს შეუძლია ნებისმიერი ჩვენგანი გააძლიეროს, მისცეს მოტივაციაც და გატეხილი გულების სალბუნიც. ამიტომაც, მახარებს ჩემი წიგნის მკითხველთან მისვლა ჟურნალ "გზასთან" ერთად. მერწმუნეთ, ეს რომანი სხვა თვალით დაგანახებთ საკუთარ ცხოვრებას და თავს ბევრად ძლიერად გაგრძნობინებთ.