ბამბუკი საქართველოში მეცხრამეტე საუკუნის 70-იანი წლებიდან შემოვიდა და მას შემდეგ მისი ორი ათეული სახეობაა ჩვენთვის ცნობილი.
აქედან ყველაზე ფართოდ გამოყენებადი მაინც "მადაკე" და "მოსოა."
მიუხედავად ბამბუკის მრავალმხრივი მოხმარების შესაძლებლობებისა, ეს კულტურა საქართველოში წლების განმავლობაში მივიწყებული იყო, მისი გადამამუშავებელი საწარმოები კი დახურული. ბოლო ხანებში, ბამბუკის სარეალიზაციო და საექსპორტო პოტენციალი კვლავ აქტუალური გახდა.
ბამბუკის მწარმოებელმა ფერმერებმა კარგად იციან, რომ საქართველოში მრავალწლოვან მერქნიან კულტურებს შორის ამ მცენარეს კომერციული მნიშვნელობით მნიშვნელოვანი ადგილი უჭირავს.
ქობულეთელი ელგუჯა გოგმაჩაძე 2006 წლიდან ბამბუკის მოყვანით, დამუშავებითა და რეალიზაციითაა დაკავებული. მეწარმეს კარმიდამოში მრავალწლიანი ნარგავები აქვს და მისგან დამზადებულ სხვადასხვა სახის ნივთებს, როგორც ადგილობრივ, ისე საექსპორტო ბაზარზე ყიდის.
ამბობს, რომ ამ მეურნეობას მთავრობის მხრიდან, ყურადღება და მხარდაჭერა აკლია. ელგუჯა გოგმაჩიძე ბამბუკის უნიკალურ თვისებებსა და მისი მოყვანის სიმარტივეზე გვესაუბრება.
"წლები ამ საქმეს შევალიე, ჩემს ბამბუკთან ერთად აქაურ პლანტაციებში გავჭაღარავდი.
ეს კულტურა ერთ-ერთია მათ შორის, რომელიც ძალიან სწრაფად მრავლდება და იზრდება. ბამბუკი თავის მაქსიმალურ სიმაღლეს სულ რაღაც 45 დღეში აღწევს, ამის შემდეგ კი იწყება გამკვრივება. იხილეთ გაგრძელება