რამ­დე­ნი­მე დღის წინ, პარ­ლა­მენ­ტმა მხა­რი არ და­უ­ჭი­რა სა­ქარ­თვე­ლოს სის­ხლის სა­მარ­თლი­სა და ად­მი­ნის­ტრა­ცი­ულ სა­მარ­თალ­დარ­ღვე­ვა­თა კო­დექსში შე­სა­ტან ცვლი­ლე­ბებს მა­რი­ხუ­ა­ნის დეკ­რი­მი­ნა­ლი­ზა­ცი­ას­თან და­კავ­ში­რე­ბით. პლე­ნა­რულ სე­სი­ა­ზე კენ­ჭისყ­რის დროს დე­პუ­ტატ გოგა ხა­ჩი­ძის ინი­ცი­ა­ტი­ვამ მხო­ლოდ 47 დე­პუ­ტა­ტის მხარ­და­ჭე­რა მო­ი­პო­ვა, წი­ნა­აღ­მდე­გი 21 დე­პუ­ტა­ტი წა­ვი­და.

კა­ნონპ­რო­ექ­ტის მი­ხედ­ვით, კა­ნა­ფის, კა­ნა­ფის ექ­სტრა­ტის და ნა­ყე­ნის, ასე­ვე გა­მომშრა­ლი/ნედ­ლი მა­რი­ხუ­ა­ნის გა­სა­ღე­ბის მიზ­ნის გა­რე­შე, მცი­რე ოდე­ნო­ბით უკა­ნო­ნო შე­ძე­ნა ან შე­ნახ­ვა ან ექი­მის და­ნიშ­ნუ­ლე­ბის გა­რე­შე მოხ­მა­რე­ბა სის­ხლის სა­მარ­თლებ­რი­ვი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის­გან თა­ვი­სუფ­ლდე­ბა.

მა­რი­ხუ­ა­ნას დეკ­რი­მი­ნა­ლი­ზა­ცი­ის სა­კი­თხზე სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში ბევ­რი გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი მო­საზ­რე­ბა არ­სე­ბობს. დავ­ბოლ­დეთ თუ არ დავ­ბოლ­დეთ?! - ამ კი­თხვა­ზე პა­სუ­ხის გა­ცე­მას იუ­რის­ტი და­ვით ჯა­ფა­რი­ძე წი­ნამ­დე­ბა­რე ბლო­გით შე­ეც­დე­ბა:

"აი, რო­გორც იქნა, ქვე­ყა­ნა­ში მი­ვაღ­წი­ეთ გან­ვი­თა­რე­ბის ისეთ პიკს, რო­დე­საც აღ­მოვ­ჩნდით სე­რი­ო­ზუ­ლი დი­ლე­მის წი­ნა­შე - მა­რი­ხუ­ა­ნას მო­წე­ვის ლე­გა­ლი­ზა­ცია თუ დეკ­რი­მი­ნა­ლი­ზა­ცია, სა­კი­თხა­ვი აი ეს არის. რამ­დენ სა­ლა­პა­რა­კოს აჩენს ეს აღ­გზნე­ბა­დი და აა­ლე­ბა­დი სფე­რო. სა­ქარ­თვე­ლო­ში ხომ ყვე­ლა ფეხ­ბურ­თის მწვრთნე­ლია, პო­ლი­ტი­კო­სი, კუ­ლი­ნა­რი, და რაც მთა­ვა­რია მო­რა­ლის­ტი, ზნე­ო­ბი­სა და სიწ­მინ­დის დამ­ცვე­ლი რა­ინ­დია და უმე­ტე­სო­ბას რა თქმა უნდა, მა­რი­ხუ­ა­ნა ან არ გა­უ­სინ­ჯავს პი­რა­დად სა­ერ­თოდ, ან ვი­საც გა­უ­სინ­ჯავს, გმობს თა­ვის ახალ­გაზ­რდულ შეც­დო­მას.

არ და­ვი­ღა­ლეთ ამ გა­უ­თა­ვე­ბე­ლი უგუ­ნუ­რი აჟი­ტი­რე­ბუ­ლო­ბი­სა და თვალ­თმაქ­ცო­ბი­სა­გან? არ გვინ­და უფრო მნიშ­ვნე­ლო­ვან სა­კი­თხებ­ზე გა­და­ვერ­თოთ? რე­ა­ლუ­რად ვინ­მეს აწუ­ხებს ეს თემა? ხვალ რომ შეკ­ვრე­ბად გა­ი­ყი­დოს მა­რი­ხუ­ა­ნა ქუ­ჩა­ში, ყვე­ლა­ნი ქო­რე­ბი­ვით ვე­ცე­მით? იქ­ნებ ცოტა დავ­წყნარ­დეთ და ნუ შე­ვიქ­მნით პრობ­ლე­მებს, იქ სა­დაც სა­ჭი­რო არ არის. ამი­ტომ, ამ სტა­ტი­ა­ში გთა­ვა­ზობთ მენ­ტა­ლუ­რი პრო­ექ­ცი­ო­ნიზ­მით დავ­კავ­დეთ. მა­გა­ლი­თად, არ ღირს მა­რი­ხუ­ა­ნას ლე­გა­ლუ­რად დაშ­ვე­ბა იმად, რომ და­ბო­ლი­ლი პარ­ლა­მენ­ტა­რი ან მთავ­რო­ბის წევ­რი ვი­ხი­ლოთ? იქ­ნებ მო­ნო­ბი­სა­გან გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა­ზე პა­სუ­ხის­მგე­ბე­ლი ჩაკ­რე­ბი გა­ეხ­სნათ და რა­მე­ზე და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა მი­ი­ღონ. სა­ინ­ტე­რე­სო თუ არ იქ­ნე­ბა, ვი­ხა­ლი­სებთ მა­ინც.

ყვე­ლა­ფე­რი შე­და­რე­ბი­თია, მაგ­რამ მა­რი­ხუ­ა­ნას მოხ­მა­რე­ბის დეკ­რი­მი­ნა­ლი­ზა­ცია მოხ­სნის თუნ­დაც შემ­დეგ სა­კი­თხებს:

• სახ­ლში გვი­ან მობ­რუ­ნე­ბუ­ლი მთვრა­ლი მა­მა­კა­ცი ცოლ-შვილს შეკ­ვე­თი­ლი სიმ­ღე­რე­ბი­სა და ცემა-ტყე­პის ერ­თდრო­ულ სე­ან­სებს უტა­რებს და მე­ო­რე დღეს სა­ქარ­თვე­ლოს და ოჯა­ხის სიყ­ვა­რულ­ში ეჯიბ­რე­ბა ყვე­ლას (მა­რი­ხუ­ა­ნას მომ­ხმა­რე­ბე­ლი ამას არ კად­რუ­ლობს ან ენერ­გია არ აქვს ამ­დე­ნი პრინ­ციპ­ში, ასეა?)

• ნაგ­ვის ურ­ნას­თან დგა­ხარ ამა­ყი აზი­უ­რი თუ ევ­რო­ა­სო­ცი­რე­ბუ­ლი მზე­რით და ნა­გავს მა­ინც ქუ­ჩა­ში ყრი

• ავ­ტო­მო­ბი­ლით უწე­სო მოძ­რა­ო­ბა სო­დომ­სა და გო­მორს ჰგავს და უცხო­ელ სტუმ­რებ­ში გუ­ლის შე­ტე­ვებს იწ­ვევს

• ვინ­მე ძა­ლით "ელი­ტუ­რი" ტიპი მწვა­ნე შარ­ვლით გა­ივ­ლის და ამის შემ­დეგ ძა­ლი­ან ბევ­რი ცდი­ლობს მის მსგავ­სად გა­ზა­ფხულ­ზე აბი­ბი­ნე­ბუ­ლი მო­ლის ფე­რებ­ში ჩაც­მას

• ქრო­ნი­კა­ში, ინ­სცე­ნი­რე­ბუ­ლი ომის სი­უ­ჟე­ტის დროს მო­სახ­ლე­ო­ბის საგ­რძნო­ბი ნა­წი­ლი საზვრის­პი­რა ბო­ძებ­ზე მსხლე­ბი­ვით რომ იყო ჩა­მო­კი­დე­ბუ­ლი (ვინც არ ყო­ფი­ლა, ნამ­დვი­ლად ბო­დიშს ვიხ­დი მათ წი­ნა­შე)

გა­ვაგ­რძე­ლო? აღარ მინ­და, მე­ზა­რე­ბა და გუ­ლი­სამ­რე­ვია უკვე, ყვე­ლას შე­უძ­ლია ამ კი­თხვე­ბის წრის გა­ფარ­თო­ე­ბა და და­ფიქ­რე­ბა. უბ­რა­ლოდ არ მგო­ნია, რომ მა­რი­ხუ­ა­ნას მოხ­მა­რე­ბა თუ არ­მოხ­მა­რე­ბა იწ­ვევ­დეს ზე­მო­აღ­ნიშ­ნულს, ეს ღრმა მენ­ტა­ლუ­რი პრობ­ლე­მე­ბის შე­დე­გია და მა­რი­ხუ­ა­ნას მო­წე­ვის თა­ვი­სუფ­ლე­ბა თუ აკ­რძალ­ვა, დიდ გავ­ლე­ნას არ ახ­დენს მათ­ზე.

ერთი კი­თხვა მაქვს სა­ქარ­თვე­ლო­ში მსუ­ბუ­ქი ნარ­კო­ტი­კე­ბის ლე­გა­ლი­ზა­ცი­ის პრო­მო­უ­ტე­რებ­თან - რას შვრე­ბით? არ გაქვთ სურ­ვი­ლი თქვენს ოკე­ა­ნის­გაღ­მელ, თუ დუ­ნა­ის და რა­ი­ნის­პი­რელ რე­ჟი­სო­რებ­სა და პრო­დი­უ­სე­რებს ჰკი­თხოთ, რო­გორ ხდე­ბა ასე­თი ტი­პის სა­კი­თხე­ბის სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში გან­ხილ­ვა-გა­ტა­ნა? შე­იძ­ლე­ბა რამე და­სა­ბუ­თე­ბუ­ლი ავ­ტო­რი­ტე­ტუ­ლი სა­მე­დი­ცი­ნო დას­კვნე­ბის გა­რე­შე ქვე­ყა­ნა­ში ბობ მარ­ლის კურ­თხე­უ­ლი სა­მო­თხის კა­რის გა­ღე­ბა? არ უნდა ვი­ცო­დეთ რას­თან გვაქვს საქ­მე? რო­მე­ლი სა­ხე­ო­ბის კა­ნა­ფის, რა რა­ო­დე­ნო­ბით, რა სიხ­ში­რით მოხ­მა­რე­ბა რა სა­ხის პრო­ცე­სებს და შე­დე­გებს იწ­ვევს? თამ­ბა­ქო­ზე ხომ ვი­ცით ყვე­ლა­ფე­რი და თუ ვინ­მე შეგ­ნე­ბუ­ლად მი­დის მა­ინც მო­წე­ვა­ზე, საპ­რე­ტენ­ზიო ნაკ­ლე­ბიც გაქვს, რად­გან გაფრ­თხი­ლე­ბუ­ლი ხარ.

მა­რი­ა­ხუ­ნას მავ­ნებ­ლო­ბა­სა თუ სარ­გებ­ლი­ა­ნო­ბა­ზე სა­უბ­რი­სას, შე­იძ­ლე­ბა და­ვეყ­რდნოთ მხო­ლოდ ცალ­კე­უ­ლი პრაქ­ტი­კო­სი ექი­მე­ბის, მეც­ნი­ე­რე­ბის, "და­ბო­ლი­ლი" მე­გობ­რე­ბის და მე­ზობ­ლე­ბის მო­საზ­რე­ბებს, სა­კუ­თარ გა­მოც­დი­ლე­ბას, ჩვე­ულ ქარ­თულ ჭო­რა­ო­ბას და მი­თებს? ვფიქ­რობ, ასე­თი მიდ­გო­მა, სულ ცოტა უპა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბაა.

ერთი შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა მექ­ნე­ბა მა­რი­ხუ­ა­ნას ლე­გა­ლი­ზა­ცი­ის ლო­ბის­ტებ­თან, ხომ მო­წი­ნა­ვე­ე­ბი ხართ, გვა­ნა­ხეთ და წინ წაგ­ვი­ძე­ხით. მა­გა­ლი­თად, ცო­ცხა­ლი სა­ტე­ლე­ვი­ზიო რე­ა­ლი­თი შოუ გა­ვა­კე­თოთ, პი­რო­ბი­თად და­ვარ­ქვათ "ცხოვ­რე­ბა მა­რი­ხუ­ა­ნას­თან ერ­თად". შე­იკ­რი­ბეთ, შოუს და­წყე­ბამ­დე აგ­წო­ნი­ან, გაგ­ზო­მა­ვენ და ა. შ. მერე "და­ბოლ­დით" 1 თვე სხვა­დას­ხვა დო­ზით და იცხოვ­რეთ ასე, ჩვენც შე­მოგ­ხე­დავთ. სა­ხე­ლი და გვა­რი თუ არ და­გა­ვი­წყდე­ბათ, წონა, ზომა და ტვი­ნის უჯრე­დე­ბის პა­რა­მეტ­რე­ბი თუ იგი­ვე ან გა­უმ­ჯო­ბე­სე­ბე­ლი დაგ­რჩათ და სა­ხეს არ და­კარ­გავთ, მოგ­ბა­ძავთ და ვი­ტყვით, რომ სა­სარ­გებ­ლო და კარ­გი ყო­ფი­ლა მო­წე­ვა. მა­რი­ხუ­ა­ნას სა­სარ­გებ­ლო თვი­სე­ბე­ბი რომც დამ­ტკიც­დეს, შე­იძ­ლე­ბა, არ მოგ­ბა­ძოთ მა­ინც, თევ­ზის ქო­ნიც სა­სარ­გებ­ლოა, მაგ­რამ ბევ­რს უყ­ვარს და მი­ირ­თმევს? ყო­ველ შემ­თხვე­ვა­ში, გვე­ცო­დი­ნე­ბა ჩვე­ნი თა­ვი­სუ­ფა­ლი არ­ჩე­ვა­ნის ფასი. თუ არ გნე­ბავთ სა­კუ­თა­რი ჯან­მრთე­ლო­ბით გა­რის­კოთ თუ მხო­ლოდ მო­სახ­ლე­ო­ბა­ზე ექ­სპე­რი­მენ­ტე­ბის ჩა­ტა­რე­ბა გსურთ?!

მა­რი­ხუ­ა­ნას მო­წე­ვას­თან და­კავ­ში­რე­ბით ნე­იტ­რა­ლუ­რი პო­ზი­ცია მაქვს, არ მგო­ნია, რომ სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რი­ვი მნიშ­ვნე­ლო­ბის თე­მას წარ­მო­ად­გენ­დეს მა­რი­ხუ­ა­ნას ლე­გა­ლი­ზა­ცია და სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ ცნო­ბი­ე­რე­ბა­ში რე­ვო­ლუ­ცია მო­ახ­დი­ნოს ამის დაშ­ვე­ბამ, უპა­სუ­ხის­მგე­ლო­ბა­ზე და ზო­გა­დად სი­ახ­ლე­ე­ბის და­ნერგვის უტი­ფარ მიდ­გო­მებ­ზე ვა­მახ­ვი­ლებ ყუ­რა­დღე­ბას. ამას­თან, სრუ­ლი­ად ვი­ზი­ა­რებ, რომ მა­რი­ხუ­ა­ნას მოხ­მა­რე­ბის გამო თა­ვი­სუფ­ლე­ბის აღ­კვე­თა არ შე­იძ­ლე­ბა რა­მე­ნა­ი­რად გა­მარ­თლე­ბუ­ლი იყოს. უამ­რა­ვი ტექ­ნი­კუ­რი და შემ­ზღუდ­ვე­ლი წე­სის შე­მო­ღე­ბაა შე­საძ­ლე­ბე­ლი, რომ ეს სა­კი­თხი და­რე­გუ­ლირ­დეს - მკაც­რად გა­მო­ყო­ფი­ლი მო­სა­წე­ვი ად­გი­ლე­ბი, ჯა­რი­მე­ბი, ლე­გა­ლუ­რი მა­ღა­ზი­ე­ბი. სა­კონ­სტი­ტუ­ციო სა­სა­მარ­თლოს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბამ დიდი ზე­გავ­ლე­ნა მო­ახ­დი­ნა სა­ერ­თო სა­სა­მარ­თლო­ე­ბის გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბებ­ზე მა­რი­ხუ­ა­ნას მოხ­მა­რე­ბი­სათ­ვის სის­ხლის სა­მარ­თლებ­რი­ვი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის შემ­სუ­ბუ­ქე­ბის მხრივ. თუმ­ცა აქ ამ სა­კი­თხებს არ ვი­ხი­ლავ, მიდ­გო­მებ­ზე და მენ­ტა­ლო­ბა­ზე მაქვს აქ­ცენ­ტი.

მცი­რე რე­ზი­უ­მეს სა­ხით კი­დევ ვი­ტყვი, რომ სა­ჭი­როა კვა­ლი­ფი­ცი­უ­რი, ერთხე­ლაც ჯი­უ­ტად გა­ვი­მე­ო­რებ ამ სა­კი­თხის მრა­ვალ­მხრი­ვი კვა­ლი­ფი­ცი­უ­რი გან­ხილ­ვა. მო­საზ­რე­ბა, რომ მა­რი­ხუ­ა­ნა­ზე გა­დას­ვლა სხვა ნარ­კო­ტი­კებს ჩა­ა­ნაც­ლებს, შე­საძ­ლე­ბე­ლია კარ­გი იდე­აა, მაგ­რამ არის ეს დამ­ტკი­ცე­ბუ­ლი ან გა­მოკ­ვლე­უ­ლი სა­ქარ­თვე­ლო­ში?

ჩემ პი­რად აზ­რსაც გა­მოვ­ხა­ტავ ნარ­კო­ტი­კებ­თან მი­მარ­თე­ბა­ში, ყვე­ლა­ნა­ი­რი ნარ­კო­ტი­კი, მათ შო­რის მსუ­ბუ­ქიც, მი­უ­ღე­ბე­ლია ჩემ­თვის და სხვა­საც მო­ვუ­წო­დებ ამის­კენ, რე­ლაქ­სა­ცი­ის სხვა უფრო ჯან­სა­ღი ხერ­ხე­ბი არ­სე­ბობს. თუმ­ცა, მა­რი­ხუ­ა­ნას მო­წე­ვას­თან და­კავ­ში­რე­ბით გა­უ­გე­ბარ ის­ტე­რი­ამ­დე მივ­დი­ვართ, რო­დე­საც ვამ­ბობთ, რომ თა­ო­ბე­ბი დაგ­ვე­კარ­გე­ბა და ახალ­გაზ­რდო­ბა გა­ირ­ყვნე­ბა, ყვე­ლა და­ბო­ლი­ლი ივ­ლის და ასე შემ­დეგ. რა მა­ინ­ტე­რე­სებს, სამ­სა­ხურ­ში ან პა­ნაშ­ვიდ­ზე მთვრა­ლი რომ არ უნდა მიხ­ვი­დე სად­მე გა­წე­რი­ლია? მაგ­რამ აბ­სო­ლუ­ტუ­რი უმ­რავ­ლე­სო­ბა ხომ არ ვა­კე­თებთ ამას. ეს ში­ნა­გა­ნი კულ­ტუ­რის სა­კი­თხია და არ ღირს სა­ყო­ველ­თაო და­ბო­ლი­ლო­ბის აუც­დენ­ლო­ბის ჰი­პერ­ბო­ლი­ზე­ბა. უკაც­რა­ვად და, სი­ბინ­ძუ­რის მოყ­ვა­რუ­ლი ყო­ველ­თვის იპო­ვის თა­ვის სამ­ყოფ ტა­ლა­ხი­ან გუ­ბეს. ამ­დე­ნად, მო­წი­ოს ვი­საც რამ­დე­ნი უნდა, ოღონდ თა­ვად უნდა აგებ­დე პა­სუხს, როცა "და­ბო­ლი­ლო­ბის" გამო სამ­სა­ხურს და­კარ­გავ ან პა­ნაშ­ვიდ­ზე სი­ცი­ლით თუ ახ­ვალ და მაგ­რად მოგ­ხვდე­ბა ნა­თე­სა­ვე­ბი­სა­გან.

ახლა არ და­ვი­წყოთ, რომ ქარ­თულ ტრა­დი­ცი­ა­ში არ ყო­ფი­ლა მო­წე­ვა და ეს დამ­პა­ლი და­სავ­ლუ­რი ფა­სე­უ­ლო­ბე­ბი თავს მოხ­ვე­უ­ლია. ჯერ ერთი, ეს ბო­ლომ­დე და­ზუს­ტე­ბით არა­ვინ იცის, მო­წე­ვის ტრა­დი­ცი­ებ­ზე ვამ­ბობ, და რაც შე­ე­ხე­ბა უშუ­ა­ლოდ მო­წე­ვას, ეს სუ­ლაც არ წარ­მო­ად­გენს რა­ი­მე ღი­რე­ბუ­ლე­ბას და ფა­სე­უ­ლო­ბას, არც და­სავ­ლურს მათ შო­რის. ისე­ვე, რო­გორც არამ­წე­ვე­ლი გმი­რი არ არის, არც მწე­ვე­ლია ზნე­და­ცე­მუ­ლი. მე­ო­ცე სა­უ­კუ­ნის 60-იან წლებს არ ვი­ხი­ლავ, ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სო და ღრმა თე­მაა, დღე­ვან­დელ რე­ა­ლო­ბა­ზე ვსა­უბ­რობ - ეს ერთ-ერთი ხერ­ხია გან­ტვირ­თვის და თა­ვი­სუ­ფა­ლი ქმე­დე­ბის ერთ-ერთი სა­ხეა მი­ლი­ო­ნო­ბით თა­ვი­სუ­ფალ ქმე­დე­ბებს შო­რის, ისე­ვე, რო­გორც პა­რა­შუ­ტით ხტო­მა.

ტრა­დი­ცი­ებს და პატ­რი­ო­ტულ შეგ­რძნე­ბებს და­მა­ტე­ბით რაც შე­ე­ხე­ბა, სას­მე­ლით დათ­რო­ბა გვი­ან­დერ­ძა და­ვით აღ­მა­შე­ნე­ბელ­მა? გვერ­დზე გა­ვი­ხე­დოთ და და­ვი­ნა­ხავთ, ია­ფ­ფა­სი­ა­ნი არ­ყით და სახ­ლში გა­მოხ­დი­ლი ჭა­ჭით დამ­თვრა­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი რო­გორ ხო­ცა­ვენ ერ­თმა­ნეთს. და­ბო­ლი­ლი მო­ძა­ლა­დე გვი­ნა­ხავს სად­მე? ვკი­თხოთ ში­ნა­გან საქ­მე­თა სა­მი­ნის­ტროს და მოგ­ვაწ­ვდის სტა­ტის­ტი­კას მა­რი­ხუ­ა­ნას ზე­მოქ­მე­დე­ბის ქვეშ ჩა­დე­ნი­ლი და­ნა­შა­უ­ლე­ბის შე­სა­ხებ, მათ შო­რის ძა­ლა­დობ­რივ­ზე, თუ ასე­თი არ­სე­ბობს. თა­ნა­ფარ­დო­ბა­საც გვე­ტყვი­ან, რამ­დე­ნია და­ბო­ლი­ლი და არ­ყით დამ­თვრა­ლი მკვლე­ლი, ხუ­ლი­გა­ნი, ყა­ჩა­ღი, მძარ­ცვე­ლი, მო­ძა­ლა­დე და საგ­ზაო შემ­თხვე­ვე­ბის მო­ნა­წი­ლე.

კი­დევ ერთი, არა­ვინ იფიქ­როს, თუ მოხ­დე­ბა მა­რი­ხუ­ა­ნას ლე­გა­ლი­ზა­ცია ან დეკ­რი­მი­ნა­ლი­ზა­ცია, ეს სა­ზო­გა­დო­ე­ბის მხო­ლოდ რო­მე­ლი­მე ჯგუფს შე­ე­ხე­ბა, ან რო­მე­ლი­მე ვიწ­რო სუბკულ­ტუ­რის კუთ­ვნი­ლე­ბა გახ­დე­ბა. კა­ნო­ნის წი­ნა­შე ყვე­ლა თა­ნას­წო­რია, დიახ, პარ­ლა­მენ­ტა­რი, მი­ნის­ტრი, პრე­ზი­დენ­ტი, მო­სა­მარ­თლე, მა­ტა­რებ­ლის მე­მან­ქა­ნე, თვითმფრი­ნა­ვის პი­ლო­ტი, სას­წრა­ფო დახ­მა­რე­ბის ექი­მი, მე­ხან­ძრე, მღვდელმსა­ხუ­რი, პუ­რის მცხო­ბე­ლი, მას­წავ­ლე­ბე­ლი - ყვე­ლა გახ­დე­ბა თა­ვი­სუ­ფა­ლი და თა­ნას­წო­რი ამ თვალ­საზ­რი­სით. ამ­დე­ნად, ყვე­ლამ ერ­თად უნდა გა­დავ­წყვი­ტოთ, გვინ­და თუ არა ჩვე­ნი სა­მო­ქა­ლა­ქო დის­ციპ­ლი­ნის და ნე­ბის­ყო­ფის გა­მოც­და. ამას­თან, მი­ვეჩ­ვი­ოთ სა­კი­თხე­ბის გან­ხილ­ვას და გა­და­წყვე­ტას ის­ტე­რი­უ­ლი ფე­ხის ბა­კუ­ნის გა­რე­შე.

ოღონდ, ისე არ გა­მო­ვი­დეს, რომ ახალ­გაზ­რდო­ბამ სა­ერ­თოდ გა­ა­ტა­როს ეს სა­კი­თხი, არ და­ინ­ტე­რეს­დეს მო­წე­ვით და იქით არ გვთხო­ვონ გონ­ზე მოს­ვლა, მერე ჭკუა ვის და­ვა­რი­გოთ და მო­რა­ლი ვის წა­ვუ­კი­თხოთ?!"