3
მაისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
11 ნოემბერს საქართველოს ფეხბურთელთა ნაკრებმა ესტონეთის ფეხბურთელთა ნაკრებთან ამხანაგური მატჩი გამართა. ესტონელთა ნაკრების პროფილი იმიტომ დავაკონკრეტე, რომ თამაშის დროს, 20-25 წუთიდან ჩართულ მაყურებელს ორი განსხვავებული სპორტის წარმომადგენელთა თამაში ეგონებოდა. არადა შოტლანდიასთან მოგების და გერმანიასთან საკმაოდ კარგი თამაშის მერე, გულშემატკივარი მინიმუმ ფრეს მაინც ელოდა, თანაც ესტონეთთან, რომელმაც ევრო 2016-ის შესარჩევ ტურნირზე მხოლოდ 4 გოლის გატანა მოახერხა. კახი ცხადაძის ხელში ასეთი უსუსური თამაში ეროვნულ ნაკრებს ჯერ არ ჩაუტარებია, პოლონეთთან 0-4 წაგებულ თამაშშიც კი უკეთ გამოიყურებოდნენ.
სხვათა შორის, ესტონელებმა საკმაოდ უცნაურად შეასრულეს ჰიმნი, ჩემ ბავშვობაში ელემენტზე მომუშავე მაგნიტოფონს, ბატარია რომ დაუჯდებოდა და ნელა უკრავდა, დაახლოებით ეგრე იმღერეს ჰიმნი, მაშინ მიყო გულმა რეჩხი, ესენი ჩვენი ბიჭების მოდუნებას ხომ არ ცდილობენ-მეთქი და ეგრე აგიხდეს ყველაფერი.
მიუხედავად წაგებული მატჩისა, დაუნახავი უნდა იყო ადამიანი რომ ვერ შეამჩნიო ის ათწუთიანი მონაკვეთი, როდესაც მეტოქეს ზედიზედ რამდენიმე კუთხური ჩავუწოდეთ და საკუთარ კართან მივაჯაჭვეთ. ჩვენდა სამწუხაროდ, ამირანისაგან განსხვავებით, ესტონელებმა ჯაჭვები ისე მალე დაწყვიტეს, რომ ფინია, რომელსაც ჯაჭვი უნდა ელოკა, რათა ლოკვით გაელია, უსაქმურად დატოვეს, სწორედ ისე, როგორც ჩვენი დაცვა.
გუშინ საქართველოს ნაკრებმა კიდევ ერთხელ დაამტკიცა, რომ მასპინძლობაში ბადალი არ გვყავს და რომ ყველა სტუმარი ისე გრძნობს ჩვენთან თავს, როგორც საკუთარ სახლში. დიახ, ესტონელი თავდამსხმელები ჩვენს საჯარიმოში ყველაფერს ისე აკეთებდნენ, როგორც გაუხარდებოდათ. ჩვენები ძირითად დროს მარანში ატარებდნენ, სტუმრისთვის ღვინის ამოსატანად. ასე იმიტომ მგონია, რომ საჯარიმოში არ იყვნენ და სხვაგან სად უნდა წასულიყვნენ?!
უკვე მერამდენედ ხდება, რომ პირველი ტაიმის მერე, რომელიც 0-0-ით სრულდება, მეორე ტაიმში ჩვენი ფეხბურთელები დაუშვებელ შეცდომებს უშვებენ და საბოლოოდ სამარცხვინოდ მარცხდებიან. რატომღაც ერთი ფიქრი ამეკვიატა - ალბათ ჰგონიათ რომ თამაში 45 წუთი გრძელდება, ხოლო მეორე ტაიმი მხოლოდ გართობა და ვარჯიშია, სადაც გატანილ გოლს არავითარი აზრი არ აქვს.
ბევრი რომ არ გავაგრძელოთ, საქართველოს ნაკრებმა იმდენად ცუდად ითამაშა, გოგი თოფაძის და თამაზ მეჭიაურის ყველა განცხადება ერთად გადაფარა, ეს კი ისეთივე რთული გასაკეთებელი საქმეა, როგორც ცეცხლთან შიშველი ხელით ბრძოლა. ამიტომ ბიჭები ქებას იმსახურებენ.
რეალურად, ძალიან გულდასაწყვეტია, როდესაც შენი გუნდის შესახებ მხოლოდ ირონიით წერ. ძალიან მინდა კარგის დანახვა, მაგრამ ესტონეთთან თამაშში კარგის დანახვა შეუძლებელია, რადგან კარგი არაფერი მომხდარა, გარდა იმისა, რომ როგორც იქნა, ღირსეულად წავაგეთ, თორემ ამოვიდა ყელში ამდენი დაუმსახურებელი წაგებები.
ისე, რა უიღბლოა კახი ცხადაძე, ისეთ თამაშებში შემოიყვანა ზურაბ ხიზანიშვილი, სადაც მისი შემოსვლის არავითარი საჭიროება არ იყო, გუშინ საერთოდ არ შემოიყვანა, მეტიც, გამოძახებულიც არ ყოლია, არადა დააბრალებდა კაცი წაგებას.
პ.ს. მალე ალბანეთთან გვიწევს თამაში, იმედია ამ სტატიისაგან რადიკალურად განსხვავებულის დაწერა მომიწევს, რადგან ჩვენი ბიჭები, "ჩასაფრებულებს" საკუთარი მაგარი თამაშით გაგვაჩუმებენ.
ლადო გოგოლაძე
AMBEBI.GE
