როგორ შეხვდა დათო ოქიტაშვილის მეუღლე მის სხვა ქალთან ფლირტს

კულტურის პალატის ხელმძღვანელ დათო ოქიტაშვილს ტრადიციებსა და სტერეოტიპებზე სასაუბროდ სამსახურში ვეწვიეთ. ჩვენი რესპონდენტი ტრადიციებს პატივს სცემს. მოსწონს ქართული სუფრის ტრადიცია, თავადაც ხშირად თამადობს და მიიჩნევს, რომ ეს ინსტიტუტი ძალიან მნიშვნელოვანია.

მეუღლესთან უჩხუბია, თუმცა ისე არა, რომ რომელიმეს კარი გაეხუროს. ამბობს, რომ მისთვის არასდროს უღალატია, თუმცა ყოფილა ფლირტი...

- ჩემთვის ტრადიცია არის ოჯახი, ის, რითაც ქართველი ცხოვრობს, ასევე ტრადიციაა, როგორ გამზარდეს ჩემმა მშობლებმა და ახლა როგორ ვზრდით მე და ჩემი მეუღლე ჩვენს შვილებს.

- არის ისეთი ტრადიცია, რომელიც ნეგატიურ დამოკიდებულებას იწვევს თქვენში?

- ყველა ადამიანს და ყველა ოჯახს თავისი ცხოვრების სტილი აქვს, საკუთარ თავს არ მივცემ იმის უფლებას, ვინმეს ვუკარნახო, გინდა თუ არა ამ ტრადიციით უნდა იცხოვრო და არა მეორითმეთქი. ქართველი ადამიანის ბუნება ძალიან განსხვავებულია, მაპატიეთ, მაგრამ ტრა-დიციის კულტურა ზოგს არ გააჩნია. ჩვენს ქვეყანაშიც არის ფაქტები, როცა შვილს ეუბნებიან, 18 წლის ხარ და ახლა როგორც გინდა ისე იცხოვრეო, ამას ჩემს შვილებს არასდროს ვეტყვი. ორი ქალიშვილი მყავს და ორივეს ვეუბნები, გათხოვდით, ჩაჰბარდით პატრონს და მერე თუ გინდათ, ღამის 5 საათზე მოდით სახლში-მეთქი. ეს შეიძლება გარკვეულწილად აზიატობაა, მაგრამ რა ვქნა. ჩემი უფროსი ქალიშვილი 19 წლისაა და იცის, რომ 12 საათამდე უნდა დაბრუნდეს სახლში, ან აუცილებლად დარეკოს, ვიცოდეთ სადაა.

- ჩვენს რეალობაში ფეხმოკიდებულ გერლფრენდ-ბოიფრენდის ინსტიტუტზე რა აზრის ხართ?

- მე ვიცი, რომ ჩემს უფრო ქალიშვილს ჰყავს შეყვარებული, ვიცნობ ამ ბავშვს, მის ოჯახს და ბედნიერი ვარ, რომ მათ ერთმანეთი უყვართ. ჩემს შვილს ხელს არასდროს შევუშლი, მიხარია, რომ ერთმანეთს პატივს სცემენ, მიდი-მოდიან ერთმანეთის ოჯახებში. ჩემმა შვილმა რომ გამიმხილა თავისი გრძნობა, ერთი ზედმეტი კითხვაც არ დამისვამს, ვინაა, ვისი შვილია და ა.შ. გაოგნებული მიყურებდა ბავშვი, მეტი არაფერი გაინტერესებსო? მთავარია, რომ მას უყვარდეს, ჩვენ კი გვერდში დავუდგებით, მაგრამ ჩემი ოჯახისთვის ეს გერლფრენდ-ბოიფრენდობა მიუღებელია. ჩემი თაობა ასე გაიზარდა და მე ასე ვფიქრობ, ჩემმა მომდევნო თაობამ კი შეიძლება, ჩვეულებრივად მიიღოს.

- საყურიანი, ვიწროშარვლიანი, გრძელთმიანი ბიჭების დანახვას უფროსი თაობა ვერ ეგუება. თქვენ რას იტყვით?

- ქართველი ადამიანის ფსიქიკა რაღაც-რაღაცებს ვერ პატიობს ქართველ მამაკაცს, ან ქართველ ქალბატონს. ყველა ადამიანმა უნდა იცხოვროს ისე, როგორც უნდა, მე შეიძლება, რაღაც არ მომწონდეს, მაგრამ არ გამოვალ, არ გავლანძღავ და არ ვეტყვი: შე, გარეწარო! თუ ადამიანი ფიქრობს, რომ 20 საყურე უნდა გაიკეთოს, მისი საქმეა, მე თუ ჩემნაირები რას ვიფიქრებთ, არ აინტერესებს, ამიტომ ყველამ უნდა მიხედოს თავის ცხოვრებას და თავის თავს, არ შეიძლება, ადამიანს შეურაცხყოფას აყენებდე და სხვისი ცხოვრებით ცხოვრობდე.

- სუფრის ტრადიცია, განსხვავებულები...

- ხშირად ვარ თამადა და ვსვამ უზომოდ, მაგრამ თამადა ყოველთვის უნდა აკონტროლებდეს თავის თავს. უცხოეთიდან ჩამოსული სტუმრები გიჟდებიან ქართულ სუფრაზე, კულტურაზე, სადღეგრძელოებზე და მათ რიგითობაზე, თუმცა ყოველთვის ვამბობ, რამდენსართულიანი სუფრაც გინდა გაშალე, თუ თამადა არ ვარგა, ხიბლი არ ექნება. რამდენჯერმე ქორწილიდან სწორედ ამ მიზეზით წამოვსულვარ. ქორწილი არის ახალგაზრდების თავშეყრა, ბედნიერება, შენ უნდა აუწყო ფეხი, მათ არ სჭირდებათ გაუთავებელი ლაპარაკი და სადღეგრძელოები. ყოფილა შემთხვევა, გამიგია, რომ კონკრეტული პიროვნება უნდა იყოს იმ სუფრაზე თამადა და აღარ წავსულვარ, იმიტომ, რომ იწყება ყანწით, გრძელდება ვედროთი და აღარ სრულდება.

- ქუჩის ცხოვრება კაცმა აუცილებლად უნდა გაიაროს?

- აუცილებელია. თუ ბიჭმა ქუჩის ცხოვრება არ იცის, ის ვერასდროს ჩამოყალიბდება ვაჟკაცად. ამაში ვგულისხმობ ნორმალურ ყოფას. მე ვაკეში დავიბადე და გავიზარდე, ბარნოვის ქუჩაზე, 54-ე სკოლის წინ გვქონდა ბირჟა, იქ იყო გრძელი ბეტონის მოაჯირი, რომელზეც ვსხდებოდით და ვსაუბრობდით, ბოლოს გამგეობამ სკამი დაგვიდგა, რადგან სულ იქ ვიკრიბებოდით, დავდიოდით ვაკის პარკში ღია კინოთეატრში, ჩვენთვის მიუღებელი იყო წივილი, კივილი, ჩხუბი, დაჭრა და ა.შ. ბიჭს ცოტა განსხვავებული გაზრდა სჭირდება, ქუჩაშიც უნდა იყოს, ოღონდ გააჩნია, რა ფორმით და რა დოზით.

იხილეთ გაგრძელება