წამი, სახელად მეგობრობა
იმ დღეს გია მირზაშვილს სადიპლომო ნაშრომის დაცვა ჰქონდა სამხატვრო აკადემიაში. რაღაც მოხდა და დაცვა გადადეს... საგულშემატკივროდ მისულ მეგობრებთან - ირაკლი ჩარკვიანთან და ლევან ღოღობერიძესთან ერთად დაეშვა რუსთაველის გამზირისკენ. ჩვეულებრივი დღე იყო, თითქოს განსაკუთრებული არაფერი ხდებოდა: როგორც ყოველთვის, ერთად იყვნენ. ოპერის ბაღში შევიდნენ და უცებ ლევანმა - მოდი, ფოტო გადავიღოთო...
ადრეც ხდებოდა: შემთხვევით გადაიღებდნენ სურათს, მაგრამ ეს შემთხვევითობა სხვანაირი იყო - ერთ წამში აღმოჩენილი, რომ ის წამი, რომელშიც ხარ და ცოცხლობ, ძვირფასია. მერე დაუძახებდი ფოტოგრაფს, რომელიც ბაღის აგურმოყრილი ბილიკების გასწვრივ სადმე ჩრდილში იჯდა და ისიც ხალისიანად მოგიახლოვდებოდა... აპარატს მოიმარჯვებდა და - ჩხიკ! გადაღებული იყო წამი, რომელიც გიყვარდა.
მეგობრებს, რომლებსაც ფოტოზე ხედავთ, თითოეულს თავისი სამყარო ჰქონდა - თავისი დიდი სიმარტოვე. ლევან ღოღობერიძე ისეთივე კარგი მთარგმნელი იყო, როგორი კარგი მომღერალი და კომპოზიტორიც - ირაკლი ჩარკვიანი და ფერმწერი - გია მირზაშვილი...
ამ სამი ბიჭის (მაშინ ბიჭების) საერთო ის წამი იყო, რომელიც ერთმანეთთან ურთიერთობით აბედნიერებდათ, წამი, სახელად მეგობრობა, გატანა, საიდუმლოს შენახვა, კამათი, ლიტერატურაზე მსჯელობა... წამი, სახელად "ერთად ყოფნა".
"სად არ გვიხეტიალია. ამდენი კამათი. ამდენი ემოცია. რამდენი ბოთლი, რამდენი ოვაცია? კეპი. ლაბადა. პორტრეტი პოეტის. თავს გადახოტრილს დიდხანს ათოვდა, წავიდა თვითონ, სინათლე დატოვა", - გიორგი მირზაშვილმა დაწერა ირაკლიზე წლების მერე, რაც მეგობარი ზეციერს შეუერთდა...
მერე ლევანი წავიდა და გია მირზაშვილმა ისევ დაწერა: "გულში გვედო სევდა რუხი და ფიქრები აზრიანი,/საუბარი შესაქცევი და სიბერე ადრიანი".
იხილეთ სრულად kvirispalitra.ge-ზე
ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"
უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"
