თბი­ლი­სის სა­ქა­ლა­ქო სა­სა­მარ­თლომ ნოშ­რე­ვან ნა­მო­რა­ძეს წი­ნას­წა­რი პა­ტიმ­რო­ბა შე­უ­ფარ­და. მას და­ვით კო­დუ­ას ჯან­მრთე­ლო­ბის გან­ზრახ ნაკ­ლე­ბად მძი­მე და­ზი­ა­ნე­ბა­ში ედე­ბა ბრა­ლი.

შე­გახ­სე­ნებთ, 3 მა­ისს, და­ახ­ლო­ე­ბით 13 სა­ათ­ზე, ირაკ­ლი აბა­ში­ძის 56 ნო­მერ­ში მდე­ბა­რე სი­ლა­მა­ზის სა­ლონ­ში, ბიზ­ნეს­მე­ნი და­ვით კო­დუა 4 წლის შვილ­თან და ძი­ძას­თან ერ­თად იყო მი­სუ­ლი. ბავ­შვს თმას ჭრიდ­ნენ, როცა და­ვითს სა­ლო­ნის წინ ფი­ზი­კუ­რად გა­უს­წორ­დნენ. შემ­თხვე­ვის ად­გილ­ზე მალე უამ­რა­ვი ადა­მი­ა­ნი შე­იკ­რი­ბა და და­შა­ვე­ბუ­ლი სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში გა­და­იყ­ვა­ნეს. და­ვით კო­დუა დღემ­დე ინ­გო­როყ­ვას კლი­ნი­კა­ში რჩე­ბა, მას ოპე­რა­ცია ჩა­უ­ტარ­და. ცხვი­რი აქვს გა­ტე­ხი­ლი და ყბის მო­ტე­ხი­ლო­ბა აღე­ნიშ­ნე­ბა. ექი­მე­ბის თქმით, დღეს მის სი­ცო­ცხლეს საფრ­თხე აღარ ემუქ­რე­ბა, მაგ­რამ ოჯა­ხი სამ­კურ­ნა­ლოდ მის სა­ზღვარ­გა­რეთ გა­დაყ­ვა­ნას აპი­რებს.

აღ­ნიშ­ნულ ფაქტს დიდი ხმა­უ­რი მოჰ­ყვა. შემ­თხვე­ვის ად­გილ­ზე მი­სულს, ფაქ­ტის თვითმხილ­ველ­მა, მა­ღა­ზი­ის გამ­ყიდ­ველ­მა ასე­თი რამ მი­ამ­ბო:

- დღის პირ­ვე­ლი სა­ა­თი იყო, კი­ვი­ლი რომ შე­მო­მეს­მა. მე­გო­ნა, ბავ­შვე­ბი იყ­ვნენ. მა­ღა­ზი­ა­ში კლი­ენ­ტე­ბი მყავ­და და ვერ მი­ვა­ტო­ვე. მერე ისევ გა­ვი­გო­ნე ქა­ლის გან­წი­რუ­ლი კი­ვი­ლი. და­ვი­ნა­ხე, და­სის­ხლი­ა­ნე­ბუ­ლი დათო ძირს ეგდო, თავს ეხ­ვივ­ნენ სა­ლო­ნის თა­ნამ­შრომ­ლე­ბი, ბავ­შვის ძიძა დახ­მა­რე­ბას ითხოვ­და. მალე "სას­წრა­ფო" მო­ვი­და. დათო უგო­ნოდ იყო და მან­ქა­ნა­ში ჩა­აწ­ვი­ნეს. მალე მისი მცვე­ლე­ბიც მო­ვიდ­ნენ, ბავ­შვი და ძიძა მათ წა­იყ­ვა­ნეს სა­ლო­ნი­დან. დათო ყო­ველ­თვის დაც­ვით და­დის და არ ვიცი, იმ დღეს მარ­ტო რა­ტომ იყო. თავ­დამ­სხმე­ლე­ბი არ მი­ნა­ხავს. ამ­ბო­ბენ, 3 მა­ღა­ლი, გამ­ხდა­რი ბიჭი იყოო. თავ­და­პირ­ვე­ლად ით­ქვა, რომ შა­ვებ­ში ჩაც­მუ­ლი ნიღ­ბი­ა­ნი პი­რე­ბი და­ესხნენ თავს კო­დუ­ას და თავ­დამ­სხმე­ლებ­მა ელექტრო­შო­კიც გა­მო­ი­ყე­ნეს. ეს ფაქ­ტი არ და­დას­ტურ­და. გა­ირ­კვა, რომ დამ­ნა­შა­ვეს ნი­ღა­ბი არ ეკე­თა. და­ნა­შა­უ­ლი იმა­ვე სა­ღა­მოს გა­იხ­სნა. პო­ლი­ცი­ა­ში ბრა­ლის აღი­ა­რე­ბით ბიზ­ნეს­მე­ნი ნოშ­რე­ვან ნა­მო­რა­ძე მი­ვი­და. მის წი­ნა­აღ­მდეგ საქ­მე ცე­მის ფაქ­ტზე აღიძ­რა, თუმ­ცა მოგ­ვი­ა­ნე­ბით, პრო­კუ­რა­ტუ­რამ ბრა­ლი და­უმ­ძი­მა და მას ამ­ჟა­მად 3-დან 5-წლამ­დე პა­ტიმ­რო­ბა ემუქ­რე­ბა.

საქ­მე­ზე გა­მო­ძი­ე­ბა 118-ე მუხ­ლის მე­სა­მე ნა­წი­ლით მიმ­დი­ნა­რე­ობს.

დღემ­დე მხა­რე­ე­ბი სა­და­ვოდ ხდი­ან იმ გა­რე­მო­ე­ბას, თუ რამ­დე­ნი ადა­მი­ა­ნი მო­ნა­წი­ლე­ობ­და კო­დუ­ას ცე­მა­ში. ბრალ­დე­ბუ­ლი ირ­წმუ­ნე­ბა, რომ ქუ­ჩა­ში ბიზ­ნეს­მე­ნი შემ­თხვე­ვით ნახა და მას მარ­ტო გა­უს­წორ­და. ჯერ­ჯე­რო­ბით გა­მო­ძი­ე­ბას და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი არ და­უ­კი­თხავს. ის ალ­ბათ ბევრ კი­თხვას გას­ცემს პა­სუხს.

პრო­კუ­რორ­მა და­ვით ხვე­დე­ლი­ძემ ნა­მო­რა­ძის და­პა­ტიმ­რე­ბა მო­ი­თხო­ვა: "ნა­მო­რა­ძე გა­მო­ძი­ე­ბის­თვის და­უდ­გე­ნელ პი­რებ­თან ერ­თად და­ეს­ხა თავს კო­დუ­ას და მი­ა­ყე­ნა გან­ზრახ ნაკ­ლე­ბად მძი­მე და­ზი­ა­ნე­ბა. ეს და­დას­ტუ­რე­ბუ­ლია საქ­მის მა­სა­ლე­ბით, ბრალ­დე­ბუ­ლის ნა­წი­ლობ­რი­ვი აღი­ა­რე­ბი­თა და სხვა მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბე­ბით. ბრალ­დე­ბუ­ლი ადრე მძი­მე და­ნა­შა­უ­ლის­თვის ნა­სა­მარ­თლე­ვია, მას პი­რო­ბი­თი მსჯავ­რი და­ე­დო და ამ­ნის­ტი­ით მო­ეხ­სნა პი­რო­ბი­თი სას­ჯე­ლი, მაგ­რამ კვლავ ჩა­ი­დი­ნა და­ნა­შა­უ­ლი. და­სად­გე­ნია სხვა პი­რე­ბის ვი­ნა­ო­ბა და მისი გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბა ხელს შე­უშ­ლის საქ­მე­ზე ჭეშ­მა­რი­ტე­ბის დად­გე­ნას. შე­საძ­ლოა მოწ­მე­ებ­ზე მო­ახ­დი­ნოს ზე­წო­ლა".

მისი პო­ზი­ცია გა­აპ­რო­ტეს­ტა ბრალ­დე­ბუ­ლის ად­ვო­კატ­მა, ლი­ლი­კო გე­ლაშ­ვილ­მა. ის აცხა­დებს, რომ ნა­მო­რა­ძეს ნა­სა­მარ­თლო­ბა გა­ქარ­წყლე­ბუ­ლი აქვს. ის პრო­კუ­რა­ტუ­რის მიერ ბრა­ლის დამ­ძი­მე­ბა­საც აპ­რო­ტეს­ტებს: "კვა­ლი­ფი­კა­ცია პრო­კუ­რა­ტუ­რამ შეც­ვა­ლა მხო­ლოდ ერ­თა­დერ­თი მოწ­მის, კო­დუ­ას ძი­ძის ჩვე­ნე­ბის სა­ფუძ­ველ­ზე. სხვა არა­ვინ ამ­ბობს, რომ იქ რამ­დე­ნი­მე ადა­მი­ა­ნი სცემ­და კო­დუ­ას. ყვე­ლა ამ­ბობს, რომ ერთი ურტყამ­და. პრო­კუ­რა­ტუ­რა მო­ექ­ცა ატე­ხი­ლი აჟი­ო­ტა­ჟის გავ­ლე­ნის ქვეშ და ბრა­ლი და­უმ­ძი­მა ნა­მო­რა­ძეს მა­შინ, როცა ჯერ არ არ­სე­ბობს ექ­სპერ­ტი­ზის დას­კვნა. და­კი­თხუ­ლია ექი­მი, რო­მე­ლიც აცხა­დებს, რომ კო­დუ­ას სი­ცო­ცხლის­თვის სა­ხი­ფა­თო და­ზი­ა­ნე­ბა არ აქვს მი­ყე­ნე­ბუ­ლი. არც სათ­ვალ­თვა­ლო კა­მე­რის ჩა­ნა­წე­რი­დან ჩანს, რომ იქ რამ­დე­ნი­მე ადა­მი­ა­ნი და­ეს­ხა თავს კო­დუ­ას. კა­მე­რა­ში ისიც ჩანს, რომ გარ­კვე­უ­ლი ხნის შემ­დეგ ორი ადა­მი­ა­ნი ჯდე­ბა სა­მარ­შრუ­ტო ტაქ­სი­ში, სხვა­დას­ხვა ინ­ტერ­ვა­ლით. სა­ყუ­რა­დღე­ბოა ერთი გა­რე­მო­ე­ბა: ფაქ­ტის შემ­დეგ ნოშ­რე­ვან ნა­მო­რა­ძე მი­დის შემ­თხვე­ვის ად­გი­ლი­დან. მთე­ლი დღე ვრცელ­დე­ბო­და ინ­ფორ­მა­ცია, რომ იმ ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე სათ­ვალ­თვა­ლო კა­მე­რე­ბი არ იყო. ნა­მო­რა­ძეს არ ჰქო­ნია ის გან­ცდა, რომ მა­ინც ამო­იც­ნობ­დნენ. ამის მი­უ­ხე­და­ვად, ის სა­ღა­მოს ბრა­ლის აღი­ა­რე­ბით მი­ვი­და პო­ლი­ცი­ა­ში. ის რომ არ გა­მო­ცხა­დე­ბუ­ლი­ყო, თქვენ ეს და­ნა­შა­უ­ლი გა­უხ­სნე­ლი გექ­ნე­ბო­დათ", - მი­მარ­თა პრო­კუ­რორს ად­ვო­კატ­მა და სა­სა­მარ­თლოს 5.000-ლა­რი­ა­ნი გი­რაო შეს­თა­ვა­ზა. ამ პო­ზი­ცი­ას და­ე­თან­ხმა ბრალ­დე­ბუ­ლის მე­ო­რე ად­ვო­კა­ტი, ირმა ჭკა­დუა და მა­ნაც და­ა­სა­ბუ­თა, რომ ნა­მო­რა­ძეს ბრა­ლი ედე­ბა ნაკ­ლე­ბად მძი­მე კა­ტე­გო­რი­ის და­ნა­შა­უ­ლის ჩა­დე­ნა­ში და არ იყო სა­ჭი­რო პა­ტიმ­რო­ბის შე­ფარ­დე­ბა. პრო­კუ­რა­ტუ­რას­თან თა­ნამ­შრომ­ლო­ბის სურ­ვი­ლი გა­მოთ­ქვა თა­ვად ბრალ­დე­ბულ­მა.

ნოშ­რე­ვან ნა­მო­რა­ძის ჩვე­ნე­ბი­დან:

- ჩემ­თვის ძა­ლი­ან მძი­მეა, შე­ვე­ხო იმ მტკივ­ნე­ულ თე­მას, რა­მაც მა­ი­ძუ­ლა იმის გა­კე­თე­ბა, რაც მოხ­და. 2008 წელს, დათო და ერეკ­ლე კო­დუ­ებ­მა გა­მი­ნად­გუ­რეს მთე­ლი ოჯა­ხი და ქუ­ჩა­ში დაგვტო­ვეს. არ ვლა­პა­რა­კობ მა­ტე­რი­ა­ლურ ზა­რალ­ზე. წა­მარ­თვეს ქო­ნე­ბა, გა­მა­ნად­გუ­რეს და დამ­ტო­ვეს შიშ­ვე­ლი ხე­ლე­ბით, გა­რეთ. პირ­ველ რიგ­ში, რაც ყვე­ლა კა­ცის­თვის მტკივ­ნე­უ­ლია და რის გა­მოც ვარ გაბ­რა­ზე­ბუ­ლი, ის არის, რომ ჩემი ოჯა­ხი შე­უ­რა­ცხყ­ვეს. ამა­ზე დიდი შე­უ­რა­ცხყო­ფა ქარ­თვე­ლი კა­ცის­თვის არ არ­სე­ბობს. დიდი რა­ო­დე­ნო­ბით "ჰე­რო­ი­ნი" ჩა­მი­დეს. ცხოვ­რე­ბა­ში არას­დროს არც მომ­ხმა­რე­ბე­ლი ვყო­ფილ­ვარ და არც შე­ხე­ბა მქო­ნია ნარ­კო­ტიკ­თან. და­ვით კო­დუ­ამ ერეკ­ლე კო­დუ­ას­თან ერ­თად და­გეგ­მა ყვე­ლა­ფე­რი. სახ­ლში შე­მო­მიც­ვივ­დნენ. ნუკ­რი ჩიკ­ვი­ლა­ძეს და­ა­ვა­ლეს ამის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა და მა­ნაც შე­ას­რუ­ლა. ამის მერე ქუ­ჩა­ში ჩემი მე­უღ­ლე ყა­ჩა­ღუ­რად, ბან­დი­ტუ­რად მან­ქა­ნი­დან ჩა­მო­აგ­დეს და წა­არ­თვეს მან­ქა­ნა. კი­დევ ერთხელ ვამ­ბობ, ქო­ნე­ბა­ზე არ მაქვს სა­უ­ბა­რი. არა­ფე­რი ღირს სა­ი­მი­სოდ, რაც გან­ვი­ცა­დე. ღირ­სე­ბის სა­კი­თხია. ელე­მენ­ტა­რულ ადა­მი­ა­ნო­ბა­ზე და კა­ცო­ბა­ზეა ლა­პა­რა­კი. შე­მი­ლა­ხეს სა­ხე­ლი და გარ­და ამი­სა, ეს ორი პი­როვ­ნე­ბა, ძმე­ბი კო­დუ­ე­ბი, ქა­ლაქ­ში და­დი­ოდ­ნენ და ავ­რცე­ლებ­დნენ ხმებს, რომ თით­ქოს მე ვი­ყა­ვი იმ და­ნა­შა­ულ­ში ბრალ­დე­ბუ­ლი. კარ­გად გა­მი­გეთ, ძა­ლი­ან რთუ­ლი იყო ეს წლე­ბი ჩემ­თვის. საკ­მა­ოდ დიდ წნეხს გა­ნიც­დი­და მთე­ლი ოჯა­ხი. სხვა გზა არ იყო, უნდა ვმჯდა­რი­ყა­ვი ცი­ხე­ში დღე­ვან­დლამ­დე, ან ჭკუა მეხ­მა­რა და ჩემი და ჩემი ოჯა­ხის სა­კე­თილ­დღე­ოდ ნა­ბი­ჯი გა­და­მედ­გა. სხვა გზა არ და­მი­ტო­ვეს, გარ­და აღი­ა­რე­ბი­სა. მთა­ვა­რი იყო, გა­მოვ­სუ­ლი­ყა­ვი ცი­ხი­დან. დღე­საც მი­ჭირს ჩემი სი­მარ­თლის დამ­ტკი­ცე­ბა. გა­მო­ძი­ე­ბა მიმ­დი­ნა­რე­ობს და ვამ­ტკი­ცებ ჩემს უდა­ნა­შა­უ­ლო­ბას. იმე­დი­ა­ნად ვარ, რომ გა­ირ­კვე­ვა სი­მარ­თლე. იმ პე­რი­ოდ­ში ყვე­ლა ოჯახს შე­ე­ხო ეს უბე­დუ­რე­ბა. ბევ­რს ნერ­ვი­უ­ლო­ბით მამა, დედა და ოჯა­ხის წევ­რე­ბი და­ე­ღუ­პა. მა­შინ მი­ვე­დი იმ დას­კვნამ­დე, რომ და­მეთ­მო ყვე­ლა­ფე­რი. სახ­ლი არ მექ­ნე­ბო­და და კარი, მაგ­რამ მთა­ვა­რი იყო, ჩემს ოჯახ­თან ვიქ­ნე­ბო­დი. იძუ­ლე­ბუ­ლი გავ­ხდი, მე­ღი­ა­რე­ბი­ნა ის, რაც არ ჩა­მი­დე­ნია. გა­და­ვი­ხა­დე 500.000 ლარი. ამის შემ­დგო­მაც ისევ დავ­რჩი კო­დუ­ე­ბის გა­რე­მოც­ვა­ში და ჩემ­ზე ზე­წო­ლა გაგ­რძელ­და. რომ ჩემი ქო­ნე­ბა ჩა­ეგ­დოთ ხელ­ში. - არ ეცა­დო ერთი წა­მით უა­რის თქმას, თავს არ და­გა­ნე­ბებთ, რაც გაქვს, ის უნდა დათ­მოო, მე­უბ­ნე­ბოდ­ნენ და ასე და­მათ­მო­ბი­ნეს "ტიფ­ლის დე­ვე­ლოპ­მენ­ტის" 50-პრო­ცენ­ტი­ა­ნი წილი. ამ ფირ­მის დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი ვი­ყა­ვი. მი­თხრეს, ამ ბიზ­ნეს­ში შენ არა­ფე­რი გე­საქ­მე­ბაო. იმ პე­რი­ოდ­ში და­ი­წყო ხალ­ხის პრო­ტეს­ტი. ვე­ცა­დე, გა­მე­წე­ლა დრო, მაგ­რამ გა­ი­მარ­ჯვა ძველ­მა სი­ტუ­ა­ცი­ამ და დარ­ჩა ისევ კო­დუ­ე­ბის სა­პარ­პა­შო ქვე­ყა­ნა. ჩემი მე­უღ­ლე და დე­და­ჩე­მი მი­ვიდ­ნენ ნო­ტა­რი­უს­თან და ეს ქო­ნე­ბა 200 ლა­რად გა­და­ვუ­ფორ­მეთ კო­დუ­ე­ბის სა­სურ­ველ პი­როვ­ნე­ბას, გოგა ზა­ქა­ი­ძეს. წარ­მო­იდ­გი­ნეთ, რა­ტომ­ღაც, ცი­ხი­დან გა­მოს­ვლის, 500. 000-ის გა­დახ­დის, მან­ქა­ნის წარ­თმე­ვის შემ­დეგ, მო­მინ­და სამ­შე­ნებ­ლო კომ­პა­ნი­ის 200 ლა­რად ჩუ­ქე­ბა კო­დუ­ე­ბის­თვის. 6 წელი გა­ვი­და იმის მო­ლო­დინ­ში, რომ ეს ყვე­ლა­ფე­რი ოდეს­ღაც დამ­თავ­რდე­ბო­და.

ცოტა ხნის წინ შევ­ხვდი და­ვით კო­დუ­ას, ვე­სა­უბ­რე, ვუ­თხა­რი, რომ აუ­ცი­ლებ­ლად, პირ­ველ რიგ­ში, ჩემ­თვის ბო­დი­ში ჰქონ­და მო­სახ­დე­ლი და სხვა და­ნარ­ჩე­ნი მერე გაგ­ვერ­კვია. მის­გან ადა­მი­ა­ნუ­რი ბო­დი­შიც არ მი­მი­ღია. სულ­ში ჩა­ფურ­თხე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი და ასეთ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში ვარ ახ­ლაც. ადა­მი­ა­ნუ­რი ბო­დი­ში მა­ინც რომ მო­ე­ხა­და, შე­იძ­ლე­ბო­და, ეს არ მომ­ხდა­რი­ყო, მაგ­რამ ესეც არ იკად­რა და­ვით კო­დუ­ამ. ამან გა­მო­იწ­ვია ეს ყვე­ლა­ფე­რი. არ ვა­პი­რებ არ­სად წას­ვლას, ვი­თა­ნამ­შრომ­ლებ გა­მო­ძი­ე­ბას­თან. არ დავ­მა­ლულ­ვარ და არა­სო­დეს ჩა­ვი­დენ ისეთ რა­მეს, რომ და­სა­მა­ლა­ვად გა­მიხ­დეს საქ­მე".

მო­სა­მარ­თლემ ნა­მო­რა­ძეს პა­ტიმ­რო­ბა შე­უ­ფარ­და. ამით კმა­ყო­ფი­ლი დარ­ჩნენ და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლის ახ­ლობ­ლე­ბი და და­ტო­ვეს ტე­რი­ტო­რია. ტი­რი­ლით გა­მო­ვი­და დარ­ბა­ზი­დან ნა­მო­რა­ძის შვი­ლი. მის­მა მე­უღ­ლემ, ნინო სუ­თი­ძემ გა­ნა­ცხა­და, რომ ამ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას არ ელო­და. ის ფიქ­რობს, რომ სა­სა­მარ­თლო ისევ "ნა­ცი­ო­ნა­ლე­ბის" გავ­ლე­ნის ქვე­შაა. ად­ვო­კა­ტი, ლი­ლი­კო გე­ლაშ­ვი­ლი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბის გა­სა­ჩივ­რე­ბას აპი­რებს:

- ამ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას აუ­ცი­ლებ­ლად გა­ვა­სა­ჩივ­რებ. რამ­დე­ნი­მე თვეა, ასე­თი უსა­მარ­თლო გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა არ მო­მის­მე­ნია, რაც მო­სა­მარ­თლე არე­ვა­ძემ მი­ი­ღო. მით უფრო, ასე­თი მუხ­ლი ჰქონ­და წარ­დგე­ნი­ლი. პრო­კუ­რა­ტუ­რამ ვერც ერთი წი­ნა­და­დე­ბით ვერ და­ა­სა­ბუ­თა, რა­ტომ ითხოვ­და პა­ტიმ­რო­ბას. ჩვენ არ­გუ­მენ­ტი­რე­ბუ­ლად და­ვა­სა­ბუ­თეთ, რომ გი­რაო იყო ყვე­ლა­ზე სწო­რი, სა­მარ­თლი­ა­ნი გა­მო­სა­ვა­ლი. ვფიქ­რობ, ჩემ­და სამ­წუ­ხა­როდ, სა­სა­მარ­თლო იმ აჟი­ო­ტა­ჟის ზე­გავ­ლე­ნის ქვე­შაა, რაც ამ საქ­მე­ზე მიმ­დი­ნა­რე­ო­ბას. არა­და, ეს ერთი ბა­ნა­ლუ­რი საქ­მეა. ატე­ხი­ლი აჟი­ო­ტა­ჟი სა­სა­მარ­თლო­ზე ზე­წო­ლას ემ­სა­ხუ­რე­ბო­და და ამ ზე­წო­ლას ვერ გა­უძ­ლო მო­სა­მარ­თლემ. რო­მელ მი­მალ­ვა­ზეა სა­უ­ბა­რი, როცა ადა­მი­ა­ნი თა­ვი­სი ფე­ხით მი­ვი­და პო­ლი­ცი­ა­ში მა­შინ, როცა არც ერთი მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბა არ არ­სე­ბობ­და მის წი­ნა­აღ­მდეგ. იმ­დე­ნი მოწ­მი­დან ყვე­ლა ცალ­სა­ხად ამ­ბობს, გარ­და ერთი ადა­მი­ა­ნი­სა, რომ ერთი პირი სცემ­და. ნა­მო­რა­ძეს მსუ­ბუ­ქი და­ნა­შა­უ­ლის ჩა­დე­ნა­ში ედე­ბა ბრა­ლი. ასე­თი ბრა­ლით ყვე­ლას გა­რეთ უშ­ვე­ბენ. არე­ვა­ძე ის მო­სა­მარ­თლე გახ­ლავთ, რო­მელ­მაც გიგი უგუ­ლა­ვა და­ტო­ვა აღ­მკვე­თი ღო­ნის­ძი­ე­ბის გა­რე­შე - ბრალ­დე­ბუ­ლი, რო­მელ­საც ედა­ვე­ბი­ან მი­ლი­ო­ნო­ბით თან­ხის გაფ­ლან­გვას. ჩვენ ვიბ­რძო­ლებთ და გა­ვი­მარ­ჯვებთ.

ფაქ­ტზე გა­მო­ძი­ე­ბა გრძელ­დე­ბა. ვნა­ხოთ, რა ჩვე­ნე­ბას მის­ცემს გა­მო­ძი­ე­ბას თა­ვად და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი. და­დას­ტურ­დე­ბა თუ არა, შემ­თხვე­ვის ად­გილ­ზე სხვა პი­რე­ბის ყოფ­ნა და და­ად­გენს თუ არა მათ ვი­ნა­ო­ბას გა­მო­ძი­ე­ბა.

თეა ხურ­ცი­ლა­ვა

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)