ყველამ იცის, რომ სიგარეტის მოწევას ადამიანისათვის დიდი ზიანის მოტანა შეუძლია. თამბაქოში შემავალი მავნე ნივთიერებები თანდათან ანგრევს ადამიანის ჯანმრთელობას და არაერთი საშიში დაავადების წყაროდ იქცევა. მეცნიერები მოწევას ფილტვის კიბოს გამომწვევ ერთ-ერთ მთავარ მიზეზად ასახელებენ. სულ ახლახან ამერიკის ჯანდაცვის დეპარტამენტმა ჩაატარა კვლევა, რომელშიც ნათქვამია, რომ მოწევა იწვევს ღვიძლისა და მსხვილი ნაწლავის კიბოს, დიაბეტს, ართრიტს და სხვა მძიმე დაავადებებს. მართლმადიდებლური ეკლესია აღიარებს, რომ თამბაქოს მწეველები სიცოცხლეს იმოკლებენ და მიდიან მეექვსე მცნების წინააღმდეგ, რომელიც გვეუბნება: "არა კაც ჰკლა"! ეკლესია კატეგორიულად გმობს სულიერი და ხორციელი ჯანმრთელობის საწინააღმდეგო ამ ქმედებას, თუმცა გარკვეულ ლმობიერებასაც იჩენს მწეველთა მიმართ. სწორედ ამ მტკივნეულ პრობლემაზე ვთხოვეთ კომენტარი წმინდა კვირიკესა და ივლიტას სახელობის ტაძრის მღვდელმსახურ ლევან ალადაშვილს:
- თამბაქოს მოწევა არის ჯანმრთელობის განზრახ დაზიანება, ამავე დროს, მწეველი ზიანს აყენებს არა მარტო საკუთარ თავს, არამედ სხვებსაც: ხშირად ეწევიან სახლში, ტრანსპორტში და საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილებში, იმას კი არ ფიქრობენ, რომ მარტო საკუთარს კი არა, სხვების ჯანმრთელობასაც ვნებენ. ეს არასწორი ქმედებაა, შეიძლება მწეველი ადამიანი განიცდიდეს თავის მდგომარეობას, ცდილობდეს ამ მავნე ჩვევისაგან გათავისუფლებას და თავს ვერ ანებებდეს, მაგრამ სხვისი ინტერესი მაინც უნდა გაითვალისწინოს: არ მოწიოს სახლში, სადაც ქალები და ბავშვები არიან, ან ისეთი ხალხია, ვინც არ ეწევა. არ მოსწიოს საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილებში, ეს სხვების მიმართ გამოჩენილი მზრუნველობა იქნება.
- რატომ არის მიჩნეული მოწევა ცოდვად?
- სიგარეტის მოწევით ადამიანი აზიანებს ორგანიზმს, რომელიც არის ტაძარი ღვთისა და რომელშიც სულიწმინდაა დამკვიდრებული, ამის გამო თამბაქოს მოწევა სერიოზული ცოდვაა. ამასთან, მოწევა ერთგვარი წარმართული რიტუალის სახეს ატარებს, რადგან თამბაქოს ინდიელთა ტომები შამანური რიტუალების დროს იყენებდნენ. თვითონ მოწევის ტრადიციაც ამერიკიდან შემოვიდა, ადრე სიგარეტი არ ყოფილა ასე გავრცელებული და არც მილიონობით ადამიანი ყოფილა მასზე დამოკიდებული.
- ცნობილია, რომ მოძღვრები სიგარეტის მწეველებს ხშირად აზიარებენ. როგორც ჩანს, ეკლესია ლმობიერებას იჩენს მათ მიმართ.
- ზიარება ადამიანს ნებისმიერ შემთხვევაში სჭირდება, რადგან ეს არის ჩვენი სულიერი საზრდო. ზიარების გარეშე ადამიანი უმწეო და დაუცველია. გავიხსენოთ, რა წერია ზიარების წინა ლოცვებში: ადამიანი განა იმიტომ ეზიარება, რომ ღირსია და იმსახურებს, არამედ იმიტომ, რომ ეს მის სულს სჭირდება, რომ დაუცველი არ იყოს და ბოროტმა ძალამ ზიანი არ მიაყენოს. ეკლესიაც აქედან გამომდინარე მსჯელობს: არიან ადამიანები, რომლებიც უკვე წლების განმავლობაში ეწევიან სიგარეტს და თავს ვერ ანებებენ, იმიტომ, რომ ეს მათთვის ტანჯვის ტოლფასია. მათი ორგანიზმი იმდენად არის შეჩვეული ნივთიერებებს, რომლებსაც თამბაქო შეიცავს, რომ ადამიანი ცუდად ხდება, გულის ფრიალი ეწყება, ღრძილები უსივდება, კბილები სცვივა, სისხლი სდის და ა.შ... როცა ადამიანი ასე მძიმე მდგომარეობაშია, როდესაც ის შეჩვეულია თამბაქოს, რა თქმა უნდა, ამის გამო მღვდელმსახურმა უზიარებელი არ უნდა დატოვოს. უამრავი ბოროტი და კაცთმოძულე ადამიანი არსებობს ამქვეყნად, რომელიც სიგარეტს არ ეწევა, მაგრამ სხვას ჩაგრავს, შურიანი და გაუმაძღარია, არ ჯობია, კაცი სიგარეტს ეწეოდეს და ღმერთს არ გმობდეს, ან მოყვასს არ აზიანებდეს?
- მამაო, რას ურჩევთ ადამიანებს, რომლებსაც სურთ მოწევას თავი დაანებონ?
- მე თვითონაც ვეწეოდი და ვიცი, ეს რაც არის. პირველ რიგში ადამიანის ნებაა მთავარი, მან მტკიცედ უნდა გადაწყვიტოს, რომ ამ ცოდვას საბოლოოდ შეეშვას, მაგრამ ეს საკუთარი ძალების იმედად არ უნდა მოინდომოს, პირველ რიგში უფალს უნდა სთხოვოს შეწევნა, უნდა აღიაროს თავისი ცოდვები და შეევედროს. ამის შემდეგ უკვე სხვადასხვა ხერხს უნდა მიმართოს - ზოგიერთი სიგარეტს სხვა რამით ჩაანაცვლებს ხოლმე, ან სპორტით დაკავდებიან, ან დარბიან, ზოგი წყალსაც სვამს, მთავარი კი მაინც მტკიცე გადაწყვეტილება და ადამიანის ნებაა, ერთხელ და სამუდამოდ უნდა გადაწყვიტოს, რომ არ უნდა მოსწიოს.
- თქვენს მრევლში ბევრია ისეთი, ვინც მოწევას თავი დაანება?
- არიან ისეთები, ვინც სიგარეტს თავი დაანება, მაგრამ ზოგიერთი მოწევას ვერ თმობს. ეკლესია მოწყალეა მათ მიმართ, ეს არის იკონომია, ანუ მზრუნველობა ამ ადამიანების მიმართ. უკვე ვთქვი, რომ შეიძლება დღესვე ვერ ანებებს სიგარეტს თავს, მაგრამ სანაცვლოდ კეთილი საქმე უნდა აკეთოს, მოყვასს დაეხმაროს, მშიერი დააპუროს, მერე კი, თანდათან მოწევასაც შეეშვას, ადამიანი ყველა ცოდვას ერთბაშად ხომ ვერ მოერევა?
- მრევლს ნარკოტიკების გამოყენების შემთხვევაშიც აზიარებთ?
- არის ნარკომანი, რომელიც ცდილობს ეს საშინელი ცოდვა დაძლიოს და თავს მოერიოს: ან მეტადონის პროგრამას უერთდება, ან სახლში გამოიკეტება, ძველ გარემოცვას თავს არიდებს და ცდილობს მართალ გზას დაადგეს. თუ ის მორწმუნეა, მოძღვარი ჰყავს, ეკლესიაში დადის და ღმერთს შეწევნას სთხოვს, თუ ლოცულობს და განიცდის თავის მდგომარეობას, რა თქმა უნდა, უფალიც შეეწევა. ამ დროს სულიერმა მოძღვარმა განსაკუთრებით უნდა ილოცოს და იზრუნოს მასზე. ბუნებრივია, ის უნდა აზიარო, რომ ამ ცოდვის გადალახვა შეძლოს. სასულიერო პირი სიყვარულითა და თანაგრძნობით უნდა მოეკიდოს სულიერ შვილს, რომელსაც სურს არასწორ ცხოვრებაზე უარი თქვას. მე ასე ვფიქრობ და ამას გვასწავლის საეკლესიო მოძღვრებაც: თანადგომა და ადამიანის გაჭირვების გულთან ახლოს მიტანა ხომ ჭეშმარიტი ქრისტიანის დამახასიათებელი უპირველესი თვისებაა.
ხათუნა ჩიგოგიძე
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)