22
აპრილიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
აფრენა, ცაში აჭრა ყოველდღიურობისგან თავდაღწევის გზაც არის, - ამბობს მფრინავი-პარაპლანისტი ირაკლი კაპანაძე და სპორტის ამ ექსტრემალურ სახეობაზე გვესაუბრება:
- პარაპლანით ფრენას განსაკუთრებული მონაცემები, თუნდაც ფიზიკური - არ სჭირდება, შრომაა საჭირო. ფრენა უნდა გაინტერესებდეს, გიტაცებდეს. ცაში აჭრა უფრო უნდა გინდოდეს, ვიდრე ველოსიპედით სიარული ან კალათბურთის თამაში. თუ ადამიანს გაფრენა აინტერესებს, ან პარაპლანს იპოვის, ან დელტაპლანს, ან საჰაერო ბურთს და... იფრენს. პარაპლანით ფრენა სულ რამდენიმე კაცმა დავიწყეთ, ახლა კარგი კვალიფიკაციის დაახლოებით 20 მფრინავი გვყავს, 50-მდე კი ისეთი, ვისაც ფრენა შეუძლია.
- რა არის საჭირო გასაფრენად, ქარის ნაკადს უნდა გაჰყვე?
- ჰაერის, ქარის აღმავალი ნაკადი უნდა იპოვო, ამ ნაკადში დატრიალდე, სიმაღლე აკრიფო და მერე მეორე აღმავალ ნაკადში გადახვიდე. სირთულე ის არის, რომ ნაკადები ყველგან შენს ნებაზე არ არის, მისასვლელი გზა რთული საპოვნელია, ათასგვარი პირობითობაა გასათვალისწინებელი.
- პირველი გაფრენა ინსტრუქტორთან ერთად ხდება?
- ჯერ ინსტრუქტორთან ერთად, მერე, თუ პილოტს გამოუმუშავდება უნარი და ჩვევა, თვითონ უნდა მიხვდეს, პარაპლანი როდის რას აკეთებს, და რაც არანაკლებ მნიშვნელოვანია, თუ ამინდიც ხელს უწყობს, შეუძლია მარტო გაფრინდეს.
- საფრენი ამინდი როგორია?
- ეს იმაზეა დამოკიდებული, რა მიზანი აქვს პარაპლანისტს. დიდ მანძილზე ფრენას თანაბარ და ზომიერ ქარში ვერ შეძლებ, ამას ძლიერი ნაკადი სჭირდება. ისე არ არის, რომ შენს ნებაზე, ნარნარად იფრინო, სულ დაძაბული ხარ, თან გაჯანჯღარებს. როცა გასართობად დაფრინავ, ზომიერი ქარი ყველაფერს სჯობს, აფრინდები და გგონია, ზღვაზე ლივლივებ.
- თქვენი პირველი გაფრენა თუ გახსოვთ, რა განიჭებთ ყველაზე დიდ სიამოვნებას?
- შეუდარებელი, ენით აუწერელი განცდაა, როცა მიწას სწყდები და თავისუფლებას გრძნობ... პირველად პარაპლანით გუდაურში გავფრინდი 1996 წელს.
- შეჯიბრებაში გამარჯვებისთვის მთავარი მაქსიმალური სიმაღლის მიღწევაა?
- ყველა შეჯიბრებას თავისი ამოცანა აქვს, რომელიც თითოეულმა მფრინავმა უნდა შეასრულოს, გამარჯვებული კი ის არის, ვინც ამ ამოცანას უფრო სწრაფად ასრულებს. ახლა ყველაზე მაღლა აფრენა მთავარი აღარ არის, არც ის, ვინ გაძლებს ყველაზე დიდხანს ჰაერში. ზოგ სანაპირო ზოლში 16-18 საათი უბერავს ერთი მიმართულებით თანაბარი სიჩქარის ქარი და პარაპლანისტს თავისუფლად შეუძლია დიდხანს ილივლივოს.
- პარაპლანით ფრენისთვის ყველაზე კარგი ადგილი სად არის?
- ბევრგან, ფრენა შეიძლება ქობულეთში, ახალციხეში, ბოლნისში, აეროდრომთან ახლოს, ასევე გუდაურში, სიღნაღში, ალაზნის ველზე, თბილისის ზღვასთან.... მაგრამ ადგილი მოსახერხებელი უნდა იყოს იმ თვალსაზრისით, რომ გზა მიდიოდეს, მთლად უკაცრიელიც არ იყოს, ორი კაკალი კაცი მაინც უნდა დაიარებოდეს, ხომ შეიძლება რაიმე დაგჭირდეს და აბულის მთაზე ასული უკან ხომ არ გამოიქცევი, სახლში რაღაც დამრჩაო?
- ვინ აკონტროლებს სპორტის ამ ექსტრემალურ სახეობას? თუ არსებობს უსაფრთხოების ნორმები?
- ექსტრემალური მაშინ არის, როცა ფრენა კარგად არ იცი და მაინც დაფრინავ, ბოლომდე ურისკო კი მშვიდად ტახტზე წამოწოლა და ტელევიზორის ყურებაა. თუ ხიფათიანობას გულისხმობთ, საფრთხე მაშინაც იზრდება, როცა მძღოლს ავტომანქანა წესრიგში არ ჰყავს, ზომაზე მეტად რისკავს, ასეა პარაპლანით ფრენის შემთხვევაშიც. ხიფათს უნდა გაერიდო, რატომ უნდა იფრინო ქალაქის ან მაღალი ძაბვის ხაზის თავზე? ყველაფერი უნდა აწონ-დაწონო, რისკი შეაფასო. რაბათის ციხის თავზეც მიფრენია, მაგრამ იქამდე ტერიტორია მისხალ-მისხალ შევისწავლეთ, რომ საფრთხე არავისთვის შეგვექმნა. ამისათვის სავალდებულო პროცედურები საქართველოში მოქმედი კანონმდებლობით ჯერჯერობით არ არსებობს.
ნინო კვიტაშვილი
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)
