რა საიდუმლოს გამხელას სთხოვს ჭორიკანა - ანა ქურთუბაძეს

მსახიობ ანა ქურთუბაძის სახელზე მოსულ მესიჯებში ძირითადად, მის მიმართ სიმპათიას გამოხატავდნენ და აღნიშნავდნენ, რომ ძალიან გაუხარდათ, "შუა ქალაქში" რომ დაბრუნდა. ზოგიერთი მას უბრალოდ, როგორც მსახიობს, ქება-დიდებას ასხამს, ზოგს კი მასში რაღაც არ მოსწონს (ამქვეყნად მაქებარსა და ცუდის მთქმელს რა დალევს?!.). ვინაიდან მსახიობის სახელზე ბევრი წერილი მოვიდა და ცხადია, ყველას ვერ უპასუხებდა, მათ შორის რამდენიმე ყველაზე საინტერესო შევარჩიეთ და მსახიობს ვთხოვეთ, მოზარდებისთვის პასუხები მოეწერა. მიუხედავად იმისა, რომ ანა ჯერ კიდევ მუშაობს და რეპეტიციებიდან შინ დაღლილი ბრუნდება, თაყვანისმცემლებისთვის პასუხის გაცემა არ დაიზარა...

"სერიალში შენებურ  ნაპერწკალს ანთებ..."

მეგი, 15 წლის:

"ანი, გამარჯობა. ძალიან საყვარელი გოგო ხარ. სერიალიდან თეკლა რომ გაუშვეს, მეწყინა, მაგრამ მერე ისევ რომ დაგინახე, გამიხარდა. შენ ამ სერიალში შენებურ ნაპერწკალს ანთებ და როგორც ვნახე, კარგადაც მღერი. მაინტერესებს, კიდევ რომელიმე ფილმში ხომ არ მონაწილეობ ან რაიმე საინტერესო შემოთავაზებაsalesland.ge - ფასდაკლებების სამყარო! ხომ არ გაქვს? წარმატებები! ძალიან საყვარელი ხარ და ყველაფერ საუკეთესოს იმსახურებ".

ანა ქურთუბაძე:

- მეგი, გამარჯობა. დიდი მადლობა ასეთი თბილი სიტყვებისთვის... რაც შეეხება სხვა შემოთავაზებებს: ამჟამად მარჯანიშვილის თეატრში ვმუშაობთ სპექტაკლზე (ამაზე მგონი, ინტერვიუშიც ვილაპარაკე უფრო ვრცლად), აგვისტოში კი ვისვენებ. ვნახოთ, სექტემბრიდან რა იქნება..."

"ეს სულ სხვანაირი ცხოვრებაა, უფრო რეალური, უფრო ნამდვილი..."

განო, 17 წლის:

"ჰაი". ანი ქურთუბაძის ინტერვიუ ძალიან მომეწონა. არ მეგონა, ასეთი გახსნილი ადამიანი თუ იყო. ოღონდ, გული დამწყდა, დავითგარეჯაზე უფრო მეტი რომ არ გვიამბო (ამ ადგილას არასდროს ვყოფილვარ)... ანი, მაინტერესებს, სად უფრო მოგწონს მუშაობა: თეატრის სცენაზე თუ კამერის წინ? სად უფრო ახერხებ საკუთარი თავისა და შესაძლებლობების მაქსიმალურად წარმოჩენას? იმედია, ეს კითხვა ბავშვურად არ მოგეჩვენება და პასუხის გაცემასაც არ დამზარდები, ეს ჩემთვის მნიშვნელოვანია სხვადასხვა მიზეზის გამო..."

ანა ქურთუბაძე:

- განო, ბავშვური კითხვა კი არა, ეს ის კითხვაა, რომლის სავარაუდო პასუხზეც ხშირად დაობენ. რომელი უკეთესია - სცენა თუ კამერის წინ დგომა, ამაზე პასუხის გაცემა ცოტა არ იყოს ძნელია, უფრო მეტიც - მათ შორის არჩევანის გაკეთება არასწორი მგონია. რატომ? სცენაზე და კამერის წინ მუშაობა ერთმანეთისგან აბსოლუტურად განსხვავებული რამ არის, ამ ორ საქმეს ერთმანეთს ვერც შეადარებ... მე რომელი მირჩევნია? სცენაზე დგომისას ერთი წამითაც არ გავიწყდება, რომ შენ ის კონკრეტული გმირი ხარ, ვისი როლის მორგებაც გიწევს და არა - ანა ქურთუბაძე; ამ დროს შენი პერონაჟის ცხოვრებით ცხოვრობ და ეს სულ სხვანაირი ცხოვრებაა, უფრო რეალური, უფრო ნამდვილი. ამ დროს მაყურებელთან პირდაპირი კონტაქტი გაქვს და უდიდესი ბედნიერებაა, როცა ხალხისგან დადებით მუხტს იღებ - აი, სწორედ ასეთ დროს გამოდის სპექტაკლი ნამდვილი და მართალი... რაც შეეხება კინოს: ეს ისეთი რამ არის, რომელშიც მონაწილეობის საშუალება თუ მოგეცა, აქაც ძალიან მართალი უნდა იყო; კამერა ერთ ყალბ მიმიკასაც კი არ გაპატიებს (კინოზე ბევრს ვერ ვილაპარაკებ, რადგან ამ სფეროში დიდი გამოცდილება არ მაქვს, თუმცა ფილმებში მონაწილეობის სურვილი დიდია :))). მოკლედ, ბევრი რომ არ ვილაპარაკო, დღესდღეობით თავიდან ბოლომდე თეატრში ვარ ჩაფლული :) და ვცდილობ, როგორც მსახიობი, უფრო მეტად გავიზარდო. სპექტაკლი, რომელშიც წლებია ვთამაშობ, ერთმანეთისგან ყოველთვის განსხვავდება; ყოველი წარმოდგენა გაძლევს საშუალებას, რაღაც ახალი გაიგო, აღმოაჩინო. თეატრი ჩემთვის არის თავგადასავლების სამყარო, სადაც ბავშვურად უნდა გჯეროდეს და პატარა ბავშვივით ითამაშო ვთქვათ, "სახლობანა", ოღონდ - ამ შემთხვევაში, დიდი მოთმინების გამოჩენაც გჭირდება :). P.S. არ ვიცი, შენ რატომ დაგაინტერესა ამ ყველაფერმა, მაგრამ თუ მსახიობობა გაქვს გადაწყვეტილი და მიხვდები, რომ ეს საქმე ნამდვილად გინდა, გეტყვი, რომ ეს საოცარი პროფესიაა, ძალიან, ძალიან, ძალიან საინტერესო :)...

"დედაჩემიც გიჟდება ზურა ყიფშიძეზე..."

ქეთო:

"გამარჯობა. ძალიან მიყვარს რუბრიკა "ჩემი თაობა", რადგანაც მისი წყალობით გვეძლევა საშუალება, ცნობილებს კითხვები დავუსვათ. ანა, ზურა ყიფშიძე მეც მომწონს, მაგრამ დედაჩემი მასზე გიჟდება. ამ მსახიობმა ხელი რომ სთხოვოს, მგონი, ოჯახი რომ ჰყავს, ეგეც დაავიწყდება და გაჰყვება (ღმერთმა დაგვიფაროს ამისგან, ეს უბრალოდ, სიტყვას მოვაყოლე). მაინტერესებს, იმისთვის, რომ ოცნება აგიხდეს და ყიფშიძის პარტნიორი გახდე, თუ დათანხმდები მასთან ერთად ეროტიკულ ფილმში მონაწილეობას? საერთოდ, ასეთი როლები ქართველი მსახიობებისთვის (არა მხოლოდ ქალებისთვის) მიუღებელია. შენ რა შემთხვევაში მიიღებდი ასეთი ჟანრის ფილმში მონაწილეობას? მე ვფიქრობ, მსახიობმა არც ერთ კარგ როლზე არ უნდა თქვას უარი... P.S. ჟურნალ "გზას" კიდევ ერთხელ ვუხდი მადლობას იმისთვის, რომ ცნობილებთან ურთიერთობის საშუალებას გვაძლევს. იმედია, "ესემესის" შინაარსიდან გამომდინარე არ "დავიბლოკები"..."

ანა ქურთუბაძე:

- ქეთო, გამარჯობა. ამაზე ბევრჯერ მილაპარაკია, მაგრამ კიდევ გეტყვი: თუ პიესა, სცენარი მოითხოვს თამამ სცენებს, თუ ეს გამართლებულია და მსახიობს მხოლოდ იმიტომ არ აშიშვლებენ, რომ მაყურებელს თავიანთი "უკომპლექსობა" დაანახვონ, თუ ეს არ იქნება ვულგარულად გაკეთებული და იქნება ესთეტიკური სანახავი (რაც ჩვენთან ძალიან იშვიათად ხდება) და რეჟისორიც ნდობას იმსახურებს, ამ შემთხვევაში, თამამ სცენებში მონაწილეობას მეც დავთანხმდები, მით უმეტეს, როგორც შენ თქვი, თუ ჩემი საყვარელი მსახიობი გამიწევს პარტნიორობას :).

"ანას ძალიან ვგავარ..."

სანდრა, 13 წლის:

"ანი (თეკლა) ძალიან მომწონს, კარგი გოგოა. სხვათა შორის, მას რაღაცით მამსგავსებენ, რადგან მეც წითელი თმა მაქვს და ძალიან გამხდარი ვარ. მინდა, მომავალში მეც მისნაირი წარმატებული ადამიანი ვიყო. მიხარია, ჩემს საყვარელ სერიალში რომ დაბრუნდა".

ანა ქურთუბაძე:

- სანდრა, დიდი მადლობა, რომ მოგწონვარ. ერთმანეთს ვგავართ? მაინტერესებს, როგორი გოგო ხარ :)... შენ თქვი, რომ გინდა, წარმატებული იყო, არა? ჰოდა, როცა რაიმე ძალიან გინდა, გამორიცხულია, არ აგიხდეს. თუ ერთმანეთს ვგავართ, იქნებ ოდესმე ფილმში გადაგვიღონ ერთად, სადაც შენ ჩემს ბავშვობას ითამაშებ :) ან მე - შენს დიდობას ანუ მომავალს ავსახავ :)))...

"ჩემი შეყვარებული დედას მოგვარეა..."

ეკლერი, 15 წლის:

"ანა ქურთუბაძისგან რჩევის მიღება მსურს და იმედია, ამაში დამეხმარებით... მყავს შეყვარებული, რომლის დედაც ჩემი მოგვარეა. ჰოდა, ამის გამო პრობლემები გვექმნება: ჩემი მშობლებიც და მისი დედ-მამაც ჩვენი ურთიერთობის წინააღმდეგი არიან. ამბობენ, რომ არ შეიძლება, ჩვენ შორის რამე მოხდეს. არადა, ახლო ნათესავებიც არ ვართ. დედამისს უბრალოდ, ჩემნაირი გვარი აქვს, სისხლით ნათესაობა არ გვაკავშირებს. მაინტერესებს, ჩემს ადგილას, ანი როგორ მოიქცეოდა? მერწმუნეთ, ის ბიჭი ძალიან მიყვარს და ეს არ არის გატაცება. როგორ დავუმტკიცო მშობლებს, რომ ცდებიან და რომ არ უნდა დაგვაშორონ? ძალიან გთხოვთ, მირჩიეთ რამე, თორემ ერთხელაც შეიძლება, მე და ჩემმა სატრფომ "რომეო და ჯულიეტას" გმირებს მივბაძოთ... P.S. ძალიან მინდა, მოძღვარსაც გავესაუბრო, მაგრამ ჩემს სოფელში მამაო არ გვყავს, სხვაგან კი თავად ვერ მივდივარ. წინასწარ გიხდით ყველას მადლობას რჩევისთვის".

ანა ქურთუბაძე:

- მოგესალმები, ეკლერო (ისე, ძალიან მიყვარს ნამცხვარი ეკლერი). დაელაპარაკე მშობლებს და აუხსენი, რომ ეს არ არის უბრალოდ გატაცება და არ გინდა, სულელური საქციელი ჩაიდინო მხოლოდ იმის გამო, რომ რაღაცას გიკრძალავენ... არ ვიცი, საყვარელო, სხვა რა გირჩიო. შენს ადგილას როგორ მოვიქცეოდი, ნამდვილად არ ვიცი. ალბათ ყველაფერს გავაკეთებდი იმისთვის, რომ ერთად ვყოფილიყავით, მაგრამ არავითარ შემთხვევაში არ გავაკეთებდი ამას ჩუმად და მშობლებისგან მალულად. კარგად აუხსენი დედ-მამას ყველაფერი და შენი სატრფოც ასე უნდა მოიქცეს. ბოლოს და ბოლოს, როცა მიხვდებიან, რომ ერთმანეთი მართლა ძალიან გიყვართ, გაგიგებენ... იცოდე, აუცილებლად დაელაპარაკე მშობლებს, ძალიან მშვიდად აუხსენი ყველაფერი. მესმის, ეს რთული იქნება, მაგრამ ასე აჯობებს! მათ სათქმელს რომ ეტყვი, მეც გამაგებინე, რას გიპასუხებენ...

"ჭორიკანა ვარ, მაგრამ საიდუმლოს შენახვაც მეხერხება..."

ჭორიკანა:

"უბანში ჭორიკანას მეძახიან, რადგან ყველას ამბავი მაინტერესებს, მაგრამ მერწმუნე, საიდუმლოს შენახვაც მეხერხება. ისე, ეს მეტსახელი მომწონს. რატომ? ვინაიდან იციან, რომ ბევრი რამ ვიცი, ხალხი პატარა გოგოს რჩევებსაც კი მეკითხება... ახლა, ვერ შეგპირდები, რომ თუ გამიმხელ, საიდუმლოს შეგინახავ-მეთქი, მაგრამ მაინტერესებს, ვინ არის შენი რჩეული? ისიც მსახიობია თუ არა? როგორი ადამიანია? რით მოგაწონა თავი? სიურპრიზებს ხშირად გიწყობს? მასთან ერთად დასასვენებლად მიდიხარ ხოლმე? მოკლედ, ყველაფერი მაინტერესებს, რაც შენს "ლოვეს" ეხება. ჰოდა, კარგი იქნება, თუ ჩემს ცნობისმოყვარეობას ნაწილობრივ მაინც დააკმაყოფილებ. ბოლოს და ბოლოს, შენ საჯარო პირი ხარ და ვალდებული ბრძანდები, შენი პირადი ცხოვრებაც აფიშირებული იყოს :))... ანი, ვიცი, იუმორიც გაქვს და ეს ჩემი ზედმეტი პრეტენზიულობაც არ გაგაბრაზებს. რა ვქნა, მართლა მაინტერესებს, ვინ არის და როგორი ადამიანია შენი რჩეული. მიყვარხარ, თანაც - გულში..."

ანა ქურთუბაძე:

- ჭორიკანა, გამარჯობა. რა საყვარელი გოგო ხარ :). ისე, პირად ცხოვრებაზე არ ვლაპარაკობ და არც სხვისი პირადი ცხოვრებით ვინტერესდები. არ მიმაჩნია საჭიროდ პირადი რაღაცების სააშკარაოზე გამოტანა... ისე, შენ კი გაგიმხელდი საიდუმლოს, მაგრამ აქ რომ დავწერო, ხომ იცი, შენ გარდა კიდევ რამდენი ადამიანი წაიკითხავს ჩემს ნათქვამს :)... თუ შემთხვევით გავიცნობთ ერთმანეთს, გამახსენე: მე ჭორიკანა ვარ-თქო და ვისაუბროთ :)...

"გურიაში დადებითი ენერგიით ვივსები"

კატო, 15 წლის:

"ანა, ძალიან მაინტერესებს, დასასვენებლად სად მიდიხარ? ახლა ზაფხულია და შესაბამისად, ეს თემაც აქტუალური გახლავს, ჟურნალისტი კი ამ კითხვას რატომღაც, არ გისვამს. ჰო, ალბათ იმიტომ არ გკითხა, რომ უთხარი, - რეპეტიციები მაქვსო... ანა, შენი აზრით, დასასვენებლად ყველაზე კარგი რომელი ქვეყანაა? სამოგზაუროდ ხშირად დადიხარ? თუ გახსოვს, პირველად ქვეყნის ფარგლებს გარეთ სად იყავი და იქ როგორი დრო ატარე? პასუხებისთვის წინასწარ გიხდი მადლობას, ჟურნალ "გზას" და ამ რუბრიკის ავტორს კი ვთხოვ, ჩემი მესიჯი გადმოგცეს. ყველას კარგ დასვენებას გისურვებთ!"

ანა ქურთუბაძე:

- კატო, გამარჯობა. დასასვენებლად ძირითადად, კვარიათში დავდივარ... ძალიან მიყვარს ზღვა, ვგიჟდები ცურვაზე და ყველაზე უკეთ ზღვისპირეთში ვისვენებ. მთაც ძალიან მიყვარს; მთელი ბავშვობა ბახმაროში მაქვს გატარებული. რამდენიმე წლის წინ რაჭაშიც ვიყავი და იქაურობა ძალიან მომეწონა... მოგზაურობას რაც შეეხება, გადაწყვეტილი მაქვს, ჯერ საქართველოს ყველა კუთხე მოვიარო, რადგან ძალიან ბევრ ადგილას არ ვარ ნამყოფი. მაგალითად, მაინტერესებს, როგორია სვანეთი, მაგრამ წელს ხევსურეთისა და თუშეთის მოვლას ვგეგმავ. თუმცა, არ ვიცი, ეს რამდენად გამომივა, რადგან ლამის მთელი ზაფხული რეპეტიციებზე მიწევს სიარული....

საზღვარგარეთ პირველად ანტალიაში ვიყავი - მაშინ დაახლოებით, 10 წლის გახლდით. ის პერიოდი კარგად მახსენდება - "ბასტი-ბუბუდან" წაგვიყვანეს, გასტროლზე...

P.S. და რაც მთავარია, ჩემთვის გურიაა ის ადგილი, სადაც ყველაზე უკეთ ვისვენებ და დადებითი ენერგიით ვივსები, რა თქმა უნდა, ჩემს ბებიასთან და ბაბუასთან ერთად...

ივარცხნის თუ არა მსახიობი თმას

ნიტა:

"ანი, თმას მართლა არ ივარცხნი თუ ამაზე უბრალოდ, ღადაობ ხოლმე? ყველაზე მეტად, როგორ სამოსში გრძნობ თავს კარგად? მაინტერესებს, როგორ გამოიყურებოდი სკოლის ბანკეტზე? რა გეცვა, ამისთვის როგორ ემზადებოდი? და კიდევ, ნინო მითაიშვილი შენი ყველაზე ახლო მეგობარია? ერთმანეთს რჩევებს თუ აძლევთ ხოლმე, თუნდაც, ჩაცმასთან დაკავშირებით? დიდი მადლობა..."

ანა ქურთუბაძე:

- ნიტა, გამარჯობა. თმას როგორ არ ვივარცხნი, უბრალოდ, მშრალს ვერ ვივარცხნი ხოლმე. რამდენჯერმე ვცადე და შეიძლება ითქვას, რომ ამის გამო თმა დავიპუტე - რაც მაქვს, 10 იმდენი მქონდა და მაშინ მართლა ლომს ვგავდი :)... სამოსს რაც შეეხება - მაცვია მაქიმალურად თავისუფლად და კომფორტულად... მე და ნინო ვმეგობრობთ. ის ძალიან მიყვარს და ერთმანეთის აზრებს ხშირად ვითვალისწინებთ :)...

ზინდა, 16 წლის:

"გამარჯობა, ანი. ძალიან მომწონს პირსინგები, განსაკუთრებით წარბსა და ტუჩზე, მაგრამ მშობლები ამის გაკეთების უფლებას არ მაძლევენ. მათ ვერ შევაგნებინე, რომ ამაში ცუდი არაფერია. ჰგონიათ, თუ წარბს გავიხვრეტ, ქალაქში ჩემზე ბევრს იჭორავებენ და მერე საერთოდ ვეღარ გავთხოვდები. მირჩიე, როგორ შევაგნებინო მათ, რომ ამაში საგანგაშო არაფერია? მიყვარხარ, მიყვარხარ გულწრფელად და შენი ფანი ვარ..."

ანა ქურთუბაძე:

- ზინდა, ვერ გეტყვი, პირსინგი არ გაიკეთო-მეთქი, რადგანაც წარბზე საყურე თავადაც მიკეთია და ამის უფლება არ მაქვს, მაგრამ იცოდე, დიდი შანსია, რომ გაიკეთო და შენი პირსინგი ძალიან მალე მოგბეზრდეს. თუ ეს ძალიან, ძალიან არ გინდა და უბრალო ახირება არ არის, გირჩევ, არ გაიკეთო... რაც შეეხება "ვერ გათხოვებას" და ქუჩაში შენზე ჭორაობას - ამაზე არ ინერვიულო, ასე ნამდვილად არ მოხდება :). დაბოლოს, ყველას წარმატებებს გისურვებთ!

ლიკა ქაჯაია

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)