უსამართლობა გრძელდება, ანუ დაურეგულირებელი მარეგულირებლის ამბავი

წარმოიდგინეთ, რომ საფეხბურთო მატჩისას მსაჯი არაობიექტურ გადაწყვეტილებებს იღებს, რის გამოც ერთ-ერთი გუნდი აგებს. აღშფოთებულ გულშემატკივარს კი მსაჯი ეუბნება - წესები წესებია, მაგრამ გადაწყვეტილებებს პირადი გემოვნებით ვიღებო.

სწორედ ასეთი ასოციაციები გამიჩნდა, როდესაც საქართველოს კომუნიკაციების მარეგულირებელი კომისიის გადაწყვეტილების შესახებ შევიტყვე და შემდეგ ამ კომისიის განმარტება მოვისმინე. თუმცა ყველაფერს თანმიმდევრულად მივყვეთ.

პირველ რიგში, გეტყვით იმას, რომ FM 103,9 რადიო "პალიტრის" ბრენდირებული სიხშირეა. მოსახლეობისთვის ეს სიხშირე ასოცირდება რადიო "პალიტრასთან", მის რეკლამირებაში იხარჯება სახსრები, რადიოს სტუდიის სატელეფონო ნომრებშიც კი - 103,9 ფიგურირებს.

საქართველო სამაუწყებლო ზონებად არის დაყოფილი და თითოეულში სიხშირესთან დაკავშირებით გამოცხადებული კონკურსი უნდა მოიგო. რა თქმა უნდა, რადიოს სურს, რომ ყველა ზონაში იმ სიხშირეზე იმაუწყებლოს, რომლითაც მსმენელი იცნობს.

შესაბამისად, როდესაც გუდაურში გამოცხადდა კონკურსი სიხშირეზე - FM 103,9, რადიო "პალიტრამ" მარეგულირებელ კომისიაში საკონკურსო დოკუმენტაცია შეიტანა.

25 თებერვალს შეიკრიბა კომისიის სამი წევრი - კარლო კვიტაიშვილი, აკაკი სიხარულიძე და ირაკლი მოსეშვილი. კვიტაიშვილმა და სიხარულიძემ (ინფორმაციისთვის - შევარდნაძის დროს ჟურნალისტთა ფედერაციის პრეზიდენტი იყო) რადიო "პალიტრისთვის" ზემოხსენებული სიხშირის მინიჭებას მხარი არ დაუჭირეს. საბოლოოდ, გუდაურში სიხშირე FM 103,9 რადიო "მაესტროს" მიენიჭა.

სხვათა შორის, გუდაურამდე მისი ბუნებრივი მდებარეობის გამო რადიო "პალიტრის" მოსმენა შეგიძლიათ. კომისიის ზემოხსენებული გადაწყვეტილების შემდეგ კი, გამოდის, რომ ორი სხვადასხვა რადიოსიგნალი ერთმანეთს აჯდება და ხელს შეუშლის. ყოველ შემთხვევაში, სპეციალისტების აზრით, ასეც იქნება და ძალიან ძნელია ანტენები ისე განალაგო, რომ ერთმა მეორეს ხელი არ შეუშალოს. მოკლედ. იგივეა, მეზობელმა შენს აივანს რაღაც რომ მიაშენოს და შემდეგ, მერიამ შენივე აივანზე გასვლა რომ აგიკრძალოს.

ჩვენი "მაესტროელი" კოლეგების საქციელი თავისთავად ალბათ, სხვა სტატიის თემაა.

თუმცა მთავარი ის არის, რის საფუძველზე მიიღო კომისიამ ასეთი უსამართლო გადაწყვეტილება. როდესაც კომისიის პრესმდივან ხატია ყურაშვილთან ვრეკავდი ოფიაციალური განმარტებისთვის, დაახლოებით ვიცოდი, რა არგუმენტებსაც დაასახელებდა.

კერძოდ, ვიცოდი, რომ კომისიის წევრებს თურმე "ეგონათ", რომ რადიო "პალიტრას" საინფორმაციო გამოშვება კვირაში მხოლოდ ერთხელ ჰქონდა. ისინი იმ კომისიის წევრები არიან, რომლებიც რადიოებზე სიხშირეებს გასცემენ. ეს იგივეა, რომ ავტოექსპერტს მაგალითად, "მერსედესი" ლიმონათი "ეგონოს". რადიო "პალიტრის" დოკუმენტაციაში ნათლად არის აღნიშნული, რომ საინფორმაციო გამოშვება ყოველ ნახევარ საათში ერთხელ გადის ეთერში. თუმცა "ეგონათ" და რას იზამ. მიუხედავად იმისა, რომ ზეპირი მოსმენის დროს რადიოს წარმომადგენლებმა კომისიის წევრები ჩააყენეს ამის შესახებ საქმის კურსში და აუხსნეს, რომ ყოველ ნახევარ საათში საინფორმაციო გადის, აიღეს და რადიო "პალიტრის" სიხშირე 103.9 რატომღაც სხვას მისცეს.

კომისიაში ისიც გვითხრეს - რადიო "პალიტრის" დოკუმენტაციიდან თურმე არ გამოსჭვიოდა, გუდაურელებს ექნებოდათ თუ არა საინფორმაციო გამოშვების მოსმენის საშუალება. ამ ლოგიკით, დოკუმენტაციაში უნდა ჩაწერილიყო - "ჩვენ არ ჩავახშობთ საინფორმაციო გამოშვებებს გუდაურელებისთვის". "პალიტრაში" სიმღერებიც გადის და გამოდის, რომ ასევე უნდა აღნიშნულიყო - "გუდაურელებისთვის არ შევცვლით რეპერტუარს".

სასაცილოა, არა? თუმცა ალბათ, უფრო სატირალი, რადგან საქმე ეხება მარეგულირებელი კომისიის, რბილად რომ ვთქვათ, უცნაურ გაწყვეტილებას.

კიდევ ერთი ტრაგიკომიკური მომენტი - თურმე კომისიას 2011 წელს ჩაუტარებია კვლევა რეგიონების მიხედვით - ვის როგორი პროგრამა მოსწონს. მართლაც "მოულოდნელი" პასუხი მიიღეს - მრავალფეროვნი პროგრამა. წარმოიდგინეთ, რადიო "პალიტრას" მრავალფეროვნება დაუწუნეს.

მაგრამ ეს არ არის მთავარი ანეკდოტი - კვლევებზე და კონცეფციებზე საუბრის შემდეგ, კომისიის პრესმდივანმა გვითხრა - საბოლოოდ, კომისიის წევრები პირადი გემოვნებითა და შეხედულებებით იღებენ გადაწყვეტილებებსო. ჰოდა, მაშინ გამახსენდა ზემოხსენებული ფეხბურთის მსაჯის ამბავი.

თუ პირად გემოვნებაზეა საქმე, მაშინ რაღა საჭიროა კონცეფციები, კვლევები და დოკუმენტაციების განხილვები. კომისიის წევრს შეუძლია პირდაპირ დაამესიჯოს, რომელი რადიო მოსწონს. მაგალითად, თქვენს მონა-მორჩილს არ მოსწონს ერთ-ერთი რადიო და კომისიის წევრი რომ ვიყო, მან ვერასოდეს ვერსად ვერ უნდა მიიღოს სიხშირე?

გემოვნებით და შეხედულებებით გადაწყვეტილება შეგიძლია მიიღო მაგალითად, შოუბიზნესში. ვერ გავიგე, რაღას სხედან კომისიაში აკაკი სიხარულიძე და კარლო კვიტაიშვილი, ადგნენ და ჩაეწერონ მოდების ჩვენების ჟიურიში და მიიღონ გადაწყვეტილებები გემოვნებით. მაგრამ რას იზამ, დიდი ხელფასი ოხერია.

ვერ ჩაჯდა რადიო "პალიტრა" ზოგზოგიერთის გემოვნებაში? აქ მხოლოდ კომისიას არ ვგულისხმობთ, პირველ რიგში იმათ, რომელთა ხელდასმითაც კომისიის წევრები ათი ათასობით ლარის ოდენობის ხელფასს იღებენ. მათ გემოვნებაში "პალიტრა" დიდი ხანია არ ზის, იმიტომ, რომ როგორც რადიოს სლოგანშია აღნიშნული - "სიმართლე უმთავრესია".

როგორც ჩანს, ზემოთ აღნიშნული ბატონები ისევ ცდილობენ, ხელისუფლების (ახლა უკვე ახლის) კეთილგანწყობა მოიპოვონ და შესაბამისად, თბილი ადგილები შეინარჩუნონ. ისე, ამას, ვინ-ვინ და აკაკი სიხარულიძე კომუნისტების, გამსახურდიას, შევარდნაძის და სააკაშვილის დროსაც წარმატებით ახერხებდა...

გიორგი კვიტაშვილი