"ახა­ლი ხმა" სა­ქარ­თვე­ლო­შიც ხმა­უ­რი­ა­ნი აღ­მოჩ­ნდა. კონ­კუ­რენ­ცია, ერ­თმა­ნე­თის გა­ქი­ლი­კე­ბა, სა­კუ­თა­რი გუნ­დის წევ­რის გა­წირ­ვა მძი­მედ აი­სა­ხა მწვრთნე­ლებ­ზე. ამ მხრივ გან­სა­კუთ­რე­ბით მძი­მე მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში სტე­ფა­ნე მღებ­რიშ­ვი­ლი აღ­მოჩ­ნდა. ბავ­შვთა სახ­ლში გაზ­რდი­ლი, მარ­თლაც ძლი­ე­რი მუ­სი­კო­სის ნუკ­რი მენ­თე­შაშ­ვი­ლის პრო­ექ­ტი­დან გაშ­ვე­ბის გამო უამ­რა­ვი სა­ლან­ძღა­ვი სი­ტყვის მოს­მე­ნა უწევს მწვრთნელს. "ფე­ის­ბუქ­ზე" გვერ­დიც კი გაჩ­ნდა, სა­ხელ­წო­დე­ბით "და­ვაბ­რუ­ნოთ ნუკ­რი". ნუკ­რის გამო სტე­ფა­ნეს და­ძა­ბუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბა აქვს ყო­ფილ მე­უღ­ლე მაია დარსმე­ლი­ძეს­თა­ნაც, რო­მელ­საც რამ­დე­ნი­მე თვის წინ და­შორ­და. ერთი სი­ტყვით, სათ­ქმე­ლი მარ­თლაც ბევ­რი და­უგ­როვ­და მუ­სი­კოსს და ალ­ბათ ამი­ტო­მაც ინ­ტერ­ვი­უ­ზე უპ­რობ­ლე­მოდ დამ­თან­ხმდა.

- სტე­ფა­ნე, დიდი ხა­ნია ჩვე­ნი ჟურ­ნა­ლის სტუ­მა­რი აღარ ყო­ფილ­ხარ. ბო­ლოს ლექს-სე­ნის ბრალ­დე­ბებს პა­სუ­ხობ­დი. დამ­თავ­რდა ეს პე­რი­ო­დი შენს ცხოვ­რე­ბა­ში?

- ამ მხრივ ჩემი გა­მარ­ჯვე­ბა ის არის, რომ 200 მომ­ღერ­ლი­დან მხო­ლოდ 2-3 გა­მი­ნა­წყენ­და. ვა­მა­ყობ იმით, რომ იმ­დე­ნად მო­ვუ­ა­რეთ ყვე­ლას, ვის­თა­ნაც საქ­მე გვქონ­და, მხო­ლოდ ერ­თე­უ­ლე­ბი დარ­ჩნენ უკ­მა­ყო­ფი­ლო. ვერ უპა­ტი­ე­ბი­ათ, რომ თბი­ლის­ში წე­ლი­წად­ში სამი კონ­ცერ­ტის ორ­გა­ნი­ზე­ბას ვა­კე­თებ­დი. ეს იყო სა­ა­ხალ­წლო, თბი­ლი­სო­ბის და 26 მა­ი­სი­სად­მი მი­ძღვნი­ლი კონ­ცერ­ტე­ბი. ჩვენ­თან მუ­შა­ო­ბა ყო­ველ­თვის უღირ­და და აწყობ­და მომ­ღე­რალს. გა­გიკ­ვირ­დე­ბათ და, შე­მიძ­ლია გი­თხრათ, რომ დღე­საც გვაქვს უამ­რა­ვი შე­მო­თა­ვა­ზე­ბაsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბის სამ­ყა­რო!, იგი­ვე სა­ა­ხალ­წლო კონ­ცერტთან და­კავ­ში­რე­ბი­თაც, მაგ­რამ ამ "ვო­ის­მა" იმ­დე­ნად დამ­ღა­ლა, სა­ა­ხალ­წლო კონ­ცერ­ტის ორ­გა­ნი­ზე­ბის დრო და სურ­ვი­ლი კი არა, ჩემი ენერ­გია მთლი­ა­ნად შთან­თქა. ერ­თა­დერ­თი დღე მქონ­და - კვი­რა, რო­მელ­საც ნე­ბის­მი­ერ შემ­თხვე­ვა­ში ბავ­შვთან ერ­თად ვა­ტა­რებ­დი, ეს დღეც აღარ მაქვს.

- ე.ი. უარს ამ­ბობ სა­ა­ხალ­წლო კონ­ცერ­ტის ორ­გა­ნი­ზე­ბა­ზე?

- უკვე ვუ­თხა­რი უარი ორ კომ­პა­ნი­ას ამ შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა­ზე.

- სტე­ფა­ნე, მა­ნამ­დე თუ ყო­ფილ­ხარ ჟი­უ­რი­ში, სა­ნამ "ახალ ხმა­ში" მიხ­ვი­დო­დი?

- ჟი­უ­რი­ში ვყო­ფილ­ვარ, მაგ­რამ ამ შემ­თხვე­ვა­ში არ ვარ ჟი­უ­რის წევ­რი. აქ ვარ მწვრთნე­ლი. უა­რეს დღე­ში ვარ, ვიდ­რე ჟი­უ­რი. როცა ამ პრო­ექ­ტში მო­ვე­დი, კარ­გად არ მქონ­და გაც­ნო­ბი­ე­რე­ბუ­ლი სად მოვ­დი­ო­დი. ის, რომ ამ გა­და­ცე­მა­ში წი­თე­ლი სკა­მი შე­იძ­ლე­ბო­და ელექტროს­კა­მი გამ­ხდა­რი­ყო, ვერც წარ­მო­მედ­გი­ნა. ყვე­ლა­ზე მე­ტად რინ­გი არ მომ­წონს. ეს არის ყვე­ლა­ზე მძი­მე ნა­წი­ლი მწვრთნე­ლის­თვის, სა­დაც ის იღებს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას, რო­მე­ლიც ზოგ­ჯერ შე­იძ­ლე­ბა უსა­მარ­თლო აღ­მოჩ­ნდეს. ადა­მი­ა­ნი ხარ, არ ხარ და­ლაი-ლამა და ამ ყვე­ლა­ფერს გა­ნიც­დი.

- შენს რო­მელ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბას მი­იჩ­ნევ უსა­მარ­თლოდ?

- მე ჩემი სი­მარ­თლე მაქვს. მე­დალს ორი მხა­რე აქვს. მო­გიყ­ვე­ბით ყვე­ლა­ფერს და თა­ვად გან­სა­ჯეთ, იყო თუ არა ეს გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა უსა­მარ­თლო. დღეს ხში­რად მაკ­რი­ტი­კე­ბენ ნუკ­რი მენ­თე­შაშ­ვი­ლის პრო­ექ­ტი­დან გაშ­ვე­ბის გამო (რინგზე ნუკ­რი და ნინი ცნო­ბი­ლა­ძე შეხ­ვდნენ ერ­თმა­ნეთს და სტე­ფა­ნემ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა ნი­ნის სა­სარ­გებ­ლოდ მი­ი­ღო - ავტ.). ეს მარ­თლაც სა­ბე­დის­წე­რო წყვი­ლი აღ­მოჩ­ნდა ჩემ­თვის. როცა მე და მაია პრო­ექ­ტში მო­ვე­დით, ვი­ცო­დით, რომ აქ ერთი გო­გო­ნა გა­მო­დის, ნინი ცნო­ბი­ლა­ძე, რო­მე­ლიც ყვე­ლას ფა­ვო­რი­ტია. თუ გახ­სოვთ, ნინი რომ გა­მო­ვი­და, პირ­ვე­ლი­ვე წამს და­ვა­ჭი­რე ღი­ლაკს, ის "ფიშ­კა" ვიგ­რძე­ნი, რა­საც ახა­ლი ხმა ჰქვია. სხვა­თა შო­რის, ყვე­ლა­ზე სა­მარ­თლი­ა­ნი მე ვარ მწვრთნე­ლებს შო­რის. და­ნარ­ჩე­ნე­ბი ასე თუ ისე იც­ნობ­დნენ მო­ნა­წი­ლე­ებს და მო­ლა­პა­რა­კე­ბე­ბიც კი ჰქონ­დათ, იგი­ვე ნი­ნის­თან, - ოღონ­დაც ჩემ­თან წა­მო­დი და ყვე­ლა­ფერს გა­გი­კე­თე­ბო, ეუბ­ნე­ბოდ­ნენ. ნინი იყო "იზუ­მინ­კა". ნი­ნის ჩვენ გა­ვუ­ჩა­ლი­ჩეთ, მე გა­ვუ­ჩა­ლი­ჩე პრო­ექ­ტის და­ტო­ვე­ბის საფრ­თხე. რაც შე­ე­ხე­ბა ნუკ­რის, როცა ავიყ­ვა­ნეთ, მხო­ლოდ ჩვენ შე­მო­ვუტ­რი­ალ­დით, გა­ით­ვა­ლის­წი­ნეთ ისიც, რომ ნი­ნის ყვე­ლა შე­მო­უტ­რი­ალ­და. ბრმა კას­ტინ­გის შემ­დეგ გა­გი­ჟე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი ამ ბიჭ­ზე. როცა დამ­თავ­რდა ბრმა კას­ტინ­გე­ბი, ეს იყო არ­ჩევ­ნე­ბის წინა დღე. 3-4 დღე სა­ქარ­თვე­ლო შოკ­ში იყო, არც ნუკ­რის­თვის ეცა­ლა ვინ­მეს და არც "ახა­ლი ხმის­თვის". ისიც არ ვი­ცო­დით, გაგ­რძელ­დე­ბო­და თუ არა პრო­ექ­ტი. რამ­დე­ნი­მე დღე­ში და­მი­რე­კეს და მი­თხრეს, რომ უნდა დაგ­ვე­წყვი­ლე­ბი­ნა გუნ­დის წევ­რე­ბი, ამის­თვის ერთი ღამე გვქონ­და. ნუკ­რის აყ­ვა­ნის პირ­ვე­ლი წუ­თი­დან შოუს მუ­სი­კო­სე­ბი, ხელ­მძღვა­ნე­ლე­ბის ნა­წი­ლი მო­დი­ოდ­ნენ და მე­უბ­ნე­ბოდ­ნენ, რაც ჩვენ ვნა­ხეთ, ამ ბიჭს სმე­ნა არ აქ­ვსო. მე, რო­გორც მუ­სი­კოსს, მაქვს გა­მოც­დი­ლე­ბა და ვიცი, რომ არ­სე­ბო­ბენ მომ­ღერ­ლე­ბი, რომ­ლე­ბიც ზოგ­ჯერ მღე­რი­ან სუფ­თად და ზოგ­ჯერ ტო­ნა­ლო­ბა ერე­ვათ და ჭე­და­ვენ. სა­ხელ­სა და გვარს არ ვი­ტყვი, მაგ­რამ ჩემს მე­გობ­რებ­შიც არი­ან ასე­თე­ბი. ჩავ­თვა­ლე, რომ ნუკ­რიც ამ კა­ტე­გო­რი­ას ეკუთ­ვნო­და.

- მაგ­რამ ძა­ლი­ან ად­ვი­ლად შე­გეძ­ლოთ იმის გა­და­მოწ­მე­ბა, ჰქონ­და თუ არა ნუკ­რის სმე­ნა...

- დრო არ მქონ­და. ერთ ღა­მე­ში კონ­კურ­სანტს ვერ შე­ა­მოწ­მებ. სა­ნამ ბენდთან არ დად­გე­ბა, ვე­რა­ფერს გა­ი­გებ. ამას თვე­ე­ბი სჭირ­დე­ბა. თან ბენ­დიც და­მე­თან­ხმა იმა­ში, რომ რა­ღაც მო­მენ­ტებ­ში ნუკ­რი ძა­ლი­ან სე­რი­ო­ზუ­ლად ურევ­და. ჩემ­მა მე­გობ­რებ­მა გა­მო­მიგ­ზავ­ნეს პრო­ექტ "ნი­ჭი­ე­რის" ჩა­ნა­წე­რე­ბი, სა­დაც ნუკ­რი გა­მო­დი­ო­და და ეს არ იყო ის, რაც მე მო­მე­წო­ნე­ბო­და, შე­სა­ბა­მი­სად, მე და მა­ი­ამ გა­დავ­წყვი­ტეთ, ნუკ­რი ლა­მა­ზად "შეგ­ვე­ფუ­თა", გა­მოგ­ვეყ­ვა­ნა უძ­ლი­ე­რეს კონ­კუ­რენ­ტთან, ნი­ნის­თან, და მას ლა­მა­ზად და­ე­ტო­ვე­ბი­ნა შოუ. პირ­ველ რე­პე­ტი­ცი­ა­ზე ნუკ­რი ძა­ლი­ან ცუ­დად მღე­რო­და. იმ დღის მერე ბევ­რი ვი­მუ­შა­ვეთ ამ ადა­მი­ან­თან და მა­ლე­ვე მივ­ხვდით, რომ ნუკ­რი მარ­თლა მა­გა­რია.

- რისი თქმა გინ­და, შენი და მა­ი­ას დამ­სა­ხუ­რე­ბაა, რომ ნუკ­რი დღეს მა­გა­რია?

- არა, მე პრე­ის­ტო­რია, სი­მარ­თლე მო­გი­ყე­ვი. ჩემს დამ­სა­ხუ­რე­ბად არ ვთვლი ნუკ­რის სიძ­ლი­ე­რეს. თქვენ მისი და­წე­რი­ლი სიმ­ღე­რე­ბი არ მო­გის­მე­ნი­ათ და შე­სა­ბა­მი­სად, არ იცით, ის მარ­თლა რო­გო­რი მა­გა­რია. ათი დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში ტი­რო­და მაია და ვნერ­ვი­უ­ლობ­დი მე. არ ვი­გო­ნებ. ნუკ­რი რომ პრო­ექ­ტში დარ­ჩე­ნი­ლი­ყო, მისი მუ­სი­კა­ლუ­რო­ბის და იმის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით, რომ ის ბავ­შვთა სახ­ლში გა­ი­ზარ­და და დღეს მი­წის­ქვე­შა გა­და­სას­ვლელ­ში მღე­რის, მო­ი­გებ­და ამ პრო­ექტს. ის მარ­თლაც ჯო­კე­რი იყო ჩვენ­თვის. ფეხი ფეხ­ზე რომ გა­დაგ­ვე­დო და არა­ფე­რი გაგ­ვე­კე­თე­ბი­ნა, მა­ინც მო­ვი­გებ­დით პრო­ექტს, მაგ­რამ მე­ო­რე მხა­რეს იდგა 20 წლის ნინი, რო­მელ­თა­ნაც ჩა­ვი­ჭე­რით, ვენ­დეთ სხვა მუ­სი­კო­სებს და ყვე­ლა­ზე ძლი­ე­რი კონ­კუ­რენ­ტი და­ვუ­ყე­ნეთ გვერ­დით. ნე­ბის­მი­ე­რი სხვა პო­პუ­ლის­ტი ჩემს ად­გილ­ზე ნი­ნის გა­წი­რავ­და. მე არ ვარ პო­პუ­ლის­ტი. მზად ვარ ნუკ­რის ფა­ნე­ბის კრი­ტი­კა ავი­ტა­ნო, იმი­ტომ, რომ ნი­ნის, რო­მელ­საც მარ­თლა ახა­ლი ხმა აქვს, ვერ გავ­წი­რავ­დი. არ ვი­ყა­ვი მარ­თა­ლი, რომ არ გა­და­ვიყ­ვა­ნე ნუკ­რი, მაგ­რამ არ ვიქ­ნე­ბო­დი მარ­თა­ლი, რომ გა­მე­წი­რა ნინი. 12 წლის წინ მივ­ხვდი, რომ ჩემი მუ­სი­კა არა­ვის სჭირ­დე­ბო­და აქ და გული ავიც­რუე, ისე­ვე, რო­გორც დღეს მაქვს აც­რუ­ე­ბუ­ლი. გა­და­წყვე­ტი­ლი მაქვს, როცა ეს პრო­ექ­ტი დამ­თავ­რდე­ბა, ყვე­ლა­ფერს მო­ვეშ­ვა. რა კრი­ტი­კა­საც მე ვის­მენ... პო­ლი­ტი­კო­სი რომ და­ნა­შა­ულს ჩა­ი­დენს, სა­ცი­ხედ რომ აქვს საქ­მე, და­ახ­ლო­ე­ბით ასეთ დო­ნე­ზე მაკ­რი­ტი­კე­ბენ. იმ ადა­მი­ა­ნებს, რომ­ლე­ბიც ჩემ მი­მართ ნე­გა­ტი­უ­რად იყ­ვნენ გან­წყო­ბი­ლი, სა­შუ­ა­ლე­ბა მი­ე­ცათ გული მო­ი­ფხა­ნონ და სა­ში­ნე­ლე­ბე­ბი წე­რონ ინ­ტერ­ნეტ­ში. შე­საძ­ლოა, თქვენც ნე­გა­ტი­უ­რი მუხ­ტით მოხ­ვე­დით ჩემ­თან.

- მა­ი­ას რომ აძ­ლევ­დი უფ­ლე­ბას გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლი და­ე­სა­ხე­ლე­ბი­ნა, არ იყო იმის სა­შიშ­რო­ე­ბა, რომ ნუკ­რი და­ე­სა­ხე­ლე­ბი­ნა? მას ხომ ნუკ­რის გა­დას­ვლა უნ­დო­და?

- ზუს­ტად ვიცი, ნუკ­რის გა­მო­ა­ცხა­დებ­და და ნი­ნის ვე­ღარ შევ­ხე­დავ­დი თვა­ლებ­ში, მაგ­რამ მა­ინც და­ვუთ­მე. ბო­ლოს მან და­მით­მო სი­ტყვა და მოხ­და ის, რაც მოხ­და. ნინი რომ გაგ­ვეშ­ვა, ალ­ბათ მე წა­ვი­დო­დი პრო­ექ­ტი­დან. დღეს მა­ი­ას უნდა წას­ვლა, აზარ­ტი და­კარ­გა. რაც შე­ე­ხე­ბა ნუკ­რის, მას ყვე­ლა­ნა­ი­რად და­ვეხ­მა­რე­ბი. მის და­წე­რილ სიმ­ღე­რებს აუ­ცი­ლებ­ლად გა­მო­ვამ­ზე­უ­რებთ და თუ ნუკ­რი სჭირ­დე­ბო­და ხალ­ხს, მას მი­ი­ღებს ხალ­ხი.

- მისი პრო­დი­უ­სე­რი იქ­ნე­ბი?

- კი, ამა­ზე უკვე ვე­ლა­პა­რა­კე. მე და მა­ი­ას ნუკ­რის­თან მა­გა­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა გვაქვს. ის არის სუ­პერ­ბი­ჭი. გული მწყდე­ბა, რომ მა­ნამ­დე არ ვიც­ნობ­დი.

- რო­მე­ლი მწვრთნე­ლის გუნ­დის გე­ში­ნია ყვე­ლა­ზე მე­ტად?

- არც ერ­თის. მე უკონ­კუ­რენ­ტო მო­ნა­წი­ლე­ე­ბი მყავს. სხვა გუნდშიც არი­ან კონ­კურ­სან­ტე­ბი, რო­მელ­თაც სხვა­დას­ხვა ჟანრ­ში კონ­კუ­რენ­ტე­ბი არ ჰყავთ. მთა­ვა­რია, ვის აირ­ჩევს ხალ­ხი. ნე­ტავ რინ­გიც ესე­მე­სე­ბით ყო­ფი­ლი­ყო და ამ­ხე­ლა პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა არ აგ­ვე­ღო ჩვენს თავ­ზე. შოუს კი­დევ ერთი სა­სი­ა­მოვ­ნო მო­მენ­ტი აქვს, ყვე­ლა მწვრთნე­ლი ვალ­დე­ბუ­ლია გა­მო­ვი­დეს სოლო სიმ­ღე­რით და ასე­ვე დუ­ე­ტით ფი­ნა­ლის­ტთან.

- გუ­ლაც­რუ­ე­ბა ახ­სე­ნე, რამ აგიც­რუა გული?

- მიდ­გო­მამ, ჩემი შე­მოქ­მე­დე­ბის არას­წო­რად გა­გე­ბამ. ვი­ღა­ცის­თვის მე და გია სუ­რა­მე­ლაშ­ვი­ლი ერთი და იგი­ვე ვართ. და­უ­ნა­ხა­ო­ბამ ამიც­რუა გული. 1999 წელს, როცა 19 წლის ვი­ყა­ვი, ჩემი პირ­ვე­ლი ელექტრო­ალ­ბო­მი ჩავ­წე­რე. მა­შინ ეს ალ­ბო­მი პო­პუ­ლა­რუ­ლი იყო და მეც კარ­გი ნიშა მქონ­და და­ჭე­რი­ლი, რო­გორც მუ­სი­კოსს. მერე აღ­მო­ვა­ჩი­ნე, რომ სიმ­ღე­რა "მოვა" და კი­დევ რამ­დე­ნი­მე დუ­ე­ტი, რო­მე­ლიც ჩემ­თვის მი­უ­ღე­ბე­ლი იყო, გა­ჰიტ­და. გავ­ბრაზ­დი და მას მერე 12 წე­ლია სიმ­ღე­რა აღარ ჩა­მი­წე­რია. მე მაქვს სა­ა­მა­ყო რამ­დე­ნი­მე სიმ­ღე­რა, რომ­ლე­ბიც ძა­ლი­ან მიყ­ვარს და როცა გავ­ხდე­ბი 40 წლის, მა­ნამ­დე კი აუ­ცი­ლებ­ლად და­ვაგ­რო­ვებ სხვა სიმ­ღე­რებ­საც, გა­ვა­კე­თებ კონ­ცერტს და იმ ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის ვიმ­ღე­რებ, რო­მელ­თაც ეს მუ­სი­კა ეს­მით. ზო­გა­დად, არ მრცხვე­ნია, რომ და­ვი­ბა­დე. ამ პრო­ექ­ტის მერე აუ­ცი­ლებ­ლად წა­ვალ სად­მე, ვიმ­კურ­ნა­ლებ. არ ვხუმ­რობ, მარ­თლა ავად ვარ. იცით ალ­ბათ, რომ მე და მაია ერ­თად აღარ ვართ.

- რა გახ­და შენი და მა­ი­ას და­შო­რე­ბის მი­ზე­ზი?

- მი­ზეზს ვერ გე­ტყვით. მთა­ვა­რი ისაა, რომ ღა­ლა­ტი არ ყო­ფი­ლა. ჩვენ ცი­ვი­ლუ­რად, გო­ნივ­რუ­ლად გა­დავ­წყვი­ტეთ, რომ ვღ­ლით ერ­თმა­ნეთს და გარ­კვე­უ­ლი პე­რი­ო­დი ცალ-ცალ­კე უნდა ვი­ყოთ. თუმ­ცა­ღა ეს ყვე­ლა­ფე­რი ბავ­შვზე არ უნდა აი­სა­ხოს.

- რამ­ხე­ლაა ბავ­შვიsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბისsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბის სამ­ყა­რო! სამ­ყა­რო!?

- ფანი ოთხი წლის არის. მას­თან ერ­თად მივ­დი­ვართ, რო­გორც კი გა­მოგ­ვიჩ­ნდე­ბა "ფან­ჯა­რა", თუნ­დაც ჩემს დებ­თან სტუმ­რად. მე და მა­ი­ას მე­გობ­რუ­ლი ურ­თი­ერ­თო­ბა გვაქვს. უბ­რა­ლოდ, დღეს ჩვენს ურ­თი­ერ­თო­ბას აზი­ა­ნებს ეს პრო­ექ­ტი და ნუკ­რი.

- როცა ეს პრო­ექ­ტი და­ი­წყო, შენ და მაია უკვე და­შო­რე­ბუ­ლე­ბი იყა­ვით?

- არა, როცა კონ­ტრაქ­ტზე ხელი მო­ვა­წე­რეთ, ერ­თად ვი­ყა­ვით.

- გის­მენ და ისე­თი შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა მრჩე­ბა, რომ დეპ­რე­სია გაქვს, მარ­ტო ხარ...

- მე სულ მარ­ტო ვარ ცხოვ­რე­ბა­ში. სა­დაც ამ­დე­ნი ვი­ლა­პა­რა­კე, ამა­საც გე­ტყვით. აქამ­დე ამ თე­მა­ზე არ მი­ლა­პა­რა­კია. ვი­ღა­ცე­ბი ამ­ბო­ბენ, ნუკ­რი მშობ­ლე­ბის გა­რე­შე გა­ი­ზარ­და, ბავ­შვთა სახ­ლში ცხოვ­რობ­დაო. მე მუ­სი­კო­სო­ბა­ზე მაქვს პრე­ტენ­ზია, სწო­რედ მუ­სი­კის გამო ვატ­რა­კებ! 17 წლის ვი­ყა­ვი, როცა დედა გარ­და­მეც­ვა­ლა. მერე ოთხი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში და­მე­ღუ­პა ბე­ბია-ბა­ბუა, რომ­ლებ­მაც გამ­ზარ­დეს და მამა, სრუ­ლი­ად მარ­ტო დავ­რჩი 20 წლის ასაკ­ში. სი­გა­რე­ტი­სა და გზის ფული არ მქონ­და. ისე­თე­ბი გა­და­მი­ტა­ნია, ვერც წარ­მო­იდ­გენთ. შე­სა­ბა­მი­სად, მარ­ტო ყოფ­ნა ჩემ­თვის კომ­ფორ­ტია. ეს კი არ მა­ში­ნებს, მავ­სებს. ასეთ დროს ფარ­თოდ მაქვს თვა­ლე­ბი გა­ხე­ლი­ლი და კარ­გად ვხე­დავ ღი­რე­ბუ­ლე­ბებს. დიახ, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ სა­უ­კე­თე­სო მე­გობ­რე­ბი მყავს, მდი­და­რი ადა­მი­ა­ნი ვარ ამ მხრივ, მა­ინც მარ­ტო ვარ და ეს მა­ხა­რებს. ამი­ტომ აქ­ცენ­ტი არას­დროს გა­მი­კე­თე­ბია უდედ­მა­მოდ გაზ­რდილ ბავ­შვებ­ზე. რა და­ა­შა­ვა ნი­ნიმ? ის, რომ მშობ­ლე­ბი ჰყავს?! გოგო ამ­ბობ­და, იმ­დე­ნი ნერ­ვი­უ­ლო­ბა გა­და­ვი­ტა­ნე, მერ­ჩივ­ნა ლა­მა­ზად წავ­სუ­ლი­ყა­ვი, ვიდ­რე ასე მო­მე­გოო.

- ცოტა ხნით სად­მე უნდა წა­ვი­დეო, მი­თხა­რი. რა პე­რი­ო­დია ეს "ცოტა ხნით" და სად არის ეს "სად­მე"?

- შე­იძ­ლე­ბა ინ­დო­ეთ­ში წა­ვი­დე სრუ­ლი­ად მარ­ტო. არ ვიცი, აქე­დან უნდა წა­ვი­დე, მარ­თლა ცუ­დად ვარ.

ნინო მჭედ­ლიშ­ვი­ლი

ჟურ­ნა­ლი "რე­ი­ტინ­გი"

(გა­მო­დის ორ­შა­ბა­თო­ბით)