ის დიდი ხა­ნია სა­ჯა­რო ფი­გუ­რაა, 2004-2009 წლებ­ში სა­ხალ­ხო დამ­ცვე­ლი იყო. ამ პოსტზე მისი საქ­მი­ა­ნო­ბა ნა­ყო­ფი­ე­რად იქნა შე­ფა­სე­ბუ­ლი. მერე პო­ლი­ტი­კა­ში გა­და­ი­ნაც­ვლა, სა­ხალ­ხო დამ­ცვე­ლის პოსტზე გი­ორ­გი ტუ­ღუშ­მა შეც­ვა­ლა. ახ­ლა­ხან კი თა­ვად შეც­ვა­ლა გი­ორ­გი ტუ­ღუ­ში, ოღონდ სას­ჯე­ლაღ­სრუ­ლე­ბის მი­ნის­ტრის თა­ნამ­დე­ბო­ბა­ზე. ჩემი რეს­პონ­დენ­ტი სო­ზარ სუ­ბა­რის მე­უღ­ლე თამ­თა ყუ­ბა­ნე­იშ­ვი­ლი გახ­ლავთ. ის სა­კუ­თარ ოჯახს უფრო ახ­ლოს გაგ­ვაც­ნობს და მი­ნის­ტრის შე­სა­ხებ გავ­რცე­ლე­ბულ ჭო­რებ­ზე, და­ძა­ბულ წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო პე­რი­ოდ­ზე, მი­ნის­ტრის პა­ტი­მარ ძმა­ზე გუ­ლახ­დი­ლად გვე­ლა­პა­რა­კე­ბა.

- მას შემ­დეგ, რაც ბი­ძი­ნა ივა­ნიშ­ვილ­მა პო­ლი­ტი­კა­ში მოს­ვლის გან­ცხა­დე­ბა გა­ა­კე­თა, სო­ზარ სუ­ბა­რი მის გვერ­დით იდგა. ამ პე­რი­ოდს რო­გორ შე­ა­ფა­სებთ?

- ყვე­ლა­ნა­ი­რად რთუ­ლი პე­რი­ო­დი იყო, პო­ლი­ტი­კურ ას­პა­რეზ­ზე, ოჯა­ხურ ურ­თი­ერ­თო­ბებ­შიც... ერ­თგვა­რი გა­მოც­და იყო, ვინ იყო ჩვე­ნი ოჯა­ხის გულ­შე­მატ­კი­ვა­რი და გვერ­დით მდგო­მი, კარ­გად გა­მოჩ­ნდა. მო­გეხ­სე­ნე­ბათ სო­ზა­რის ძმაც და­ჭე­რი­ლი იყო. მას ბრა­ლად 5 ან­გა­რიშფაქ­ტუ­რის გა­ყალ­ბე­ბა წა­უ­ყე­ნეს. ქვე­ყა­ნას 365 ლა­რის ოდე­ნო­ბის ზი­ა­ნი მი­ად­გაო. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ თავი დამ­ნა­შა­ვედ არ ცნო, 5 წელი მი­უ­სა­ჯეს. ეს სო­ზა­რის და­სა­ში­ნებ­ლად გა­ა­კე­თეს, უნ­დო­დათ პო­ლი­ტი­კის­თვის ჩა­მო­ე­შო­რე­ბი­ნათ. ვახო (სო­ზა­რის ძმა) დამ­ნა­შა­ვე არ იყო, არც სა­პა­სუ­ხის­მგებ­ლო თა­ნამ­დე­ბო­ბა ეკა­ვა, მაგ­რამ 2 წელი გლ­და­ნის ცი­ხე­ში მკაცრ პი­რო­ბებ­ში გა­ა­ტა­რა. დღის მან­ძილ­ზე წა­მო­წო­ლის სა­შუ­ა­ლე­ბა­საც კი არ აძ­ლევ­დნენ, ფეხ­ზე უნდა მდგა­რი­ყო. სო­ზარს სა­ჯა­როდ ამ პრობ­ლე­მა­ზე არას­დროს ულა­პა­რა­კია. არ უნ­დო­და, ვინ­მეს ჰგო­ნე­ბო­და, თით­ქოს პა­ტი­მა­რი ძმით პო­ლი­ტი­კუ­რი ქუ­ლე­ბის და­წე­რას ფიქ­რობ­და. სტრას­ბურ­გის­თვის ყვე­ლა დო­კუ­მენ­ტი იყო შეგ­რო­ვე­ბუ­ლი, მაგ­რამ ვახო რამ­დე­ნი­მე დღის წინ, სო­ზა­რის მი­ნის­ტრად და­ნიშ­ვნამ­დე (სხვა 120 პა­ტი­მარ­თან ერ­თად), გა­ა­თა­ვი­სუფ­ლეს.

- პა­ტიმ­რო­ბის პე­რი­ოდ­ში ძმას ხში­რად ნა­ხუ­ლობ­და?

- სა­ერ­თოდ არ უნა­ხავს, სა­სა­მარ­თლო პრო­ცეს­ზეც კი არ მი­სუ­ლა. არ უნ­დო­და ამ საქ­მის­თვის პო­ლი­ტი­კუ­რი ელ­ფე­რი მი­ე­ცა. არ უნ­დო­და, ვინ­მეს ეთ­ქვა, მო­სა­მარ­თლე­ზე ზე­წო­ლას ახ­დენ­სო. საქ­მეს მაქ­სი­მა­ლუ­რად გა­ნე­რი­და. სო­ზარს მშობ­ლე­ბი ნა­ად­რე­ვად გარ­და­ეც­ვა­ლა, დედ­მა­მიშ­ვი­ლე­ბი­დან უფ­რო­სია და და-ძმებ­ზე ამა­გი აქვს. იცოდ­ნენ, ძმის და­ჭე­რით გა­ტეხ­დნენ, მაგ­რამ არ გა­მო­უ­ვი­დათ, პა­ტიმ­რო­ბის პე­რი­ო­დი ვა­ხო­მაც გმი­რუ­ლად აი­ტა­ნა. სო­ზარ­მა ძმის მდგო­მა­რე­ო­ბა ძა­ლი­ან გა­ნი­ცა­და, პირ­ველ პე­რი­ოდ­ში სრუ­ლი შოკი ჰქონ­და.

- სა­უბ­რის და­სა­წყის­ში მი­თხა­რით, გა­მოჩ­ნდა, ვინ იყო ჩვე­ნი ოჯა­ხის ნამ­დვი­ლი გულ­შე­მატ­კი­ვა­რი და გვერ­დით მდგო­მიო. რას გუ­ლის­ხმობ­დით?

- ადა­მი­ა­ნე­ბი ჩვენ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბას ერი­დე­ბოდ­ნენ, ზოგი სა­ერ­თოდ აღარ გვი­რე­კავ­და, ზოგი გვი­რე­კავ­და და შე­ში­ნე­ბუ­ლე­ბი ლა­პა­რა­კობ­დნენ. სო­ზა­რის სა­ხელს არ ახ­სე­ნებ­დნენ, მე­კი­თხე­ბოდ­ნენ, ის რო­გორ არის? ხალ­ხის ასე­თი და­ბე­ჩა­ვე­ბა ჩემ­ზე ძა­ლი­ან მძი­მედ მოქ­მე­დებ­და, მაგ­რამ პო­ლი­ტი­კუ­რი შე­ფა­სე­ბე­ბის­გან ყო­ველ­თვის თავს ვი­კა­ვებ­დი. ჩვენს შვი­ლებს სწავ­ლა 2 ოქ­ტომ­ბერს და­ე­წყოთ. ბავ­შვე­ბი დი­ლით სკო­ლა­ში რომ წა­ვიყ­ვა­ნე, მშობ­ლე­ბი მო­დი­ოდ­ნენ და გი­ლო­ცა­ვო, მე­უბ­ნე­ბოდ­ნენ, მეც გი­ლო­ცავთ სწავ­ლის და­წყე­ბას-მეთ­ქი. რა სწავ­ლის და­წყე­ბას, გა­მარ­ჯვე­ბას გი­ლო­ცავ­თო! ადა­მი­ა­ნებ­მა, რომ­ლე­ბიც მა­ნამ­დე ჩუ­მად იყ­ვნენ და ში­შის­გან ვე­რა­ფერს ლა­პა­რა­კობ­დნენ, მე­ო­რე დღეს­ვე სა­კუ­თა­რი აზ­რის გა­მო­ხატ­ვა და­ი­წყეს. ბედ­ნი­ე­რი ვი­ყა­ვი.

ვახო რომ და­ი­ჭი­რეს, იმ პე­რი­ოდ­ში, სო­ზარს ზო­გი­ერ­თმა ახლო მე­გო­ბარ­მაც კი არ და­უ­რე­კა და არ მო­ი­კი­თხა. ეში­ნო­დათ, რომ ეკი­თხათ, - ძმა რა­ტომ გყავს და­ჭე­რი­ლი? იმე­დია ურ­თი­ერ­თო­ბის აღ­დგე­ნა ნელ-ნელა და­ი­წყე­ბა.

- ერთ დროს თუ თქვენს ოჯახ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა "სა­ში­ში" იყო, დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ახლა იმა­ვე ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის სა­სურ­ვე­ლი გახ­დე­ბა. თქვენ მი­ი­ღებთ?

- ვნა­ხოთ, ეს ყვე­ლა­ფე­რი რო­გორ იქ­ნე­ბა.

- სა­ქარ­თვე­ლო­ში პო­ლი­ტი­კუ­რი შე­ხე­დუ­ლე­ბე­ბის გამო უც­ნო­ბებს უმე­გობ­რდე­ბი­ან და მე­გობ­რებს შორ­დე­ბი­ან. სო­ზა­რი ბევრ მე­გო­ბარს და­შორ­და?

- მე­გობ­რე­ბის ნა­წი­ლი და­კარ­გა, მაგ­რამ მგო­ნი უფრო მეტი შე­ი­ძი­ნა.

- მი­ამ­ბეთ, ოჯახ­ში მას რო­გორ გულ­შე­მატ­კივ­რობ­დით?

- ძა­ლი­ან და­კა­ვე­ბუ­ლი იყო, შვი­ლე­ბი შინ ვე­ღარ ნა­ხუ­ლობ­დნენ და ენატ­რე­ბო­დათ. ოჯა­ხუ­რი შეკ­რე­ბე­ბი, სტუმ­რის მი­ღე­ბა აღარ ხდე­ბო­და. ვინ­მე თუ მო­ვი­დო­და, საქ­მი­ა­ნი სა­უ­ბა­რი ჰქონ­დათ. მე სამ­სა­ხურ­ში ძალ­ზე და­კა­ვე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი. 2009 წლი­დან "სა­მო­ქა­ლა­ქო გან­ვი­თა­რე­ბის ინ­სტი­ტუ­ტში" მე­დი­აპ­რო­ექ­ტებ­სა და გა­ნათ­ლე­ბის პროგ­რა­მებ­ზე ვმუ­შა­ობ. სა­არ­ჩევ­ნო პრო­ექ­ტიც გვქონ­და და სა­არ­ჩევ­ნო პრო­ცეს­ში აქ­ტი­უ­რად ვი­ყა­ვით ჩარ­თუ­ლე­ბი. ჩვენ­თან რო­გორც პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბი, ასე­ვე რი­გი­თი ადა­მი­ა­ნე­ბი თა­ნამ­შრომ­ლობ­დნენ. არ­ჩევ­ნე­ბის დღეს დარ­ღვე­ვე­ბის შე­სა­ხებ გვა­ტყო­ბი­ნებ­დნენ. ფოტო და ვი­დე­ო­მა­სა­ლას გვაწ­ვდიდ­ნენ. ხა­შუ­რის ინ­ცი­დენ­ტი პირ­ვე­ლად ჩვენ გა­ვავ­რცე­ლეთ. სპეც­რაზ­მის შეს­ვლის შე­სა­ხებ ბევ­რმა ხა­შუ­რელ­მა არ იცო­და.

- ამ დარ­ღვე­ვებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით ინ­ფორ­მა­ცი­ას მე­უღ­ლე­საც აწ­ვდი­დით?

- არა, მა­სა­ლას სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში ვავ­რცე­ლებ­დით.

- სო­ზა­რი თქვე­ნი საქ­მი­ა­ნო­ბით და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლია?

- სახ­ლში საქ­მე­ზე ნაკ­ლე­ბად ვსა­უბ­რობთ, ზო­გა­დად იცის ჩემი საქ­მი­ა­ნო­ბის შე­სა­ხებ და მგულ­შე­მატ­კივ­რობს.

- მი­თხა­რით, 2009 წლი­დან ვმუ­შა­ო­ბო. ეს ის პე­რი­ო­დია, როცა თქვე­ნი მე­უღ­ლე უმუ­შე­ვა­რი იყო, ოჯახს თქვენ არ­ჩენ­დით?

- სო­ზა­რი გა­ე­როს ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბა­თა უმაღ­ლე­სი კო­მის­რის მრჩე­ველ­თა საბ­ჭოს წევ­რია, მი­ზე­რუ­ლი ხელ­ფა­სი ჰქონ­და. ოჯახს მე ვარ­ჩენ­დი და ამა­ზე თა­ვა­დაც ხუმ­რობ­და, კო­მუ­ნა­ლუ­რი გა­და­სა­ხა­დე­ბი "მი­ი­ბაო".

- მის მი­ნის­ტრად და­ნიშ­ვნას რამ­დე­ნად ელო­დით?

- კო­ა­ლი­ცი­ის შიგ­ნით მო­ლა­პა­რა­კე­ბებ­ზე სო­ზარს ლა­პა­რა­კი არ უყ­ვარს. თა­ვა­დაც არ ვე­კი­თხე­ბი. თა­ვი­დან გავ­რცელ­და ხმა, რომ თავ­დაც­ვის მი­ნის­ტრის თა­ნამ­დე­ბო­ბა­ზე ნიშ­ნავ­დნენ. მის­თვის არც და­მი­რე­კავს, მივ­ხვდი, ჭორი იყო. ვფიქ­რობ­დი, თავ­დაც­ვის სფე­რო­ში მისი გუნ­დი­დან სხვა ადა­მი­ა­ნებს უფრო დიდი გა­მოც­დი­ლე­ბა აქვთ და სო­ზა­რი მათ წინ არ დად­გე­ბა, შე­იძ­ლე­ბა, სას­ჯე­ლაღ­სრუ­ლე­ბის სა­მი­ნის­ტრო ჩა­ა­ბა­რონ-მეთ­ქი. შინ რომ მო­ვი­და, ვკი­თხე, ეს ხმა გავ­რცელ­და და ხომ ჭო­რია-მეთ­ქი? - შენ რო­გორ გგო­ნი­აო? ჩემი აზ­რიც გა­ვუ­ზი­ა­რე. ჩა­ი­ცი­ნა, მაგ­რამ არა­ფე­რი მი­თხრა. მისი მი­ნის­ტრის კან­დი­და­ტად წარ­დგე­ნის ამ­ბა­ვი ტე­ლე­ვი­ზი­ი­დან გა­ვი­გე.

- თქვენს ცხოვ­რე­ბა­ში სო­ზა­რის გა­მი­ნის­ტრე­ბამ რა შეც­ვა­ლა?

- არც არა­ფე­რი, რა უნდა შე­ეც­ვა­ლა? რაც მას ვიც­ნობ, სულ სა­ჯა­რო ფი­გუ­რაა, მუდ­მი­ვად ყუ­რა­დღე­ბის ცენ­ტრშია. მისი მი­სა­მარ­თით ქე­ბაც მეს­მის და კრი­ტი­კაც, მიჩ­ვე­უ­ლი ვარ. მეტი თმე­ნის ვალ­დე­ბუ­ლე­ბა გვმარ­თებს.

- თქვენ გა­რე­უ­ბან­ში ცხოვ­რობთ, ბი­ნის გა­მოც­ვლას აპი­რებთ?

- 7 წლის წინ ერთ-ერთ მშე­ნე­ბა­რე სახ­ლში გარ­კვე­უ­ლი თან­ხა შე­ვი­ტა­ნეთ. სხვა­თა შო­რის, ეს სახ­ლიც გა­რე­უ­ბან­შია, მაგ­რამ აშე­ნე­ბა არ იქნა და აღარ ეღირ­სა. ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა ამ­ბობს, და­კონ­სერ­ვე­ბულ მშე­ნებ­ლო­ბებს მივ­ხე­დავ­თო და (იცი­ნის)...

- იმე­დი გაქვთ?

- რა თქმა უნდა.

- სა­ჯა­რო ინ­ფორ­მა­ცი­აა, ამი­ტომ გკი­თხავთ, რამ­დე­ნია მი­ნის­ტრის ხელ­ფა­სი?

- ზუს­ტი ციფ­რი არ ვიცი, 3.500 ლა­რის ფარ­გლებ­შია.

- შვი­ლებ­ზე მი­ამ­ბეთ.

- უფ­რო­სი გო­გო­ნა ნინი 8 წლი­საა, შემ­დეგ მო­დის 7 წლის ლუკა, რო­მელ­საც და­ბა­დე­ბის დღე 22 ოქ­ტომ­ბერს ჰქონ­და. მა­მა­მი­სი ქუ­თა­ის­ში იყო და ლა­მის და­ა­ვი­წყდა. დი­ლი­დან რამ­დენ­ჯერ­მე მე­ლა­პა­რა­კა და ბავ­შვის და­ბა­დე­ბის დღე არ მო­მი­ლო­ცა. მივ­ხვდი, არ ახ­სოვ­და, მეც შეგ­ნე­ბუ­ლად აღარ შე­ვახ­სე­ნე. ბავ­შვე­ბი სკო­ლი­დან რომ გა­მომ­ყავ­და, მა­შინ და­მი­რე­კა, ლუ­კას და­მა­ლა­პა­რა­კეო. რო­გორც ჩანს, ვი­ღა­ცამ მი­სა­ლო­ცად და­უ­რე­კა და შე­ახ­სე­ნა, რომ შვი­ლის და­ბა­დე­ბის დღე ჰქონ­და, მაგ­რამ ამას ცო­ცხა­ლი თა­ვით არ აღი­ა­რებს. ჩვე­ნი მე­სა­მე შვი­ლი, - მათე 4 წლის არის. სო­ზარს რომ და­ი­ნა­ხავს, აუ­ცი­ლებ­ლად ხელ­ში უნდა აიყ­ვა­ნოს, მაგ­რამ ეს ხელ­ში აყ­ვა­ნა ერთი ცე­რე­მო­ნი­აა. მე, ნი­ნის, მა­მი­და­მისს, რო­მე­ლიც ჩვენ­თან ცხოვ­რობს, გვე­ძა­ხის. ყვე­ლამ ერ­თმა­ნეთს ხელი უნდა გა­დავ­ხვი­ოთ, ჩა­ვე­ხუ­ტოთ და მერე მა­მა­მის­მა უნდა აიყ­ვა­ნოს.

- სო­ზა­რი რო­გო­რი მა­მაა?

- ძა­ლი­ან თბი­ლი და მე­გობ­რუ­ლია. შვი­ლებს შე­ნიშ­ვნებს იშ­ვი­ა­თად აძ­ლევს. მკაც­რი მამა ნამ­დვი­ლად არ არის. ცდი­ლობს, ბავ­შვებს სა­კუ­თა­რი აზ­რის გა­მო­ხატ­ვა ას­წავ­ლოს. არ ზღუ­დავს, თა­ვი­სუფ­ლად ზრდის.

- გან­ტვირ­თვას რო­გორ ახერ­ხებს?

- რაც წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო მა­რა­თონ­ში ჩა­ე­ბა, მხო­ლოდ ერთი დღე მახ­სენ­დე­ბა, როცა ქა­ლაქ­გა­რეთ გას­ვლა მო­ინ­დო­მა. და­მი­რე­კა და მი­თხრა, მო­ემ­ზა­დე, გუ­და­ურ­ში უნდა წა­ვი­დე­თო. მარ­ტი იყო, თოვ­ლი დნე­ბო­და, მაგ­რამ თხი­ლა­მუ­რე­ბით სრი­ა­ლი მა­ინც მო­ა­ხერ­ხა. თხი­ლა­მუ­რე­ბი ძა­ლი­ან უყ­ვარს. ბოლო ჩა­მოს­რი­ა­ლე­ბი­სას წა­იქ­ცა და ცერა თითი მო­ი­ტე­ხა. მის მო­ტე­ხილ თითს მერე ათა­სი ჭორი მოჰ­ყვა. ამ­ტკი­ცებ­დნენ, სო­ზარ­მა იჩხუ­ბაო.

- იმა­საც ამ­ბობ­დნენ, ამომ­რჩევ­ლებ­თან შეხ­ვედ­რი­სას რამ­დენ­ჯერ­მე ნას­ვა­მი იყოო.

- ამ­ბობ­დნენ, ადრე არ სვამ­და და ახლა გა­ლოთ­დაო (იცი­ნის). ეს სი­სუ­ლე­ლეა. "აი­ტი­ვის" მიერ გავ­რცე­ლე­ბუ­ლი სი­უ­ჟე­ტი მახ­სენ­დე­ბა. გორ­ში წი­ნა­სა­არ­ჩევ­ნო შეხ­ვედ­რი­სას, რა­ღაც გა­და­ი­ღეს და მერე და­ა­მონ­ტა­ჟეს. შეხ­ვედ­რა ბა­ზარ­ში, დი­ლის 9 სა­ათ­ზე იყო და ნას­ვა­მი რო­გორ უნდა ყო­ფი­ლი­ყო? მეც რომ ვნა­ხე, და­ვეჭ­ვდი, კად­რი სპე­ცი­ა­ლუ­რად იყო შე­ნე­ლე­ბუ­ლი, სო­ზა­რის გარ­შე­მო რამ­დე­ნი­მე ადა­მი­ა­ნი იყო შეკ­რე­ბი­ლი და მათ­ზე ხელი ჰქონ­და გა­დახ­ვე­უ­ლი.

- მახ­სოვს, სი­უ­ჟე­ტი, როცა ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბი ეუბ­ნე­ბი­ან, თა­ნა­გუნ­დე­ლებ­მა თქვენ­ზე ცუდი თქვე­სო...

- და სო­ზარს ჰკი­თხეს, ამა­ზე რა კო­მენ­ტარს გა­ა­კე­თებ­თო? სო­ზა­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში ძა­ლი­ან უშუ­ა­ლოა. სტან­დარ­ტუ­ლი, გა­ზე­პი­რე­ბუ­ლი ფრა­ზე­ბით არ ლა­პა­რა­კობს. რო­გო­რი კი­თხვაც და­უს­ვეს, ისე­თი­ვე არა­სე­რი­ო­ზუ­ლი პა­სუ­ხი გას­ცა.

- ალ­კოჰოლ­თან რო­გო­რი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა აქვს? უპი­რა­ტე­სო­ბას რო­მელ სას­მელს ანი­ჭებს?

- სო­ზარს ტრა­დი­ცი­უ­ლი სუფ­რე­ბი არ უყ­ვარს, 1 სა­ათ­ზე მეტ­ხანს ვერ გა­ა­ჩე­რებ. ეს ყვე­ლა მე­გო­ბარ­მა იცის. შე­იძ­ლე­ბა, რამ­დე­ნი­მე ჭიქა ღვი­ნო და­ლი­ოს. სახ­ლში ყო­ველ­თვის გვაქვს კარ­გი ვის­კი. ყუ­რძნის და­წურ­ვა და ღვი­ნის და­ყე­ნე­ბაც არ იცის.

- რჩე­ვებს გე­კი­თხე­ბათ?

- იშ­ვი­ა­თად. მე შე­ნიშ­ვნებს უფრო ვაძ­ლევ. სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ხმას ვაწ­ვდენ. თა­ვა­დაც არ არის ჩა­კე­ტი­ლი ადა­მი­ა­ნი. ხალ­ხთან ურ­თი­ერ­თო­ბა უყ­ვარს.

- "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" ლი­დე­რე­ბის მე­უღ­ლე­ებს იც­ნობთ?

- ნო­დარ ხა­დუ­რის მე­უღ­ლეს ძა­ლი­ან კარ­გად ვიც­ნობ. ჩემი ნინი და კოტე სურ­გუ­ლა­ძის შვი­ლი კლა­სე­ლე­ბი არი­ან, შე­სა­ბა­მი­სად, კო­ტეს მე­უღ­ლე­საც კარ­გად ვიც­ნობ. თურ­მე ბავ­შვე­ბი ხუმ­რო­ბენ, კლას­ში 2 მი­ნის­ტრის შვი­ლი გვყავ­სო.

- პრე­მი­ე­რის მე­უღ­ლეს იც­ნობთ?

- არა. იმე­დია, მო­მა­ვალ­ში გა­ვიც­ნობ. ქალ­ბა­ტო­ნი ეკას მა­მას კარ­გად იც­ნობ­და მა­მა­ჩე­მი. ნი­ნის ძა­ლი­ან უნდა ბე­რას გაც­ნო­ბა. "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" აქ­ცი­ებ­ზე ყო­ველ­თვის დავ­დი­ო­დი. ისე ემ­თხვე­ო­და, სო­ზა­რი ვერ ეს­წრე­ბო­და, ქვეყ­ნის გა­რეთ იყო გა­სუ­ლი. მე­უბ­ნე­ბო­და, გა­ვაფრ­თხი­ლებ და ტრი­ბუ­ნას­თან შე­გიშ­ვე­ბენ, იქ ლი­დე­რე­ბის ოჯა­ხის წევ­რე­ბი დგა­ნა­ნო, მაგ­რამ პრი­ვი­ლე­გი­ით არ ვსარ­გებ­ლობ­დი. ჩემს ნა­თე­სა­ვებ­თან და ხალ­ხთან დგო­მა მერ­ჩია. ბოლო აქ­ცი­ა­ზე ლუკა და­მე­კარ­გა. სა­მი­ვე გაფრ­თხი­ლე­ბუ­ლი მყავ­და, თუ დამ­შორ­დე­ბით, სცე­ნას­თან მი­დით, სა­ხე­ლი და გვა­რი თქვით, გა­მო­გა­ცხა­დე­ბენ და გი­პო­ვით-მეთ­ქი. ლუკა სცე­ნას­თან მი­სუ­ლა და ტი­რი­ლი და­უ­წყია. სა­ხე­ლი და გვა­რი მკი­თხეს, მაგ­რამ ჯერ სხვა ბავ­შვებს აცხა­დებ­დნე­ნო. ჩემს ნა­თე­სავს და­უ­ნა­ხავს და მო­მიყ­ვა­ნა. მერე იცი­ნო­და, მა­მა­მისს ეუბ­ნე­ბო­და, აქ­ცი­ა­ზე და­ვი­კარ­გეო.

- სო­ზა­რი რამ­დე­ნად ყუ­რა­დღე­ბი­ა­ნი მე­უღ­ლეა? სი­ურპრი­ზე­ბით, სა­ჩუქ­რე­ბით გა­ნე­ბივ­რებთ?

- ნორ­მის ფარ­გლებ­ში. როცა სა­ზღვარ­გა­რეთ არის, სა­ჩუქ­რე­ბი შეძ­ლე­ბის­დაგ­ვა­რად ჩა­მო­აქვს.

- თქვენ შო­რის დიდი ასა­კობ­რი­ვი სხვა­ო­ბა ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში იგ­რძნო­ბა?

- 21 წლის რომ გავ­ხდი, 1 კვი­რა­ში ცო­ლად გავ­ყე­ვი, თა­ვად 37 წლის იყო. მა­შინ ასა­კი არ ეტყო­ბო­და. არც ახლა ეტყო­ბა. მხო­ლოდ ეგაა, ცოტა ჭა­ღა­რა შე­ე­რია. მე­უბ­ნე­ბა, შენი ბრა­ლი­აო. მე სა­ა­კაშ­ვილს ვაბ­რა­ლებ. სო­ზარს რომ მივ­ყვე­ბო­დი, გიგა ბო­კე­რია ხუმ­რობ­და, - სრულ­წლო­ვა­ნია და შე­გიძ­ლია მო­იყ­ვა­ნოო.

- ბო­კე­რი­ას­თან მე­გობ­რობ­და?

- იმ პე­რი­ოდ­ში ბევრ ვინ­მეს­თან მე­გობ­რობ­და.

- ერ­თმა­ნე­თი რო­გორ გა­ი­ცა­ნით?

- პრო­ფე­სი­ით ჟურ­ნა­ლის­ტი ვარ. სას­წავ­ლე­ბელს რომ ვამ­თავ­რებ­დი, იმ წლებ­ში სო­ზა­რი ჟურ­ნა­ლის­ტურ საქ­მი­ა­ნო­ბა­ში აქ­ტი­უ­რად იყო ჩარ­თუ­ლი. სა­გა­მო­ძი­ე­ბო ჟურ­ნა­ლის­ტი­კის ტრე­ნინგზე დავ­დი­ო­დი და გა­ვი­ცა­ნი. მხო­ლოდ საქ­მი­ა­ნი ურ­თი­ერ­თო­ბა გვქონ­და, მერე აკა­კი გო­გი­ჩა­იშ­ვილ­თან "60 წუ­თის" სკო­ლა­ში ჩა­ვა­ბა­რე. იქაც სო­ზარ­თან მი­წევ­და შეხ­ვედ­რე­ბი და ჩვე­ნი საქ­მი­ა­ნი ურ­თი­ერ­თო­ბა მალე სიყ­ვა­რულ­ში გა­და­ი­ზარ­და.

- შვი­ლის ყო­ლას კი­დევ აპი­რებთ?

- მე 1 ძმა მყავს. სო­ზა­რი მრა­ვალ­შვი­ლი­ა­ნი ოჯა­ხი­და­ნაა. ვხე­დავ, ბავ­შვე­ბი ერ­თად უფრო თბი­ლე­ბი და მზრუნ­ვე­ლე­ბი იზ­რდე­ბი­ან. თუ უფ­ლის ნება იქ­ნე­ბა, შვილ­ზე უარს ნამ­დვი­ლად არ ვი­ტყვით. მიყ­ვარს, როცა ბავ­შვს დედა ზრდის და არა - ძიძა.

- ძიძა არ გყავთ?

- სა­ნამ მე­სა­მე შვი­ლი და­ი­ბა­დე­ბო­და, ავიყ­ვა­ნეთ, მაგ­რამ მა­თეს მხო­ლოდ მე ვზრდი­დი. ის უფ­რო­სებს აქ­ცევ­და ყუ­რა­დღე­ბას. მინ­და შვი­ლე­ბი სკო­ლა­ში, და­ბა­დე­ბის დღის ცენ­ტრში და ყველ­გან მე წა­ვიყ­ვა­ნო, პე­და­გო­გებ­თან და მშობ­ლებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა მქონ­დეს.

- დაც­ვა უკვე გყავთ?

- ჯერ­ჯე­რო­ბით არა. ეს სო­ზა­რის სურ­ვი­ლის მი­ხედ­ვით თუ იქ­ნე­ბა, ალ­ბათ უარს იტყვის. ამ ყვე­ლა­ფერ­ზე ცოტა სხვა შე­ხე­დუ­ლე­ბე­ბი აქვს. დი­ლით ბავ­შვე­ბი სკო­ლა­ში რომ მიჰ­ყავს, ეზო­ში რამ­დე­ნი­მე ადა­მი­ა­ნი ხვდე­ბა. ელა­პა­რა­კე­ბი­ან, დახ­მა­რე­ბას სთხო­ვენ. იმე­დი მაქვს, ყვე­ლა­ფე­რი მალე და­ლაგ­დე­ბა და ქვე­ყა­ნა­ში უსა­მარ­თლო­ბა აღარ იქ­ნე­ბა.

- მად­ლო­ბა ინ­ტერ­ვი­უს­თვის. ბა­ტონ სო­ზარს კი წარ­მა­ტე­ბებს ვუ­სურ­ვებთ!

თა­მუ­ნა კვი­ნი­კა­ძე

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)