ნა­ნუ­კა გო­გი­ჩა­იშ­ვი­ლი რე­დაქ­ცი­ა­ში ეს­პა­ნე­თის ნაკ­რებ­თან გა­და­ღე­ბულ ფო­ტო­ებ­ზე სა­სა­უბ­როდ დავ­პა­ტი­ჟეთ. ეზო­ში შე­მო­ვი­და თუ არა, იქვე მდგო­მი რამ­დე­ნი­მე მა­მა­კა­ცის ყუ­რა­დღე­ბა მი­ი­პყრო. ფო­ტო­ე­ბის გა­და­ღე­ბი­სას ისი­ნი შო­რი­ახ­ლოს ტრი­ა­ლებ­დნენ და ნა­ნუ­კას გა­რეგ­ნო­ბით აღ­ფრთო­ვა­ნე­ბას ვერ მა­ლავ­დნენ. ბო­ლოს, რო­გორც იქნა, ნა­ნუ­კას­თან მარ­ტო დარ­ჩე­ნა მო­ვა­ხერ­ხეთ და ინ­ტერ­ვი­უც შედ­გა.

- ყვე­ლა­ზე მა­გა­რი ის არის, რომ ვერც ერთ სპორ­ტში ვერ ვერ­კვე­ვი (იცი­ნის). უბ­რა­ლოდ, ეს­პა­ნეთს ისე­თი ნაკ­რე­ბი ჰყავს, რომ ყვე­ლამ იცის. არ არ­სე­ბობს ადა­მი­ა­ნი, "ბარ­სა"ან ეს­პა­ნე­თის ნაკ­რე­ბი რომ არ იცო­დეს. ნაკ­რე­ბი­დან მხო­ლოდ რა­მო­სი მომ­წონ­და და სა­ხე­ზეც მხო­ლოდ მას ვცნობ­დი, მეს­მო­და, რომ ინი­ეს­ტა და და­ნარ­ჩე­ნე­ბიც მაგ­რე­ბი იყ­ვნენ, თუმ­ცა თა­ვად არ მი­ნა­ხავს მათი თა­მა­ში. რა­მო­სიც კონ­კრე­ტუ­ლი მი­ზე­ზის გამო მომ­წონ­და. სპორ­ტსმე­ნე­ბის შე­სა­ხებ ინ­ტერ­ნე­ტი­დან ვი­გებ ხოლ­მე, თუკი მათ შე­სა­ხებ ვი­დეო გავ­რცელ­დე­ბა. რა­მოს­მა თერ­თმეტ­მეტ­რი­ა­ნი და­არ­ტყა არას­წო­რად, ათა­სი ხუმ­რო­ბა შე­იქ­მნა მის შე­სა­ხებ, რომ მთვა­რე­ზე გა­და­ვარ­და ის ბურ­თი. სწო­რედ აქე­დან გა­ვი­გე რა­მო­სის არ­სე­ბო­ბა. არ გახ­ლა­ვართ ეს­პა­ნე­თის გულ­შე­მატ­კი­ვა­რი, უბ­რა­ლოდ, მათ პრეს­კონ­ფე­რენ­ცი­ა­ზე მოვ­ხვდი.

- რო­გორ მოხ­ვდი?

- ჩემი სურ­ვი­ლით. ჩემი მე­გობ­რე­ბი მო­ნა­წი­ლე­ობ­დნენ ნაკ­რე­ბის დახ­ვედ­რის პრო­ცეს­ში. მათ გა­მი­კე­თეს აკ­რე­დი­ტა­ცია, რომ მოვ­ხვედ­რი­ლი­ყა­ვი მათ პრეს­კონ­ფე­რენ­ცი­ა­ზე. ფე­დე­რა­ცი­ის ერთ-ერთი წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი მო­ვი­და ჩემ­თან და მი­თხრა, რომ ცნო­ბი­ლი ეს­პა­ნუ­რი გა­ზე­თის ჟურ­ნა­ლისტს უნ­დო­და ჩემ­თან გა­სა­უბ­რე­ბა. სამ­წუ­ხა­როდ, იმ სა­ღა­მოს ჩვე­ნი სა­უ­ბა­რი ვერ შედ­გა, რად­გან ცეკ­ვა­ზე მაგ­ვი­ან­დე­ბო­და და პრეს­კონ­ფე­რენ­ცი­ის დას­რუ­ლე­ბის შემ­დეგ რე­პე­ტი­ცი­ა­ზე გა­ვი­ქე­ცი. სახ­ლში რომ დავ­ბრუნ­დი და მოვ­ყე­ვი, ჩე­მებ­მა მი­თხრეს, რა­ტომ არ მი­ე­ცი კო­მენ­ტა­რიო. ეს­პა­ნურ გა­ზეთს უნ­დო­და ჩემი ჩა­წე­რა იმ ფო­ტო­ე­ბის შე­სა­ხებ, რო­მე­ლიც იმ დღეს გა­და­ი­ღეს. პრეს­კონ­ფე­რენ­ცი­ის ამ ფო­ტო­ებ­მა შემ­დეგ ჩვე­ნი გა­ზე­თე­ბი და ინ­ტერ­ნეტ­სივ­რცეც მო­ი­ა­რა. მე­ო­რე დღეს ეს­პა­ნურ გა­მო­ცე­მა­ში და­ი­ბეჭ­და ჩემი ფოტო ერთ-ერთ ეს­პა­ნელ ფეხ­ბურ­თელ­თან ერ­თად, შემ­ხვდა მისი ჟურ­ნა­ლის­ტი და მი­თხრა, რომ ინ­ტერ­ვი­უს მი­ცე­მის შემ­თხვე­ვა­ში ეს შე­საძ­ლოა, ჩემი წარ­მა­ტე­ბის სა­წინ­და­რიც გამ­ხდა­რი­ყო. მო­მიყ­ვა­ნეს მა­გა­ლი­თი, რო­გორ შე­ამ­ჩნი­ეს პა­მე­ლა ან­დერ­სო­ნი პირ­ვე­ლად სწო­რედ სა­ფეხ­ბურ­თო მო­ე­დან­ზე, უბ­რა­ლო გულ­შე­მატ­კივ­რებს შო­რის, და იქი­დან და­ი­წყო მისი კა­რი­ე­რა. ეს­პა­ნელ­მა ჟურ­ნა­ლის­ტმა მე­ი­ლი გა­მო­მარ­თვა და შემ­დეგ ფოტო და ასე­ვე გა­ზე­თის ყდაც გა­მო­მიგ­ზავ­ნა, მე და ჩემი მე­გო­ბა­რი ხა­ვი­სა და კა­სი­ლას­თან ერ­თად რომ მოვ­დი­ვართ, ამა­ზე ეს­პა­ნე­ლებ­მა ვი­დე­ორ­გო­ლიც გა­და­ი­ღეს.

- ფო­ტო­ებს და­ვუბ­რუნ­დე­ბი. მათი გა­და­ღე­ბის ამ­ბა­ვი გვი­თხა­რი.

- ფო­რუ­მებ­ზე და ზო­გა­დად, ინ­ტერ­ნეტ­სივ­რცე­ში მოგ­ვი­ა­ნე­ბით გაგ­ვაკ­რი­ტი­კეს, ვინც იქ ვი­ყა­ვით, თუმ­ცა მგო­ნი, აე­რი­ათ ის, რომ ჩვენ იქ ფა­ნე­ბის სტა­ტუ­სით არ ვი­ყა­ვით მოხ­ვედ­რი­ლე­ბი, არა­მედ რო­გორც ჟურ­ნა­ლის­ტე­ბი. ისე მოხ­და, რომ კადრში მე მოვ­ხვდი ან იმ ფო­ტოგ­რაფ­მა არ­ჩია, რომ ჩემ­თვის გა­და­ე­ღო. პრეს­კონ­ფე­რენ­ცია რომ დას­რულ­და, ყვე­ლა ჩვენს გზა­ზე მოვ­დი­ო­დით, ზოგი ფეხ­ბურ­თე­ლებს აცი­ლებ­და ავ­ტო­ბუ­სამ­დე, სხვა სახ­ლში მი­დი­ო­და, მა­გა­ლი­თად, მე, და ასე აღ­მოვ­ჩნდი კადრში. ამა­ზე ატყდა ერთი ამ­ბა­ვი...

- გაც­ნო­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა მო­გე­ცათ?

- სა­ნამ პრეს­კონ­ფე­რენ­ცია და­ი­წყე­ბო­და, მა­ნამ­დე ერთ-ერთ ფეხ­ბურ­თელ­თან გა­სა­უბ­რე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა მო­მე­ცა. კა­სი­ლას­მა მკი­თხა, ქარ­თვე­ლებს შო­რის ბევ­რი გულ­შე­მატ­კი­ვა­რი გვყო­ლია და რო­გორ ფიქ­რობთ, ჩვე­ნი მა­ი­სუ­რე­ბით თუ მოვ­ლენ მო­ე­დან­ზეო. მე ღი­მი­ლით ვუ­პა­სუ­ხე, მარ­თა­ლია, ჩემს ბიჭ მე­გობ­რებს შო­რის ძა­ლი­ან ბევ­რი ქო­მა­გი გყავთ, მაგ­რამ მო­ე­დან­ზე თქვე­ნი მხარ­და­სა­ჭე­რი მა­ი­სუ­რე­ბით არა­ვინ მოვა-მეთ­ქი. ამა­ზე ხუმ­რო­ბით დავ­ნაძ­ლევ­დით. სულ ეს იყო.

- ისე ქარ­თვე­ლე­ბის დახ­ვედ­რა ცოტა არა­ა­დეკ­ვა­ტუ­რი კი იყო...

- მსოფ­ლიო გუნ­დია და ყველ­გან ასე ხვდე­ბი­ან. მგო­ნი, არ არის გა­საკ­ვი­რი.

- პრეს­კონ­ფე­რენ­ცი­ა­ზე კი­თხვა არ და­გის­ვამს?

- არა, სპორ­ტში ვერ ვერ­კვე­ვი და შე­სა­ბა­მი­სად, სპორ­ტის ამ სა­ხე­ო­ბის შე­სა­ხებ ვე­რა­ნა­ირ შე­კი­თხვას ვერ დავ­სვამ. ვერც ერთი ჩემი მე­გო­ბა­რი ბიჭი ვე­ღარ მი­ტანს. ინი­ეს­ტას შე­სა­ხებ ვი­ცო­დი, მაგ­რამ სა­ხე­ზე ვერ ვცნობ­დი (იცი­ნის). რომ ჩა­მო­ვი­და და და­ვი­ნა­ხე, დი­დად არ მი­მი­ზი­და და გა­დავ­წყვი­ტე, რა­მოსს დავ­ლო­დე­ბო­დი. ინი­ეს­ტას­თან ფო­ტოს გა­და­ღე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა მქონ­და, მაგ­რამ არ მო­ვინ­დო­მე. სწო­რედ ამის გამო ვერ მი­ტა­ნენ ჩემი მე­გობ­რე­ბი (იცი­ნის).

- ქარ­თველ გო­გო­ნებს ეს­პა­ნე­ლი ფეხბ­ურ­თე­ლე­ბი გა­რეგ­ნო­ბის გამო მოს­წონთ?

- ვინ თქვა, რომ ვი­ზუ­ა­ლუ­რად კარ­გე­ბი არი­ან?!. რა­მო­სი კი მომ­წონს, მაგ­რამ სულ ვამ­ბობ, რომ ცხენს ჰგავს. მა­ინც მი­ზი­დავს. როცა ადა­მი­ა­ნი პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლია, გო­გოს­თვი­საც და ბი­ჭის­თვი­საც, ზედ­მე­ტი პლუ­სი ეწე­რე­ბა. მისი თა­მა­შის ნახ­ვის შემ­დეგ მო­ვი­ხიბ­ლე და არა გა­რეგ­ნო­ბით.

- ნა­ნუ­კა, არ ფიქ­რობ, რომ კარ­გი იქ­ნე­ბო­და, ქარ­თველ თაყ­ვა­ნის­მცემ­ლებს ამ შემ­თხვე­ვა­ში ასე­თი გრან­დი­ო­ზუ­ლი დახ­ვედ­რის­გან თავი შე­ე­კა­ვე­ბი­ნათ? ეს­პა­ნე­ლე­ბი ხომ ქარ­თველ ფეხ­ბურ­თე­ლებს და­უ­პი­რის­პირ­დნენ...

- მე მათი არ მეს­მის, ვი­საც სა­ლა­პა­რა­კო მი­ე­ცა, რო­გორ შე­იძ­ლე­ბო­და ასე დახ­ვედ­რაო. სა­დაც ეს ნაკ­რე­ბი ჩა­დის, ყველ­გან ასე ხვდე­ბი­ან, თუმ­ცა ქარ­თვე­ლი ფა­ნე­ბი გა­მო­ი­ლან­ძღნენ ამ საქ­ცი­ე­ლის გამო. სტა­დი­ონ­ზეც ვეს­წრე­ბო­დი თა­მაშს. ყვე­ლა კარ­გად ქო­მა­გობ­და. ეს­პა­ნე­ლე­ბის მა­ი­სუ­რით არც ერთი ქარ­თვე­ლი არ მი­ნა­ხავს. მათ ნაკ­რებს თან ჩა­მოჰ­ყვა გულ­შე­მატ­კი­ვა­რი და რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, ისი­ნი თა­ვი­ანთ ნაკ­რებს ქო­მა­გობ­დნენ. პი­რა­დად მე პირ­ვე­ლი ტა­ი­მის შემ­დეგ ხმაც აღარ მქონ­და. იმ­ხე­ლა მხარ­და­ჭე­რა იყო, რომ მა­ყუ­რე­ბე­ლი მარ­თლაც მე­თორ­მე­ტე მო­თა­მა­შე იყო და ეს ყვე­ლამ თქვა.

- ქარ­თველ ფეხ­ბურ­თე­ლებს სა­ხე­ზე ცნობ?

- ჩემი მე­გო­ბა­რი თა­მა­შობს სა­ქარ­თვე­ლოს ნაკ­რებ­ში და მის მხარ­და­სა­ჭე­რა­დაც ვი­ყა­ვი მი­სუ­ლი, ასე რომ, სა­ხე­ზე ვცნობ.

- ვიცი, რომ კა­ლათ­ბურთს კი­დევ უფრო აქ­ტი­უ­რად გულ­შე­მატ­კივ­რობ.

- ჩემი ბევ­რი მე­გო­ბა­რი სპორ­ტი­სა და ახალ­გაზ­რდო­ბის სა­მი­ნის­ტრო­ში მუ­შა­ობს. ზო­გა­დად, მიყ­ვარს სპორ­ტის ის სა­ხე­ო­ბა, რო­მე­ლიც ერს აერ­თი­ა­ნებს. როცა სა­ქარ­თვე­ლოს ნაკ­რე­ბი თა­მა­შობს, არ არ­სე­ბობს, რომ მხარ­და­ჭე­რა არ გა­მოვ­ხა­ტო. ადრე "ოლიმპს" ვგულ­შე­მატ­კივ­რობ­დი.

- ერთ ჭორ­ზეც გკი­თხავ... ვიკა სა­ნი­კი­ძეს­თან მე­გობ­რულ­ზე მეტი ურ­თი­ერ­თო­ბა გაქვს?

- არა­ფე­რი არ ხდე­ბა. რა უნდა გი­პა­სუ­ხო? ვიც­ნობ. ძა­ლი­ან მა­გა­რი იუ­მო­რის გრძნო­ბა აქვს. მას­თან მხო­ლოდ ამი­ტომ და­ამ­ხა­ნაგ­დე­ბი. ყვე­ლას­თან იპო­ვის სა­ერ­თოს. ძა­ლი­ან საყ­ვა­რე­ლი ბი­ჭია. მა­მა­ჩემ­თან ასო­ცირ­დე­ბა ჩემ­თვის, იუ­მო­რის გრძნო­ბი­თა და ქარ­თუ­ლი ვაჟ­კა­ცუ­რი სუ­ლის­კვე­თე­ბით.

- კარ­გი, ვიცი, რომ ოლიმ­პი­ა­და­საც უყუ­რებ­დი.

- ლაშა შავ­და­თუ­აშ­ვილ­მა ოქრო რომ მო­ი­გო, ღა­მის ორ სა­ათ­ზე ძი­უ­დოს ფორ­მა ვი­პო­ვე. მე­ო­რე დი­ლას ჩარ­თვის­თვის მჭირ­დე­ბო­და. მო­მი­ტა­ნეს ლურ­ჯი და თეთ­რი ფორ­მა. როცა მო­ვირ­გე, მივ­ხვდი, რომ ნა­ჭე­რი კი არა, რკი­ნაა და ამას რომ მო­ირ­გებ, მიხ­ვდე­ბი, რო­გო­რი რთუ­ლია სპორ­ტსმე­ნის­თვის ამ სა­მო­სით მოძ­რა­ო­ბა. ზო­გა­დად, სპორ­ტში რა­ი­მე თუ ხდე­ბა, აუ­ცი­ლებ­ლად ყუ­რა­დღე­ბას ვაქ­ცევ. მიყ­ვარს აქ­ტი­უ­რი ცხოვ­რე­ბა.

- ნა­ნუ­კა, რამ­დენ­ჯე­რაც და­გი­რე­კე, სულ ცეკ­ვა­ზე ხარ და "ცეკ­ვა­ვენ ვარ­სკვლა­ვებ­ში" ხომ არ ხარ ჩარ­თუ­ლი?

- არა. იუს­ტი­ცი­ის სახ­ლის გახ­სნის გრან­დი­ო­ზუ­ლი ცე­რე­მო­ნი­ის­თვის სამი თვე ვი­ვარ­ჯი­შეთ პან­ტო­მი­მი­დან და­წყე­ბუ­ლი ქარ­თუ­ლი ცეკ­ვით დამ­თავ­რე­ბუ­ლი. თბი­ლი­სი­დან სა­ერ­თოდ არ გავ­სულ­ვარ. რაც შე­ე­ხე­ბა "ცეკ­ვა­ვენ ვარ­სკვლა­ვებს", პირ­ვე­ლი სე­ზო­ნის­თვის და­მი­რე­კეს და ძა­ლი­ან მინ­დო­და მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა, სახ­ლში მე­კი­თხე­ბოდ­ნენ, დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ხარ, რომ გინ­დაო?.. მერე გა­ვარ­კვიე, რომ ძა­ლი­ან ბევ­რი სა­ა­თი უნდა და­მეთ­მო ცეკ­ვე­ბის­თვის და მივ­ხვდი, რომ ამას ფი­ზი­კუ­რად ვერ მო­ვას­წრებ­დი. იმას თუ არ გა­ვით­ვა­ლის­წი­ნებ­დით, რომ სხვა არხზე იყო ეს გა­და­ცე­მა, დროც არ მექ­ნე­ბო­და. მე­ო­რე­ზე უკვე აღარ მი­ფიქ­რია.

ზო­გა­დად, ცეკ­ვას­თან მქო­ნია შე­ხე­ბა. ბავ­შვო­ბა­ში ტან­გო, ვალ­სი მის­წავ­ლია. პი­ა­ცა რომ გა­იხ­სნა ბა­თუმ­ში, სულ ვამ­ბობ­დი, ძა­ლი­ან ლა­მა­ზი იქ­ნე­ბო­და, იქ სა­მე­ჯლი­სო ცეკ­ვე­ბის სა­ღა­მო რომ გა­მარ­თუ­ლი­ყო. აუ­ცი­ლებ­ლად მი­ვი­ღებ­დი მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას.

- ალ­ბათ ისეთ ბიჭს ისურ­ვებ­დი, რო­მე­ლიც ტან­გოს გე­ცეკ­ვე­ბა. ყვე­ლას აინ­ტე­რე­სებს, გყავს თუ არა შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი.

- რაც კა­სი­ლას­თან გა­და­ღე­ბუ­ლი ფოტო და­ვა­ყე­ნე "ფე­ის­ბუქ­ზე", მუდ­მი­ვად მწერ­დნენ, ჟურ­ნა­ლებ­ში რა­ტომ არ იბეჭ­დე­ბა ინ­ფორ­მა­ცია, ვის­თან ერ­თად და­დი­ხა­რო. ახლა ახა­ლი ხუმ­რო­ბა წა­მო­იჭ­რა, სა­ქარ­თვე­ლო­ში ეს­პა­ნე­ლე­ბი რომ ჩა­მო­ვიდ­ნენ, ერთი ლო­რი­ას წაყ­ვა­ნა უნ­დათ და მე­ო­რე შე­ნიო (იცი­ნის). ამ ფო­ტოს რა­ტომ­ღაც ძა­ლი­ან დიდი აჟი­ო­ტა­ჟი მოჰ­ყვა. ზოგ­მა ძა­ლი­ან გამ­კი­ცხა, ზოგს პი­რი­ქით, მო­ე­წო­ნა.

- გა­კი­ცხვა რა­ტომ და­იმ­სა­ხუ­რე?

- ძა­ლი­ან ბევ­რის­გან გა­ვი­გე, რომ თურ­მე მო­წი­ნა­აღ­მდე­გე გუნ­დის წევრთან არ უნდა გა­და­მე­ღო ფოტო. რა­ღაც სი­სუ­ლე­ლეა...

- შენი მე­ო­რე ნა­ხევ­რის ამ­ბავს და­ვუბ­რუნ­დეთ. არა­ვინ არის შენ გვერ­დით?

- არის ის, ვინც სიმ­პა­თი­ას იმ­სა­ხუ­რებს, მაგ­რამ ახლა ვერ გა­გიმ­ხელ და სა­ერ­თო­დაც, რად უნდა გა­მომ­ჟღავ­ნე­ბა. დრო­თა გან­მავ­ლო­ბა­ში თა­ვი­სით გა­მომ­ჟღავ­ნდე­ბა. სა­ერ­თოდ, პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბის თემა ჩა­კე­ტი­ლი მაქვს, რად­გან როცა ასე ხდე­ბა, უფრო გემ­რი­ე­ლად და კარ­გად ხარ. მე­გობ­რე­ბი მე­ხუმ­რე­ბი­ან ხოლ­მე, ალ­ბათ ერთ დღეს დაგ­ვი­რე­კავ და გვე­ტყვი, ნა­ხე­ვარ სა­ათ­ში ქორ­წი­ლი მაქვს და მო­დი­თო (იცი­ნის).

- სე­რი­ო­ზუ­ლი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბაც ხომ არ მი­გი­ღია?

- 22 წლის ვარ. ჯერ არ ვა­პი­რებ გა­თხო­ვე­ბას. რა დროს ჩემი გა­თხო­ვე­ბაა. სულ მე­უბ­ნე­ბი­ან ხოლ­მე, ნა­თი­ას შენს ასაკ­ში ამ­ხე­ლა ბავ­შვი ჰყავ­დიო. ნა­თია 18 წლის გა­თხოვ­და. ამ კრი­ტე­რი­უ­მით უკვე დავ­ბერ­დი, მაგ­რამ 21-ე სა­უ­კუ­ნის­თვის ჯერ არ დავ­ბე­რე­ბულ­ვარ (იცი­ნის).

ნინო მურ­ღუ­ლია

ჟურ­ნა­ლი "რე­ი­ტინ­გი"

(გა­მო­დის ორ­შა­ბა­თო­ბით)