9 ივ­ნისს სა­ქარ­თვე­ლოს ეროვ­ნულ­მა ნაკ­რებ­მა ევ­რო­პის ჩემ­პი­ო­ნატ­ზე გამ­გზავ­რე­ბამ­დე ამ­ხა­ნა­გურ მატჩში მონ­ტე­ნეგ­რო და­ა­მარ­ცხა. თა­მა­შის და­წყე­ბი­დან მე-10 წუთ­ზე, ან­გა­რი­ში გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ა­ნის პა­სით, რო­მე­ლიც ეროვ­ნულ ნაკ­რებ­ში სა­დე­ბი­უ­ტო მატჩს ატა­რებ­და, ოთარ კი­ტე­იშ­ვილ­მა გახ­სნა.

ირა­ნუ­ლი სა­ფეხ­ბურ­თო კლუ­ბის "პერ­სე­პო­ლი­სის" წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ქარ­თვე­ლი ფეხ­ბურ­თე­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს ნაკ­რებ­ში პირ­ვე­ლად რამ­დე­ნი­მე თვის წინ გა­მო­ი­ძა­ხეს. გვე­ლე­სი­ანს ოც­ნე­ბა 32 წლის ასაკ­ში აუხ­და.

"ძა­ლი­ან გა­ხა­რე­ბუ­ლი ვარ. ის ემო­ცია, რო­მე­ლიც სა­კუ­თა­რი ქვეყ­ნის მა­ი­სუ­რით თა­მაშს, ქო­მა­გე­ბის გამ­ხნე­ვე­ბას, ჰიმ­ნის მოს­მე­ნას მო­აქვს, სხვა ემო­ცი­ებ­თან და­უ­ვი­წყა­რი და შე­უ­და­რე­ბე­ლია. ამ მო­მენტს მთე­ლი ჩემი კა­რი­ე­რის გან­მავ­ლო­ბა­ში ვე­ლო­დე­ბო­დი. იმ 7 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში, რო­მე­ლიც სხვა ქვე­ყა­ნა­ში გა­ვა­ტა­რე, იქა­უ­რი ხალ­ხის დიდი სიყ­ვა­რუ­ლი და პა­ტი­ვის­ცე­მა მო­ვი­პო­ვე, რო­მე­ლიც ასე­ვე ძა­ლი­ან სა­სი­ა­მოვ­ნოა, თუმ­ცა როცა ამას სა­კუ­თარ ქვე­ყა­ნა­ში სა­კუ­თარ ხალ­ხთან აღ­წევ, ნამ­დვი­ლად სხვა გრძნო­ბაა.

პირ­ვე­ლი მი­ზა­ნი ცხა­დია ნაკ­რე­ბის მა­ი­სუ­რის მორ­გე­ბა იყო, ახლა მსურს ეს შე­საძ­ლებ­ლო­ბა მაქ­სი­მა­ლუ­რად გა­მო­ვი­ყე­ნო. ფეხ­ბურ­თე­ლის კა­რი­ე­რა ხან­მოკ­ლეა, მე კი წა­ბორ­ძი­კე­ბის დრო არ მაქვს. ვაც­ნო­ბი­ე­რებ, რომ ევ­რო­პის ჩემ­პი­ო­ნატ­ზე თა­მა­შის შან­სი მე­ო­რედ შე­საძ­ლოა აღარ მო­მე­ცეს და მსურს ამ შე­საძ­ლებ­ლო­ბი­დან მაქ­სი­მუ­მი მი­ვი­ღო.

სა­კუ­თარ თა­მაშს ყო­ველ­თვის კრი­ტი­კუ­ლად ვა­ფა­სებ და მაქ­სი­მა­ლის­ტი ვარ. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე ვფიქ­რობ, რომ იმა­ზე გა­ცი­ლე­ბით უკეთ თა­მა­ში შე­მიძ­ლია, ვიდ­რე ეს მონ­ტე­ნეგ­როს­თან იყო. მქონ­და რო­გორც პო­ზი­ტი­უ­რი, ასე­ვე ნე­გა­ტი­უ­რი მო­მენ­ტე­ბი. ჩემი გა­მოც­დი­ლე­ბის მი­უ­ხე­და­ვად, დე­ბი­უ­ტის­გან გა­მოწ­ვე­უ­ლი ემო­ცი­ე­ბი რა­ღაც მო­მენ­ტში ხე­ლის შემ­შლე­ლი ფაქ­ტო­რი იყო. ასეთ დროს სა­კუ­თა­რი თა­ვის კონ­ტრო­ლი ად­ვი­ლი არ არის. სა­ერ­თო ჯამ­ში დე­ბი­უტს მა­ინც და­დე­ბი­თად შე­ვა­ფა­სებ და გან­ვი­თა­რე­ბას უკე­თე­სის მო­ლო­დი­ნით ვაგ­რძე­ლებ." - გა­ნა­ცხა­და გვე­ლე­სი­ან­მა მატ­ჩის შემ­დეგ. (წყა­რო)

• გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ა­ნის სა­ფეხ­ბურ­თო კა­რი­ე­რა

გვე­ლე­სი­ა­ნი 1991 წლის 5 მა­ისს და­ი­ბა­და. თბი­ლი­სის "დი­ნა­მოს“ სა­ფეხ­ბურ­თო სკო­ლის აღ­ზრდი­ლის დე­ბი­უ­ტი "დი­ნა­მოს“ შე­მად­გენ­ლო­ბა­ში 2010 წელს შედ­გა. ეროვ­ნულ ლი­გა­ში კი თა­ვი­სი სა­დე­ბი­უ­ტო გოლი 2013 წლის 19 აპ­რილს, ზუგ­დი­დის "დი­ნა­მოს­თან“ შეხ­ვედ­რა­ში გა­ი­ტა­ნა.

სულ გვე­ლე­სი­ან­მა "დი­ნა­მოს“ შე­მად­გენ­ლო­ბა­ში 81 მატ­ჩი ჩა­ა­ტა­რა და 7 გოლი გა­ი­ტა­ნა. "დი­ნა­მოს“ რი­გებ­ში სამ­ჯერ გახ­და სა­ქარ­თვე­ლოს ჩემ­პი­ო­ნი, 4-ჯერ სა­ქარ­თვე­ლოს თა­სის მფლო­ბე­ლი და ორ­ჯერ სა­ქარ­თვე­ლოს სუ­პერ­თა­სის მფლო­ბე­ლი.

ქარ­თვე­ლი ფეხ­ბურ­თე­ლი ირან­ში პირ­ვე­ლად 2017 წელს, თბი­ლი­სის "დი­ნა­მო­დან“ გა­და­ვი­და და თა­მა­ში "ზობ აჰა­ნის“ რი­გებ­ში და­ი­წყო. გვე­ლე­სი­ან­მა "ზობ აჰა­ნის“ შე­მად­გენ­ლო­ბა­ში 2017–2018 წლე­ბის სე­ზონ­ში 20 მატ­ჩი ჩა­ა­ტა­რა და ირა­ნის ვიცე-ჩემ­პი­ო­ნი გახდა.

"ნა­სა­ჯი მა­ზან­და­რა­ნის“ შე­მად­გენ­ლო­ბა­ში კი 2018-2019 წლებ­ში 22 მატ­ჩი ჩა­ა­ტა­რა და მის ან­გა­რიშ­ზე ხუთი გოლი ჩა­ი­რი­ცხა.

"სე­პა­ჰა­ნის“ რი­გებ­ში 2019-2022 წლებ­ში თა­მა­შობ­და, გუნდთან ერ­თად 2020-21 წლე­ბის სე­ზონ­ში ირა­ნის ვიცე-ჩემ­პი­ო­ნო­ბა მო­ი­პო­ვა.

2022 წლი­დან ფეხ­ბურ­თელ­მა "პერ­სე­პო­ლი­სის“ შე­მად­გენ­ლო­ბა­ში გა­აგ­რძე­ლა თა­მა­ში. 2022 წლის დე­კემ­ბერ­ში გვე­ლე­სი­ან­მა თე­ი­რა­ნუ­ლი დერ­ბის მე-16 წუთ­ზე "ეს­ტეგ­ლა­ლის“ წი­ნა­აღ­მდეგ სა­ჯა­რი­მო­ში თა­ვუ­რი დარ­ტყმით "პერ­სე­პო­ლი­სი“ და­ა­წი­ნა­უ­რა. მე­ო­რე ტა­იმ­ში, შეხ­ვედ­რის 89-ე წუთ­ზე კი კი­დევ ერთი გოლი გა­ი­ტა­ნა. გვე­ლე­სი­ა­ნი გახ­და პირ­ვე­ლი მცვე­ლი დე­და­ქა­ლა­ქუ­რი დერ­ბის ის­ტო­რი­ა­ში, რო­მელ­მაც ერთ თა­მაშ­ში ორი გო­ლის გა­ტა­ნა შეძ­ლო.

2023 წლის 14 თე­ბერ­ვალს გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ან­მა ჰა­ზ­ფის თას­ზე ითა­მა­შა და "პერ­სე­პო­ლისს“ თა­ვის ყო­ფი­ლი კლუბ­თან "სე­პა­ჰან­თან“ გა­მარ­ჯვე­ბა­ში და­ეხ­მა­რა. ის გა­სულ წელს ირა­ნის ჩემ­პი­ო­ნიც გახ­და.

წელს კი ირა­ნის პრე­მი­ერ­ლი­გის ბოლო ტურ­ში "პერ­სე­პო­ლის­მა“ "მეს რაფ­სან­ჯა­ნი“ სა­ქარ­თვე­ლოს ნაკ­რე­ბის მცვე­ლის, გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ა­ნის გა­ტა­ნი­ლი ბურ­თით და­ა­მარ­ცხა და ქვეყ­ნის ჩემ­პი­ო­ნო­ბა კი­დევ ერთხელ მო­ი­პო­ვა, გვე­ლე­სი­ა­ნი კი "პერ­სე­პო­ლი­სის“ ის­ტო­რი­ა­ში ყვე­ლა­ზე შე­დე­გი­ა­ნი უცხო­ე­ლი ფეხ­ბურ­თე­ლია.

"გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ან­მა "პერ­სე­პო­ლი­სი­სა“ და "მეს რაფ­სან­ჯა­ნის“ მატჩში გა­მარ­ჯვე­ბის გოლი გა­ი­ტა­ნა. ეს მის­თვის ირა­ნის ჩემ­პი­ო­ნატ­ში გა­ტა­ნი­ლი მე-16 გოლი აღ­მოჩ­ნდა და გუნ­დის ის­ტო­რი­ა­ში სა­უ­კე­თე­სო უცხო­ე­ლი ბომ­ბარ­დი­რი გახ­და. ქარ­თვე­ლი მცვე­ლი 1950-იანი წლე­ბის "პერ­სე­პო­ლი­სის“ მო­თა­მა­შეს, ალან უიტ­ლის და­ე­წია. ირა­ნის პრე­მი­ერ­ლი­გის და­არ­სე­ბის შემ­დეგ კი კლუ­ბის სა­უ­კე­თე­სო უცხო­ე­ლი ბომ­ბარ­დი­რი გახ­და“, - წერს ერთ-ერთი ირა­ნუ­ლი გა­მო­ცე­მა.

უკვე დას­რუ­ლე­ბულ სე­ზონ­ში გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ან­მა 25 მატ­ჩი ჩა­ა­ტა­რა და 6 გოლი გა­ი­ტა­ნა, რაც ცენ­ტრა­ლუ­რი მცვე­ლის­თვის გა­მორ­ჩე­უ­ლი შე­დე­გია. გა­მოც­დი­ლი ქარ­თვე­ლი ფეხ­ბურ­თე­ლი ამ მაჩ­ვე­ნებ­ლით "პერ­სე­პო­ლის­ში“ მხო­ლოდ თავ­დამ­სხმელს, ისა ალი­კა­შირს ჩა­მორ­ჩა, თა­ნაც მხო­ლოდ ერთი გო­ლით.

გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ა­ნი ირა­ნის პრო-ლი­გის 2022–23 წლე­ბის სე­ზო­ნის სა­უ­კე­თე­სო მცვე­ლად და­ა­სა­ხე­ლეს.

• იყო იმედ­გაც­რუ­ე­ბაც...

2023 წლის 31 მარტს, მას შემ­დეგ, რაც ფეხ­ბურ­თე­ლი ირა­ნის ჩემ­პი­ო­ნა­ტის მიმ­დი­ნა­რე სე­ზო­ნის სა­უ­კე­თე­სო მცვე­ლად და­ა­სა­ხე­ლეს. გვე­ლე­სი­ან­მა სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში და­წე­რა, რომ იმედ­გაც­რუ­ე­ბუ­ლია, რად­გან ეროვ­ნულ ნაკ­რებ­ში თა­მა­შის სა­შუ­ა­ლე­ბა არ ეძ­ლე­ო­და.

"გუ­შინ სპარ­სე­თის ლი­გის 22/23 სე­ზო­ნის სა­უ­კე­თე­სო მცვე­ლად და­მა­სა­ხე­ლეს და და­მა­ჯილ­დო­ვეს. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ძა­ლი­ან მა­ღა­ლი დო­ნის მცვე­ლე­ბი იყ­ვნენ და­სა­ხე­ლე­ბუ­ლი, სა­ბედ­ნი­ე­როდ, ბევ­რმა, მათ შო­რის ფეხ­ბურ­თის ექ­სპერ­ტებ­მა, მი­იჩ­ნი­ეს, რომ მე და­ვიმ­სა­ხუ­რე ეს პრი­ზი. ეს ჩემ­თვის დიდი მო­ტი­ვა­ცი­აა, რო­გორც ფეხ­ბურ­თე­ლის­თვის და რო­გორც ადა­მი­ა­ნის­თვის, რო­მე­ლიც სხვა ქვე­ყა­ნა­ში თა­მა­შობს, რო­გორც ლე­გი­ო­ნე­რი. მო­ტი­ვა­ცია და თავ­და­ჯე­რე­ბუ­ლო­ბა ფეხ­ბურთში ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი სა­კი­თხია. მი­თუ­მე­ტეს, როცა არას­დროს მი­თა­მა­შია ჩემი ქვეყ­ნის ნაკ­რებ­ში, მათ შო­რის, არ­ცერთ ასა­კობ­რივ­ში, 1 წუ­თიც კი.

შე­იძ­ლე­ბა იყო დრო, როცა არ ვიმ­სა­ხუ­რებ­დი იქ ყოფ­ნას, მაგ­რამ იყო დროც, რო­დე­საც და­ვიმ­სა­ხუ­რე და ეს ფაქ­ტი ყო­ველ­თვის ანად­გუ­რებ­და ჩემს მო­ტი­ვა­ცი­ას, თით­ქოს არ ვარ­სე­ბობ, თით­ქოს სამ­შობ­ლო არ მაქვს... ყვე­ლა ოც­ნე­ბობს ნაკ­რებ­ში თა­მაშ­ზე, მეც ასე ვარ. ეროვ­ნუ­ლი ნაკ­რე­ბის წევ­რო­ბა ბევრ ახალ გზა­ზე მწვა­ნე შუქს აჩენს და ადა­მი­ანს უხ­სნის უზარ­მა­ზარ შე­საძ­ლებ­ლო­ბებს კა­რი­ე­რა­ში, ამის გა­რე­შე, გზა, რო­მე­ლიც ფეხ­ბურ­თელ­მა უნდა გა­ი­ა­როს, რთუ­ლი ხდე­ბა. შე­საძ­ლოა, ისი­ნი ელოდ­ნენ, რომ ვი­თა­მა­შებ­დი ევ­რო­პის ტოპ 5-ში, ვინ იცის, ალ­ბათ, შე­მეძ­ლო კი­დეც...

თუ და­მეხ­მა­რე­ბოდ­ნენ, მაგ­რამ არა­სო­დეს უც­დი­ათ ეს. არც ვწუ­წუ­ნებ, მო­წყა­ლე­ბას და მოწ­ვე­ვას არ ვი­თხოვ. უბ­რა­ლოდ, ვაგ­რძე­ლებ მუ­შა­ო­ბას, ჩემს ყო­ველ­დღი­უ­რო­ბას. მად­ლო­ბე­ლი ვარ ღმერ­თის ყვე­ლაფ­რის­თვის, რაც მაქვს და სა­ბედ­ნი­ე­როდ, ირა­ნი­დან და ირა­ნუ­ლი ფეხ­ბურ­თი­დან რამ­დე­ნი­მე ადა­მი­ა­ნი გვერ­დში მიდ­გას და მო­ტი­ვა­ცი­ას მაძ­ლე­ვენ. მად­ლო­ბა ჩემს დიდ ოჯახს და ჩემს მე­გობ­რებს ერ­თგუ­ლე­ბის­თვის. პრი­ზი სიმ­ბო­ლუ­რია, მაგ­რამ გან­ცდა, რომ შენი შრო­მა და­ფა­სე­ბუ­ლია, ცალ­სა­ხად სა­სი­ა­მოვ­ნოა, მად­ლო­ბა დიდი მხარ­და­ჭე­რის­თვის!" - წერ­და გვე­ლე­სი­ა­ნი.

ევრო 2024 წლის ფლეი-ოფის­თვის სა­ქარ­თვე­ლოს ნაკ­რებ­ში ვილი სა­ნი­ო­ლიმ გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ა­ნი გა­მო­ი­ძა­ხა. იმედ­გაც­რუ­ე­ბა დას­რულ­და, ახლა ყვე­ლა­ფე­რი გი­ორ­გი­ზეა და­მო­კი­დე­ბუ­ლი...

• პი­რა­დი ცხოვ­რე­ბა

გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ა­ნი და­ო­ჯა­ხე­ბუ­ლია, მისი ბიზ­ნეს­ვუ­მე­ნი მე­უღ­ლე ლინ­და კი­კო­ლაშ­ვი­ლი რამ­დე­ნი­მე ად­გი­ლობ­რი­ვი კომ­პა­ნი­ის დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი და ასე­ვე სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჰო­ლი­ვუ­დის ფილ­მე­ბის აკა­დე­მი­ის პრე­ზი­დენ­ტია.

გი­ორ­გი ირან­ში მარ­ტო ცხოვ­რობს, ოჯა­ხი თბი­ლის­ში ჰყავს. წყვილს ერთი სა­ერ­თო შვი­ლი ჰყავს. გი­ორ­გის პირ­ვე­ლი ქორ­წი­ნე­ბი­დან ორი შვი­ლი ჰყავს.

ერთ-ერთ ფო­ტო­ზე, რო­მე­ლიც "ინ­სტაგ­რამ­ზე" აქვს გა­მოქ­ვეყ­ნე­ბუ­ლი, ირან­ში სტა­დი­ონ­ზეა გა­და­ღე­ბუ­ლი, სა­დაც ლინ­და სხვა ფეხ­ბურ­თე­ლე­ბის მე­უღ­ლე­ებ­თან ერ­თად არის. სა­მი­ვე მათ­განს იქა­უ­რი წე­სე­ბის მი­ხედ­ვით, თავ­სა­ფა­რი უკე­თია. სტა­დი­ონ­ზე ქა­ლე­ბი და კა­ცე­ბი მატ­ჩის დროს სხვა­დას­ხვა სექ­ტორ­ში სხე­დან.

ლინ­და ამის თა­ო­ბა­ზე წერს:

"ეს იყო ჩემი პირ­ვე­ლი გა­მოც­დი­ლე­ბა თე­ი­რან­ში, რო­დე­საც ფეხ­ბურ­თის მატჩს სტა­დი­ონ­ზე და­ვეს­წა­რი. ეს იყო სა­ო­ცა­რი, ემო­ცი­უ­რი და მგრძნო­ბი­ა­რე. თა­მაშ­ში და­ძა­ბუ­ლო­ბა პიკ­ზე იყო. პირ­ვე­ლი ტა­ი­მის შემ­დეგ (რო­დე­საც ან­გა­რი­ში 0:3 იყო) არა­ვინ ელო­და, რომ ჩვე­ნი გუნ­დი შე­მობ­რუნ­დე­ბო­და. მაგ­რამ მათ ეს გა­ა­კე­თეს და ეს ხაზს უს­ვამს იმ ფაქტს, რომ პერ­სე­პო­ლი­სი არის აზი­ის უდი­დე­სი გუნ­დი, უზარ­მა­ზა­რი აქ­ტი­უ­რი მხარ­დამ­ჭე­რე­ბით. ჩემი მად­ლი­ე­რე­ბა ქალ­თა გულ­შე­მატ­კი­ვარ­თა სექ­ტორს, სა­დაც უზარ­მა­ზა­რი სიყ­ვა­რუ­ლი და თბი­ლი ენერ­გია ვიგ­რძე­ნი. ეს იყო დიდი გა­მოც­დი­ლე­ბა და მად­ლო­ბა ყვე­ლას!"

• ირან­ზე...

ერთ-ერთ ინ­ტერ­ვი­უ­ში სპორ­ტულ მე­დი­ას­თან გი­ორ­გი გვე­ლე­სი­ა­ნი ამ­ბობს, რომ სან­ქცი­რე­ბულ ირან­ში ცხოვ­რე­ბა არც ისე მარ­ტი­ვია.

"იმის გამო, რომ ეს ქვე­ყა­ნა სან­ქცი­რე­ბუ­ლია, იზო­ლა­ცი­ე­ბის ქვეშ უწევს ყოფ­ნა, ინ­ფორ­მა­ცი­უ­ლი ვა­კუ­უ­მია. იქ არ შე­მო­დის ჰო­ლი­ვუ­დის ფილ­მე­ბი, სე­რი­ა­ლე­ბი, "იუ­თუ­ბი", "ფე­ის­ბუ­ქი" დაბ­ლო­კი­ლია, ყვე­ლა­ფე­რი, რაც სა­ინ­ტე­რე­სოა. გარ­შე­მორ­ტყმუ­ლი ხარ ინ­ფორ­მა­ცი­უ­ლი ვა­კუ­უ­მით, მაგ­რამ ოჯა­ხის წევ­რე­ბის­გან იგებ ყვე­ლა­ფერს. ამ დროს, შენ­მა თა­ნა­გუნ­დე­ლებ­მა არ იცი­ან, ვინ არი­ან რო­ბერტ დე ნირო, ალ პა­ჩი­ნო. მერე ის ირა­ნე­ლი ფიქ­რობს, რომ რად­გან შენ იცი, მას­ზე აღ­მა­ტე­ბუ­ლი ხარ და ამის გამო ცდი­ლობ, სხვამ თავი და­ჩაგ­რუ­ლად არ იგ­რძნოს.

კა­პიტ­ნად რომ ამირ­ჩი­ეს, რად­გან უცხო­ე­ლი ვი­ყა­ვი, ამან გა­ღი­ზი­ა­ნე­ბა გა­მო­იწ­ვია ირა­ნელ ფეხ­ბურ­თე­ლებ­ში. ეს წლე­ბი რთუ­ლი გა­მოდ­გა შე­გუ­ე­ბის ამ­ბავ­ში და დღემ­დე გრძელ­დე­ბა. ზო­გა­დად, ფეხ­ბურ­თი ირან­ში ძა­ლი­ან უყ­ვართ. სხვა გა­სარ­თო­ბი ამ ხალ­ხს არ აქვს. მათი დღე იწყე­ბა და სრულ­დე­ბა სპორ­ტით. ყვე­ლა ასა­კი­სა და სქე­სის ადა­მი­ა­ნი ჩარ­თუ­ლია. ის­პა­ჰან­ში ვცხოვ­რობ, ფე­რე­იდ­ნე­ლი ქარ­თვე­ლე­ბიც არი­ან, ყო­ველ­დღე სახ­ლში მე­პა­ტი­ჟე­ბი­ან, ჩემი ოჯა­ხის წევ­რე­ბი არი­ან. სავ­სეა სულ ტრი­ბუ­ნე­ბი, ვარ­ჯიშ­ზე ხუთი ათა­სი კაცი გვეს­წრე­ბა, თა­მაშ­ზე 30 ათა­სი, ზო­გი­ერთ მატჩს 80-100 ათა­სი ადა­მი­ა­ნიც ეს­წრე­ბა.

ჩემი ბავ­შვო­ბა მა­გონ­დე­ბა როცა იქ ვარ, გა­რეთ რომ გავ­დი­ვარ და ბავ­შვე­ბი ფეხ­ბურთს თა­მა­შო­ბენ, რა­საც აქ ვე­ღარ ვამ­ჩნევ სა­ქარ­თვე­ლო­ში.

არი­ან ფე­რე­იდ­ნე­ლი ქარ­თვე­ლე­ბი, რომ­ლე­ბიც დღემ­დე ქარ­თვე­ლო­ბენ, ზოგს პას­პორ­ტიც აქვს ქარ­თუ­ლი, ენაც შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბუ­ლი აქვთ. ძა­ლი­ან თბი­ლი ხალ­ხია, ცდი­ლო­ბენ ქარ­თუ­ლი სიმ­ღე­რე­ბი, კერ­ძე­ბი, ყვე­ლა­ფე­რი შე­ი­ნარ­ჩუ­ნონ".

იხი­ლეთ ასე­ვე:

• "ემო­ცი­უ­რი იყო გერ­მა­ნი­ა­ში ამ­დე­ნი ქარ­თვე­ლის ხილ­ვა" - სა­ქარ­თვე­ლოს ნაკ­რე­ბის ღია ვარ­ჯი­ში გა­და­ჭე­დი­ლი ტრი­ბუ­ნის წინ (ფო­ტო­ე­ბი)