"ეს ნამდვილად არის სილის გაწვნა პუტინისთვის... " - ლიეტუვის თამამი ნაბიჯი: რა შეიძლება მოჰყვეს კალინინგრადის ბლოკირებას?
18 ივნისს, ლიეტუვის რკინიგზამ საკუთარ ტერიტორიაზე კალინინგრადისკენ რუსეთის იმ ტვირთების გატარება შეწყვიტა, რომლებზეც ევროკავშირის სანქციები ვრცელდება. ლიეტუვამ გადაკეტა დერეფანი, რომელიც რუსეთს აკავშირებს მისივე ევროპულ ანკლავთან - კალინინგრადის ოლქთან, რომელიც ლიეტუვასა და პოლონეთს ესაზღვრება. ცნობილია, რომ ევროკავშირის აკრძალვა რუსეთის რეგიონებიდან კალინინგრადში მიმავალი ტვირთების თითქმის 50%-ზე ვრცელდება.
ამ დერეფნის გადაკეტვით, რომ იტყვიან, ლიტვამ პუტინს პირდაპირ სილა გააწნა. რუსეთის ოფიციოზმა ლიეტუვის ამ ზომებს პროვოკაციული უწოდა და განაცხადა, რომ ისინი „ნაციონალური ინტერესებით“ იმოქმედებენ.
"უახლოეს მომავალში ლიეტუვა სრულად თუ არ განაახლებს ტვირთების ტრანზიტს კალინინგრადის ოლქისკენ, რუსეთი იტოვებს უფლებას, მიიღოს ზომები ეროვნული ინტერესების დასაცავად. ლიეტუვის პროვოკაციულ ზომებს, რომელიც არღვევს ლიეტუვის საერთაშორისო სამართლებრივ ვალდებულებებს, პირველ რიგში, რუსეთის ფედერაციისა და ევროკავშირის ერთობლივ განცხადებას კალინინგრადის რეგიონსა და რუსეთის ფედერაციის დანარჩენ ტერიტორიას შორის ტრანზიტის შესახებ, ღიად მტრულად განწყობილად მივიჩნევთ“, - ნათქვამია რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს განცხადებაში.
საერთაშორისო ურთიერთობების სპეციალისტი, GIPA-ს პროფესორი გიორგი კობერიძე ლიეტუვის მხრიდან კალინინგრადზე ზეწოლას ლოგიკურად მიიჩნევს და ამბობს, რომ მის ბლოკირებას შეუძლია მოიტანოს მაღალი უსაფრთხოება ლიეტუვისა და პოლონეთისთვის.
"ეს ფაქტი იმაზე მიანიშნებს, რომ ლიეტუვა არის გამბედავი სახელმწიფო და მოქმედებს სწორედაც საკუთარი ეროვნული ინტერესებისა და უსაფრთხოებიდან გამომდინარე. კალინიგრადის ოლქი რუსეთისთვის არის ერთგვარი ჩაუძირავი ხომალდი, რომლიდანაც ის ახორციელებს რიგ თავდასხმებს, მათ შორის კიბერთავდასხმებს, აგენტების გადაყვანა-გადმოყვანას ევროპის მასშტაბით და აქედან გამომდინარე, კალინინგრადზე ზეწოლა არის ძალიან ლოგიკური. მის ბლოკირებას შეუძლია მოიტანოს მაღალი უსაფრთხოება თავად ლიეტუვისა და პოლონეთისთვის.
ლიეტუვა არ არის მარტო, ამ გადაწყვეტილებას ის მთლად ბოლომდე მარტო არ იღებს. აქ არიან ისეთი აქტორები, როგორიც შეიძლება იყოს აშშ, პოლონეთი, უკრაინა... ანუ, საბოლოოდ, ეს არის ძალზე სწორი ნაბიჯი იმისათვის, მიახვედროს რუსეთს, რომ ის თავისი ყველა ქმედებისთვის დაისჯება და რომ რუსეთის არავის ეშინია. კალინინგრადში მილიონნახევარი მოსახლეა, რომელიც პრივილეგირებულად ცხოვრობს, მათ ევროპასთან ჰქონდათ განსაკუთრებული სტატუსი და შეეძლოთ იქ უფრო ადვილად გადასვლა.
ამასთან, ამ ქალაქში, ძირითადად, სამხედროები ცხოვრობენ, შესაბამისად, იქ მშვიდობიან მოსახლეობაზე ხაზგასმა არასწორია - ადგილობრივი რუსები ყოველ დღე ხან წყალქვეშა ნავით გაისეირნებენ, ხან ტანკით ჩამოივლიან სანაპიროზე, ამიტომ იქ ბოლომდე მშვიდობიან მოსახლეობაზე საუბარი ნაკლებად სწორი იქნებოდა. ესაა გასამხედროებული ანკლავი, რომელსაც თავისი სპეციალური ღონისძიებები ჰქონდა ევროპის წინააღმდეგ.
ვფიქრობ, მისი ბლოკირება ადრეც უნდა მომხდარიყო. ამ ანკლავის ირგვლივ რუსეთის შევიწროება არის ერთადერთი სწორი ნაბიჯი, რომელიც ახლა შეუძლია ევროპამ გააკეთოს იმიტომ, რომ მან იგრძნოს, რას ნიშნავს რეალური ბლოკადა, რაშია რეალური გამოწვევა, რომელიც რუსეთს უდგას. როცა უკვე შვედეთი გაწევრიანდება ნატოში, რუსეთი, პრაქტიკულად, სრულად მოწყდება თავის უსაფრთხოების ზონებს. რუსეთმა უნდა იგრძნოს რიგი ღონისძიებების სირთულე და აგოს პასუხი თავის წინდაუხედავ, აგრესიულ და გენოციდურ ნაბიჯებზე“.
რას გულისხმობს რუსული ოფიციოზი "ნაციონალური ინტერესების დაცვაში" და რა შეიძლება მოიმოქმედოს ლიეტუვის წინააღმდეგ, ამას გიორგი კობერიძე ჩრდილო ატლანტიკური ალიანსის წევრი ქვეყნის მიმართ რუსეთის მორიგ არაფრისმომცემ ბაქი-ბუქს უწოდებს.
"რუსეთის მხრიდან რა უნდა განხორციელდეს? თავისი ნაციონალური ინტერესებიდან მოქმედება არც არაფერს ნიშნავს. რა უნდა განახორციელოს მან ლიეტუვასთან მიმართებით ისეთი, რომ ლიეტუვა და ნატოს ალიანსი ვერ გაუმკლავდეს?
ასე რომ, ეს არის ცარიელი ბაქი-ბუქი, რომელიც რუსეთს დიდი ხანია ახასიათებს. კალინინგრადის ბლოკირება არის ჩვეულებრივი მომენტი, ის კიდევ ერთი ღონისძიება იქნება, რომელიც მოგვიანებით შეიძლება დაემატოს რუსეთის წინააღმდეგ განხორციელებულ ღონისძიებებს. ეს მართლა სილის გაწნაა პუტინის რუსეთისთვის. პუტინს არაფერიც არ შეუძლია.
მას რომ რამე შეეძლოს, ვერც ფინეთი და შვედეთი შევიდოდა ნატოში და ლიეტუვაც ასე თამამად ვერ იმოქმედებდა. პუტინს რაც შეეძლო, კი დავინახეთ - უკრაინაში ომის 116-ე დღეა და წარუმატებლად ცდილობს დონბასის დაკავებას".