"ისინი "მწვანე რევოლუციის" ნაცვლად, ბირთვულ ზამთარს მიიღებენ" - რას ამბობს ჟირინოვსკი ნატოზე, უკრაინასა და საქართველოზე?
რუსეთის რადიოს "კომსომოლსკაია პრავდას“ (Радио «Комсомольская правда») ეთერში ჟურნალისტი ვლადიმერ ვორსობინი ლიბერალურ-დემოკრატიული პარტიის ლიდერს ვლადიმერ ჟირინოვსკის ესაუბრა. თემები - რუსეთის საშინაო და საგარეო პოლიტიკა, რუსეთის ურთიერთობა საქართველოსთან და უკრაინასთან, 2008-2014 წლების ამბების გახსენება და ა.შ.
გთავაზობთ ამონარიდს საუბრიდან:
- თავის დროზე დასავლეთი საბჭოთა კავშირსაც აგრესიული პოლიტიკის გატარებას აბრალებდა. იმავდროულად საბჭოთა კავშირი ყოველთვის აცხადებდა, რომ ბირთვულ იარაღს არანაირ გარემოებებში პირველი არ გამოიყენებდა. მე სპეციალურად დავუწყე ძებნა მსგავს დაპირებას ვლადიმერ პუტინის განცხადებებში - მაგალითად, "ჩვენ ომს პირველები არ დავიწყებთ - მაგრამ ვერ ვიპოვე. ეს შიშის საფუძველს ქმნის. ანუ გამოდის, რომ არის შესაძლებლობა, როცა ჩვენი, რუსეთის ჯარებს შეუძლიათ პირველებმა დაიწყონ სამხედრო მოქმედება..
- მსგავს ნაბიჯს შეიძლება ასეთი სახელი ვუწოდოთ: "პრევენციული მოქმედება უკრაინის შეირაღებული ძალების აგრესიული მოქმედების წინააღმდეგ, მშვიდობაზე იძულების მიზნით“. ანუ ისე, როგორც სამხრეთ ოსეთში მოხდა. ჩვენ საქართველოსთვის ომი არ გამოგვიცხადებია, მაგრამ ჩვენ ვაიძულეთ საქართველოს შეიარაღებული ძალები წინააღმდეგობა შეეწყვიტათ...
უკრაინაში ჯერჯერობით მოხალისე მოლაშქრეებიც საკმარისი იქნება. აი, როცა დონბასელებს უკრაინის მთელი არმადა შეუტევს, ტანკებით, არტიელერიით, თანმედროვე იარაღით, მაშინ გონეცკის რესპუბლიკის ხელმძღვანელები დახმარებისთვის მოგვმართავენ, როგორც ეს სამხრეთ ოსეთმა გააკეთა. იქ ჩვენი მშვიდობისმყოფლები მხოლოდ 100 ჯარისკაცი იყო, მაგრამ მათ ჩვენი არმია ჩრდილოეთ კავკასიიდან დაეხმარა და წესრიგი დაამყარა. ანუ საჭიროა, რომ ჯარის შეყვანისათვის საფუძველი არსებობდეს. ამ ეტაპზე ის შეიარაღებული ძალები, რომელიც დონბასს ჰყავს, ჯერჯერობით საკმარისია. თუმცა ჩემი პირადი აზრია, რომ უკრაინის არმიას ისე დავარტყათ, რომ ჭკუა ვასწავლოთ და, რა თქმა უნდა, ნაკლები მსხვერპლით.
- ჩვენ პირველი უნდა დავარტყათ? მოიცათ... ვლადიმერ ზელენსკი ამბობს, რომ პუტინმა უნდა გამოაცხადოს, რომ ომს პირველი არ დაიწყებსო, მაგრამ კრემლი ჩუმად არის. განა არ შეგიძლია ვუთხრათ უკრაინელებს - "ბიჭებო, ჩვენ აგრესორები არ ვართ, ჩვენ არასოდეს პირველები ჩხუბს არ დავიწყებთ“? მოსკოვი კი ჩუმად არის, ამიტომ ყველა ნერვიულობს...
- და რატომ უნდა იაროს მოსკოვმა ყველას ნებაზე? და საერთოდ, ვისი თუ რისი ეშინია ვლადიმერ ზელენსკის? ვალოდია, დამშვიდდი, არავინ არ გემუქრებათ... მაგრამ რატომ უნდა მივცეთ გარანტიები ზელენსკის? ამ ბოლო შვიდ წელიწადში დონბასში ძირითადად რუსები იღუპებოდნენ, 15 ათასამდე, 2014 წლიდან. წესით, უკრაინის იმდროინდელი ყველა ხელმძღვანელი დასაჭერია და მათ მოსკოვის სამხედრო ტრიბუნალი უნდა მოვუწყოთ ჩვენ კი ველოლიავებით - გააგრძელეთ, ბიჭებო, რუსების ხოცვა, გააგრძელეთ დაბომბვები, არაფერი არ გემუქრებათ... აი, ნატოც გათავხედდა და გვეუბნება, რომ რუსეთს არავითარი გავლენის სფერო არ უნდა ჰქონდეს, ჯარების გადაადგილება კი ჩვენ უნდა შეგვითანხმოსო. საერთოდ, ბრიუსელში ტვინით აზროვნებენ თუ...? ისინი ხომ ჩვენ არაფერს გვითანხმებენ.
....
ჩვენ გვინდა, რომ ყველაფერი მშვიდობიანად მოვაგვაროთ, მაგრამ ჩვენი ინტერესების გათვალისწინებით. უნდა ვაჩვენოთ ამერიკას და ნატოს, თუ რითი შეიძლება დასრულდეს მათთვის ჩვენთან დაპირისპირება. ხომ მიხვდნენ, რომ ჩვენ არანაირი ეკონომიკური სანქციები არ გვაშინებს. საქმე ეხება საკითხის სამხედრო გზით გადაჭრას. მათ პირდაპირ უნდა ვუთხრათ: თქვენ გინდათ თქვენი ქალაქების დანგრევა ატომური ბომბებით და თქვენი მოსახლეობის გაწყვეტა? გარემოს დასნებოვნება რადიაციით? ეს ხომ ბუნებისათვის უდიდესი და გამოუსწორებელი ზიანის მიყენებას ნიშნავს... ისინი "მწვანე რევოლუციის“ ნაცვლად ბირთვულ ზამთარს მიიღებენ. ეს ჩვენთვისაც კატასტროფული იქნება... მათ ჰგონიათ, რომ ისინი გადარჩებიან, განსაკუთრებით ამერიკელები, ოკეანის იქით.
ჩვენ უკვე ვეღარ დავუშვებთ ისეთ შეცდომებს, როგორიც 1941 წელს (გერმანიის თავდასხმის დროს), 1956 წელს (უნგრეთში), 1968 წელს (ჩინეთთან, კუნძულ დამანსკთან დაკავშირებით და ჩეხოსლოვაკიაში) დავუშვით... საქმე ბოლომდე უნდა მივიყვანოთ. მოვიდა ამის დრო. ჯო ბაიდენი დაგვთანხმდება - მას ხომ მეორე ვადით არჩევა სურს. თუ იგი ევროპაში ომს წააგებს (და ნამდვილად წააგებს), მას აღარ აირჩევენ და შეიძლება უფრო ადრეც აიძულონ გადადგეს. ამიტომაც იგი ჩვენთან მოილაპარაკებს. ყველამ უნდა დაიმახსოვროს: საკითხს არც ნატო, არც ბრიუსელი, არც პარიზი და ლონდონი და საერთოდ არავინ არ გადაწყვეტს. საკითხს წყვეტს მხოლოდ მოსკოვი.
მოამზადა სიმონ კილაძემ