საზოგადოება
პოლიტიკა
მსოფლიო

10

აპრილი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ხუთშაბათი, მთვარის მეცამეტე დღე დაიწყება 18:38-ზე, მთვარე ქალწულშია ნუ წამოიწყებთ ახალ საქმეებს. უმჯობესია, დრო დაშვებული შეცდომების გამოსასწორებლად გამოიყენოთ. მოაგვარეთ ფინანსური საკითხები. უძრავ ქონებასთან დაკავშირებული პრობლემები განხილვა სხვა დღისთვის გადაიტანეთ. კარგი დღეა სწავლისთვის, ცოდნის მისაღებად. კარგია საქმეების შესრულება თანამოაზრებთან ერთად, კოლექტივში. მოერიდეთ საოჯახო საქმეების საჯაროდ განხილვას, ურთიერთობის გარჩევას. მოერიდეთ მგზავრობას, მოგზაურობის დაწყებას; საქმის, საქმიანობის შეცვლას. ნუ იშიმშილებთ, მაგრამ ნურც კუჭს გადატვირთავთ. მოერიდეთ რთულად გადასამუშავებელი საკვების მიღებას.
სამართალი
მეცნიერება
სამხედრო
Faceამბები
კულტურა/შოუბიზნესი
კონფლიქტები
მოზაიკა
სპორტი
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"კონკურსზე ინციდენტიც კი მოხდა, არ ესიამოვნათ, სხვა ეროვნების ადამიანმა რომ მოიგო" - ვინ არის ქართველი, ვინც იტალიაში, იტალიელებს პიცის ცხობაში აჯობა
"კონკურსზე ინციდენტიც კი მოხდა, არ ესიამოვნათ, სხვა ეროვნების ადამიანმა რომ მოიგო" -  ვინ არის ქართველი, ვინც იტალიაში,  იტალიელებს პიცის ცხობაში აჯობა

იტა­ლი­ა­ში, პი­ცის ცხო­ბის პრეს­ტი­ჟულ კონ­კურ­სში ერ­თა­დერ­თი უცხო­ე­ლი - ქარ­თვე­ლი ვა­ლე­რი სა­ხი­აშ­ვი­ლი მო­ნა­წი­ლე­ობ­და, რო­მელ­მაც იტა­ლი­ე­ლებს მო­უ­გო და პირ­ვე­ლი ად­გი­ლი და­ი­კა­ვა... მის­თვის ეს პირ­ვე­ლი გა­მარ­ჯვე­ბა არ არის, რო­გო­რია ვა­ლე­რის იტა­ლი­უ­რი თავ­გა­და­სა­ვა­ლი და რო­გორ გახ­და ის იტა­ლი­ა­ში პი­ცის სა­უ­კე­თე­სო მცხო­ბე­ლი AMBEBI.GE-ის, ის თვი­თონ უამ­ბობს:

- 2007 წელს, მე­ცხრე კლა­სის დას­რუ­ლე­ბის შემ­დეგ, ჩა­მო­ვე­დი იტა­ლი­ა­ში. სკო­ლა აქ და­ვამ­თავ­რე, სწავ­ლის გა­საგ­რძე­ლე­ბად კი კუ­ლი­ნა­რი­უ­ლი სკო­ლა ავირ­ჩიე, სა­დაც სამი წელი ვის­წავ­ლე და პა­რა­ლე­ლუ­რად, მუ­შა­ო­ბაც და­ვი­წყე. ყო­ველ­თვის ვოც­ნე­ბობ­დი, ცომ­თან მქო­ნო­და შე­ხე­ბა. მი­ტა­ცებ­და ეს ხე­ლო­ბა და მად­ლო­ბა ღმერ­თს, ერთხე­ლაც, პი­ცე­რი­ა­ში დამ­ხმა­რედ მი­მიწ­ვი­ეს. თა­ვი­დან მე­ო­თხე დამ­ხმა­რე ვი­ყა­ვი, მაგ­რამ მონ­დო­მე­ბა რომ გა­მო­ვი­ჩი­ნე, და­მი­ნა­ხეს და ნელ-ნელა ცომ­თა­ნაც მი­მიშ­ვეს. ამ საქ­მემ კი­დევ უფრო გა­მი­ტა­ცა და ვი­ფიქ­რე, უფრო წინ წავ­სუ­ლი­ყა­ვი, მეტი მეს­წავ­ლა და გა­მე­გო. ბევ­რი წიგ­ნი ვი­ყი­დე, და­ვი­წყე კი­თხვა, და­ვინ­ტე­რეს­დი, რა ქი­მი­უ­რი პრო­ცე­სე­ბი ხდე­ბა კერ­ძე­ბის მომ­ზა­დე­ბის დროს. ძა­ლი­ან გა­მი­ტა­ცა იტა­ლი­ის ეროვ­ნულ­მა სამ­ზა­რე­უ­ლომ. რომ­ში გა­ვი­ა­რე ერთი კურ­სი, მერე გა­დავ­წყვი­ტე, ვე­ნე­ცი­ა­ში პი­ცის მას­ტე­რის კურ­სი გა­მევ­ლო, რო­მე­ლიც ძა­ლი­ან ძვი­რი ღირ­და. რთუ­ლია, რო­დე­საც ემიგ­რან­ტი ხარ, ყვე­ლა­ნა­ი­რად გი­ჭირს, მაგ­რამ ვე­ცა­დე, თან­ხა გა­და­მე­დო და ვე­ნე­ცი­ა­ში ეს კურ­სი გა­მევ­ლო. ახლა უკვე მეც ვა­ტა­რებ კურ­სებს.

- კონ­კურ­სებ­ში ხში­რად იღებ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას?

- პირ­ვე­ლი კონ­კურ­სი, რო­მელ­შიც მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ვი­ღე, 2013 წელს, ქა­ლაქ რი­მინ­ში გა­ი­მარ­თა. ამ კონ­კურ­სზე გა­ვი­ტა­ნე პიცა "დე­სერ­ტი“ - კრე­მი კო­ნი­ა­კი­თა და ფორ­თოხ­ლით იყო გა­კე­თე­ბუ­ლი. ოთხი ათა­სი მო­ნა­წი­ლე იყო და სა­ერ­თოდ არ მქონ­და მო­გე­ბის იმე­დი. ბო­ლოს, რო­დე­საც გა­მარ­ჯვე­ბუ­ლებს აცხა­დებ­დნენ, გა­მოვტრი­ალ­დი, უნდა წა­მოვ­სუ­ლი­ყა­ვი, მე­გო­ნა, მე არ და­მა­სა­ხე­ლებ­დნენ. უკვე გა­მოვ­დი­ო­დი, რო­დე­საც გა­მო­ა­ცხა­დეს: ვა­ლე­რი სა­ხი­აშ­ვი­ლი - მე­სა­მე ად­გი­ლი! ეს ჩემ­თვის დიდი მო­ტი­ვა­ცია იყო, რომ ამ საქ­მე­ში უფრო წინ წავ­სუ­ლი­ყა­ვი. მას შემ­დეგ ხში­რად ვი­ღებ კონ­კურ­სებ­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას. 2013-დან 2018 წლამ­დე იტა­ლი­ის ჩემ­პი­ო­ნი ვი­ყა­ვი სხვა­დას­ხვა კა­ტე­გო­რი­ა­ში.

- მოგ­ვი­ყე­ვი ბოლო კონ­კურ­სზე...

- ეს კონ­კურ­სი ორი წე­ლია, რაც იმარ­თე­ბა. სა­უ­კე­თე­სო "მას­ტე­რე­ბი“ მთე­ლი იტა­ლი­ი­ი­დან, სხვა­დას­ხვა რე­გი­ო­ნე­ბი­დან იღე­ბენ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას. ბო­ლოს სა­უ­კე­თე­სო ათე­უ­ლი ხვდე­ბო­და ერ­თმა­ნეთს. გა­მი­ჭირ­და, იმი­ტომ, რომ ძა­ლი­ან კარ­გად იყ­ვნენ მომ­ზა­დე­ბუ­ლე­ბი. მე კი მო­სამ­ზა­დებ­ლად ცოტა დრო მქონ­და, რად­გან სა­ხელ­მწი­ფო სკო­ლა­ში ბავ­შვებს პი­ცის მომ­ზა­დე­ბას ვას­წავ­ლი და ასე­ვე, ჩემი პა­ტა­რა სა­ცხო­ბი მაქვს გახ­სნი­ლი, სა­დაც პურ­საც ვა­ცხობ... კონ­კურ­სში და­ვა­ლე­ბად პი­ცის სხვა­დას­ხვა კა­ტე­გო­რია მოგ­ვცეს. ყვე­ლა­ზე მა­ღა­ლი და რთუ­ლი კა­ტე­გო­რია იყო - პიცა "გურ­მე“, ანუ პი­ცის ისე­თი სა­ხე­ო­ბა, რო­მე­ლიც გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი გე­მო­თი და პრო­დუქ­ცი­ით იქ­მნე­ბა, ყვე­ლა გემო სა­უ­კე­თე­სოდ უნდა და­ა­ბა­ლან­სო, რომ გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი პიცა გა­მო­ვი­დეს. გა­მო­ვი­ყე­ნე აბ­რუ­ცოს რე­გი­ო­ნის ფქვი­ლი.. ძვე­ლი ფქვი­ლია, რო­მელ­საც რო­მა­ე­ლე­ბი იყე­ნებ­დნენ. ასე "გა­ვაღ­ვი­ძე" ძვე­ლი გემო.

ჩემ­პი­ო­ნა­ტი და­ი­წყო დი­ლის რვა სა­ა­თი­დან. ჟი­უ­რი ძა­ლი­ან მკაც­რი იყო. ამოწ­მებ­დნენ ყვე­ლა­ფერს - რო­გორ იყო პიცა გა­მომ­ცხვა­რი, ქვე­მო­დან დამ­წვა­რი ხომ არ იყო. ყვე­ლა დე­ტალ­ზე ქულა იწე­რე­ბო­და. აუ­ცი­ლე­ბე­ლი იყო და ყვე­ლა­ზე დიდ მნიშ­ვნე­ლო­ბას ანი­ჭებ­დნენ, რომ ინ­გრე­დი­ენ­ტე­ბი ამ სე­ზო­ნის ყო­ფი­ლი­ყო. არ შეგ­ვეძ­ლო გა­ყი­ნუ­ლი ან სხვა სე­ზო­ნის პრო­დუქ­ტი აგ­ვე­ღო. რე­გი­ო­ნუ­ლი და სე­ზო­ნუ­რი პრო­დუქ­ცია უნდა გა­მოგ­ვე­ყე­ნე­ბი­ნა. გა­მო­ვი­ყე­ნე ბი­ო­ლო­გი­უ­რად სუფ­თა პრო­დუქ­ცია, ყვე­ლა­ფე­რი ნა­ტუ­რა­ლუ­რი. იმ­დე­ნად გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი და კარ­გი პი­ცე­ბი გა­მო­ი­ტა­ნეს, ჩემ­პი­ო­ნა­ტი რომ მთავ­რდე­ბო­და, უკვე ვფიქ­რობ­დი, რომ წელს ვერ მო­ვი­გებ­დი. გა­მო­ძა­ხე­ბა მე­სა­მე ად­გი­ლი­დან და­ი­წყეს. მე­ო­რე ად­გილ­ზე კა­ლიბ­რია და­ა­სა­ხე­ლეს და ვფიქ­რობ­დი, პირ­ველ ად­გილ­ზე უეჭ­ვე­ლად ნე­ა­პო­ლი გა­ვი­დო­და, რად­გან ნე­ა­პო­ლე­ლებ­მა ძა­ლი­ან კარ­გი პი­ცის კე­თე­ბა იცი­ან, ახ­ლაც მოვტრი­ალ­დი და რომ გა­მო­ა­ცხა­დეს: პირ­ვე­ლი ად­გი­ლი - ვა­ლე­რი სა­ხი­აშ­ვი­ლი, პირ­ღია დავ­რჩი.

- იტა­ლი­ე­ლე­ბი რო­გორ შეხ­ვდნენ ქარ­თვე­ლის გა­მარ­ჯვე­ბას?

- ბევ­რმა ადა­მი­ან­მა სა­ქარ­თვე­ლო­ზე არა­ფე­რი იცო­და. ახლა გა­ი­გეს, რომ ცო­მე­ულ კერ­ძებ­ში სა­უ­კე­თე­სო­ე­ბი ვართ. ერ­თა­დერ­თი უცხო­ე­ლი მო­ნა­წი­ლე ვი­ყა­ვი... კონ­კურ­სზე ინ­ცი­დენ­ტიც კი მოხ­და, რად­გან არ ესი­ა­მოვ­ნათ, სხვა ეროვ­ნე­ბის ადა­მი­ან­მა რომ მო­ი­გო. ხან­და­ხან მე­ხუმ­რე­ბი­ან - შენ ხარ იტა­ლი­ე­ლი და ჩვენ უცხო­ე­ლე­ბიო. მინ­და, რომ ვა­სა­ხე­ლო სა­ქარ­თვე­ლო და გა­ი­გონ, რო­გო­რი მაგ­რე­ბი ვართ ყვე­ლა­ფერ­ში. მით უმე­ტეს, რომ ემიგ­რან­ტე­ბი ნუ­ლი­დან ვი­წყებთ აქ ცხოვ­რე­ბას. ვინც ჩვენს ზო­ნა­ში ცხოვ­რობს, ყვე­ლა ქარ­თველს ვას­წავ­ლე ეს ხე­ლო­ბა და ძა­ლი­ან გან­თქმუ­ლე­ბი ვართ, რო­გორც სა­უ­კე­თე­სო პი­ცის მცხო­ბე­ლე­ბი. სა­ცხობ­ში ხში­რად ვა­ცხობ აჭა­რულ ხა­ჭა­პურს, იმე­რულს, მინ­და ქარ­თუ­ლი კერ­ძე­ბიც ყვე­ლამ და­ა­გე­მოვ­ნოს. კლი­ენ­ტე­ბიც იც­ნო­ბენ და უყ­ვართ უკვე სა­ქარ­თვე­ლო. იტა­ლი­ე­ლე­ბი საკ­მა­ოდ ჰარ­მო­ნი­უ­ლი ხალ­ხია და გან­სა­კუთ­რე­ბით დიდ პა­ტივს სცე­მენ კუ­ლი­ნა­რი­უ­ლი სფე­როს წარ­მო­მად­გენ­ლებს, რად­გან ჭა­მა­ზე ძა­ლი­ან ბევ­რს ფიქ­რო­ბენ. ერთ თვე­ში ვე­ლო­დე­ბი ოქ­როს ვარ­სკვლა­ვის პრე­მი­ას - "სა­უ­კე­თე­სო სა­ცხო­ბი იტა­ლი­ა­ში“.

- იტა­ლი­ა­ში პი­ცის რო­მე­ლი სა­ხე­ო­ბა მი­აჩ­ნი­ათ სა­უ­კე­თე­სოდ?

- ნე­ბის­მი­ერ იტა­ლი­ელს რომ ჰკი­თხოთ, გი­პა­სუ­ხებთ, რომ ეს არის პიცა "მარ­გა­რი­ტა“.

- შენ ხში­რად მი­ირ­თმევ პი­ცას?

- ისე გა­მო­დის, რომ სულ პი­ცას ვჭამ. ისე­თი ცო­მის გა­მოყ­ვა­ნას ვსწავ­ლობ­დი, რო­მელ­საც შე­ჭამ და ცუ­დად არ გახ­დე­ბი, მარ­ტი­ვად მო­ი­ნე­ლებ და არ გა­გა­სუ­ქებს. ეს არის ახა­ლი თე­ო­რია. ევ­რო­პა ამ კუ­თხით წინ წა­ვი­და, ისე­თი ტექ­ნო­ლო­გი­ი­თა და ფქვი­ლით ვმუ­შა­ობ, რომ პიცა ჭამო და არ გა­გა­სუ­ქოს. ჩემ­თან ფიტ­ნეს კლუ­ბი­და­ნაც მო­დი­ან, დი­ე­ტა­ზე მყო­ფი ხალ­ხი პურ­საც მი­ირ­თმე­ვენ და პი­ცა­საც.

- რას გვირ­ჩევ, რო­გორ მო­ვამ­ზა­დოთ სა­უ­კე­თე­სო პიცა?

- დი­ა­სახ­ლი­სებს ვურ­ჩევ­დი, რომ კარ­გი ხა­რის­ხის ფქვი­ლი გა­მო­ი­ყე­ნონ. ცო­მის მო­ზელ­ვის პრო­ცეს­ში ვე­ცა­დოთ, რომ მა­რი­ლი და სა­ფუ­ა­რი ერ­თად არ მო­ვახ­ვედ­როთ, იმი­ტომ რომ ქი­მი­უ­რი პრო­ცე­სე­ბი ხდე­ბა, მა­რი­ლი კლავს სა­ფუ­არს და ისე­თი რე­აქ­ცია არ აქვს, რომ ცომი კარ­გად ამო­ფუვ­დეს. ცომს რომ მო­ზელთ, და­ა­ცა­დეთ ნა­ხე­ვა­რი სა­ა­თი, მერე კი 24 სა­ა­თი მა­ცი­ვარ­ში ამო­ა­ფუ­ეთ. რო­დე­საც წყა­ლი და ფქვი­ლი ერ­თმა­ნეთს ერე­ვა, ქი­მი­უ­რი პრო­ცე­სე­ბი აქ­ტი­ურ­დე­ბა. 24-სა­ა­თი­ა­ნი ამო­ფუ­ე­ბა ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, რად­გან ამ შემ­თხვე­ვა­ში 1-2 გრა­მი სა­ფუ­ა­რი უნდა გა­ვუ­კე­თოთ, რომ ნა­ტუ­რა­ლუ­რად აფუ­ე­ბუ­ლი მი­ვირ­თვათ. რო­დე­საც ასე ცოტა სა­ფუ­არს ვი­ყე­ნებთ და ბევ­რს არ ვუ­რევთ, სუნი და გე­მოც არ უჩ­ნდე­ბა. დიდი მნიშ­ვნე­ლო­ბა აქვს, სად ვა­ცხობთ პი­ცას. ტემ­პე­რა­ტუ­რა 250 გრა­დუს­ზე უნდა ავიყ­ვა­ნოთ. სამ­ნა­ი­რად უნდა გა­მო­ვა­ცხოთ: ჯერ დაბ­ლა, მერე - შუ­ა­ში და ბო­ლოს პიცა მაღ­ლა უნდა ავი­ტა­ნოთ. ტა­ფა­ზეც აცხო­ბენ ხა­ჭა­პუ­რი­ვით, ზე­მო­დან პო­მი­დორს უს­ვა­მენ, მო­ცა­რე­ლას აწყო­ბენ, ბო­ლოს ღუ­მელ­ში, მაღ­ლა დე­ბენ, გრილ­ზე და მხო­ლოდ ზე­მო­დან იწ­ვე­ბა, იმი­ტომ რომ ქვე­მო­დან უკვე შემ­წვა­რია. ასე გა­მო­დის ნამ­დვი­ლი ნე­ა­პო­ლი­ტა­ნუ­რი პიცა.

ავ­ტო­რი: ხა­თუ­ნა კორ­თხონ­ჯია

მკითხველის კომენტარები / 14 /
თარიღის მიხედვით
მოწონების მიხედვით
ტოტო
0

ყოჩაღ.

ნიკოლოზი
1

ჯონჯოლის წვენში რამოდენიმე დღით ჩაწყობილი სულგუნი ნაჭრები იღებენ არაჩვეულებრივ არომატს, ეს სინჯეთ ყველის მაგივრად

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
ქარიშხალი ამერიკის შეერთებულ შტატებში - უცხოური მედიების ცნობით, სტიქიურ მოვლენას, სულ მცირე, 24 ადამიანის სიცოცხლე ემსხვერპლა
ავტორი:

"კონკურსზე ინციდენტიც კი მოხდა, არ ესიამოვნათ, სხვა ეროვნების ადამიანმა რომ მოიგო" - ვინ არის ქართველი, ვინც იტალიაში, იტალიელებს პიცის ცხობაში აჯობა

"კონკურსზე ინციდენტიც კი მოხდა, არ ესიამოვნათ, სხვა ეროვნების ადამიანმა რომ მოიგო" -  ვინ არის ქართველი, ვინც იტალიაში,  იტალიელებს პიცის ცხობაში აჯობა

იტალიაში, პიცის ცხობის პრესტიჟულ კონკურსში ერთადერთი უცხოელი - ქართველი ვალერი სახიაშვილი მონაწილეობდა, რომელმაც იტალიელებს მოუგო და პირველი ადგილი დაიკავა... მისთვის ეს პირველი გამარჯვება არ არის, როგორია ვალერის იტალიური თავგადასავალი და როგორ გახდა ის იტალიაში პიცის საუკეთესო მცხობელი AMBEBI.GE-ის, ის თვითონ უამბობს:

- 2007 წელს, მეცხრე კლასის დასრულების შემდეგ, ჩამოვედი იტალიაში. სკოლა აქ დავამთავრე, სწავლის გასაგრძელებად კი კულინარიული სკოლა ავირჩიე, სადაც სამი წელი ვისწავლე და პარალელურად, მუშაობაც დავიწყე. ყოველთვის ვოცნებობდი, ცომთან მქონოდა შეხება. მიტაცებდა ეს ხელობა და მადლობა ღმერთს, ერთხელაც, პიცერიაში დამხმარედ მიმიწვიეს. თავიდან მეოთხე დამხმარე ვიყავი, მაგრამ მონდომება რომ გამოვიჩინე, დამინახეს და ნელ-ნელა ცომთანაც მიმიშვეს. ამ საქმემ კიდევ უფრო გამიტაცა და ვიფიქრე, უფრო წინ წავსულიყავი, მეტი მესწავლა და გამეგო. ბევრი წიგნი ვიყიდე, დავიწყე კითხვა, დავინტერესდი, რა ქიმიური პროცესები ხდება კერძების მომზადების დროს. ძალიან გამიტაცა იტალიის ეროვნულმა სამზარეულომ. რომში გავიარე ერთი კურსი, მერე გადავწყვიტე, ვენეციაში პიცის მასტერის კურსი გამევლო, რომელიც ძალიან ძვირი ღირდა. რთულია, როდესაც ემიგრანტი ხარ, ყველანაირად გიჭირს, მაგრამ ვეცადე, თანხა გადამედო და ვენეციაში ეს კურსი გამევლო. ახლა უკვე მეც ვატარებ კურსებს.

- კონკურსებში ხშირად იღებ მონაწილეობას?

- პირველი კონკურსი, რომელშიც მონაწილეობა მივიღე, 2013 წელს, ქალაქ რიმინში გაიმართა. ამ კონკურსზე გავიტანე პიცა "დესერტი“ - კრემი კონიაკითა და ფორთოხლით იყო გაკეთებული. ოთხი ათასი მონაწილე იყო და საერთოდ არ მქონდა მოგების იმედი. ბოლოს, როდესაც გამარჯვებულებს აცხადებდნენ, გამოვტრიალდი, უნდა წამოვსულიყავი, მეგონა, მე არ დამასახელებდნენ. უკვე გამოვდიოდი, როდესაც გამოაცხადეს: ვალერი სახიაშვილი - მესამე ადგილი! ეს ჩემთვის დიდი მოტივაცია იყო, რომ ამ საქმეში უფრო წინ წავსულიყავი. მას შემდეგ ხშირად ვიღებ კონკურსებში მონაწილეობას. 2013-დან 2018 წლამდე იტალიის ჩემპიონი ვიყავი სხვადასხვა კატეგორიაში.

- მოგვიყევი ბოლო კონკურსზე...

- ეს კონკურსი ორი წელია, რაც იმართება. საუკეთესო "მასტერები“ მთელი იტალიიიდან, სხვადასხვა რეგიონებიდან იღებენ მონაწილეობას. ბოლოს საუკეთესო ათეული ხვდებოდა ერთმანეთს. გამიჭირდა, იმიტომ, რომ ძალიან კარგად იყვნენ მომზადებულები. მე კი მოსამზადებლად ცოტა დრო მქონდა, რადგან სახელმწიფო სკოლაში ბავშვებს პიცის მომზადებას ვასწავლი და ასევე, ჩემი პატარა საცხობი მაქვს გახსნილი, სადაც პურსაც ვაცხობ... კონკურსში დავალებად პიცის სხვადასხვა კატეგორია მოგვცეს. ყველაზე მაღალი და რთული კატეგორია იყო - პიცა "გურმე“, ანუ პიცის ისეთი სახეობა, რომელიც განსხვავებული გემოთი და პროდუქციით იქმნება, ყველა გემო საუკეთესოდ უნდა დააბალანსო, რომ განსაკუთრებული პიცა გამოვიდეს. გამოვიყენე აბრუცოს რეგიონის ფქვილი.. ძველი ფქვილია, რომელსაც რომაელები იყენებდნენ. ასე "გავაღვიძე" ძველი გემო.

ჩემპიონატი დაიწყო დილის რვა საათიდან. ჟიური ძალიან მკაცრი იყო. ამოწმებდნენ ყველაფერს - როგორ იყო პიცა გამომცხვარი, ქვემოდან დამწვარი ხომ არ იყო. ყველა დეტალზე ქულა იწერებოდა. აუცილებელი იყო და ყველაზე დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდნენ, რომ ინგრედიენტები ამ სეზონის ყოფილიყო. არ შეგვეძლო გაყინული ან სხვა სეზონის პროდუქტი აგვეღო. რეგიონული და სეზონური პროდუქცია უნდა გამოგვეყენებინა. გამოვიყენე ბიოლოგიურად სუფთა პროდუქცია, ყველაფერი ნატურალური. იმდენად განსხვავებული და კარგი პიცები გამოიტანეს, ჩემპიონატი რომ მთავრდებოდა, უკვე ვფიქრობდი, რომ წელს ვერ მოვიგებდი. გამოძახება მესამე ადგილიდან დაიწყეს. მეორე ადგილზე კალიბრია დაასახელეს და ვფიქრობდი, პირველ ადგილზე უეჭველად ნეაპოლი გავიდოდა, რადგან ნეაპოლელებმა ძალიან კარგი პიცის კეთება იციან, ახლაც მოვტრიალდი და რომ გამოაცხადეს: პირველი ადგილი - ვალერი სახიაშვილი, პირღია დავრჩი.

- იტალიელები როგორ შეხვდნენ ქართველის გამარჯვებას?

- ბევრმა ადამიანმა საქართველოზე არაფერი იცოდა. ახლა გაიგეს, რომ ცომეულ კერძებში საუკეთესოები ვართ. ერთადერთი უცხოელი მონაწილე ვიყავი... კონკურსზე ინციდენტიც კი მოხდა, რადგან არ ესიამოვნათ, სხვა ეროვნების ადამიანმა რომ მოიგო. ხანდახან მეხუმრებიან - შენ ხარ იტალიელი და ჩვენ უცხოელებიო. მინდა, რომ ვასახელო საქართველო და გაიგონ, როგორი მაგრები ვართ ყველაფერში. მით უმეტეს, რომ ემიგრანტები ნულიდან ვიწყებთ აქ ცხოვრებას. ვინც ჩვენს ზონაში ცხოვრობს, ყველა ქართველს ვასწავლე ეს ხელობა და ძალიან განთქმულები ვართ, როგორც საუკეთესო პიცის მცხობელები. საცხობში ხშირად ვაცხობ აჭარულ ხაჭაპურს, იმერულს, მინდა ქართული კერძებიც ყველამ დააგემოვნოს. კლიენტებიც იცნობენ და უყვართ უკვე საქართველო. იტალიელები საკმაოდ ჰარმონიული ხალხია და განსაკუთრებით დიდ პატივს სცემენ კულინარიული სფეროს წარმომადგენლებს, რადგან ჭამაზე ძალიან ბევრს ფიქრობენ. ერთ თვეში ველოდები ოქროს ვარსკვლავის პრემიას - "საუკეთესო საცხობი იტალიაში“.

- იტალიაში პიცის რომელი სახეობა მიაჩნიათ საუკეთესოდ?

- ნებისმიერ იტალიელს რომ ჰკითხოთ, გიპასუხებთ, რომ ეს არის პიცა "მარგარიტა“.

- შენ ხშირად მიირთმევ პიცას?

- ისე გამოდის, რომ სულ პიცას ვჭამ. ისეთი ცომის გამოყვანას ვსწავლობდი, რომელსაც შეჭამ და ცუდად არ გახდები, მარტივად მოინელებ და არ გაგასუქებს. ეს არის ახალი თეორია. ევროპა ამ კუთხით წინ წავიდა, ისეთი ტექნოლოგიითა და ფქვილით ვმუშაობ, რომ პიცა ჭამო და არ გაგასუქოს. ჩემთან ფიტნეს კლუბიდანაც მოდიან, დიეტაზე მყოფი ხალხი პურსაც მიირთმევენ და პიცასაც.

- რას გვირჩევ, როგორ მოვამზადოთ საუკეთესო პიცა?

- დიასახლისებს ვურჩევდი, რომ კარგი ხარისხის ფქვილი გამოიყენონ. ცომის მოზელვის პროცესში ვეცადოთ, რომ მარილი და საფუარი ერთად არ მოვახვედროთ, იმიტომ რომ ქიმიური პროცესები ხდება, მარილი კლავს საფუარს და ისეთი რეაქცია არ აქვს, რომ ცომი კარგად ამოფუვდეს. ცომს რომ მოზელთ, დააცადეთ ნახევარი საათი, მერე კი 24 საათი მაცივარში ამოაფუეთ. როდესაც წყალი და ფქვილი ერთმანეთს ერევა, ქიმიური პროცესები აქტიურდება. 24-საათიანი ამოფუება ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან ამ შემთხვევაში 1-2 გრამი საფუარი უნდა გავუკეთოთ, რომ ნატურალურად აფუებული მივირთვათ. როდესაც ასე ცოტა საფუარს ვიყენებთ და ბევრს არ ვურევთ, სუნი და გემოც არ უჩნდება. დიდი მნიშვნელობა აქვს, სად ვაცხობთ პიცას. ტემპერატურა 250 გრადუსზე უნდა ავიყვანოთ. სამნაირად უნდა გამოვაცხოთ: ჯერ დაბლა, მერე - შუაში და ბოლოს პიცა მაღლა უნდა ავიტანოთ. ტაფაზეც აცხობენ ხაჭაპურივით, ზემოდან პომიდორს უსვამენ, მოცარელას აწყობენ, ბოლოს ღუმელში, მაღლა დებენ, გრილზე და მხოლოდ ზემოდან იწვება, იმიტომ რომ ქვემოდან უკვე შემწვარია. ასე გამოდის ნამდვილი ნეაპოლიტანური პიცა.

ავტორი: ხათუნა კორთხონჯია

თბილისში კორონავირუსით ინფიცირებული, ახალნამშობიარები ქალი გარდაიცვალა

"სინოფარმიც შევიშხაპუნე...ავიცრათ, გავხსნათ ქვეყანა და ჩვენი ცხოვრებაც" - გიგი უგულავა კორონავირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინით აიცრა

"არჩეული იქნება 4 დიდი პუნქტი... მთავრობა მასობრივ ადგილებში ვაქცინაციის დაწყებას შეძლებს" - ეკატერინე ტიკარაძე