3
მაისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
"პალიტრა მედიასა" და ჟურნალ "ბომონდის" ერთობლივი პროექტის - "ჩვენი ხმების საგანძურის" მორიგი CD ანსამბლ "ქართული ხმების" საუკეთესო სიმღერების ნაკრებს წარმოგვიდგენს. მოგეხსენებათ, ამ პროექტით, მკითხველი ჟურნალთან ერთად, წლის განმავლობაში ქართველი შემსრულებლების თითო მუსიკალურ დისკს მიიღებს. პირველი დისკი ჯგუფ "შინს" ეკუთვნოდა. "ქართულმა ხმებმა" მთელ მსოფლიოში გაითქვეს სახელი, მათ რეპერტუარში შესული ხალხური, საესტრადო სიმღერები თუ საგალობლები მსმენელს ემოციით ავსებს. პროექტის შესახებ ანსამბლის წევრს - ბატონ თემურ ჭკუასელს ვესაუბრეთ.
- "პალიტრა მედია" მოუსვენარ ადამიანს მაგონებს - სულ ახალ-ახალი იდეები იბადება თქვენი კომპანიის წიაღში. მე რასაც გავეცანი, ყველა საინტერესოა და მომეწონა. ძალიან მომწონს პროექტი "ქართული პროზის საგანძური", რომელსაც ბევრი მიმდევარი გაუჩნდა: ზოგი პოეზიას უშვებს, ზოგიც - უცხოურ ლიტერატურას, რაც ნიშნავს, რომ კარგია.
- "ქართული ხმების საგანძურზე" რას გვეტყვით? როგორ მოგწონთ ეს პროექტი?
- ბოლომდე ჩახედული არა ვარ, მაგრამ თავისთავად, იდეა ძალიან კარგია. პროზის შემთხვევაში არ არის ძნელი იმ ავტორების შერჩევა, რომლებიც უნდა მოხვდნენ ამ საგანძურის სერიაში, სიმღერა კი - სხვა საკითხია: არ ვიცი, რის მიხედვით არჩევენ - ხალხური, საესტრადო თუ სხვა მუსიკა იქნება. ამ პროექტის კარის შემღები, ანსამბლი "შინი" გახლავთ; წმინდა ქართული სიმღერა არ არის, მაგრამ კარგი ანსამბლია და საინტერესო მიგნება აქვს გაკეთებული - თანამედროვე ჯაზისა და ქართული სიმღერის ელემენტებია შერწყმული. რადგან პროექტი "შინით" დაიწყო, ვფიქრობ, მრავალპლანიანი იქნება და ჩემი აზრით, გაამართლებს. "კვირის პალიტრის" გამოსვლის დღიდან თქვენი დიდი გულშემატკივარი ვარ და მინდა, წარმატებები ვუსურვო "პალიტრა მედიას".
- თქვენს CD-ში რამდენი სიმღერა შევიდა?
- პირველ რიგში, დიდი მადლობა მინდა გადავუხადო პროექტის მესვეურებს, რომ არ დავავიწყდით და ამ პროექტში ჩაგვრთეს. როდესაც ჩემთან მოვიდნენ, 10 სიმღერა შევარჩიე - წმინდა ხალხური და პლუს - კომპოზიტორების. საეკლესიო "მრავალჟამიერი", რომელიც ანსამბლის შექმნის გარიჟრაჟზე გვაქვს ჩაწერილი (დაახლოებით 1985 წელს) და სულ ახალგაზრდული ხმები ისმის (იღიმის), დღემდე უნიკალურ ჩანაწერად ითვლება. ამასთან დაკავშირებით ერთი საინტერესო ამბავი უნდა გავიხსენო: კორსიკაზე პატარა ქალაქია - კალვი, სადაც რამდენჯერმე გახლდით ჩასული. იქ ერთი პოპულარული ბარია, რომელიც საღამოობით იწყებს მუშაობას; ჰოდა, თურმე ყოველი დღე იქ ამ სიმღერით იწყება. ეს რომ შევიტყვეთ, რა თქმა უნდა, გვესიამოვნა...
გარდა ამისა, დისკში შევა: "შავლეგო", რომელიც გასული საუკუნის 80-90-იან წლებში, ეროვნული მოძრაობის აღმავლობის დროს, ძალზე პოპულარული იყო - სადაც უნდა მოვხვედრილიყავით, ყველგან გვთხოვდნენ, გვემღერა; გურული "ხასანბეგურა" ერთ-ერთი ურთულესი სიმღერა; ჰიტები - "გაზაფხული შემოსულა, ლენ", "ჩიტი-გვრიტი მოფრინავდა", "მუხამბაზი თბილისს" და ა.შ., - რაც ჩვენს რეპერტუარშია და რაც მსმენელს მოსწონს. ამ პროექტის კონსულტანი ვინ არის, არ ვიცი, მაგრამ მეც სიამოვნებით ჩავებმებოდი, რადგან ქართულ მუსიკაში ბევრი რამაა მისაგნები: თითქოს ზედაპირზეა, მაგრამ მაინც ბევრი რამის აღმოჩენა შეიძლება.
- ამჟამად რაიმე სიახლე ხომ არ არის "ქართულ ხმებში"?
- ჩვენი ნებისმიერი პატარა მოძრაობაც კი უკვე სიახლეა, რადგან აქტიურად აღარ ვმოღვაწეობთ. წელს ფესტივალზე - "ქართული სული" ოქროს მედალი გადმოგვეცა, მთელი ამ წლების განმავლობაში დამსახურებისათვის. 2 თვის წინ ქუთაისში მოაწყვეს გამოკითხვა - ვისთან ისურვებდით შეხვედრას? - და ქუთაისელებმა ჩვენ აგვირჩიეს. კონცერტი ჩავატარეთ. ისეთი დიდი სიყვარული, რომელიც ხალხისგან მოდიოდა, იშვიათად მინახავს... შემოდგომაზე ბელორუსიაში უნდათ, რომ ჩატარდეს ნანი ბრეგვაძის კონცერტი ჩვენთან ერთად. მსგავსი კონცერტი ადრე პეტერბურგში გვქონდა, ჯერ კიდევ საბჭოთა კავშირი რომ არსებობდა. ძალიან ძლიერი კონცერტი იყო, 4000 კაცი ესწრებოდა და, როგორც ჩანს, ის პროდიუსერი (რომელმაც ახლა შემოგვთავაზა კონცერტის ჩატარება) ინფორმირებული იყო ამის შესახებ და გადაწყვიტა, ეს იდეა განახორციელოს.
- ის ალბომები გავიხსენოთ, რომლებიც თქვენს ანსამბლს ეკუთვნის...
- ჩვენი პირველი ალბომი საფრანგეთში გამოვიდა, მეორე - პრაღაში; პირველს ერქვა "ხსოვნა", მეორეს - "წლები". პირველები ვიყავით, ვინც ჩD-ს სახელი დავარქვით, რადგან მაშინ, როგორც წესი, დისკს ან ფირფიტას აწერდნენ ხოლმე: "მღერის ესა და ეს ანსამბლიო"... შემდეგ გამოვუშვით ალბომი "მუხამბაზი თბილისს", სადაც მხოლოდ კომპოზიტორების სიმღერები შევიდა და ძალიან პოპულარული იყო. ამას სხვა ალბომებიც მოჰყვა... "პალიტრის" პროექტისთვის ძირითადად, ამ სამი დისკიდანაა არჩეული სიმღერები. ჩვენ ფაქტობრივად დავამთავრეთ მოღვაწეობა და ხანდახან, "ნადირობის სეზონი" რომ დგება, "გავისვრით ხოლმე თოფს" (იცინის).
- საზღვარგარეთ გასტროლზე როდის იყავით ბოლოს?
- დიდი ხანია, აღარ ვყოფილვართ. ბოლოს საფრანგეთში ვიყავით, აგვისტოს ომის დროს, 2008 წელს. საქართველოს სოლიდარობის მიზნით, პარიზში, მადლენის ეკლესიაში კონცერტი ჩატარდა და რადგან იქ ვიმყოფებოდით, მონაწილეობაც მივიღეთ... ჩვენი პასიურობა წლებითაა გამოწვეული: ანსამბლის ერთ-ერთი წევრი საკმაოდ ცუდადაა, ერთიც, მოგეხსენებათ, გარდაიცვალა; ეს ყველაფერი მოქმედებს და ისეთი შემართებით ვეღარ ვართ, თუმცა რაღაცების გაკეთებას მაინც ვაპირებთ, ვნახოთ - ჯერჯერობით საიდუმლოდ დარჩეს. ახალგაზრდა თაობასთან, სამწუხაროდ, კონტაქტები თითქმის აღარ გვაქვს. დაახლოებით 4 წლის წინ გვითხრეს, - ჩვენ ჩვენთვის ვიქნებითო...
- პირადად თქვენ ამჟამად რაზე მუშაობთ?
- რადგან სიმღერის ასპარეზზე იმდენი აქტივობით აღარ გამოვირჩევი, იმ დანაკლისს, წერის ასპარეზზე ვინაზღაურებ. ამ ცოტა ხნის წინ "ლიტერატურულ პალიტრაში" დაიბეჭდა ჩემი ეპოპეური ხასიათის კინოსცენარი "სიმღერით გამთბარი მიწა". დაახლოებით 3,5 თვე მოვუნდი წერას, რთულად დასაწერი დიალოგები იყო. ახლა 2 კვირით თბილისს დავტოვებ და მერე უკვე ფილმის პოტენციურ დამფინანსებლებთან დავიწყებ ურთიერთობას. ვფიქრობ, ძალიან საინტერესო ფილმი უნდა გამოვიდეს. თუ თქვენთვის საინტერესო იქნება, "გზის" უახლოეს ნომერში ამ პროექტზე ცალკე ვისაუბროთ.
- აუცილებლად. დაბოლოს, ისიც გვითხარით - სხვა ახალ ნაწარმოებსაც ხომ არ წერთ?
- დიახ. ბათუმში, "პალიტრა მედიასავით" მოუსვენარი ქალბატონი - იზო ფოფხაძე ცხოვრობს; წიგნების გამოცემა უყვარს და გურიაზე უნდოდა წიგნის შექმნა, ამიტომ მომაკითხა. დიალოგის ფორმა ავირჩიე, რადგან ეს ჯერ კიდევ ძველ საბერძნეთში იყო მიღებული. იმ ჭალაში, რომელსაც "აკადემია" ერქვა, ბერძენი ფილოსოფოსები დიალოგის ფორმით საუბრობდნენ. ჰოდა, წარმოიდგინეთ - მივემგზავრები გურიაში და ვითომ ვიღაც დამემგზავრა, ვისაც ვუყვები ყველაფერს - გურულ იუმორზე, სპორტზე, ცხენოსნობაზე, ხალხზე, ხასიათზე, სახელის წარმოშობაზე, სიმღერებზე... რომ გადავხედე, კარგი წასაკითხია. იდეა გამიჩნდა: შემიძლია შემოგთავაზოთ, რომ მსგავსი დიალოგების ფორმით დაიწეროს პატარ-პატარა ჩანახატები; მშვენიერი საჩუქარი იქნება უცხოელებისთვისაც და ქართველებისთვისაც.
თამთა დადეშელი
ჟურნალი "გზა"
(გამოდის ხუთშაბათობით)
