"ოთხივე ბოლო ძალებს ვიკრებთ..." - ვინ გახდება "მხოლოდ ქართულის" გამარჯვებული და როგორია კონკურსანტების განწყობა ფინალის წინა დღეს

როგორც უკვე იცით, სამთვიანი რთული მარათონის შემდეგ, მეგაპროექტი, „მხოლოდ ქართული“ დასასრულისკენ მიდის. 3 თებერვალს ფინალია და გაირკვევა, ვინ გახდება კონკურსის გამარჯვებული. მანამდე ინტენსიური მზადება მიმდინარეობს...

AMBEBI.GE-მ ოთხი ფინალისტიდან ორის - თამთა ხუხუნაიშვილისა და ნინი შონიას შეფასებები, ფინალის წინა განწყობა უკვე გაგაცნოთ, ახლა მომდევნო ორის, - ანი ქურთუბაძისა და გიორგი ძოწენიძის შეფასებებს შემოგთავაზებთ. ისინი გასულ ნახევარფინალს აჯამებენ და საუბრობენ საკუთარ მოლოდინებზე.

ანა ქურთუბაძე:

- ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს იმას, რა სიმღერა შეგხვდება. როცა გავიგე, ლელა წურწუმიას „ყველაფერი შეიძლება მოხდეს“ - ეს უნდა შემესრულებინა, უკვე თავიდანვე განვეწყვე, ამ სიმღერის წარმოსადგენად. მასში იმხელა სათქმელი დევს, რომ მთავარია, ყველაფერი ბოლომდე გადმომეცა. ამიტომ, ბევრს ვიფიქრობდი, სიმღერას ვუსმენდი, ვიხსენებდი ჩემს განვლილ ცოვრებას, ამასთან, მხოლოდ ჩემსას არა, მასში ყველაფრის ერთად „ჩადება“გადავწყვიტე... როცა ვიმღერე, ჩემთვის ის დიდი თერაპია იყო და ემოციებისგან დავიცალე. სიმღერა რომ დავასრულე, ენერგიისგან დაცლილი ვიყავი, მაგრამ ამავე დროს, სავსეც.

რაც შეეხება სტეფანეს სიმღერას, ლელას სიმღერისგან რადიკალურად განსხვავდებოდა, ისინი ერთმანეთს არაფრით ჰგავდა, თუმცა გამიხარდა, რომ სხვადასხვა ნამუშევრის შესრულება მომიწია. ამ კონკურსის მანძილზე, თავიდან სამ ტურში შეგრძნება მქონდა, რომ ჩემი პროფესიიდან გამომდინარე, როლი უნდა მეთამაშა. მერე ნელ-ნელა ვისწავლე, რომ ჩემი ნამღერი ანა ქურთუბაძისგან ყოფილიყო დანახული და არა რომელიღაც პერსონაჟის ნამღერი.

სტეფანეს სიმღერაც შეიძლება, ჩემთან ტიპაჟურად ახლოს არ იყოს, მაგრამ შევეცადე, ისიც ჩემგან გამომდინარე ყოფილიყო და ჩემთვის ორგანული. ძალიან ვისიამოვნე.

- თან, სცენაზე ძაღლთან ერთად იყავი...

- კი, ასეთი პრეცედენტი შედგა, უფრო გოჭ-ძაღლასთან ერთად. ჩანაფიქრში აბსოლუტურად სხვანაირად იყო, უბრალოდ, ძაღლი სავარძლიდან რომ გადმოხტა, ვაპირებდი, გამემართლებინა, მაგრამ სცენაზე ნიკა გვარამია რომ ამოვიდა, სრული შოკი მქონდა. ვმღეროდი, თან წამებში ვფიქრობდი, - ახლა რა ვქნა?! საბოლოო ჯამში, მაინც ნამღერით სიამოვნება მივიღე, ანუ არ მინერვიულია. ნიკაც თითონ თავისუფალი ადამიანია და რაღაცნაირად დამამშვიდა.

- მოკლედ, ამ ტურმა ფინალში ყოფნა მოგიტანა. ეს რა ემოციას იწვევს შენში?

- ამაზე არ მიფიქრია, რომ ფინალში მოვხვდებოდი, უმეტესად იმაზე ვფიქრობდი, რომ ყოველი ლაივი ჩემგან რაღაც ახალი ყოფილიყო და რაღაც ახალი დამენახვებინა ხალხისთვის. მართლა მოულოდნელი იყო და მართლა გამიხარდა, რომ ასე მოხდა.

ახლა ოთხივენი ბოლო ძალებს ვიკრებთ, რომ მაქსიმალური შედეგი „დავდოთ“. ძალიან რთული რეჟიმი გვაქვს. ყველაზე რთული, რაც ამ სამი თვის განმავლობაში ყოფილა. იმიტომ, რომ ხალხური სიმღერა ურთულესია.

- თუმცა შენთვის ეს ნაკლებად პრობლემური უნდა იყოს, რადგან ხალხური სიმღერა გენეტიკურად მოგყვება. ბაბუა ცნობილი ლოტბარია...

- კი, გენეტიკაში მაქვს, მაგრამ ჩემთვის ორგანული მაინც არ არის. ხალხური სიმღერები არასდროს მიმღერია. უბრალოდ, ბაბუ მღერის და ოჯახში სულ მესმოდა მისი ნამღერი. გიორგი უშიკიშვილს უნდა, რომ ბაბუაც მოიწვიოს ფინალზე, რომ მასთან ერთად ვიმღერო, თუმცა ამჯერად ცოტა ჯანმრთელობა არ უწყობს ხელს და ჩამოსვლას მგონი, ვერ მოახერხებს...

- როგორი მოლოდინი გაქვს?

- რაც მთავარია, გასავარდნი ტური აღარ არის და აუტსაიდერებში აღარ მომიწევს ყოფნა. უკვე აღარავინ ვარდება. ამჯერად ჟანრობრივად იმდენად ერთმანეთისგან განსხვავებული მუსიკალური ნომრების შესრულება გვიწევს, ერთი სული მაქვს, როდის დავდგები სცენაზე და მთელი კვირის ნაშრომს როდის წარვადგენ. თუ გავიმარჯვებ, ამის წარმოსადგენად, ამაზე სასაუბროდ ახლა სიტყვებიც არ მყოფნის... მოკლედ, ყველაფერს გავაკეთებ, რომ კარგად ვიმღერო. თუმცა ვთვლი, რომ გამარჯვება უკვე იმაშია, რომ სრულიად უცხო ხალხი ისეთ რაღაცებს მწერს და ისეთ თბილ დამოკიდებულებას ავლენენ, ეს უკვე გამარჯვებაა. ასე რომ, ნებისმიერ შემთხვევაში „მხოლოდ ქართულში“ მოსვლა ღირდა კი არა, ჩემს ცხოვრებაში რაც კი ნაბიჯი გადამიდგამს, ყველაზე სწორი გადაწყვეტილება ესაა, რადგან აქამდე მოვედი.

გიორგი ძოწენიძე:

- რაც ყველაზე მხიარული, აქტიური, მელოდიური სიმღერები იყო, მისი შესრულება ნახევარფინალში მოგვიხდა, მაგრამ მათი შესრულება არ იყო ადვილი. სტეფანეს სიმღერა „მზე და შოკოლადები“თითქოს სირთულეს არ წარმოადგენდა, არ იყო რთული გასაკეთებელი, მაგრამ შოუ უნდა წარმომედგინა. თუ არადა, დაბალ ქულებს მივიღებდი, დიდი შანსი იყო, პროექტი დამეტოვებინა. რეალურად რადგანაც სტეფანეს რეპერტუარი ჩემი ამპლუა არ არის, ამიტომაც იყო რთული, თუმცა მომიწია, რომ ამ ყველაფერს მოვრგებოდი. კარგია, რომ წარმატებით გადავლახე ნახევარფინალი.

- ფინალისთვის როგორ ემზადები?

- შემხვდა სიმღერა, რომელიც აქამდე არასდროს შემისრულებია, მოსმენილიც სულ რამდენჯერმე მაქვს. ეს არის მუსიკა კინოფილმიდან - „ქეთო და კოტე“. თავიდან რომ გავიგე, ეს უნდა მემღერა, ცოტა დავიძაბე, შესასრულებლად რთულია, მაგრამ მგონი, რეპეტიციებზე უკვე ესეც მოვირგე, ყოველ შემთხვევაში, მომწონს და დიდი ალბათობით დარწმუნებული ვარ, რომ კარგად ვიმღერებ.

რაც შეეხება ფოლკლორს, ფოლკლორულ ანსამბლში ვმღეროდი და ამის გამოცდილება მაქვს, მაგრამ მის მომზადებასაც დიდი ძალისხმევა უნდა, თუმცა რეპეტიციებზე უკვე ეგეც შეიკრა, ახლა დამუშავება და გასუფთავება სჭირდება.

- როგორია შენი მოლოდინი?

- პირველ რიგში ძალიან მაგარი დღე იქნება, შედგება კონცერტი, სადაც შესანიშნავი სიმღერები გაიჟღერებს. ახლა მათი მომზადებისას თითოეული ჩვენგანი დიდ სიამოვნებას იღებს. კარგი მოლოდინი მაქვს და ასევე ჩემი გულშემატკივრის იმედიც.

„მხოლოდ ქართული“ ჩემს ცხოვრებაში არის გაწეული დიდი რისკის გამართლება და ასე იქნება მთელი ცხოვრება. ადრეც ვთქვი, რომ აქ მოსვლა ჩემთვის დიდი რისკი იყო. შეიძლება კარად დასრულებულიყო ყველაფერი და შეიძლება ვერ გამეკეთებინა რაღაცები ისე, როგორც საჭირო იყო.

ვფიქრობ, გამართლდა ეს რისკი და ძალიან სწორი გადაწყვეტილება მივიღე. ეს სამი თვე ნამდვილად დიდი სკოლა იყო ჩემთვის.

ფოტოების ავტორი: ზაქარია ჭელიძე