"ყველაფერი სისულელეა, ამ დიდი ტრაგედიის ფონზე..." - 15 წლის ლუკა სირაძის გარდაცვალებას "ფეისბუქზე" ეხმაურებიან

15 წლის ლუკა სირაძის გარდაცვალებამ საზოგადოება შეძრა. მოზარდი, რომელმაც პოლიციაში დაკითხვის შემდეგ თვითმკვლელობა სცადა, რამდენიმე დღე ებრძოდა სიკვდილს, თუმცა სამწუხაროდ, მისი გადარჩენა ვერ მოხერხდა.

ფაქტთან დაკავშირებით, შსს-სთან აქციის მონაწილეები შეიკრიბნენ. მათ ავტომობილების სავალ ნაწილზე წარწერები ე.წ. "პულივიზატორებით" დაწერეს: "ამ ცხოვრების დედაც!", "ამ სისტემის დედაც", "ამ რეჟიმის დედაც!", "ნუ მომკლავ", არ მომკლა", "აბა დამიჭირე თუ შეგიძლია" , "სისტემა კლავს" და ა.შ.

"ფეისბუქზე" ეხმაურებიან მოზარდის გარდაცვალების ფაქტს ინტერნეტმომხმარებლები:

გია მურღულია, პედაგოგი, თბილისის 24-ე საჯარო სკოლის დირექტორი:

"როდესაც 15 წლის ბიჭი თავს იკლავს, საკუთარ თავს კითხვა უნდა დავუსვათ - როგორ ვცხოვრობთ ჩვენ?

რატომ არ ეშინიათ (მათთვის მხოლოდ ამ სიტყვას აქვს რეალური მნიშვნელობა) გარეწრებს, ადამიანებს არაადამიანურად მოექცნენ?

რატომ ეგუება მუდმივად ჩვენი საზოგადოება ფიზიკურ თუ სულიერ ძალადობას და სწრაფადვე რატომ ივიწყებს მის მსხვერპლს?!

რატომ გვეადვილება ასე სხვათა ტრაგედია?

ის სიცოცხლით სავსე იყო. არ უნდოდა სიკვდილი. სურდა მეგობრობა, სურდა სიყვარული, სურდა გამარჯვებები, სურდა ბედნიერება. ამის სანაცვლოდ მან სიძულვილი და ჩვეულებრივი ქართული "სულ ერთია" მიიღო.

მაგრამ ეს ხომ არ არის საქართველო?! სად წავიდა ჩვენი მშვენიერი ქვეყანა - თანადგომითა და სიყვარულით სავსე და ძლიერი? ის ხომ ისევ აქ არის?! ჩვენ ყველანი ხომ ისევ აქ ვართ?! განა ჩვენ დავიმსახურეთ, რომ ამდენი ტრაგედია ერთად დაგვატყდა თავს? ეს კითხვა ძალიან ხმამაღლა უნდა დავუსვათ ერთმანეთსაც და საკუთარ თავსაც.

განა უბრალოდ საღი აზრი არ გვიბიძგებს, რომ რაღაც შევცვალოთ? გონიერება თუ არა, სიფრთხილე სად გაქრა?

ამ ღიმილიანი ბიჭის სრულიად ალოგიკურმა და დამანგრეველმა სიკვდილმა უამრავი კითხვა დაბადა. ჩვენი ვალია, მათ ვუპასუხოთ.

ახლა უნდა ავირჩიოთ: ისე მოვიქცეთ, როგორც ღირსეული ხალხი და სახელმწიფო იქცევა და პრინციპული გადაწყვეტილებები მივიღოთ (სამართლის, სოციალური პასუხისმგებლობისა და განათლების სისტემის ორგანიზების მიმართულებითაც), ან უბრალოდ გავაგრძელოთ უზრუნველი ცხოვრება მომდევნო ტრაგედიამდე.

მეორე ცუდი გადაწყვეტილება იქნება.

ასე ძალიან გავუშინაურდებით სიკვდილს - სხეულისაც და სულისაც. აქედან კი ძალიან ახლოს არის ის წერტილი, რომლის შემდეგაც უკან ვეღარ ბრუნდებიან".

ანა აბაშიძე, უფლებადამცველი:

"ადამიანები თუ ხართ ყველა გადადგებით და აღარასდროს დაბრუნდებით ამ სისტემაში! მაგრამ ვიცი რომ არ იზამთ ამას, არც ეს საქმე იქნება გამოძიებული და თქვენი მყრალი სუნი მოიცავს მთელ ქვეყანას! იყავით ახლა და იმართლეთ თავი. ყველა დღე უყურეთ სარკეში ბავშვის სისხლისმსმელ თქვენ სახეებს!"

სალომე ასათიანი, ჟურნალისტი:

"საპოლიციო სადიზმს და სისასტიკეს ჩვენი ხელისუფლებები არ შეცვლიან. იმიტომ, რომ მათი ძალაუფლება ზუსტად ამ სადიზმზე დგას და სხვა არაფერზე.

სახელმწიფოს რეპრესიულ აპარატებზე - პოლიციელებზე, რომლებიც 15 წლის აღელვებულ თინეიჯერს დააკაჩავებენ და თავს მოაკვლევინებენ, რომლებიც 22 წლის დემურ სტურუას მანქანაში გალახავენ და თავს მოაკვლევინებენ, სპეცრაზმზე, რომელიც საპროტესტო აქციებზე გამოსულებს თვალებს დაგვთხრის და საჩვენებელ სადამსჯელო ოპერაციებს მოგვიწყობს.

სისტემაზე, რომელიც ყოველდღე, ყოველ წამს, ახლაც, როცა ჩვენი ფეისბუკის "ბუშტი" ლუკა სირაძის ტრაგედიით აფეთქდა, დიდი ალბათობით ასობით და ათასობით ადამიანს ატერორებს და აშინებს - თბილისის გარეუბნებში, რეგიონებში, იქ, სადაც განუკითხაობა და უძალობა სუფევს.

ესაა ის ძირმომპალი და მანკიერი საძირკველი, რომელსაც მთელი ჩვენი მანკიერი პოლიტიკური სისტემა ეფუძნება. და სანამ პრობლემის ფესვს მკაფიოდ არ დავინახავთ და რაღაც ფუნდამენტურს არ მოვიმოქმედებთ, არაფერი შეიცვლება. ბოლოს და ბოლოს სერიოზულად უნდა მოვკითხოთ "სისტემას", რა უნდა და რატომ სრესს ასე დაუნდობლად დაუცველ ადამიანებს. ამაზე მნიშვნელოვანი და ამაზე მთავარი მართლა არაფერია სხვა".

მერაბ მეტრეველი, ჟურნალისტი:

"მინდა "ოცნების" ყველა დეპუტატმა, წევრმა და მხარდამჭერმა იცოდეს, რომ 15 წლის ლუკა სირაძის სიკვდილი მათ სინდისზეცაა. თქვენმა მამა-მარჩენალმა უცვლელად გადმოიბარა მკვლელი სისტემა, თავისი ჯალათი პოლიციელებით, ჯალათი პროკურორებით, ჯალათი მოსამართლეებით და თქვენ ამაზე ხმა არ ამოიღეთ, უფრო მეტიც, მხარი დაუჭირეთ, გააპრავეთ ეს ყველაფერი. რამდენიმე თქვენმა წევრმა სწორედ ამის გამო დატოვა "ოცნება" ( ზოგმა ადრე, ზოგმა გვიან), თქვენ კი ბოლომდე დარჩით და დღემდე აპრავებთ ამას, ამიტომ ამ ბავშვის სიკვდილზე პასუხისმგებლები თქვენც ხართ!"

ჯანა ჯავახიშვილი, ფსიქოლოგი:

"დიდი უბედურება მოხდა. გარდაიცვალა 15 წლის ლუკა სირაძე. ეს ყველა ჩვენთაგანის სირცხვილი და პასუხისმგებლობაა. საზოგადოების, ვინც საკმარისად ვერ გავაპროტესტეთ ჩვენი მოქალაქეების დარბევა და თვალების დათხრა ძალოვანების მხრიდან.

ხელისუფლების, ვინც მოქალაქეების დარბევის, და ბევრი სხვა მსგავსი საქმე, ხორავას ქუჩის ტრაგედიით დაწყებული მაჩალიკაშვილის მკლვლელობით დამთავრებული, ჩაფარცხა და დამრბევები დააწინაურა. ხელმძღვანელობის, ვინც პოლიცია ისე დაგეშა რომ 15 წლის ბიჭს ანტიჰუმანურად მოეპყრო.

სკოლისა, რომელმაც ბიჭის პრობლემა ვერ დაინახა და არ სცადა დახმარებოდა. ოჯახის, ვინც იგი ვერ დაიცვა".

მანანა თოქმაჯიშვილი, თბილისის მერიის მედიასთან ურთიერთობის სამსახურის უფროსი:

"ვიდრე ჩვენ ვიბრძვით არსებობისთვის, ვჩხუბობთ ათასი უაზრობის გამო, ვცდილობთ ზიზღით და სიძულვილით სავსე სამყაროში მყარი ადგილი მოვიპოვოთ, ყურადღების მიღმა გვრჩება ყველაზე მთავარი-შვილები, რომლებისთვის დრო არასდროს გვაქვს, არ ვიცით რა ტკივათ, რა აწუხებთ. ყველაფერი სისულელეა ამ დიდი ტრაგედიის ფონზე..."

დაჩი გრძელიშვილი, ჟურნალისტი:

"აქციიდან აქციამდე; პოლიციიდან - სასამართლომდე; საკრებულოდან - მავთულხლართებამდე; პარლამენტიდან-კანცელარიამდე... ისეთი განცდა მაქვს რომ ადამიანები მხოლოდ გარეთ, ქუჩაში დარჩნენ - სხვაგან ყველგან ცხოველები არიან გამაგრებული - უსულგულო, გულღრძო და თავხედი ცხოველები... ამ ცხოვრების დედაც!"

უჩა ნანუაშვილი, ყოფილი სახალხო დამცველი:

"სისტემა უნდა დაინგრეს! სისტემა, რომელიც კლავს, ძალადობა კლავს! გულგრილობაც! ბავშვი არაა პრიორიტეტი! ესაა ბავშვთა უფლებების კუთხით არსებული მდგომარეობის შეჯამება. პ. ს. თანაგრძნობა გარდაცვლილის ოჯახს და ახლობლებს. კმარა!"

ლევან ჯობავა, ჟურნალისტი:

"აქ შემოხედვის სულ მეშინოდა, სულ მეშინოდა რომ ეს ამბავი ასე დასრულდებოდა! ეს ტრაგედიაა, რომელიც გაცლის ძალას, ფერებს, სურვილებს! ახლა ყველა ვგლოვობთ ამ ბიჭის ამბავს! ახლა ყველას გვტკივა! ყველა თავისებურად გამოვხატავთ ამ ტკივილს! სამწუხაროა, მაგრამ გაივლის ერთი კვირა ან 10 დღე და "ყველას" ნაცვლად დარჩება "ცოტა"!

ცოტა ვინმე თუ იგლოვებს და ცოტა ვინმეს თუ გაახსენდება ეს ტრაგედია! საახალწლო განწყობა შთანთქავს ამ ტრაგედიას და მომავალ წელს ამ დროს ფბ - მემორი გაახსენებს საზოგადოებას თუ რა "ძლიერია" ადამიანი და როგორ ეგუება ყველაფერს.

ვცდები? კარგია თუ ვცდები, ე.ი ვვითარდებით როგორც საზოგადოება!

საზოგადოების სიძლიერი იმით იზომება ჩემთვის , თუ რისი დათმობა შეუძლია ადამიანს მეორე ადამიანისთვის!

მე ამ ბიჭის წინაშე თავს დამნაშავედ ვთვლი! პეტიციების წერა, სტატუსების წერა "მარტივი" გამოსავალია! ლანძღვა/გინება და აგრესიული გამოსვლები უარესი მაგალითია ლუკას თანატოლებისთვის!

მე არ ვიზეიმებ ახალ წელს! არც სახლს მოვრთავ! არც საახალწლო სუფრას გავშლი! არც ვინმეს მოგილოცავთ და თქვენც ნუ შეწუხდებით! სულ მზად ვიყავი და მზად ვარ მოვუსმინო, ვემეგობრო და მხარში დავუდგე მოზარდებს! ბოდიში ლუკა, მეტი არაფერი შემიძლია!"

არჩილ გამზარდია, ექსპერტი:

"თავის დროზე, რომ არ "ეპრავებინა" გულშემატკივარს "ნულოვანი ტოლერანტობის" იდეა, რომ არ ემართლებინა წინა ხელისუფლება ყველა გადაცდომაში, სისასტიკეში, ზუსტად რომ დაერქვა სახელი ყველაფრისთვის და წინააღმდეგობა გაეწია თავისივე რჩეული ხელისუფლებისათვის...

ეს წლები, "ნაციონალების" ჯინაზე, ყველაფერში კვერი რომ არ ეკრა გულშემატკივარს "ქართული ოცნებისათვის", პასუხი მოეთხოვა ხელისუფლებისათვის უამრავი უსამართლობის გამო, "ქართული ოცნების" ხელისუფლობისას სისტემისას დახოცილი ადამიანების გამო...

პარტიულ გულშემატკივრობასა თუ მტრობაზე მეტად, მართლაც რომ გვადარდებდეს ჩვენი თანამოქალაქეები და ერთმანეთის სიცოცხლე გვაღელვებდეს...

ალბათ დღემდე მუდმივად სასტიკი სისტემებით არ მოვიდოდით, ჯერ ადრე და მერე შემდეგ სწორედ ეს სიფხიზლე და წინააღმდეგობა შეარბილებდა სისტემას.

ახლა, რამდენის ცრემლია ნიანგის ცრემლივით... თავისთვის სასურველს რომ უმართლებს სისასტიკეს და თავისთვის არასასურველს - უმტყუნებს მხოლოდ.

სანამ ჩვენი შვილების სიცოცხლე პოლიტიკაზე ძვირფასი არ გახდება და სანამ უსამართლოდ შეეცდება ბევრი თავიანთი ბელადის გამართლებას, მანამდე ეს სისასტიკე სისტემის მუდმივად იქნება, მხოლოდ პერსონალიები შეცვლიან ერთმანეთს"