გაბრაზებული და ბავშვის ცელქობით გულგაწყალებული დედები ერთსა და იმავე შეკითხვას დღეში რამდენჯერმე სვამენ. ჩვენ კი ვპასუხობთ მათ და ვცდილობთ, ავხსნათ ის გარემოებები, რაც ასე ხშირად აბრაზებთ დედებს. ქვემოთ მოცემული განმარტებები დაგეხმარებათ, უფრო მშვიდად შეხედოთ ბავშვურ "გატაცებებს".
1. რატომ უყვართ ჭუჭყსა და წუმპეში თამაში?
წყალი ბავშვისთვის ყველაზე ბუნებრივი გარემოა - პატარა ხომ მთელი 9 თვე სწორედ წყალში ცხოვრობდა. ბავშვის თითები უფროსისაზე ბევრად მგრძნობიარეა, ამიტომ მტვერი, ქვიშა და მიწა საოცარ შეგრძნებებს ანიჭებს. ფხვიერ და თხევად ნივთიერებებთან ურთიერთობა კარგად ავითარებს ხელების მცირე მოტორიკას, თვალის ზომას და ბავშვის მხატვრული შემოქმედების უნარს.
სამწუხაროდ, ქალაქში ხშირად არ არის ხელმისაწვდომი ასეთი ბუნებრივი მატერიები, რითაც ბავშვი უსაფრთხოდ ითამაშებს. ამიტომ აივანზე ცალკე მოუწყვეთ მას ე.წ. "ქვიშის, მიწისა და წყლის კუთხე", დაე ითხუპნაოს და იწუწაოს. შეეგუეთ იმ აზრს, რომ ამ ადგილის დალაგება ხშირად მოგიწევთ, სამაგიეროდ ბავშვიც გააფრთხილეთ, რომ იქ თამაშისთვის საგანგებო ტანსაცმელი ექნება და შექმნილ "შედევრებს" სახლში არ განათავსებს.
2. რატომ ყრიან საჭმელს პირიდან?
ბავშვები ვერ გრძნობენ, რა განსხვავებაა, საჭმელი პირში "იმოძრავებს" თუ მის გარეთ. ხშირად უცხო საკვებთან პირველი კონტაქტისას ენის მიმართულება ერევათ. გარდა ამისა, პატარა ცდილობს, რომ ღეჭვის პროცესში ენის ყველა რეცეპტორი, ლოყები და ღრძილები ჩართოს, ამიტომ საჭმელს პირში განუწყვეტლივ ატრიალებს. ამ აქტივობას ბუნებრივად ახლავს ფურთხება, თუმცა უფრო მარტივი ახსნაც მოიძებნება - ბავშვს, უბრალოდ, ჭამა არ უნდა. რაკი არ შია, საჭმელს სათამაშოდ იყენებს. ამ დროს ჯობს სათამაშო მიაწოდოთ, თუ გატაცებით შეუდგა თამაშს, ე.ი. სადილი უნდა გადადოთ.
3. რატომ ისვრიან სათამაშოებს საწოლიდან, მანეჟიდან თუ ეტლიდან?
ნივთების სროლა მისთვის ყველაზე საინტერესო თამაშია. ამით ნივთის გაქრობის და ისევ გაჩენის ილუზიას იქმნის, სროლის ტრაექტორიას აკვირდება და დაშვების ხმაც აინტერესებს. თანაც სიცოცხლის პირველ წელს სროლით-ბიძგითი მოძრაობა ყველაზე კარგად გამოსდის.