ეკა ანდრონიკაშვილის აზარტი და დაკარგული საფულე

მსახიობი ეკა ანდრონიკაშვილი ფულის ყაირათიანი და ეკონომიური მხარჯველია. არ უყვარს თანხის უაზროდ ფლანგვა. ყოველთვის ცდილობს, ფული მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში დახარჯოს. საკუთარი შემოსავლის განაწილებასაც ისე ახერხებს, რომ ფულის სესხება იშვიათად სჭირდება.

- ფულთან დაკავშირებით უამრავი გამონათქვამი არსებობს. საკმარისია, ამ თემაზე ლაპარაკი დაიწყო და ვიღაცას რომელიმე ცნობილი გამონათქვამი აუცილებლად გაახსენდება. პირადად მე, ძალიან მიყვარს ფრაზა - "დრო ფულია" და მის სიზუსტეშიც ხშირად ვრწმუნდები.

- ფულს შენთვის როგორი გემო აქვს?

- ჩემი აზრით, ფულს გემო კი არა, სუნი აქვს და თან, ცუდი სუნი.

- ფულის ყაირათიანად ხარჯვა თუ შეგიძლია?

- ფულის მფლანგველი ნამდვილად არ ვარ და შესაბამისად, დახარჯულს არასოდეს მივსტირი. ვცდილობ, მხოლოდ საჭირო რაღაცები შევიძინო.

- ოდესმე ყულაბა თუ გქონია?

- ყულაბა ბავშვობაში რამდენჯერმე მქონდა. ყულაბა ყველა პატარას უნდა ჰქონდეს, რადგან ადრეული ასაკიდანვე ისწავლონ ფულის შეგროვება და შემდეგ, მისი გააზრებული ხარჯვა. როცა ყულაბა გაქვს, მიზანსაც ისახავ, რომ ბოლომდე გაავსო და შეგროვებული თანხით სასურველი ნივთი შეიძინო.

- რამდენად აზარტული ადამიანი ხარ?

- ზოგადად, აზარტული ვარ, მაგრამ აზარტი საინტერესო საქმეებთან დაკავშირებულ იდეებთან მაქვს ხოლმე. სხვათა შორის, ფულზე თამაშის პროცესიც ძალიან მომწონს, დიდ სიამოვნებას მანიჭებს.

- ოდესმე, სათამაშოდ კაზინოში თუ შესულხარ?

- კაზინოში რამდენჯერმე ვიყავი. ვფიქრობ, ამ დაწესებულებაში დახარჯული ფული ყველაზე უაზროდ გაფლანგული თანხაა. თამაში, ეს რისკია - ან მოიგებ, ან წააგებ. უფრო ხშირად კი, სამწუხაროდ, კაზინოდან გაწბილებულები გამოდიან. ერთხელ ჩემს მეგობარს შევყევი. 1.000 დოლარი "დადო" და ეგრევე წააგო. მოკლედ, შესვლიდან 10 წუთში უკვე გარეთ ვიყავით, ოღონდ - უფულოდ. მაშინ მივხვდი, რომ ფულზე თამაშზე დიდი უაზრობა არაფერია. ამ თანხით რამდენი კარგი საქმე შეიძლებოდა გაკეთებულიყო... მეორედ, პოკერ-ტურნირზე ვიყავი მიწვეული შარშან. მაშინ ცხოვრებაში პირველად ვითამაშე "პოკერი" და დაახლოებით 90 ადამიანში მე-7 ადგილზე გავედი. მართალია, ფული არ მომიგია, მაგრამ ძალიან ამაყი ვიყავი.

- ხელფასის თვიდან თვემდე განაწილებას თუ ახერხებ?

- დიახ, ეს საქმე გამომდის, ამ მხრივ კარგი მენეჯერი ვარ (იღიმის). თუ ხელფასი მთელ თვეზე არ გადაანაწილე, უფულოდ დარჩენილმა რა უნდა ქნა, როგორ უნდა იცხოვრო? ამიტომ ყოველთვის ვცდილობ და ვახერხებ კიდეც, რომ საკუთარი ჯიბის ფული მთელი თვე არ გამომელიოს.

- ყველაზე მეტად ფულის ხარჯვა რაში არ გენანება?

- ფულის ხარჯვა განსაკუთრებით, მოგზაურობისას მიყვარს. ასევე, სიამოვნებით ვხარჯავ თანხას საკუთარი სახლის გალამაზებაში, რემონტში.

- ფული თუ გისესხებია ან თუ გაგისესხებია?

- ფული მისესხებია და გამისესხებია კიდეც. სხვანაირად საქართველოში ვერ იცხოვრებ.

- მაგრამ როგორც ვხვდები, ვალის აღება იშვიათად გიწევს...

- საბედნიეროდ, ასეა!

- თუ გქონია ისეთი შემთხვევა, როცა შეძენილი ნივთი ან სამოსი სახლში მიტანის შემდეგ აღარ მოგწონებია?

- ასე შეცდომით, ნივთებს იშვიათად ვყიდულობ. რაღაცის შეძენისას, როგორც წესი, ბევრს არ ვფიქრობ, გადაწყვეტილებას ძალიან მალე ვიღებ, რადგან მაღაზიაში შესვლისთანავე ვხვდები, რა არის ჩემი და რა - არა. მოკლედ, თავად ნივთი მეძახის ხოლმე: "შენი ვარ, შენიიი" (იცინის). თუმცა, ზოგჯერ არჩევანში მეც ვცდე­ბი, მაგრამ ამის გამო არასდროს ვდარდობ: ყოველთვის მოიძებნება ადამიანი, ვისაც ეს რაღაც მოეწონება და მას ვჩუქნი ხოლმე. თანაც, საჩუქრების გაკეთება ძალიან მიყვარს, ამ დროს თავადაც დიდ სიამოვნებას ვიღებ.

- თუ გქონია ისეთი შემთხვევა, როცა ფული დაგიკარგავს ან გიპოვია?

- ფული შემთხვევით, ქუჩაში მიპოვია, ოღონდ, დიდი თანხა არ ყოფილა... დაკარგვით კი ერთხელ, საფულე დავკარგე. მართალია, მასში ბევრი ფული არ იდო, მაგრამ მაინც, უსიამოვნო შეგრძნება გეუფლება, როცა რაღაცას კარგავ.

- ფულით წარმატების მიღწევის თუ გჯერა?

- ეს შესაძლებელია და ამის არაერთი მაგალითი ყოფილა არა მარტო ჩვენს ისტორიაში, არამედ უახლოეს რეალობაშიც. თუმცა, ჩემი აზრით, მხოლოდ ფულით მოპოვებული წარმატება დროებითია.

- ოდესმე ბევრ ფულზე გიოცნებია?

- რა თქმა უნდა, მიოცნებია! ბევრ ფულზე ვინ არ ოცნებობს? ამაზე შე­იძლება, მხოლოდ ბერი ან ღრმა აზროვნების ფილოსოფოსი არ ფიქრობდეს (იცინის).

- ბევრი ფული რომ გქონდეს რას გააკეთებდი?

- უიი.. ძალიან ბევრ კარგ რამეს გავაკეთებდი. პირველ რიგში, ჩემს ყოველდღიურ ცხოვრებას ავიწყობდი, მერე კი ირგვლივ მყოფებს, მეგობრებს პრობლემებს მოვუგვარებდი, მათ საქმეების აწყობაში დავეხმარებოდი. კიდევ, ვიმოგზაურებდი ძალიან ბევრს, მოვივლიდი მსოფლიოს... სიამოვნებით ვნახავდი აფრიკას, აზიას... კიდევ ერთი ოცნება მაქვს და ბარემ, ამასაც გაგანდობთ: მინდა, მსოფლიოში ყველაზე კარგი მოხუცთა თავშესაფარი გავაკეთო. იმედია, ეს სურვილი ოდესმე ამიხდება.

- დანაზოგის გაკეთება თუ შეგიძლია?

- არის პერიოდი, როცა დანაზოგის გაკეთებას ვახერხებ, ზოგჯერ კი ეს არ გამომდის.

- საახალწლო სამზადისისთვის ბევრი ფული დახარჯე?

- ოოო... საახალწლოდ ხომ განსაკუთრებულად ბევრი ფული იხარჯება. წინასაახალწლოდ ყოველთვის ვახერხებ, რომ გართობისა და საჩუქრებისთვის ფული წინასწარ შევაგროვო. ვცდილობ, რაიმე ახალი საოჯახო ნივთი შევიძინო - ამით საკუთარ თავს ვასაჩუქრებ ხოლმე.

- საბანკო მომსახურებით თუ სარგებლობ?

- რა თქმა უნდა, სხვების მსგავსად, ბანკის მომსახურებით მეც ვსარგებლობ. ამის გარეშე უკვე ცხოვრებაც წარმოუდგენელია.

- საფულეში ფულს ხშირად აკონტროლებ?

- ხშირად რატომ უნდა ვაკონტროლო?

- ვთქვათ, შეიძლება, არ მიაქციე ყურადღება, დღის განმავლობაში რამდენი ლარი დახარჯე და შესაბამისად, იმის გასაგებად, თუ რამდენი დაგრჩა, საფულეში ჩახედვა მოგიხდება...

- არა, მე ყოველთვის ვიცი, საფულეში რა თანხა მიდევს, რამდენს ვხარჯავ და რამდენი მრჩება.

- რა ფერის საფულე გაქვს? ამბობენ: წითელი ბარაქის მომტანიაო.

- ჩემი საფულე მწვანეა. სიმართლე გითხრა, წითელი საფულე არასდროს მქონია. როგორ ფიქრობ, ღირს, რომ მოვსინჯო?

- არც მე მაქვს მსგავსი გამოცდილება, მაგრამ თუ ამ გამონათქვამს ენდობი და წითელ საფულეს შეიძენ, ჩვენი ჟურნალის მკითხველსაც შეატყობინე, გამონათქვამი გაამართლებს თუ არა...

- აუცილებლად შეგატყობინებთ (იცინის).

- ბავშვობის შემდეგ, ვინმეს შენთვის ფული თუ უჩუქებია?

- (ფიქრობს) მგონი, ასეთი საჩუქარი ჩემთვის არავის გაუკეთებია. თუმცა, არა, ყოფილა შემთხვევები, როცა ახლობელ ადამიანებს ფული შეუკრებიათ და დაბადების დღის აღსანიშნავად უჩუქებიათ. უთქვამთ: თავად შეიძინე ის, რაც მოგწონსო. დაბადების დღეზე ჩემს შვილებს მეც ფულს ვჩუქნი, რომ ის იყიდონ, რაც სურთ. ისე, მას მერე, რაც სკოლა დავამთავრე, ყველაფერს თავად ვყიდულობ, ყველაფერი საკუთარი შრომით მაქვს შეძენილი. ინსტიტუტის დამთავრების შემდეგ კი, მატერიალურად დამოუკიდებელი გავხდი. გულახდილად რომ გითხრა, არც საჩუქრებით ვარ განებივრებული და არც სხვის ხარჯზე ცხოვრებით.

- თუ გახსოვს, პირველი ჰონორარი როდის აიღე და რამდენი იყო?

- სტიპენდიას თუ არ ჩავთვლით, პირველი ჰონორარი მერაბ თავაძის ფილმში - "ხვეული კიბით" ქალის მთავარი როლის შესრულებისთვის ავიღე. თუ არ ვცდები, ეს იყო 1997 წელს. მახსოვს, ჩემს პირველ ჰონორარს გარკვეული თანახა დავამატე (მეგობრისგან ვისესხე) და ჩემი პირველი ავტომობილი "ფორდ სიერა" შევიძინე. საშინელი ავტომობილი იყო, სულ ფუჭდებოდა, მაგრამ მაინც ამაყი და ბედნიერი ვიყავი, რადგან საკუთარი შრომით ვიყიდე.

სოფო ჭონიშვილი

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)