კახა კა­ლა­ძე, თა­მარ სა­ნი­კი­ძე, მა­მუ­კა ხა­ზა­რა­ძე, გია გა­ჩე­ჩი­ლა­ძე (უც­ნო­ბი), თა­მუ­ნა ნი­კო­ლა­ძე, პა­ა­ტა გუ­ლი­აშ­ვი­ლი, სა­ლო­მე ჭა­ჭუა, სოფო ნი­ჟა­რა­ძე - ეს ცხე­ნის წელ­ში და­ბა­დე­ბულ ცნო­ბილ ადა­მი­ან­თა არას­რუ­ლი ჩა­მო­ნათ­ვა­ლია. ცხე­ნი გან­სა­კუთ­რე­ბით მგრძნო­ბი­ა­რეა ქა­თი­ნა­უ­რე­ბის მი­მართ. უთხა­რით უმ­ნიშ­ვნე­ლო კომ­პლი­მენ­ტი და მისი გული მო­გე­ბუ­ლი გაქვთ. ხში­რად არა­კე­თილ­სინ­დი­სი­ე­რი მე­თო­დე­ბით თა­მაშ­საც არ ერი­დე­ბა. ტემ­პე­რა­მენ­ტი­ა­ნი და ფეთ­ქე­ბა­დია, კონ­ფლიქ­ტურ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში წო­ნას­წო­რო­ბას ად­ვი­ლად კარ­გავს, მაგ­რამ მისი რის­ხვა ხან­მოკ­ლეა. შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი ცხე­ნი, საყ­ვა­რე­ლი ადა­მი­ა­ნის გამო ბევრ დათ­მო­ბა­ზეა წამ­სვლე­ლი. მისი ვნე­ბა ძლი­ე­რია, რა­საც ჟი­ნი­ა­ნო­ბა და პრინ­ცი­პუ­ლი ხა­სი­ა­თი ემა­ტე­ბა. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, მის­თვის სა­სიყ­ვა­რუ­ლო ფრონტზე წა­გე­ბა იშ­ვი­ა­თი მოვ­ლე­ნაა", - ასე ახა­სი­ა­თე­ბენ ას­ტრო­ლო­გე­ბი ცხე­ნის წელ­ში და­ბა­დე­ბულ ადა­მი­ა­ნებს.

ენერ­გე­ტი­კის მი­ნის­ტრი კახა კა­ლა­ძე ცხე­ნის წელ­ში და­ბა­დე­ბუ­ლი თევ­ზე­ბია. უც­ნო­ბია, ოდეს­მე შე­უდ­გე­ნია თუ არა პი­რა­დი ას­ტრო­ლო­გი­უ­რი რუკა და რამ­დე­ნად ით­ვა­ლის­წი­ნებს რჩე­ვებს. ამ ნიშ­ნით და­ბა­დე­ბულ ადა­მი­ა­ნებს ას­ტრო­ლო­გე­ბი პო­ლი­ტი­კურ და დიპ­ლო­მა­ტი­ურ სარ­ბი­ელ­ზე წარ­მა­ტე­ბას უწი­ნას­წარ­მე­ტყვე­ლე­ბენ.

ბიზ­ნეს­მე­ნი მა­მუ­კა ხა­ზა­რა­ძე თხის რქაა. ამ ნიშ­ნით და­ბა­დე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის უმე­ტე­სო­ბა ჯერ კი­დევ ბავ­შვო­ბი­დან ისა­ხავს მი­ზანს და რო­გორც კლდის მწვერ­ვა­ლის­კენ მი­მა­ვა­ლი ვაცი, ასე­თი­ვე მი­ზან­სწრა­ფუ­ლო­ბით მი­ი­წევს წინ. ის სი­ტყვა­ძუნ­წი, წეს­რი­გის მოყ­ვა­რუ­ლი და შე­სა­შუ­რად შრო­მი­სუ­ნა­რი­ა­ნია. ამ ნიშ­ნით და­ბა­დე­ბულს დაბ­რკო­ლე­ბე­ბი აძ­ლი­ე­რებს.

ცხე­ნის წელ­ში და­ბა­დე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი ახა­ლი წლის დად­გო­მის­თა­ნა­ვე სი­ტუ­ა­ცი­ის ბა­ტონ-პატ­რო­ნად იგ­რძნო­ბენ თავს. მათ უმ­რავ­ლე­სო­ბას წინ­და­ხე­დუ­ლო­ბა, სე­რი­ო­ზუ­ლო­ბა და პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის გრძნო­ბა ერ­თი­ო­რად მო­ე­მა­ტე­ბა. ას­ტრო­ლო­გე­ბი ყვე­ლა ცხენს ურ­ჩე­ვენ, რომ ამ წელს ყუ­რა­დღე­ბა არ მო­ა­დუ­ნოს. მათი და­უკ­ვირ­ვებ­ლო­ბის გამო შე­საძ­ლოა, 2014 წლის ბოლო დე­კა­და­ში კონ­ფლიქ­ტურ­მა სი­ტუ­ა­ცი­ებ­მა იმა­ტოს.

გია გა­ჩე­ჩი­ლა­ძე (უც­ნო­ბი), მომ­ღე­რა­ლი:

- მე 1966 წელს ვარ დაბა­დე­ბული. ეს ცე­ცხლო­ვა­ნი ცხე­ნის წე­ლია. ას­ტრო­ლო­გი­ით დი­დად და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი არ ვარ, მაგ­რამ ვიცი, ცე­ცხლო­ვა­ნი ცხე­ნის წელი 60 წე­ლი­წად­ში ერთხელ მე­ორ­დე­ბა.

- თქვე­ნი ნიშ­ნის და­ხა­სი­ა­თე­ბა წა­კი­თხუ­ლი გაქვთ?

- დიახ. თევ­ზე­ბი ვარ. ჩემი ნიშ­ნის სიმ­ბო­ლო სა­პი­რის­პი­რო მი­მარ­თუ­ლე­ბით მცუ­რა­ვი 2 თევ­ზია.

- ეს თქვენს ხა­სი­ათ­ზე აი­სა­ხე­ბა?

- კი, ცვა­ლე­ბა­დი ხა­სი­ა­თი მაქვს.

- თქვე­ნი წელი და­ი­წყო. გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი მო­ლო­დი­ნი გაქვთ?

- შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ ასეა. გუ­ლის სიღ­რმე­ში კარ­გი სი­ახ­ლე­ე­ბის მო­ლო­დი­ნი მაქვს.

- ცხე­ნი გან­სა­კუთ­რე­ბით მგრძნო­ბი­ა­რეა ქა­თი­ნა­უ­რე­ბის მი­მართ. უთხა­რით უმ­ნიშ­ვნე­ლო კომ­პლი­მენ­ტი და მისი გული მო­გე­ბუ­ლი გაქვთ".

- რომ გი­თხრა, - კომ­პლი­მენ­ტებ­ზე ვგიჟ­დე­ბი-მეთ­ქი, ტყუ­ი­ლი იქ­ნე­ბა. ამ დროს ადა­მი­ა­ნე­ბი ყო­ველ­თვის გულ­წრფე­ლე­ბი არ არი­ან და ეს იგ­რძნო­ბა. თუ ქა­თი­ნა­უ­რი გულ­წრფე­ლია, მი­ხა­რია და კარგ ხა­სი­ათ­ზე ვდგე­ბი.

- ფი­ცხი ცხე­ნი კონ­ფლიქ­ტურ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში წო­ნას­წო­რო­ბას ად­ვი­ლად კარ­გავს, მაგ­რამ მისი რის­ხვა ხან­მოკ­ლეა".

- ხა­სი­ა­თის ეს შტრი­ხი ზუს­ტა­დაა გად­მო­ცე­მუ­ლი. -ფეთ­ქე­ბა­დი" ვარ, მაგ­რამ გულ­ში წყე­ნის ჩა­დე­ბა არ მჩვე­ვია და არც სა­მა­გი­ე­როს გა­დახ­და­ზე ვფიქ­რობ.

- ბევ­რი ცხე­ნი ხში­რად, არა­კე­თილ­სინ­დი­სი­ე­რი მე­თო­დე­ბით თა­მაშ­საც არ ერი­დე­ბა".

- გა­აჩ­ნია, აქ რა იგუ­ლის­ხმე­ბა. და­სა­ხუ­ლი მიზ­ნის მი­საღ­წე­ვად ჩემ­თვის ყვე­ლა­ნა­ი­რი მე­თო­დის გა­მო­ყე­ნე­ბა მი­სა­ღე­ბი არ არის, მით უმე­ტეს, იმ ნა­ბი­ჯის გა­დად­გმა, რო­მე­ლიც ჩემს სინ­დისს ეწი­ნა­აღ­მდე­გე­ბა. ამას არ ვი­კად­რებ, ადა­მი­ა­ნებ­ზე არ -გა­და­ვივ­ლი".

- ას­ტრო­ლო­გე­ბი წარ­მა­ტე­ბას პო­ლი­ტი­კურ და დიპ­ლო­მა­ტი­ურ სარ­ბი­ელ­ზე გი­წი­ნას­წარ­მე­ტყვე­ლე­ბენ. ეს გზა არ აირ­ჩი­ეთ, მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ქა­რიზ­მა­ტუ­ლი პი­როვ­ნე­ბა ხართ.

- იმას, რა­საც ვა­კე­თებ­დი, ზო­გი­ერ­თი პო­ლი­ტი­კას უწო­დებ­და. ეს ჩემი ქვეყ­ნი­სა და ხალ­ხის სიყ­ვა­რუ­ლი იყო, სხვა არა­ფე­რი. არას­დროს მი­ფიქ­რია იმა­ზე, რომ პო­ლი­ტი­კო­სი გავმხდა­რი­ყა­ვი და ამას მო­მა­ვალ­შიც გა­მოვ­რი­ცხავ. კა­ბი­ნე­ტის ადა­მი­ა­ნი არ ვარ. სა­ჯა­რო სამ­სა­ხურ­ში ვერ გავძლებ. თა­ვი­სუფ­ლე­ბა მიყ­ვარს და უნდა ვა­კე­თო ის, რაც მსურს და როცა მინ­და. მე არც პო­ლი­ტი­კა­ში წამ­სვლე­ლი ვარ, არც - ჰალ­სტუ­ხის გამ­კე­თე­ბე­ლი.

-ამ ადა­მი­ანს თავი სულ ახა­ლი იდე­ე­ბით აქვს სავ­სე. მო­უს­ვე­ნა­რი, კონ­ტაქ­ტუ­რი და ცვა­ლე­ბა­დია". სა­ინ­ტე­რე­სოა, ამ­ჟა­მად რაზე მუ­შა­ობთ?

- ბა­ტონ გია ყან­ჩე­ლის მუ­სი­კა­ზე ახალ შოუს გა­ვა­კე­თებ, რო­მე­ლიც ქარ­თვე­ლი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის­თვის ძალ­ზე სა­ინ­ტე­რე­სო და ნო­ვა­ტო­რუ­ლი იქ­ნე­ბა. ამას დიდი შრო­მა, ადა­მი­ა­ნუ­რი და ფი­ნან­სუ­რი რე­სურ­სი სჭირ­დე­ბა. იმე­დია, გა­ზა­ფხუ­ლის­თვის ყვე­ლა­ფე­რი მზად იქ­ნე­ბა და შოუს ქარ­თვე­ლი მა­ყუ­რე­ბე­ლი იხი­ლავს. მინ­და, რუს­თა­ვე­ლის თე­ატ­რში და­იდ­გას.

- ას­ტრო­ლო­გე­ბი - ქრო­ნი­კუ­ლად მე­ოც­ნე­ბე ადა­მი­ანს" გი­წო­დე­ბენ. მათ ეთან­ხმე­ბით?

- ჰა­მა­კი, წა­მო­წო­ლა, ოც­ნე­ბა მიყ­ვარს. ეს სი­მარ­თლეა და ამას ვერ­სად გა­ვექ­ცე­ვი. მი­წა­ზე მყა­რად მდგო­მი ადა­მი­ა­ნი არ ვარ. ამა­ში ცუდი რა არის?

- ეს ხე­ლო­ვა­ნე­ბის თვი­სე­ბაა... ას­ტრო­ლო­გე­ბი ამ­ბო­ბენ, რომ პე­სი­მიზმსა და ოპ­ტი­მიზმს შო­რის გა­მუდ­მე­ბით მერ­ყე­ობთ.

- სა­უბ­რის და­სა­წყის­ში გი­თხა­რით, - ჩემ­ში 2 ადა­მი­ა­ნი ცხოვ­რობს-მეთ­ქი. სა­ბედ­ნი­ე­როდ, პე­სი­მიზმს ოპ­ტი­მიზ­მი ყო­ველ­თვის სძლევს, მაგ­რამ უნდა ვა­ღი­ა­რო, ჩემ­ში არც პე­სი­მიზ­მია მცი­რე დო­ზით.

- სი­ჯი­უ­ტე თქვე­ნი თვი­სე­ბაა?

- ჯი­უ­ტი ვარ. კა­მა­თი მიყ­ვარს. გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი აზ­რის თქმაც მიყ­ვარს და მოს­მე­ნაც. სი­ჯი­უ­ტეს კა­მა­თის დრო­საც ხში­რად ვი­ჩენ.

-შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი ცხე­ნი საყ­ვა­რე­ლი ადა­მი­ა­ნის გამო ბევრ დათ­მო­ბა­ზეა წამ­სვლე­ლი. მისი ვნე­ბა ძალ­ზე ძლი­ე­რია, რა­საც ჟი­ნი­ა­ნო­ბა და პრინ­ცი­პუ­ლი ხა­სი­ა­თი ემა­ტე­ბა. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, მის­თვის სა­სიყ­ვა­რუ­ლო ფრონტზე წა­გე­ბა იშ­ვი­ა­თი მოვ­ლე­ნაა".

- სიყ­ვა­რუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის ნი­ჭია და არა - უბ­რა­ლო გრძნო­ბა. არ შე­იძ­ლე­ბა, უნი­ჭო კაც­მა ვინ­მეს შეყ­ვა­რე­ბა შეძ­ლოს. სა­სიყ­ვა­რუ­ლო ფრონტზე არას­დროს წა­მი­გია.

- ახალ წელს რო­გორ შეხ­ვდით?

- ჩემი და ლე­ვა­ნის ოჯა­ხი, ჩვე­ნი შვი­ლე­ბი და შვი­ლიშ­ვი­ლე­ბი უკ­ლებ­ლივ ჩვენს მშობ­ლებ­თან ვიკ­რი­ბე­ბით. წლე­ბია, ახალ წელს ასე ვხვდე­ბით და ამ ტრა­დი­ცი­ის დარ­ღვე­ვას არც მო­მა­ვალ­ში ვა­პი­რებთ. ეს არის დღე­სას­წა­უ­ლი, რო­მე­ლიც ყვე­ლა­ზე ახ­ლო­ბელ ადა­მი­ა­ნებ­თან ერ­თად უნდა იზე­ი­მო.

მსა­ხი­ო­ბი თა­მუ­ნა ნიკო­ლაძე ცხე­ნის წელ­ში დაბა­დე­ბუ­ლი ტყუ­პია. ახა­ლი წლის დღე­სას­წა­უ­ლი გა­მორ­ჩე­უ­ლად უყ­ვარს. რაც უნდა დაღ­ლი­ლი იყოს, სა­ა­ხალ­წლო სამ­ზა­დი­სის­თვის დრო­ის გა­მო­ნახ­ვას ყო­ველ­თვის ახერ­ხებს: რთავს ნაძ­ვის ხეს, ალა­მა­ზებს სახ­ლს, ამ­ზა­დებს გო­ზი­ნაყს... წელს გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი ახა­ლი წელი აქვს, რად­გან თე­ბერ­ვალ­ში დის­შვილს ელო­დე­ბა.

- მამა და მე ცხე­ნის წელ­ში ვართ და­ბა­დე­ბუ­ლე­ბი და ამ წელს იბა­დე­ბა ჩემი დის­შვი­ლიც. ოჯახ­ში 3 ცხე­ნი ვიქ­ნე­ბით.

- ქა­ლებს რომ ქა­თი­ნა­უ­რე­ბის თქმა უყ­ვართ, ცნო­ბი­ლია. ეს გან­სა­კუთ­რე­ბით, ცხენ ქა­ლებს სი­ა­მოვ­ნებ­თო, მარ­თა­ლია?

- მარ­თლაც ასეა. კომ­პლი­მენ­ტის თქმი­სას სი­ყალ­ბეც შე­იძ­ლე­ბა ვიგ­რძნო, მაგ­რამ ამას არას­დროს შე­ვიმ­ჩნევ და მად­ლო­ბას გა­და­ვუხ­დი.

- ფი­ცხი ხარ?

- წო­ნას­წო­რო­ბი­დან ჩემი გა­მოყ­ვა­ნა წლე­ბის წინ უფრო ად­ვი­ლი იყო. მას მერე, რაც გა­ვი­ზარ­დე, თავ­შე­კა­ვე­ბა და სა­კუ­თა­რი თა­ვის კონ­ტრო­ლი ვის­წავ­ლე, მარ­თა­ლია, იო­ლად ვბრაზ­დე­ბი, მაგ­რამ გაბ­რა­ზე­ბაც იო­ლად გა­და­მივ­ლის ხოლ­მე. 2-3 თბილ სი­ტყვას თუ მე­ტყვი, აუ­ცი­ლებ­ლად გა­პა­ტი­ებ.

-ბევ­რი ცხე­ნი ხში­რად არა­კე­თილ­სინ­დი­სი­ე­რი მე­თო­დე­ბით თა­მაშ­საც არ ერი­დე­ბა".

- ასე რომ ვი­ცხოვ­რო, ძა­ლი­ან შევ­წუხ­დე­ბი. არა­კე­თილ­სინ­დი­სი­ე­რი მე­თო­დე­ბით თა­მა­ში არ მჩვე­ვია. იმ­დე­ნად ემო­ცი­უ­რი ვარ, სხვა რომ მა­წყე­ნი­ნებს, იმ სხვა­ზეც ვდარ­დობ.

-მი­უ­ხე­და­ვად გა­მოკ­ვე­თი­ლი ეგო­იზ­მი­სა, ცხენს ხში­რად უყ­ვარს სხვის ცხოვ­რე­ბა­ში ცხვი­რის ჩა­ყო­ფა".

- ეგო­ის­ტი ნამ­დვი­ლად არ ვარ. ყვე­ლა­ფე­რი სა­უ­კე­თე­სო ჩემი დის­თვის ან ოჯა­ხის­თვის მინ­და, სა­კუ­თარ თავ­ზე ნაკ­ლე­ბად ვზრუ­ნავ. ჩემს მე­გო­ბარს უკ­ვირს, - რო­გორ შე­გიძ­ლია, ასე მო­იქ­ცეო? როცა ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში ცხვირს ყო­ფენ, ეს იმ­დე­ნად მა­ღი­ზი­ა­ნებს, რომ სხვის ცხოვ­რე­ბა­ში ცხვი­რის ჩა­ყო­ფის სურ­ვი­ლი არას­დროს გა­მიჩ­ნდე­ბა.

- -თა­ვად სხვის აზრს იშ­ვი­ა­თად ით­ვა­ლის­წი­ნებს".

- ად­რე­ულ ასაკ­ში ყვე­ლას ყურს ვუგ­დებ­დი და და­რი­გე­ბებ­საც ვით­ვა­ლის­წი­ნებ­დი, მაგ­რამ ახლა შე­ვიც­ვა­ლე. ადა­მი­ანს ვუს­მენ, მის ნათ­ქვამს ვი­აზ­რებ, მაგ­რამ გა­დამ­წყვეტ მო­მენ­ტში ისე ვიქ­ცე­ვი, რო­გორც თა­ვად მი­ვიჩ­ნევ სა­ჭი­როდ.

- კარ­გი ფი­ნან­სუ­რი ალღო გაქვს?

- 7 წე­ლია, მა­ტე­რი­ა­ლუ­რად და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი ვარ. ლარს არა­ვის ვთხოვ. გარ­კვე­უ­ლი თან­ხა ყო­ველ­თვის მაქვს გა­და­ნა­ხუ­ლი, და­ნა­ზო­გის გა­კე­თე­ბა მიყ­ვარს. არას­დროს არა­ვის ვალი არ მქო­ნია. მირ­ჩევ­ნია, სამ­სა­ხურ­ში ფე­ხით წა­ვი­დე და ფული სხვას არ ვთხო­ვო. წლე­ბის წინ, უფუ­ლო­ბის გამო, -თა­ვი­სუ­ფა­ლი თე­ატ­რი­დან" წე­რეთ­ლის გამ­ზი­რამ­დე ფე­ხით მი­ვე­დი.

-შეყ­ვა­რე­ბუ­ლი ცხე­ნი, საყ­ვა­რე­ლი ადა­მი­ა­ნის გამო ბევრ დათ­მო­ბა­ზეა წამ­სვლე­ლი. მისი ვნე­ბა ძალ­ზე ძლი­ე­რია, რა­საც ჟი­ნი­ა­ნო­ბა და პრინ­ცი­პუ­ლი ხა­სი­ა­თი ემა­ტე­ბა. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, მის­თვის სა­სიყ­ვა­რუ­ლო ფრონტზე წა­გე­ბა იშ­ვი­ა­თი მოვ­ლე­ნაა".

- სა­სიყ­ვა­რუ­ლო ფრონტზე იშ­ვი­ა­თად ვხვდე­ბი. ბევ­რი სა­სიყ­ვა­რუ­ლო თავ­გა­და­სა­ვა­ლი არც მქო­ნია, მაგ­რამ წა­გე­ბუ­ლიც ვყო­ფილ­ვარ და ძა­ლი­ან გულ­ნატ­კე­ნიც.

- დღეს შენს პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში რა ხდე­ბა?

- მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი არა­ფე­რი. ძა­ლიან გამ­ძაფ­რე­ბუ­ლი მაქვს ინ­ტუ­ი­ცია. თით­ქოს ვგრძნობ, რა მე­ლო­დე­ბა საქ­მი­ა­ნო­ბა­ში, რო­გორ გან­ვი­თარ­დე­ბა ჩემი კა­რი­ე­რა, მაგ­რამ ვერ -ვხე­დავ", რა იქ­ნე­ბა მო­მა­ვალ­ში ჩემს პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში. საქ­მე, რო­მელ­საც დღეს ვა­კე­თებ, კონ­კრე­ტულ ადა­მი­ანს ეძღვნე­ბა. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ დღეს ჩემ გვერ­დით არა­ვინ არის.

- ნათ­ქვა­მი რო­გორ გა­ვი­გო? მრჩე­ბა შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა, რომ ბო­ლომ­დე გახ­სნი­ლი სა­კუ­თარ თავ­თა­ნაც არ ხარ.

- საკ­მა­ოდ ჩა­კე­ტი­ლი ადა­მი­ა­ნი ვარ.

- იცის, რომ მას უძღვნი?

- არ ვიცი. შე­იძ­ლე­ბა, გრძნობს.

- იქ­ნებ ვერც გრძნობს და პირ­და­პირ რომ უთხრა, რა მოხ­დე­ბა?

- ამის ნიჭი არ მაქვს.

- ახა­ლი წლის ღა­მეს რა ჩა­ი­ფიქ­რე?

- ყვე­ლა ჩემი ნაც­ნო­ბი ჯან­მრთე­ლად იყოს-მეთ­ქი. უფალს შევ­თხო­ვე, რომ ბედ­ნი­ე­რი ვიყო, რო­გორც შე­მოქ­მე­დე­ბით, ასე­ვე პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ში.

-სი­მარ­თლე გი­თხრა, არ მახ­სოვს, რო­დის და­ვი­ბა­დე (იცი­ნის). რო­გორც მე­უბ­ნე­ბი­ან, 1978 წელი იყო", - ხუმ­რო­ბის ხა­სი­ათ­ზე დად­გა მსა­ხი­ო­ბი პა­ა­ტა გუ­ლი­აშ­ვი­ლი, როცა გა­ი­გო, რა თე­მა­ზე უნდა გვე­სა­უბ­რა.

- ცხე­ნის წელ­ში და­ბა­დე­ბუ­ლი ტყუ­პი ვარ. ას­ტრო­ლოგ­თან არას­დროს მივ­სულ­ვარ, არც პი­რა­დი რუკა შე­მიდ­გე­ნია, მაგ­რამ ჩემი ნიშ­ნის და­ხა­სი­ა­თე­ბა წა­კი­თხუ­ლი მაქვს. ცხე­ნის წელი რომ და­ი­წყო, მი­ხა­რია. ყვე­ლა­ფერს კარ­გს მო­ვე­ლი და ვფიქ­რობ, კარ­გი წელი იქ­ნე­ბა.

-ცხე­ნი გან­სა­კუთ­რე­ბით მგრძნო­ბი­ა­რეა ქა­თი­ნა­უ­რე­ბის მი­მართ. უთხა­რით უმ­ნიშ­ვნე­ლო კომ­პლი­მენ­ტი და მისი გული მო­გე­ბუ­ლი გაქვთ".

- ქა­თი­ნა­უ­რის თქმი­სას, პირ­ფე­რო­ბაც მიგ­რძნია და სი­ყალ­ბეც. ეს ცო­ტა­თი გა­მა­ღი­ზი­ა­ნე­ბე­ლია, მაგ­რამ მოთ­მი­ნე­ბის უნა­რი მაქვს.

- წყე­ნას იო­ლად ივი­წყებ?

-ფეთ­ქე­ბა­დი" ხა­სი­ა­თი მაქვს, მაგ­რამ თუ რამე სე­რი­ო­ზუ­ლი არ არის, წყე­ნა მა­ლე­ვე მა­ვი­წყდე­ბა.

-ბევ­რი ცხე­ნი ხში­რად არა­კე­თილ­სინ­დი­სი­ე­რი მე­თო­დე­ბით თა­მაშ­საც არ ერი­დე­ბა".

- არა­კე­თილ­სინ­დი­სი­ე­რე­ბა­ში ბო­რო­ტე­ბა არ იფიქ­რო, ზოგ­ჯერ ეს თა­ვის დაც­ვის მე­თო­დია. ცხენს თავ­დაც­ვის ძლი­ე­რი ინ­სტინ­ქტი აქვს.

-არა­კე­თილ­სინ­დი­სი­ე­რი მე­თო­დე­ბის" შე­ნე­უ­ლი ახ­სნა რო­გო­რია?

- მე იმ ადა­მი­ან­თა კა­ტე­გო­რი­ას არ მი­ვე­კუთ­ვნე­ბი, რომ­ლე­ბიც სა­გულ­და­გუ­ლოდ გეგ­მა­ვენ, მტერ­ზე ჯავ­რი რო­გორ იყა­რონ. რო­დის გა­თენ­დე­ბა, რომ ხვალ სა­მა­გი­ე­რო გა­და­ვუ­ხა­დოო, - ამ გან­ცდით არას­დროს და­მი­ძი­ნია. მაგ­რამ არც ისე­თი ვარ, სილა რომ გა­მარ­ტყა და მე­ო­რე ლოყა მო­გიშ­ვი­რო.

- ეგო­ის­ტი ხარ?

- არა.

-ცხენს უყ­ვარს სხვის ცხოვ­რე­ბა­ში ცხვი­რის ჩა­ყო­ფა".

- არა მგო­ნია, ასე იყოს. ვა­ღი­ა­რებ, ცნო­ბის­მოყ­ვა­რე ვარ. სულ მა­ინ­ტე­რე­სებს, რა უდევს ადა­მი­ანს ჩან­თა­ში, მაგ­რამ სხვის პი­რად ამ­ბებ­ში არას­დროს ჩავ­რე­ულ­ვარ.

- და­რი­გე­ბე­ბის მოს­მე­ნა გიყ­ვარს თუ გა­ღი­ზი­ა­ნებს?

- მიყ­ვარს.

- ას­ტრო­ლო­გე­ბი ამ­ბო­ბენ, რომ თა­ვად სხვის აზრს იშ­ვი­ა­თად ით­ვა­ლის­წი­ნებ.

- მარ­თა­ლია, გან­სხვა­ვე­ბულ აზ­რსა და რჩე­ვებს ყო­ველ­თვის ვის­მენ, მაგ­რამ გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით ნაკ­ლე­ბად ვით­ვა­ლის­წი­ნებ. როცა საქ­მე საქ­მე­ზე მიდ­გე­ბა, მრჩევ­ლე­ბი გან­ზე დგე­ბი­ან. მირ­ჩევ­ნია, გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბაც თა­ვად მი­ვი­ღო და პა­სუ­ხიც თა­ვად ვაგო. რჩე­ვე­ბი პრო­ფე­სი­უ­ლი კუ­თხით უფრო გა­მით­ვა­ლის­წი­ნე­ბია, ხან­დაზ­მუ­ლი მსა­ხი­ო­ბის­გან, ხე­ლო­ვა­ნის­გან მი­ღე­ბუ­ლი.

-ლი­დე­რუ­ლი თვი­სე­ბე­ბი­სა და კარ­გი ფი­ნან­სუ­რი ალ­ღოს გამო ცხე­ნი შე­სა­ნიშ­ნა­ვი მე­უღ­ლეა".

- შე­ვი­ფე­რო?

- გულ­წრფე­ლად მი­პა­სუ­ხე...

- ნა­წი­ლობ­რივ ასეა. ქარ­თულ შო­უ­ბიზ­ნეს­ში რა ფი­ნან­სუ­რი ალღო უნდა გქონ­დეს?.. მი­მაჩ­ნია, რომ იღ­ბალ­მა ჩემს წარ­მა­ტე­ბა­ში დიდი როლი ითა­მა­შა, მაგ­რამ ამას ჩემი შრო­მის­მოყ­ვა­რე­ო­ბაც უწყობ­და ხელს. რაც შე­ე­ხე­ბა ფი­ნან­სურ ალ­ღოს: მქო­ნია შემ­თხვე­ვა, როცა 2 შე­მო­თა­ვა­ზე­ბაsalesland.ge - ფას­დაკ­ლე­ბე­ბის სამ­ყა­რო! მი­ვი­ღე, ერთი დი­დად სა­ინ­ტე­რე­სო - არა, მაგ­რამ ფი­ნან­სუ­რად მიმ­ზიდ­ვე­ლი იყო და მე­ო­რე პი­რი­ქით - სა­ინ­ტე­რე­სო, მაგ­რამ მა­ტე­რი­ა­ლუ­რად არა­სა­სურ­ვე­ლი. მე­ო­რე ვა­რი­ან­ტი ავირ­ჩიე. სა­ბედ­ნი­ე­როდ, ის პა­ტა­რა პრო­ექ­ტი შემ­დგომ­ში დიდ პრო­ექ­ტად იქცა.

- სა­სიყ­ვა­რუ­ლო ურ­თი­ერ­თო­ბებ­ში იმედ­გაც­რუ­ე­ბა გქო­ნია? ას­ტრო­ლო­გე­ბი ამ­ბო­ბენ, რომ შენ­თვის -ამ ფრონტზე წა­გე­ბა იშ­ვი­ა­თი მოვ­ლე­ნაა".

- ბოლო ფრა­ზას ვერ და­ვე­თან­ხმე­ბი. სიყ­ვა­რულ­ში იმედ­გაც­რუ­ე­ბა არა­ერ­თხელ მქო­ნია. ასე­თი და­ლა­გე­ბუ­ლი ცხოვ­რე­ბაც არ მაქვს. წა­გე­ბას ძა­ლი­ან ცუ­დად ვხვდე­ბო­დი. ემო­ცი­უ­რი ვარ და დეპ­რე­სი­უ­ლი პე­რი­ო­დე­ბიც მქონ­და. უიღ­ბლო­ბა ყვე­ლას­თვის მტკივ­ნე­უ­ლია.

- დღე­ვან­დე­ლი გა­და­სა­ხე­დი­დან, შენს მა­შინ­დელ მდგო­მა­რე­ო­ბას რო­გორ აფა­სებ?

- უბ­რა­ლოდ, დრო გა­დის, ადა­მი­ა­ნი არ იც­ვლე­ბა. მე ისევ ისე­თი ფა­ქი­ზი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა მაქვს ამ გრძნო­ბის მი­მართ. ეს ჩე­მია და ვიდ­რე ცო­ცხა­ლი ვარ, ასე იქ­ნე­ბა.

- ცხე­ნის წელ­ში და­ბა­დე­ბულ ტყუპ­ზე ას­ტრო­ლო­გე­ბი ამ­ბო­ბენ: და­ნარ­ჩენ ნიშ­ნებს შო­რის ყვე­ლა­ზე მო­უს­ვე­ნა­რი, ამო­უც­ნო­ბი და არაპ­როგ­ნო­ზი­რე­ბა­დი­აო.

- ეს ჩემი მე­უღ­ლის­თვის რომ გეთ­ქვა, და­გე­თან­ხმე­ბო­და, ნამ­დვი­ლად ასე­თი­აო. ხა­სი­ა­თი ელ­ვის სის­წრა­ფით მეც­ვლე­ბა, ხში­რად - უმი­ზე­ზო­დაც. ცოტა მი­ხა­რია, ცოტა მწყინს, მაგ­რამ წყე­ნა მალე გა­დამ­დის. ზო­გა­დად, დამთმო­ბი ვარ, გან­სა­კუთ­რე­ბით - ოჯახ­ში.

- -მას საკ­მა­ოდ ვიწ­რო სა­მე­გობ­რო წრე ჰყავს და მა­საც ხში­რად იც­ვლის".

- ამ შემ­თხვე­ვა­ში, ას­ტრო­ლო­გე­ბი მწა­რედ ცდე­ბი­ან. სა­ქარ­თვე­ლოს ყვე­ლა კუ­თხე-კუნ­ჭულ­ში მე­გო­ბა­რი მყავს და ეს მე­ა­მა­ყე­ბა.

თა­მუ­ნა კვი­ნი­კა­ძე

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)