მსოფლიო სპორტში, ჩოგბურთის კორტებზე თუ ყინულის მოედანზე უამრავ ლამაზმანს ვხედავთ, რომლებიც შოუბიზნესის ვარსკვლავებთან მეგობრობენ და პოპულარობის მხრივ მათ არაფრით ჩამოუვარდებიან, რასაც ვერ ვიტყვით კალათბურთელ ქალებზე. ქალთა კალათბურთი არც საქართველოშია პოპულარული, თუმცა არსებობენ პროფესიონალი კალათბურთელი ქალები. ანჯელა წიკლაური საქართველოში ერთ-ერთი პირველი ქალი კალათბურთელია, რომელსაც სპორტის ამ სახეობის სიყვარული გენეტიკურად გამოჰყვა.
- მამაჩემი, დავით წიკლაური, კალათბურთელების მწვრთნელია, ბევრი წარმატებული სპორტსმენი სწორედ მისი გაზრდილია, ალბათ ამიტომაც იყო, რომ ამ სპორტმა ბავშვობიდანვე გამიტაცა, თანაც ისე, რომ სიმღერაზე სიარულს თავი დავანებე და კალათბურთის თამაში დავიწყე. მეექვსე კლასში ვიყავი, პირველად რომ ვითამაშე. იმდენად მიყვარდა ეს საქმე, რომ ოღონდ კალათბურთი მეთამაშა და, არც ტრავმები მაშინებდა, არც ბურთის სიმძიმე და არც არასათანადო პირობები. თავდაპირველად მართვეს გუნდში ვთამაშობდი, 90-იანი წლები იყო და ვის ეცალა მაშინ კალათბურთისთვის...
- როგორ პირობებში გიწევდათ ვარჯიში?
- ვერის საკალათბურთო დარბაზში ვვარჯიშობდით. რა პირობები უნდა გვქონოდა, როცა ქალაქში ომი იყო. დაფინანსებაზე ლაპარაკიც კი ზედმეტი იყო. ერთ-ერთ ბიზნესმენს ჩვენი გუნდის შესყიდვა სურდა, მაგრამ მწვრთნელს ვერ ვუღალატეთ, მისი გაზრდილები ვიყავით. მთელი საქართველოს მასშტაბით დავდიოდით ტურნირებზე, თურქეთშიც გვქონდა თამაშები. არაერთი კურიოზი გადაგვხდენია თავს. ერთხელ, გასვლით თამაშზე, გორელებმა შურდულებით დაგვიშინეს საფანტი, ძალიან მტკივნეული იყო; ერთხელაც გასახდელში შემოგვიცვივდნენ და ძლივს დავაღწიეთ თავი. მაშინ ეს ყველაფერი მომაბეზრებელი იყო, მაგრამ ახლა კარგად გვახსენდება. წარმატებები გვქონდა, მაგრამ მხოლოდ სიგელები და მედლები დაგვრჩა. მერე, წლები რომ გავიდა და ვხედავდით, ქალთა კალათბურთს არანაირი პერსპექტივა არ ჰქონდა, ზოგი გათხოვდა, ზოგმა მუშაობა დაიწყო, ზოგი საზღვარგარეთ წავიდა და ჩვენი გუნდიც დაიშალა. ხშირად გვიფიქრია, ისევ შევკრებილიყავით და გვეთამაშა, მაგრამ ვეღარ მოვახერხეთ. მეც საბერძნეთში წავედი, ვმუშაობდი მზარეულად, მიმტანად. იქიდან დავბრუნდი და ახლა მწვრთნელად ვმუშაობ, პარალელურად მანიკიურ-პედიკიურის სპეციალისტი ვარ.
- მაინც რატომ ვერ ვითარდება ჩვენში ქალთა კალათბურთი?
- ადამიანს ხელფასი ხომ უნდა მისცე და ელემენტარული პირობები მაინც ხომ უნდა შეუქმნა? როცა ეს არ არის, იძულებული ხდები, სპორტს თავი დაანებო, ან საზღვარგარეთ წახვიდე სათამაშოდ. ამას ყველა ვერ ახერხებს, ამიტომაც არის ქალთა კალათბურთი განუვითარებელი საქართველოში.
თამარ ბოჭორიშვილი
ყოველკვირეული გაზეთი "ყველა სიახლე"
(გამოდის ოთხშაბათობით)